MISSBOOKMARK'S NOTE:
BITIN NANAMAN ITO DAHIL, ONGOING PO ITONG STORY NATO, HINDI PA COMPLETE.
ADD NIYO AKO SA BAGO KONG FB ACCOUNT: missbookmark17@yahoo.com
KUNG GUSTO NIYO NG SPOILER SA MGA SUSUNOD NA CHAPTERS HEHEHEHE ^__^.
AT NAKA POST DUN UNG MGA ANNOUNCEMENT KO KUNG GUSTO NIYO LANG NAMAN ^__^
ENJOY~~~~~
***38***
“SAAAAA SUSUNOD NA MAGPAPASAMA KA SA AKIN, TANDAAN MO AT ISAKSAK MO DIYAN SA MAKITID MONG UTAK NA HINDING HINDI NA KITA SASAMAHAN! IKAW NA NGA NAG PAPASAMA, IKAW PA MAY GANANG MAG WALK OUT AT HINDI KA PA NAKUNTENTO BALAK MO PA AKONG ILOCK DUN SA LABAS! KUNG MAY PROBLEMA KA SA AKIN, SABIHIN MO HINDI YUNG MAG WAWALK OUT KA NALANG BASTA BASTA TAPOS MAG KUKULONG KA DIYAN SA KWARTO!!! OKEI LANG SANA KUNG BAGO KA MAN LANG NAG WALK OUT EH NAG PASALAMAT KA MAN LANG SA PAG SAMA KO SAYO PERO HINDI EHHH NI HA NI HO WALA AKONG NARINIG SAYO! BWISIT!!!!!!!!!” sigaw ni Tammy at padabog na isinara ang kanyang pintuan sa kwarto, wala itong pake alam kung magising man mga taong natutulog ngayon.
“ Sa susunod rin kasi, wag ka masyadong manhid.” Bulong ni Vlad habang nakahiga sa kanyang kama at sa sobrang inis nag talukbong nalang ito ng kanyang kumot.
Flashback
Madalas tumambay si Vlad sa may veranda, pag hindi ito makatulog at nag papatugtog lang ito ng gitara hanggang makaramdam ito ng antok. Hindi naman nito inaasahan na lalabas si Tammy dun, nagkatinginan sila at aaktong papasok na sana si Tammy sa loob ng matauhan si Vlad.
“ Saan ka pupunta?” tanong ni Vlad habang nakatingin dito.
“ Ah…ehhh… sa loob, malamig pala dito, cge mauna na ako sa loob huh.” Mautal utal na sabi ni Tammy pero bigla naman napatingin si Vlad sa suot nito, dahil naka jogging pants ito at naka jacket pa, samantalang ang suot lang niya ay simpleng white t-shirt at short.
“ Pwede samahan mo muna ako?” sabi ni Vlad, nakaramdam kasi ito na parang iniiwasan siya ni Tammy.
Dahil sa sinabi ni Vlad, tumango nalang si Tammy at umupo sa tabi niya dahil yun lang naman ang upuan na nandun.
Ilang minuto na silang nandun at wala parin nag sasalita sa kanila. Pasimpleng tumingin si Vlad sa katabi niya, na mukhang ang lalim ng iniisip. Gusto nito magsalita para tanungin kung bakit, pero di niya magawa, kaya pinagmasdan nalang niya ito hanggang may biglang pumasok sa isip niya.
(Hindi noh! Simple lang naman wish ko, na sana lagi kang nandiyan sa tabi ko, na sana hindi ka mag……. sawang magpatahan ako kada iiyak ako… na sana …….. lagi kang magsusungit kesa iiwasan mo akooo…….. na sana lagi mo ako payagang yakapin ka kada malungkot ako na sana ……………………………………….” YAN UNG HILING NI TAMMY NUNG BIRTHDAY NIYA, KUNG NATATANDAAN NIYO PA HHEHEHE ^_^ v YAN ANG NAALALA NI VLAD )
Dahan dahan tumalikod si Vlad at hinarap niya ang likod nito kaya Tammy.
“ Ohhhhh!” simpleng sabi ni Vlad habang nilalapit niya yung likod niya kay Tammy
“Anong ohhhhh?” naguguluhang tanong ni Tammy
“ Basta ohhhh” sabi ni Vlad habang mas lalo pa niyang nilapit ung likod niya dito.
“ Gusto mo bang magpahilot ng likod?” naguguluhan na tanong ni Tammy dahil hindi nito maintindihan kung anu bang gustong iparating ni Vlad.
“ Wala!” naiinis na sabi ni Vlad at umayos ito ng upo.
“ Cge na, talikod ka na, hihilutin na kita.” Sabi ni Tammy ng napansin niyang ang pagkainis ni Vlad.
“ Wag na! Napaka slow mo talaga” bulong ni Vlad
“ Okei sabi mo eh.” Sabi ni Tammy at medyo nainis rin siya dito dahil sa pag susungit nito.
Ilang minuto nanaman silang tahimik at pasimple nanaman ulit tumingin si Vlad kay Tammy. Kitang kita sa expression nito na mukhang malungkot nanaman ito habang nakatulala.
Kinuha naman ni Vlad ung gitara na kanina lang pinapatugtog niya at sinimulan na niyang mag strum.
(iplay niyo ung video sa gilid at imaginin niyo nalang na ganyan na ganyang ung expression ni Vlad habang nag gigitara)
Dahan dahan naman nilingon ni Tammy si Vlad ng makarinig siya ng nag gigitara at namula buong mukha niya ng makita niyang nakatingin si Vlad sa kanya, kaya bigla nitong iniwas ang tinign, nang makarecover ito, sa kilig na nararamdaman niya, pasimple itong tumingin kay Vlad at nakita niyang pa ngisi ngisi ito habang nag strustrum kaya hindi na nito mapigilan na mapangiti rin.
Inenjoy nalang ni Tammy ang pakikinig at pag tingin kay Vlad. Napapagalaw ang ulo nito, sa pag sabay sa tugtog at sobrang gumaan ang pakiramdam nito dahil dun.
Nang matapos ang pag gigitara ni Vlad, pumalakpak naman itong si Tammy.
“ Cinocomfort mo ba ako?” tanong ni Tammy habang nakangiti.
kahit nanahimik lang ito at kahit busy ito sa pag iisip kung paano mag kakabati ulit sila ni Cassandra eh, napapansin naman niyang patingin tingin si Vlad sa kanya.
Natigilan naman si Vlad sa sinabi ni Tammy at ng matauhan dali daling binigay nito yung gitara kay Tammy.
“ Hindi! Asa ka naman.” Galit na sabi ni Vlad at sabay walk out.
Nagulat naman si Tammy sa inasta ni Vlad.
“ Hoy! Niloloko ka lang naman.” Sigaw ni Tammy
Padabog na isinara ni Vlad ung pintuan kaya napapikit nalang si Tammy sa sobrang lakas.
“ Anong nangyari dun, parang binibiro lang naman eh.” Napakamot na sabi ni Tammy.
Habang paakyat naman si Vlad sa hagdanan.
“ Mahina ba utak niya o manhid lang siya?! Kailangan pa ba niyang itanong yun eh obvious naman na cinocomfort ko siya!” sabi ni Vlad sa kanyang sarili.
“ Hindi mo naman kasi siya masisi eh, isang Vladimir Montenegro mag cocomfort sayo, isang himala na yun.” May biglang nag salita at pag lingon ni Vlad nakita niya si Gio na nasa likod niya habang may hawak hawak na isang basong tubig at nakangiti ng nakakaloko.
Di na nagsalita si Vlad at nagmadaling umakyat, pero bago makapasok si Vlad sa kwarto niya biglang nag salita si Gio.
“ Bro! Payong kaibigan lang huh, di sa lahat ng bagay effective yang actions speak louder than words, minsan kasi na mimisunderstood tayo kaya minsan kailangan rin natin mag salita. Hehehehe good night bro.” sabi ni Gio at pumasok na ito ng kwarto niya habang naiwan naman si Vlad na nakatulala at nag loloading pa sa utak niya yung mga sinasabi ni Gio.
Sa kabilang dako naman papasok na sana si Tammy sa loob dahil inaantok na siya pero pagbukas niya sa pintuan hindi niya mabuksan. Sinilip niya dahil glass door naman iyon at na aninag niya na naka lock ung pintuan. Naalala niya na pag binabalibag na isinasara yung pintuan na yun, kusang nag lolock.
“ VLADIMIRRRRRRRRR!!!!” sigaw ni Tammy
“ VLADIMIR BUKSAN MO ITO!!!” sigaw ulit ni Tammy
Umikot siya sa front door para dun pumasok pero sarado ito, umikot siya sa likod pero nakalock parin iyon. Pinag papawisan na siya dahil mukhang matutulog siya sa labas ng wala sa oras.
Ilang minuto itong nag iisp kung paano makakapasok, hindi pwede siyang matulog sa labas dahil hindi lang lagnat ang mangyayari sa kanya pag natulog siya dun, kundi dengue rin dahil medyo marami ring lamok.
“ Basagin ko nalang kaya itong glass door nato” Habang nakatingin sa pintuan ng veranda.
“ Aha!!! Sana hindi pa napapagawa ni Vlad ung binatana sa sala.” Sabi ni Tammy at tumakbo siya sa may sala para tignan ung sirang bintana dun.
Habang pinag kakasya ni Tammy ang kanyang sarili sa maliit na bintana na nandun, sabay rin ang pag susumpa nito kay Vlad. Mabuti nalang at payat itong si Tammy, kundi hindi ito magkakasya dun at tuluyan na siyang matutulog sa labas.
“Makapasok lang talaga ako dito! Humanda ka talaga.”
End of flashback ……
*****************************************************************
Cassandra’s pov
“ Bakit ang haba ng nguso ng apo ko?” sabi ni lolo, nandito ako sa mansion nina lolo, madalas akong pumupunta dito, pag gusto ko may kausap.
“ Lolo, ano sa tingin mo ang dahilan bakit iniiwasan ka ng isang tao?”
“Uhmmm dalawang lang ang naiisip kong dahilan, pwedeng may nagawa kang kasalanan o di kaya siya may nagawang kasalan sayo. Bakit apo?
“ Kasi yung kaibigan ko, iniiwasan niya ako, hindi ko naman alam kung bakit, pero ang alam ko wala naman akong nagawang kasalanan sa kanya, pero kung siya may nagawang kasalanan sa akin, kahit gaano kalaking kasalanan man yun handa naman akong patawarin siya eh.”
“Alam mo iha, isa lang solusyon diyan sa problema mo at iyon ay mag usap kayong dalawa.”
“ Sa bagay tama kayo, cguro bukas ko nalang siya kakausapin.”
“ Uhmmm iha, tutal naman na nandito ka, pwede ba mag tanong?”
“ Ano yun lolo?”
“ Kamusta na kayo ni Niko?
“ Eto nanaman ba tayo ulit lo? Ilang beses ko bang sasabihin sa inyo na hindi kami meant to be! Langit ako siya imburnal, strawberry ako siya bato , dyosa ako hayop siya, ganun yun lolo, walang ka connect connect, kaya please itigil niyo na ung pagiging cupid niyo sa amin kasi wala na kayong diaper at pana para panain naming yung puso namin, para mag ka inlovan kaming dalawa.”
“ Pero apo, naniniwala ako sa opposite attracts at kahit hindi man ako maging cupid niyo, pwede akong maging mananahi, dahil kahit mag kaiba kayo ng klase ng tela, pwede ko parin kayong pag dikitin kung gugustuhin ko.”
“ Hindi ko alam. I invoke my right against self-incrimination.” Sabi ko at sabay walk out, kakaloka kasi itong si lolo kung gisahin ako kala mo si Sen. Miriam eh.
……………………………………………..