Janessa ona karşılık vrecekken Kress birden geri çekildi. Janessa elinde olsa mızmızlanacaktı ama şu an
bu durumda cevabı verilmemiş bir çok soru vardı.
Kalbini dinleme zamanı değildi şimdi.
Janessa Kress'in ani bırakışıyla bocalamıştı. Yerinde sendeleycek gibi olurken Kress dokunuşunun verdiği yakıcı hisleri umursmadan
onu yakaladı ve dümdüz tuttu.
"Özür dilerim." dedi Kress.
İlk kez bir pişmanlık belirtisi. Bir ilk.
"Neden ?" diye sorarken buldu JJanessa kendini. Kress boğazını temizler gibiydi.
"Hadi gidelim Janessa,fazla yorulmamalısın.."
Janessa ne yapabileceğini bilmiyordu. Ama Kress'in yüzüne bakabilmeye ne hevesliydi, nede açıkçası buna yüzü vardı.
Aniden gelen öpüşmenin kızarıklığı boynuna kadar ulaşıyordu.
Kress tek eliyle ona destek vermiş,yürüyorlardı.
Janessa ona bakmadı. Bakamıyordu.!
Kress'in ona destek olmak için kolunu bbile tutmasını istemezdi şu anda. Ama gerçekten de ayakta durabileceğinden pek emin değildi.
Kress az önce yaşanandan ötürü suçluluk duyuyordu. Janessa 'nın öylece kalması Kress'in ondan
uzaklaşması bir uyarı olmuştu.
Janessa'yı öpmemeliydi Kress.
Her ne kadar onun o tatlı dudaklarını öpmek onu daha önce yaşamadığı bir duyguya itse de...
Onu bir daha öpmemeliydi. Kress birini,bir kadını mutlu edemezdi.
Hiç bir zaman da edememişti..
Janessa'yla en azından arkadaştı,iyi bir arkadaştı. Ve onu kaybedemezdi böyle.
Kress kaşlarını çattı.
'Ne zamanddır onu kaybetmekten korkuyorum ki..'
"Ben odama çıkıyorum Kress."
Kress Janessa'ya baktı. Bir şey demesine kalmadan Janessa dönmüş gidiyordu zaten.
Biri şeyde diyemezdi, Janessa konuşmak istemiyor gibi duruyordu.
"Tamam.." diye fısıldadı kendi kendine.
Marianna'nın ölümü onu biraz afallatmıştı belki de?.. Kress birinin daha yasını tutmak istemiyordu.
Ama tutuyordu işte... Yine o suçluydu.
****
Janessa yattığı yerde doğruldu. Kafasını bu işe yormak istemiyordu.
Ama her başka düşüncenin sonucu bile Kress'e varıyordu işte.
Bunu kafasından atıp bebeğini hissetmeye odakladı kalbini.
Elini karnına götürüp okşadı yavaşça.
"Mutlu bir dünyaya geleceksin bebeğim. Ne olursa olsun." dedi söylediklerinden habersiz.
Duşa girecekti ama önce yemek yemeliydi. Acıkmıştı.
Kapıyı açıp hızla aşağı inmeye başladı.
Beynine yemek sinyalleri geliyordu şu an birtek.
Mutafa girdiğinde Kress'te oradaydı. Birden duraksarken ne yapacağını bilemedi.
Kress'te onu farketmişti. Hızla mutfağa girince endişelenecek gibi oldu bir an.
"Bir şey mi oldu Janessa,neden koşuyorsun?"
Janessa yutkundu.
"Acıkmıştım da. Yemek yiyeceğim."
Kress bir an ona sadece bakıyorken sonra gülerken buldu kendini.
Neden bilmiyordu ama bu durumu, yani hamilelik durumunu garip bir şekilde hoş buluyordu.
"Mary anneyi çağırayım." deyip yerinden kalkacakken Janessa onu durdurdu.
"Gerek yok. Dolapta bir şeyler vardır heralde,yulaf ezmesi gibi basit bir şey?" diye sorarcasına Kress'e baktı.
Kress kaşlarını çatmıştı duyduklarıyla.
"Dolapta dünden kalma yemekler asla olmaz bu evde Janessa bu bir ve hamile olduğun için yediklerinin daha vitaminli
ve iyi olmasına dikkat etmen gerekir bence buda 2."
Janessa onun bu ani karşı çıkışına bir şey diyemeyip öylece kalmıştı.
Gözlerini kırpıştırırken hem sinirliydi hem de onun bu dikkatinden ötürü memnun. Yine de onu bu konuda övmek yerine kabullenmesi
gerekip onu sıkmaması gerektiğini düşündü.
Yine de söz konusu Kress olunca belli derecede bir kabullenme süresi vardı.
Biraz sabır için bekledi.
"Haklısın. Bir şeyler hazırlarım." dedi yorgunca.
Kress yerinden kalktı. "Mary anneyi çağırırım,bekle."
Janessa ani bir refleksle onu durdurmak için kolundan tutunca Kress ona yutkunarak bakacaktı neredeyse.
Janessa bir anlık durgunluğu hemen doldurması gerektiğini anlayarak hızlıca konuştu.
"Gece gece kadını kaldırma, millet uyuyor,ben yaparım."
Ve hızla bıraktı Kress',in kolunu.
Kress hala onun o tatlı sıcaklığını hissedebiliyordu teninde.
Yine de fazla beklemeden itirazına girişti Kress.
"O zaman ben yaparım." dedi Kress kendinden beklenmeyecek bir centilmenlikle.
Janessa 'hayır,ben yaparım.' demeliydi ve Kress bunu bekliyordu belki de. Ama Janessa hiçbir şey söylemeden kollarını
göğsünün üzerinde birleştirip sandalyeye güzelce oturdu ve adı tatlı olan bir gülümseme sundu Kress'e.
"Seni kıracak değilim." dedi sesindeki alaylı muziplikle.
Kress sırıttı.
"Ah eminim.." diye fısıldadı sırıtışının yanında.
Janessa onunla dalga geçmeyi çok isterdi.
Ama şu an o baştan çıkarıcı seksy vücuduyla mutafkta gösteri sunuyordu Kress ona.
'Ah,bırak yemeği ...' diye geçirdi Janessa içinden. Adam neden uzun boylu, kaslı,yakışıklı ve gülüşü güzel bir adamdı ki.
Janessa birden kaşlarını çattı.
60 larında bir adamdan hamile kalmak?
Midesi bulanırken Kress'i gökten inmiş bir melekten bile fazlası olarak değerlendiriyordu beyni.
Eli gayri ihtiyari ağzına giderken ayağa kalktı.
Kalkmasıyla bulantı biraaz geçmişti. Yine de o buzdolabına yöneldi.
Kress kaşlarını çattı tezgahta.
"Ne yapıyorsun.?"
Janessa gözlerini devirdi. "İzin verirsen bir bardak su içecektim"
Kress bir şey demedi.
Janessa dolapta gördüğü limoın suyuyla ağzının sulandığını hissetti birden.
Limon suyunu alıp kapağını açtı ve boş bir bardağı yarımına kadar limon suyuyla doldurdu.
Kress ona baktı. "Su içmeyecek miydin?"
"Evet, su,limon suyu." diye kaydırdı cevabı Janessa.
Kress gülümsemek yerine yine itiraz etti.
"O kadarını içme Janessa,tansiyonunu düşürür." dedi o her zaman ki akıl verici olgunluğuyla.
Janessa ona kızmak istiyordu ama tam tersi,kontrol edemediği bir şeyler çıktı ağzından.
"Çokta umrunda."
Kress ona bakmıyordu,yeni ciddi olduğunu bile bilmiyordu bu yüzden şakaya vurdu olayı.
"Tanrım tabii umrumda! Burda bayılırsan seni bir de taşıması var! Sen hiç 55 kiloyu 50 metre boyunca taşıdın mı?"
Janessa kırıldı ama oda şakaya vurmaya çalıştı. Kress'in alay ettiğinin farkındaydı.
"Ben 50 kiloyum." dedi hissizce konuşmaya çalışarak.
Ama ele vermişti bile hislerini.
Kress kaşlarını çatarken onun kırıldığını anca anlamıştı.
"Belki de bebeğimiz seni ağırlaştırmıştır."
Kress çok fazla şey ele veren bu cümleyi söylerken fazlasıyla tedirgindi.
Ama ortadan bazı yanlış anlamaları kaldırmalıydı, bu kurduğu cümlenin riskinin farkındaydı. Ama Janessa'yı kırmamalıydı.
Doğru, o hiç bir kadını mutlu edememişti, ve hiç kimseyi.
Ama onlarla ayrılacakları zamanın süresi senetli değildi.
Janessa'yla ise bir anlaşma yapmışlardı. Bu anlaşmanın yanı sıra bir de onların,gerçekten onalrın olan bir şey vardı ortada.
Onları istemeselerde artık mecburen birbirne bağlayan bir şey. Bebekleri...
Janessa olduğu yerde öylece kalırken gözleri dolacak gibi olmuştu.
Bebeğimiz...
Bebeğimiz demişti Kress.
'Tanrım...'
Janessa en son hamile olduğunu duyduğunda bu kadar mutlu olmuştu.
Kress bebekleri için ilk kez bebeğimiz demişti.
Janessa artık bebeği için iyi temeller attığının bilincinde bu sözün binlerce kez yüreğini okşamasının tadını çıkardı.
Kress bebeklerine alışmıştı en azından.
Ve sahiplenmişti.. İleri de onu sevebilecek onu koruyabilecekti.
Janessa Kress'in duygusal biri olmadığını bildiği için ve onun kendisinden kaçmasını istemediği için bu mutluluğun sebebine
değinmeden neşeyle konuştu.
"Olabilir ama bu en azı Kressten Stewert. Sen hele 9. ayda gör beni,o zaman beni hastaneye taşıyacak olan sensin!" dedi mutluluktan attığı
kahkahasını bu şakaya sığdırırken.
Kress onun neşesine katılırken yüzüne hafifçe butuşturdu.
"Tanrı beni korusun.."
Kress sadece şaka yapıyordu elbette.
Janessa'nın tüm sakarlıkları boyunca onu kucağında taşıma gibi önemli deneyimleri olmuştu Kress'in.
Ve onu taşıdığı her zaman taşımamakta taşımakla aynı kefeye konabilirdi.
Janessa varlıkla yokluk arası kilodaydı.
Kress için onun kilo alması daha bile iyi olurdu.
Onu daha çok hissetmek...
Kress bu düşünceyle kafasını salladı birden.
Bu aralar iyice sapıklaşmıştı, neydi bu aklından geçen şimdi.
Janessa limon suyunda bir yudum alıp ekşiliği sonuna kadar zevkle tattı.
Bu ilk aşermesiydi ve oda ola ola limona olmuştu.
Kress'in canını çıkaracağı günde gelirdi elbet.
Janessa Kress'e ne yaptığını anlamak için bakarken Kress'in elinde ki işe fazlasıyla yoğunlaştığını hatta
aşırı dikkatten olsa gerek, terler gibi olduğunu görünce kaşlarını çattı.
"Kress ne yapıyorsun yemeğe?" diye sordu hafif bir kısıklıkta.
Kress kaşları dikkatten daha fazla birleşirken tezgaha biraz daha eğildi.
"Omlet."
Janessa elini ağzına götürüp her an gelmeye hazır kahkahayı engellemek istemişti ama başarısız olup ortaya salıverdi kakhkahasını.
Kress hafifçe ona dönünce Janessa sesiini kısıp sadece gülümsemeyle yetinmeye çalıştı.
Yine de Kress ona anlamamış gibi bakıyordu ve Janessa'da yarıdmcı olmayı seven biriydi.
"Yemek konusunda beceriksizsin değil mi?.. İki saat bunun için mi ter döküyordun?"
Kress tek elini beline götürüp tek elini tezgaha dayadı. Şimdi bakışları dümdüzdü.İçinden lanet ettiği bir
kabullenmeyle konuştu.
"Hayır,tuzunu ayarlamaya çalışıyordum..."
******
"Biletlerimiz hazır mı?"
"-----"
"Tamam" deyip kapattı yaşlı kadın telefonunu.
Janessa...
Janessa isimli bir kızla evlenip onca anısının kol gezdiği eski evine gelmeye cürret etmişti Kress.
Hayatını yeniden kurmaya cürret etmişti.
Yaşlı kadın yerinden doğrulup onu inceleyen genç kadını süzdü.
"Tamamdır Elena.. Yarın oradayız.."
Kress'in eski nişanlısı karşısında gülümsüyordu şimdi.
Kress'i oldu olası sevmemişti Elena.
Ondan nefret etmiş,parasını sömürmek istemitşi.
Fark şuydu ki Kress ona aşık olmuştu o zamanlar.
Yine de o kazadan sonra bu yaşlı kadının onu parasız bırakma olasılığında korkup Kress'i terketmişti.
Şimdiyse korktuğu kadınla işbirliği için -parasıyla- anlaşmış, tekrar eski sevgilisini görmeye gideceklerdi.
İntikam için mi?
Elena bilmiyordu.
Kress eskiden iyi bir sevgili olmuştu,ve yine bu kısımdan payını çıkarabilirdi Elena.
Bunun dışında her şey yaşlı kaıdna bağlıydı tabii....