Duztin's POV
*KRINGGG*
Anubayan!! Nakakainis naman eh! Naantok pa ako! Triny ko ulit matulog pero wala na, hindi na ako makatulog.
"Aish! Nakakainis naman!"
Napilitan akong tumayo sa kama ko at inayos na ito. Pagkatapos nun naligo na ako at lumabas na ng kwarto ko.
Mommy: Good Morning Anak *smile*
Duztin: Good Morning din Mommy.
Nakipagbeso ako kay mommy, tita at kay Jahz. Pagkatapos kong kumain, sabay na kaming pumasok ni Jahz. Ako na yung nagdala ng ibang book ni Jahz. Bakit ba kasi ang dami niyang dala? -__- Hinatid ko na siya sa classroom nila. Pagkatapos nun pumunta na ako sa room ko. Pagdating ko dun wala pa yung teacher namin. Binati naman ako ng mga barkada ko.
Vincent: Himala dre, nakangiti ka ngayon ah.
Jenny: Anyare?
Sam: Good na good ang morning mo ah.
Johanna: Inspired?
Red: Pag nakangiti, inspired na agad di pa pwedeng masaya muna?
Nagmake-face naman si Johanna. Napailing nalang ako. Ito talagang dalawang 'to walang araw na hindi sila nag-aaway.
Duztin: Tama na yan. Mamaya kayo pa magkatuluyan niyan. *giggle*
Johanna/Red: Yuckk!!
Jenny: Yuck means?
All except Johanna and Red: Yun-Ung-Crush-Ko. Hahaha. Yihee.
Tumahimik na kaming lahat dahil dumating na yung teacher namin. Ayun discuss. Discuss. Discuss. Kami naman nakikinig kaming lahat. Oo lahat kami, walang pasaway dito sa classroom namin. Bakit antagal naman yata ng Lunch break? Nagugutom na ako. Tinignan ko yung relo ko 5 seconds nalang time na.
5
4
3
2
1
*KRINGG*
Yeah! Pumunta na kaming lahat sa tambayan namin.
---------------------------------------------------
Andrea POV
Nakapagdesisyon na ako na ipakilala si Chandria sa barkada ko. Nalaman kasi ng mga dati kong barkada na may bago akong kaibigan eh gusto nilang makilala ang bago kong mga kaibigan. Pero natatakot pa rin ako sa mga mangyayari mamaya. Ayokong mangyari ulit yun sa kanya. Lunch break na at papunta na kami sa tambayan ng mga barkada ko. Nakikita na namin sila, ang saya-saya nilang nagtatawanan. Nang dumating kami bigla silang napatigil, sinalubong nila kami ng magagandang ngiti ng mga kaibigan ko. Ang ba-bait talaga nila.
Sam: Oh andyan ka na pala.
Jenny: Asan na yung mga friends mo?
Tumingin naman sina Johanna, Vincent at Duztin. Nung tumingin sila parang gulat pa sila. Pinabayaan ko nalang yun. Hinila ko si Dria sumunod naman si Myko at Jerica. Pumasok na kami sa loob. Umupo kami dun sa sofa. Magkakaharap kaming lahat.
Johanna: A-Ah sila pala yung mga bago mong kaibigan? *smile* Hi! Ako nga po pala si Johanna. Ang makulit at bibo sa barkada *giggle*
Jenny: Im Jenny Santos. You can call me Jen *smile* Ang pinakamabait sa barkada.
Red: Red Flores at your service! *smile*
All: hahaha.
Sam: Sam Coleta. *smile* pinaka-kuya sa lahat.
Vincent: Vincent Gil *smile* magaling akong sumayaw *smile*
Kinalabit naman nila si Duztin na kanina pa nakatingin kay Ashley. Pansin ko kanina pa nakatingin sa isat-isa itong dalawang 'to. Plano ba nilang tunawin ang isat-isa? Nagulat naman si Duz nung kinalabit siya ni Vincent.
Duztin: Ah ano yun?
At napa-face palm nalang ang mga kaibigan niya.
Vincent: *bulong* baka matunaw yan dre. *giggle
Seriously, bumulong ba talaga si Vincent? Rinig na rinig eh. -__- Siniko naman ni Duztin si Vincent.
Duztin: Hwag kang magulo.
Johanna: Duztin magpapakilala ka ba o hindi?
Duz: Oh teka lang! Wag masyadong high-blood, papangit ka niyan *giggle*
Jenny: Ano? Hihirit ka pa Duztin?
Duz: Eto na, magpapakilala na nga diba.Kayo masyado kayong high-blood eh. *tingin kina Johanna at Jenny* Joke lang *smile* Hello guys! Duztin Padilla pala, ang pinaka-gwapo sa lahat *smile*
Vincent: Weh?
Sam: Totoo?
Duztin: Oo. At inggit lang kayo.
Sam/Vincent: Weh d—
Duz: Sige aangal pa kayo. Hindi ko kayo ililibre mamaya.
Tumahimik naman silang dalawa. Haha. Kahit kailan talaga hindi ka mananalo kay Duztin.
Red: Aangal pa kasi kayo. Eh alam niyo namang hindi kayo mananalo jan.
Nagpakilala rin yung mga kaibigan ko. Napapansin kong sumusulyap-sulyap si Duz kay Chandria.
Jenny: Tara na nga. Kain na tayo. Johanna samahan mo akong magprepare ng food.
Johanna: Okay lets go. Habang nag-uusap kami, biglang dumating si Jahz. Pagpasok niya..
Jahz: You?!
Myko: Ikaw?!
Huh? Magkakilala sila? Kailan pa? Nice ah. =)
-------------------------------------------------------
Jahz POV
Lunch Break na namin. Papunta ako ngayon sa tambayan nila kuya, bakit ba? Eh sa gusto ko eh tsaka wala pa akong friends dito. Pero baka bukas meron na dahil tomorrow magta-transfer daw si Camille dito. Panu ko alam? Well, katxt ko siya kagabi and sabi niya magtatransfer na daw sila ni Ate Julia dito. Maganda yun, matagal ko na din hindi nakikita si Ate Julia simula nung nangyari yung accident. Papasok na ako sa tambayan nila kuya. Wait.. Bakit andami naman yata nila dito at teka.. Kilala ko yung boy na isa ah. Siya yung nagpayong sakin noon at siya yung nagsabi sakin na pipi.
Jahz: You?!
Boy: Ikaw?!
Teka. Hwag niya akong masigaw-sigawan ah.
Jahz: Who are you?
Duz: Jahz, kumalma ka nga. Ang ingay-ingay mo.
Jahz: Kuya, who is he?
Duz: Jahz, he's my friend, Myko.
Jahz: Ah okay.
Lalakad na sana ako papunta sa kusina. Yeah! kusina dahil parang bahay ang tambayan namin nila kuya. Sosyal noh? Kami lang may ganyan. Haha. Okay back to the story =) Lalakad na sana ako nang may mapansin ako. Tumingin ako sa kanya at talagang inalam ko muna kung siya talaga yun.
Jahz: Ate Andrea?!
Ngumiti lang siya..
Jahz: OMG! I miss you ate Drea.
Niyakap ko siya ng mahigpit, niyakap niya din ako pabalik.
Andrea: I miss you too Jahz.
Pero mas lalo akong nagulat, nang makita ko si-si Ate Ashley?! OMG! Siya ba ito? I dont think so kasi kung si ate Ash yan kanina pa ako niyakap. Pero ayoko namang maging rude kaya nag 'Hi' ako sa kanila. Pagkatapos nun kumain na kami. Sabay-sabay kaming kumain. Habang kumakain kami, nagsalita naman si kuya Red.
Red: Simula ngayon, magiging part na kayo ng barkada. Ayos ba yun?
All: Ayos na ayos *giggle*
Vincent: Teka asan ba si Duztin?
Johanna: Baka naglakwatsa lang yun.
Nawawala si Kuya? Naglakwatsa? Hindi naman ganun yun eh. Tsaka nagpromise siya kahapon na magba-bago na ulit siya. Well, panu ko nalaman? Ganito yun,
*Flashback*
Pumunta ako sa kusina para makapag-usap sina tita at kuya, alam ko namang gusto nila kausapin ang isat-isa eh kaya umalis ako saglit sa kusina. At nung bumalik ako ayun nagyayakapan sila at nakikita ko na ring ngumingiti si kuya. Haay. Si tita lang naman pala makakapagpa-ngiti sa kanya eh.
*End of Flashback*
Kaya, baka nasa field lang yun. Nagisip-isip. Pero pupunta lang yun kapag may problema o maraming iniisip.
-------------------------------------------------------
Duztin's POV
Andito ako ngayon sa field. Hindi nila alam na nandito ako. Dahil habang busing-busy silang kumakain. Binilisan kong lumabas at pumunta dito. Dito kasi makakalimutan mo ang problema mo. Nakahiga ako ngayon sa damuhan sa silong ng puno. Parang garden din kasi dito. Malawak, puros damo, marami ding puno, maring halaman.
(A/N: Imaginine niyo nalang po. XD)
Habang nakahiga ako sa damo. Napatingin ako sa langit. Ash, asan ka na kaya? Kamusta ka na kaya? Hindi mo ba kami namimiss? Magpakita ka na samin Ash. Miss ka na namin eh. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko nang maalala ko yung babae kanina na kasama ni Andrea. Kamukhang-kamukha niya si Ashley. Paano kung siya nga yun? Paano kung si Ashley nga yun? Pero bakit nung nakita niya kami, hindi man lang siya nagulat dahil nakita niya na kami. Ano yun? Nagka-amnesia siya? Haay. Bumuga ako ng hangin. Nakakainis naman!! Nakakabaliw na ang mga nangyayari. Magso-soudtrip nalang muna ako para makalimot saglit sa mga problema.
*Now Playing*
I look at her and have to smile
As we go driving for a while
Looking nowhere in the open window of my car
And as we go the traffics light
Watch them glimmer in her eyes In the darkness of the evening
Duztin: And I've got all that I need. Right here in the passenger seat
"Passenger seat"
…/????/…
Sino Kaya Yun? Abangan.
Hi Readers!! Kamusta na kayo? Sorry po kung super late po yung update ko. Sana po patuloy pa rin pagsuporta sa story na ‘to. And Hope yu understand all. Thank you.