Chapter 23
Ivan’s POV
“Ikaw si Ivan tama ba ko?” Tanong ng babaeng niyakap kanina ni Kyla.
“Opo.” Sagot ako. Kahit ako din, wala din ako sa sarili. Hindi ko akalain na mangyayari ang lahat ng to.
May inabot sya sa king maliit na box, “Dapat po si Ms. Alisa ang mag-aabot nyan sa inyo ngayong monthsarry nyo. Kaya lang po, eto nga, nangyari ang aksidente. Sya nga po pala.” Sabi nito at kinuha ang box na katabi nito.
Binuksan ko yung maliit na box. Eto yung kwintas na nakita ko sa mall nung minsang manggaling kami dun. Eto yung dapat na ireregalo ko kay Ianne sa birthday nya.
May inabot din sa king medyo malaking box.
October 13, 2010
Kinuha ko yung black ballpen niya. Aba, ang hirap makuha nyan. Pinanakaw ko pa yan kay Isabel (ka-classmate niya).
Jan. 25, 2011
Kinuha ko tong panyo nya. Waaaaaaah! Ang bango bango. :”>
July 22, 2011
Birthday niya. Nagkainan sila ng mga kaibigan niya sa mcdo. Yung ginamit niyang tissues at straw, eto na sa akin. ^___^
August 19, 2011
Varsity jacket naman nya yung kinuha ko.
August 24, 2012
Mahilig matulog si Justin. Eh kasabwat ko si Mrs. Ching. ;))) Pinakuha ko yung punda nun na hanggang ngayon ay never ko pang pinalabhan. <3333333
February 23, 2012
Eto yung bente pesos na binayad niya sa tindera sa may canteen na hiniling ko pa kay Ate na ayung benteng yun ang isusukli sa akin.
Nakadikit ang mga sticky note na yan dun sa bagay na alam kong akin. Yung ibang gamit hindi ko na matandaan. Ganun mo ba ko kamahal Alisa? Nakaramdam ako ng guilt. Nakaramdam ako ng galit sa sarili ko.
“Alam mo, lagi ka nyang kinukwento sa kin.” Nakangiting sabi nito. Habang nakatingin sa picture nilang dalawa ni Alisa sa wallet nito.
Napatingin ako sa ring ko, mickey mouse. Couple ring namin to ni Alisa, sa kanya si Minnie.
“Sabi nya sa kin, mahal na mahal ka nya. Never daw syang susuko sayo. Naikwento nya nga din sa kin na kayo na daw. Kahit ako nabigla dahil ni-minsan daw di mo sya pinansin. Saka, naikwento nya din sa kin na may mahal ka daw. Akala ko nung una, rebound mo sya. Pero dumating yung time na sinabihan mo na daw sya ng ‘I love you’. Kung alam mo lang kung gaano ka-saya si Alisa nun. Never ko pa syang nakitang ganun ka-saya. Nasa diary nya nga yun eh. Try mong basahin para malaman mo kung gaano ka nya kamahal.” Sabi nito at may tumulo na ding luha sa mga mata nito. Napatingin ako sa maliit na notebook. Eto na nga siguro ang diary ni Alisa.
“Naikwento sa kin ni Kyla ang nangyari. Ivan, dapat pinag-isipan mo muna yung sasabihin mo bago mo ito sabihin. Umasa sya. Saksi ako dun. Pero, bakit kailangang pagpustahan at lahat ng ginawa mo sa kanya ay kasinungalingan lang? Dahil kahit ako Ivan, masasaktan din ako. Sana lang pag nagising na sya, humingi ka ng tawad. Dahil alam kung papatawadin ka pa din nya dahil mahal na mahal ka nun.” Tinapik ako sa likod nito at tumayo na.
Napatungo ako na at may tumulo ng luha sa mga mata ko. Ang last kong iyak ay dahil kay Ianne. Pero, bakit mas masakit tong nangyari kay Alisa?
Sana hindi ko na sinabi pa ang mga bagay na yun sa kanya.
Sana nagsinungaling na lang ulit ako sa kanya para hindi nangyari ito.
Sana, hindi ko nalang sya sinaktan.
Sana ako nalang ang naaksidente. Hindi sana sya.
****
Austin’s POV
It’s great to be back. After 6 years living in Europe. I’m finally here again.
Pagkadating ko ng NAIA 2. As usual, ang daming reporters. Pero, buti nalang at naka-earphone ako kaya hindi ko sila marinig.
I’m excited for my mall tour and concert.
And I’m excited to see her in person.
*Flashback
“Mom, as I said before. NO. Ok?” Galit kung sabi kay Mama dahil sobra na akong naiirita. Nung isang araw pa nya to tinatanong sa kin, simula sa studio at shoots ko, kinukulit na nya ako tungkol dito.
“Saka, Ma, hinding-hindi ako makikipagrelasyon sa taong hindi ko naman kilala. I don’t even know if she exists.” I said.
“Fine! What if I give you a pictures of her?” She asked again.
“How can you prove that it’s really her on the picture?”
“Just trust me, son. Her family is friend of ours.”
“Whatever Mom. Bakit hindi nalang si Luke? Wala namang alam yan kundi ang mambabae.”
“Ayun na nga eh. Paniguradong sasaktan lang ng kapatid mo ang anak ni A----.”
“Tss. Bakit ba kasi ako? Ma, alam nating lahat na makakasira to sa image ko. Baka gusto nyong dumugin sya ng fans ko?”
“Basta. About being a celebrity? Me and your Dad talked already about that.”
“What?! No mom. I wouldn’t -----“
“If you see her pictures, and you still don’t want. Fine, Luke wou------“
“Sure. Just let me see her picture, and I will criticize her. If she’s beautiful, then I’ll take Austin’s place.” Luke said.
Agad namang pumanik si Mama sa itaas. Siguro, para kunin yung sinasabing pictures. Her family is friend of ours?
Nakaharap pa din ako sa laptop ngayon. Tinitweet back at nagfofollow lang naman ako ng mga fans ko. ;) Si Luke Drew Salvatorre naman ang kapatid ko. Matanda lang sya sa akin ng isang taon. Napaka-babaero nyan. Modelo din. Pero syempre, mas sikat ako. Singer, artista at modelo kaya ako. At ako…iisa palang ang babaeng minahal ko…ang batang nakilala ko si America. Si Caitlin…. I miss her.
“Now tell me, she’s beautiful, am I right?” Sabay bato sa akin ni Mama ng mga pictures.
“Who’s this g-girl?” Tanong ko. Dahil hindi nagkakamali si Mama. Ang ganda nya. Parang tumibok muling puso ko.. Dug dug.
“Mom! I’ll take Austin’s -----“
“No. Mom, I’m agreeing to yo-----“
“Really, son?!!! Wow!!!! She’s beautiful I told you! Don’t worry, you’ll meet her when we go back to Philippines. And Luke, better luck next time. Hahhahaha.” Masayang sabi ni Mama. Bigla din namang sumimangot si Luke. Hahahahahhaha.
“Bakit kasi ngayon nyo lang pinakita yung pictures nya?”
“Son, you’re really busy these days. After recording songs in the studio, photoshoots ka. After photo shoots, may shoots ka. I don’t have time to show you those pictures. Buti na nga lang at naisipan mong mag-rest day ngayon.” Sabi nito.
Napatitig ulit ako dun sa mga pictures…
Wait…did I just fall in love…in these pictures?
*End of flashback
****
In the car.
“Ready to meet her?” Mom asked.
“Yes. Where we gonna meet them?” I asked.
“Oh wait. Allie is calling.”
“What?”“Oh god. Is she okay?”“We’re heading to that ospital.”
“What happened?” I asked.
“Your fiancée had been in a car accident.”
No. No. No.
-
“What happened to her? Is she okay?” My mom asked Tita Allie, the mother of my fiancée. Yes my fiancée, that’s why I went back to Philippines because I have arranged marriage with her.
“She’s in a coma right now.” Malungkot nitong sabi.
They even hugged each other.
“Mom, is she… Alisa? My fiancée?” I asked with full of confusion.
Nagbitaw sila sa isa’t isa, “Is this Austin? Your son?” Tanong nito.
Agad akong niyakap nito, “When she woke up, please take care of her.” Sabi nito sa akin. Bumitaw din naman ako sa kanya at unti-unting humakbang papalapit sa stretcher na kung saan sya nakahiga.
“If she’s not been in a car accident, she would much be prettier.” Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa kanya. May pasa at sugat kasi sya sa mga mukha nito pati na rin sa mga kamay.
Kumuha ako ng upuan at umupo sa may tabi nya. Hinawakan ko din ang kamay nya.
“Wake up. I’m here.” Sabi ko dito.
“Austin, I hope you didn’t mind. I’m gonna talk you for a minute.” Sabi sa akin ni Tita Allie. Allie yata ang pangngalan nya, kung hindi ako nagkakamali.
Ivan’s POV
Papanik na akong 13th floor kung san naka-confine si Alisa. Pero, pagbukas nung elevator. Agad kung nakita ang Dad ni Alisa.
“Sir…”
Pero, lumabas ito ng elevator at sinabing, “Let’s talk.”
****
“Pero, sir! Bakit po?” Tanong ko dahil hindi ko maintindihan kung bakit ayaw na nila akong padalawin dito.
“Hindi ako ang may kagustuhan nito. Ang asawa ko. Dahil ikaw mismo ang sinisisi ng asawa ko sa pagka-aksidente ng anak namin. Kaya, ako na mismo ang nakikiusap sayo Ivan. Wag ka ng pumunta dito kundi, mapipilitan kaming dalhin sya sa America.” Sabi nito.
“Pero po….”
“Ivan, hindi mo naman minahal ang anak namin di ba? Wag ka ng magbigay ng motibo na mahal mo din sya. Kami na ang bahalang mag-alaga sa kanya. Please, lumayo ka na iho.” Sabi nito.
Di ko alam pero nakaramdam na naman ako ng sakit.
Mas doble na sakit.
Magulang na nya mismo ang nagpapalayo sa kin sa kanya.
Wala na kung magagawa.
“Sir, pakibigay nalang po ito sa kanya.” Inabot ko sa kanya ang prutas at bulaklak na dala ko.
Alisa….
****
“Eh pano yan? Hindi ka na pupunta dun? Eh girlfriend mo pa din naman si Alisa ah! Ni-hindi nga sya nakipag-break nung narinig nya yung about sa pustahan nyo. Tss.” Sabi ni Vince.
“Binalaan ka na namin noon. Pero, tinuloy mo pa din. Pero, ano? May napala ka ba? Masaya ka na ba na nasaktan mo si Alisa? Masaya ka na ba dahil napaka-critical ng condition nya?” Hindi ko alam pero nagsimula ng manlamig sa kin si Josh simula ng nangyari ang aksidente.
“Pag nagising sya, hihingi ako ng tawad. Alam kung papatawadin nya ko. Mahal ako ni Alisa. Gagawin ko din ang lahat para patawarin nya ako.” Sabi ko.
“Once you lost someone, it is never exactly the same person who comes back.” Tumayo na sa kinauupuan si Josh at umalis na ng hindi man lang nagpapaalam.
“Pagpasensyahan mo na si Josh. Alam mo namang naging type nyan si Alisa noon.” Sabi sa akin ni Vince, “Sya nga pala, sabi ni Kyla tatawagan nya daw tayo pag may balita na kay Alisa.” Tumango lang ako.
Parang pakiramdam ko, mag-isa nalang ako. Kahit andito mga kaibigan ko, pakiramdam ko… Parang ang laki ng nawala sa kin. Pakiramdam ko, parang hindi na sya muling babalik sa kin.