"ခေလး အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆိုရင္..."
"ရပါတယ္... ဆက္လုပ္ပါ..."
နဖူးျပင္ကိုလာနမ္းေသာ အနမ္းကေန
ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီသို႔
အနည္းငယ္ျပင္း႐ွေသာ အနမ္းေတြျဖစ္လာခဲ့သည္..
ရင္ဘတ္ေပၚမွာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ႕
ဆြဲေဆာင္မႈမွာ မျငင္းႏိုင္ခဲ့....
တလိမ့္လိမ့္က်ဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ေတြဟာ
နာက်င္လြန္းလို႔ မဟုတ္ခဲ့ပါ....
သူဟာ ဟန္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ခဲ့ရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ဟူေသာ အေတြးက
လူကိုသတ္ေနသလိုမ်ိဳး....
နာက်င္လြန္းလွသည္...
"ဟာ ခေလး အရမ္းနာလို႔လား...."
ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လာနမ္းကာ ေျပာလိုက္ေသာ
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေသာ
အရိပ္အေယာင္ေတြမို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္လိုက္မိသည္...
"မဟုတ္ပါဘူး... နဲနဲပဲနာတာပါ..."
အထပ္ထပ္ေတာင္းပန္ရင္း ရင္ခြင္ထဲေထြးဖက္ထားေသာ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ သူ႔ကိုယ္သင္းရနံ႔ကို
မွတ္သားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္....
*****¿¿??**********¿¿??*****
"ခြမ္း..."
ဒီတိုင္းဆိုမျဖစ္ဘူး...
ဒီိလိုမ်ိဳးေ႐ာ့တိေရာ့႐ဲ ျဖစ္ေနလို႔မရဘူး
တေန႔တျခား Chanyeol ရဲ႕ အခ်စ္ေတြ
ၾကားမွာ သူေမ်ာပါေနလို႔မျဖစ္ပါ..
"Fan Fan ဘာျဖစ္လို႔... ဟင္.."
ေျပးဝင္လာမိပီးမွ စားပြဲေပၚက အရက္ပုလင္းကို
ျမင္ကာ ေျခလွမ္းတို႔ရပ္လိုက္မိသည္....
ရီေဝေဝလွမ္းၾကည့္ေနေသာ Yi Fan ရဲ႕
မ်က္လံုုးမွာ တခါမွမျမင္ဖူးေသာ ေဒါသတခ်ိဳ႕႐ွိေနသည္...
စာက်က္ရင္းထလာပံုရေသာ
Chanyeolရဲ႕ ပံုစံေလးက ဖ႐ိုဖရဲ..
ပါဝါမပါေသာ ေလးေထာင့္မ်က္မွန္အထူေလးနဲ႔
ညဝတ္စံု အျပာေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးဟာ
Chanyeol ကိုပိုပီး ခေလးဆန္ေစကာခ်စ္စဖြယ္ျဖစ္ေနတာဟာ တလိပ္လိပ္တတ္လာေသာ
သူ႔ေဒါသေတြကို ပိုတိုးေစခဲ့သည္.....
"ခြမ္း..."
"အာ Fan Fan.."
ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ကြဲေၾကသြားေသာ
ဖန္ခြက္အပိုင္းအစေတြ...
"Fan Fan.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ...
ဘာကိုေဒါသထြက္ေနတာလဲ...."
"..."
"အား... Fan Fan..."
လက္ႏွဖက္ကေန လူတကိုယ္လံုးကို သူ႔ဘက္ဆြဲယူလိုက္တာမို႔ ဖ႐ိုဖရဲ သူ႔လက္ထဲပါသြားရေလသည္....
"က်ေနာ္... က်ေနာ္ ဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ..."
မေၾကာက္နဲ႔ Chanyeol ဒါဟာ
ပထမဆံုး Lesson ျဖစ္လိမ့္မယ္....
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ..
ငါမင္းေယာက်ာ္းက အရက္ေသာက္ေနရင္
မင္းကအရက္ငွဲ႔ေပးရမွာေပါ့...
ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား....
ေျပာမွသိမွာလား ဟမ္....."
"အာ့ Fan Fan လႊတ္ပါ..."
လက္ေခ်ာင္းေတြကိုဖ်စ္ညႇစ္ထားတာ
နာလိုက္တာ
က်ိဳးေက်ေတာ့မွာဟု ထင္မိသည့္အထိ....
"သြားစမ္း ခုခ်က္ခ်င္းဖန္ခြက္ေတြ သြားထပ္ယူ..."
"ဟုတ္... ဟုတ္...ကဲ့...."
"မင္းသိလား.... မင္းဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနလဲဆိုတာ...."
မသိဘူး ပခံုးကေနကိုင္လႈပ္ေနလုိ႔ နာလာတာနဲ႔
္ူမူးေနာက္လာတာပဲသိတယ္....
"Fan Fan လႊတ္ပါ..."
လႊတ္ေပးလိုက္တာမဟုတ္ပဲ
ေဆာင့္တြန္းလိုက္ေတာ့ ေက်ာကခံုမွာသြားကပ္ျပန္သည္...
သူအရက္မူးေနေတာ့ အခ်ိန္အဆမ႐ွိတာ
ျဖစ္မွာပါ....
"ဘာလို႔မ်က္ရည္ေတြဝဲေနတာလဲ...
ဒါအကင္းပဲ႐ွိေသးတာ...
ဒီထပ္ဆိုးတာေတြ လာအံုးမွာ....."
ေမ်ွာ္လင့္ထားပီးသားပါ Fan Fan....
အဲ့ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္မေၾကာက္ဘူး....
Fan Fan က က်ေနာ့္ရဲ႕ ဘဝမို႔လို႔....
"မင္းအခန္းထဲလာမအိပ္နဲ႔...."
"Fan Fanကိုလိုက္ပို႔...."
"ဖယ္စမ္းကြာ...."
ၾကမ္းျပင္ေပၚပံုခနဲလဲက်သြားတာကို
မ်က္လံုးေထာင့္ကေနျမင္ေပမယ့္ ျပန္မထူမိေအာင္ ထိန္းရတာက ခက္ခဲေနခဲ့သည္....
အံႀကိတ္ပီး ဆုပ္ထားမိသည့္
တင္းက်ပ္ေနေသာ လက္သီးဆုပ္ကို
တံခါးကို ထိုးလိုက္မိပီး ေျဖေလ်ာ့မိသည္အထိ
သူေဒါသႀကီးမိေလသလား.....
ဘာေၾကာင့္လဲ¿¿¿¿¿¿
******¿¿??***********??¿¿*****
"အာ့..."
ိမ်က္လံုးဖြင့္္မိတာနဲ႔ နာက်င္ေနသည့္ ခႏၶာကိုယ္
တစ္ခုလံုး.....
ပါးျပင္ႏွဖက္မွာ ပူေႏြးလာတာမို႔
မ်က္ရည္က်ေနပီဆိုတာ သိလာရသည္...
ကြၽတ္... မ်က္ရည္လြယ္တဲ့သူ
မဟုတ္ခဲ့ပါပဲနဲ႔.......
ခုအေသးအမႊားကိစၥေလးေတြကအစ
ဝမ္းနည္းတတ္ေနပီလား....
ေလာ့ခ္မခ်ထားသည္မို႔ အခန္းထဲဝင္လာေတာ့
သူကအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းပဲ....
အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္မွာေတာင္ေခ်ာေမာခန္႔ညားေနသည့္
သူ႔မ်က္ႏုွာကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္....
မ်က္ႏွာေမာ့ပီးအိပ္ေနတာမို႔
အေပၚသို႔ေမာ့ေနေသာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
ဖြဖြနမ္းမိေလသည္....
အရက္နံ႔တို႔႐ွိေနေပမယ့္
စြဲမက္ေစေနတုန္းပဲ.....
"အာ..."
အရင္ကဆို ေရခ်ိဳးဖို႔ေတာင္ ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္ဖူးတာမဟုတ္ခဲ့....
ဟက္....
ရယ္ခ်င္မိသည္...
သူ႐ွိသည္ဆိုပီး က်န္သူမ်ားကို Papaဆီျပန္ပို႔ခဲ့တာ
ထမင္းခ်က္ေပးတဲ့ ajuma တေယာက္သာ
က်န္ေနခဲ့တာ....
ေရေႏြးနဲ႔ေရခ်ိဳးရင္ ကိုယ္လက္နာတာ
သက္သာတယ္ဆိုလား.....
ၾကားဖူးထားတာကိုျပန္စဥ္းစားမိရင္း
ခပ္ေႏြးေႏြးေရထဲ ဝင္စိမ္ေနလိုက္သည္....
ေရစက္ေတြၾကားမွာ မ်က္ႏွာကိုေမာ့လန္ကာ
ေအးခ်မ္းမႈ႐ွာေဖြေနမိသည္....
ဒါအစပဲ႐ွိေသးတယ္....
အဲ့ေလာက္ပင္ပန္းေနလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး....
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားေပးေနရင္း....
******¿¿??***********¿¿??****
"ဟင္..."
မ်က္လံုးမဖြင့္ပဲ ေဘးကိုလွမ္းစမ္းေတာ့
ေအးစက္ေနေသာ အိပ္ရာခင္းက သူ႔ကိုေလွာင္ေျပာင္တာမို႔ အလန္႔တၾကား မ်က္လံုးဖြင့္မိသည္...
ညကဒီအခန္းမွာ လာမအိပ္ဖို႔Chanyeol
ကို သူေျပာခ့ဲမိတာပဲ.....
ဆိုဖာေပၚမွာတကယ္ပဲ အိပ္ခဲ့တာလား...
ဘယ္လိုမွအဆင္ေျပႏိုင္မည္မဟုတ္တာ...
နာရီၾကည့္မိေတာ့၁၁နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မယ္...
လြယ္ေနက် ေက်ာပိုးအိတ္ေလး မ႐ွိတာမို႔
Chanyeol ေက်ာင္းသြားပီထင္တယ္...
ဖုန္းေခၚေပမယ့္ Chanyeolက
မကိုင္ပါ...
တမင္မကိုင္တာလား
စာသင္ေနလို႔လား ဆိုတာေတာ့
သူမသိႏိုင္ပါ.......
အတန္ၾကာမွ "စာသင္ေနလို႔ေနာက္မွျပန္ဆက္လိုက္မယ္ Fan Fan.."
ဟူေသာ message တစ္ခုသာ ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္....
ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ထိ ဖုန္းဆက္လာဖို႔
ေမ်ွာ္ေနမိေပမယ့္ Chanyeolကဖုန္းမေခၚခဲ့ပါ...
*******¿¿??**********¿¿??****
"ခေလး..."
သူ႔ရဲ႕ေထြးဖက္မႈက နာက်င္ေနေသာ
ခႏၶာကိုယ္ ကို သတိေပးလိုက္သည့္ႏွယ္...
အသံမထြက္ေအာင္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို
အသာကိုက္ထားမိေလသည္....
"လြမ္းေနတာ..."
တကယ္ဆို သိပ္ေကာင္းမွာ...
ထံုက်င္ေနတဲ့ ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးဟာ
အသိတရားမဲ့စြာ သူ႔ရဲ႕ေထြးေပြ႔မႉမွာ
သာယာေနခ်င္တုန္းပဲ....
"ေဆာရီး ကိုယ္ညက ဘာေတြလုပ္မိခဲ့လဲ..."
သူဘာမွမသိသလိုပါလား...
သူတမင္တကာ လုပ္ခဲ့တဲ့ဟာကို....
"ရပါတယ္..
က်ေနာ္ ပင္ပန္းေနလို႔ နားပါရေစ Fan Fan..."
"ဟင္ ဟုတ္လား....တစ္ခုခုစားရေအာင္ေလ .."
"မစားေတာ့ဘူး Fan Fan...
ေက်ာင္းမဆင္းခင္ Sehun အိမ္ဝင္ေတာ့
အဲ့မွာ စားခဲ့လို႔...."
"Sehun ဆိုတာ..."
"က်ေနာ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလ..
ေနာက္ၾကံဳရင္ မိတ္ဆက္ေပးမွာေပါ့..."
မ်က္စိေ႐ွ႕ကေန တေရြ႔ေရြ႔ထြက္သြားပီျဖစ္ေသာ
ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း
သူဘာကိုမွန္းမသိ ေဒါသထြက္လာခဲ့သည္...
"ခေလး ထအံုး ဘာျဖစ္လဲေျပာ..
ေဆးေသာက္ရေအာင္..."
"ေသာက္ပီးပီ Fan Fan..
Sehunတိုက္လို႔...."
"ကြၽတ္..."
ဘာကိုမႏွစ္ၿမိဳ႕မိမွန္းကို မသိေတာ့...
တကယ္ဆို ေက်ာင္းကေန ေန႔တဝက္ျပန္ပီး
Sehun အိမ္သြားေနခဲ့တာပါ....
မြန္းၾကပ္လြန္းလို႔ေလ.....
ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုမေျပာျပခ်င္ေတာ့...
"အဲ့တာဆိုလဲ ကိုယ္ဖက္ထားေပးမယ္..."
ေခြၽးသိပ္ေနတာလား Fan Fanရယ္...
အဲ့ဒီဒါဏ္ရာေတြ ကုဖို႔ေဆးမ႐ွိတာ Fan Fan
မေတြးမိဘူးလား......
ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့
သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေနတာအမွန္ပါ....
*****¿¿??***********¿¿??****
"ေ႐ွ႕နားတင္ရပ္ေပး Fan Fan ဟိုမွာ သူငယ္ခ်င္း ေစာင့္ေနလို႔...."
"ခနအျပင္ထြက္ခဲ့ပါလား မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔...."
ႏို႔ႏွစ္ေရာင္အသားအရည္နဲ႔
ေမး႐ိုးထင္းထင္းေကာင္ေလးက သူ႔ကိုပါလွမ္းျပံဳးျပေနေလသည္...
"Fan Fan သူက Sehun..."
"ဟုတ္ Hyung ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္
မဂၤလာပြဲေန႔က က်ေနာ္ အေမရိကေရာက္ေနလို႔
မလာျဖစ္တာ.... ေဆာရီးေနာ္..."
"အင္း ရပါတယ္"
"Yeol... ကိုယ္ေစာင့္ေပးရမလား..."
ဘာကိုမွန္းမသိ စိတ္မခ်ျဖစ္မိသည္....
"ရပါတယ္ Fan Fanရဲ႕ သြားေတာ့မယ္..."
အတူယွည္တြဲထြက္သြားေသာ
ေက်ာျပင္ႏွခုကို ၾကည့္ရင္း သူဘာကိုမွန္းမသိ
မေက်မနပ္ျဖစ္ေနမိေလသည္....
*****¿¿??**********??¿¿******
"Yeol...."
"ဟင္..."
စာလုပ္ေနေသာ လက္ကိုလာဆြဲယူပီး
ဆုပ္ကိုင္ထားမိဆဲ ေဘာပင္ေလးကို
သူကဆြဲယူပီး စာအုပ္ေပၚလွမ္းတင္လိုက္ေလသည္...
"အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ကိုယ္ ခရီးသြားစရာ႐ွိတယ္..
အဲ့ဒါ လိုက္ခ့ဲမလား...."
"စာေမးပြဲက တစ္လပဲလိုေတာ့တာ
Fan Fan ရဲ႕...
လိုက္လို႔ရမယ္ မထင္ဘူး....."
"ကိုယ္မင္းကိုလြမ္းေနေတာ့မွာပဲ..."
သူ႔ရဲ႕ေထြးဖက္မႈမွာ အလိုက္သင့္မွီလာရင္း
သူ႔ရင္ဘတ္ကို မသိမသာ နမ္းေနတဲ့
ႏွာေခါင္းေလးကို သူသြားနဲ႔ငံုထားလိုက္မိသည္...
အသဲယားေတာ့ ဖြဖြကိုက္မိေလရဲ႕...
ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းရတာလဲ....
"အာ့ Fan Fan ကလဲ နာတယ္...."
နီရဲသြားတဲ့ႏွာေခါင္းေလးကိုပြတ္ကာ
ဆူပြပြဆိုတာေလးေၾကာင့္
သူမထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့...
ထိုင္ရက္ေလး Chanyeol ကို
ဆတ္ခနဲေကာက္ေပြ႔ကာ ခုတင္ေပၚခ်ေပးလိုက္သည္...
"Fan Fan.. ဘာလုပ္မို႔လဲ..."
"အဟက္ ေမးတဲ့ပံုကလဲ..."
Yi Fan ရဲ႕ ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပံဳးကို
Chanyeol က အူတူတူေလးၾကည့္ေနသည္...
"နမ္းမလို႔...."
"အာ... စာက်က္ေနတာကို... Fan..."
တစြန္းတစနဲ႔ရပ္သြားရျပန္သည္...
ပိတ္ျခင္းခံလိုက္ရေသာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔ေၾကာင့္
မ်က္ဝန္းတို႔ကို အသာပိတ္ထားမိေလသည္...
ဒီညင္သာလြန္းေသာ
အနမ္းေတြ...
ထာဝရပိုင္ဆိုင္ရပါေစ....
ေဆာရီးကြာ.... ခေလးရာ....
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနလို႔.......
ေမာပန္းႏြမ္းလ်စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ေသာ
ေကာင္ေလးရဲ႕ နဖူးျပင္ေလးကို နမ္းရင္း
Chanyeol မၾကားမွန္းသိေပမယ့္
တိုးတိုးေလးေတာင္းပန္ေနမိသည္...
အဝတ္အစားေတြပါလဲေပးရင္း
ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္ အိပ္ရာေပၚေရႊ႔သိပ္ရင္း
အျပစ္ကင္းစင္သည့္ ထိုမ်က္ႏွာေလးကို ေငးေနမိသည္....
အဲ့ဒီအေျခအေနကို
သူဘာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မိေနလဲ
လံုးဝနားမလည္ခဲ့.....
နားလည္ေနေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိတယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္ေလမလား.....
*******¿¿??**********¿¿??****
"Hyungက ဘာလို႔ လိုက္စံုစမ္းတာလဲ..."
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ပံုစံေလးနဲ႔
လက္ထဲက ဓာတ္ပံုေတြကို ခံုေပၚပစ္တင္ရင္း
ခပ္တိုးတိုးဆိုေလသည္...
"Chanyeol...
မညာစမ္းနဲ႔.... မင္းဘာမွမခံစားရဘူးလား...."
ထိုအခါမွ ထိုဓာတ္ပံုေတြကို
တစ္ခ်က္ ျပန္ေဝ့ၾကည့္မိသည္...
သူန႔ဲမိန္းမတေယာက္ရဲ႕ပံုေတြ...
မည္သို႔ပါတ္သတ္သလဲဆိုတာ
မသိေပမယ့္......
"သူကိုယ္တိုင္ေျပာတာကိုပဲ
ယံုခ်င္တယ္.. hyung..."
"Yeol.."
Lay ရဲ႕အသံမွာလဲ ဆို႔နင့္မႈေတြနဲ႔....
"Hyung အလုပ္႐ႈပ္ခံပီး
လိုက္စံုစမ္းမေနပါနဲ႔...."
ေစတနာေစာ္ကားေသာ
စကားေပမယ့္ သူ႔မွာ မနာႏိုင္ခဲ့...
"Yeol..."
"က်ေနာ္ ဘဝကို သူျဖစ္ေစခ်င္သလို
သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေရစုန္ေမ်ွာလိုက္ဖို့္စဥ္းစားထားတယ္.."
"Yeol..."
Lay ေဒါသတႀကီးေအာ္မိေပမယ့္
မ်က္ႏွာေလးျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ဘာမွမေျပာရက္ျပန္...
"မင္းနစ္နာမွာဆိုးလို႔ မင္းထိခိုက္မွာ ဆိုးလို႔
hyung လုပ္ေနမိတာ...."
"သိတယ္... နားလည္တယ္ hyung ဘယ္ေလာက္စိတ္ပူေနလဲဆိုတာ သိပါတယ္...
ဒါေပမယ့္.... ဒါေပမယ့္hyungရယ္...
Yeol... သူ႔ကိုခ်စ္တယ္...
အရမ္းခ်စ္ေနတာ... သူဘာလုပ္လုပ္အျပစ္မျမင္ႏိုင္တာ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..."
ငိုေနပီိျဖစ္ေသာ ခေလးကို ရင္ခြင္ထဲေပြ႔ထားေပးမိသည္....
အနည္းဆံုးေတာ့ အဲ့ဒီမ်က္ရည္ေတြကို
ရင္နာနာနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနစရာမလိုဘူးေပါ့....
*****¿¿??*********¿¿??*******
TBC***
4 August 2016
Lay ကို ဘာလို႔ထည့္ထားတာလဲ သိလား..
Chanyeolငိုေနေတာ့ တစ္သ်ဴးလာေပးတာ
Lay ေလ....
အေနာ္ Lay ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္လို႔ပါ...
😁😁😁😁😘😍😘😘
"ခလေး အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူးဆိုရင်..."
"ရပါတယ်... ဆက်လုပ်ပါ..."
နဖူးပြင်ကိုလာနမ်းသော အနမ်းကနေ
နှုတ်ခမ်းတွေဆီသို့
အနည်းငယ်ပြင်းရှသော အနမ်းတွေဖြစ်လာခဲ့သည်..
ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေရဲ့
ဆြဲဆောင်မှုမှာ မငြင်းနိုင်ခဲ့....
တလိမ့်လိမ့်ကျဆင်းလာသော မျက်ရည်တွေဟာ
နာကျင်လွန်းလို့ မဟုတ်ခဲ့ပါ....
သူဟာ ဟန်ဆောင်နေတာ မဟုတ်ခဲ့ရင်
သိပ်ကောင်းမွာပဲ ဟူသော အတွေးက
လူကိုသတ်နေသလိုမျိုး....
နာကျင်လွန်းလှသည်...
"ဟာ ခလေး အရမ်းနာလို့လား...."
နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းကာ ပြောလိုက်သော
သူ့မျက်နှာမှာ အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်နေသော
အရိပ်အယောင်တွေမို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်လိုက်မိသည်...
"မဟုတ်ပါဘူး... နဲနဲပဲနာတာပါ..."
အထပ်ထပ်တောင်းပန်ရင်း ရင်ခွင်ထဲထွေးဖက်ထားသော သူ့ရင်ခွင်ထဲမွာ သူ့ကိုယ်သင်းရနံ့ကို
မှတ်သားရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်....
*****??**********??*****
"ခွမ်း..."
ဒီတိုင်းဆိုမဖြစ်ဘူး...
ဒီိလိုမျိုးရော့တိရော့ရဲ ဖြစ်နေလို့မရဘူး
တနေ့တခြား Chanyeol ရဲ့ အချစ်တွေ
ကြားမှာ သူမျောပါနေလို့မဖြစ်ပါ..
"Fan Fan ဘာဖြစ်လို့... ဟင်.."
ပြေးဝင်လာမိပီးမွ စားပြဲပေါ်က အရက်ပုလင်းကို
မြင်ကာ ခြေလှမ်းတို့ရပ်လိုက်မိသည်....
ရီဝေဝေလှမ်းကြည့်နေသော Yi Fan ရဲ့
မျက်လုံးမှာ တခါမှမမြင်ဖူးသော ဒေါသတချို့ရှိနေသည်...
စာကျက်ရင်းထလာပုံရသော
Chanyeolရဲ့ ပုံစံလေးက ဖရိုဖရဲ..
ပါဝါမပါသော လေးထောင့်မျက်မှန်အထူလေးနဲ့
ညဝတ်စုံ အျပာရောင်ဖျော့ဖျော့လေးဟာ
Chanyeol ကိုပိုပီး ခလေးဆန်စေကာချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေတာဟာ တလိပ်လိပ်တတ်လာသော
သူ့ဒေါသေတြကို ပိုတိုးစေခဲ့သည်.....
"ခွမ်း..."
"အာ Fan Fan.."
ရှေ့တည့်တည့်မွာ ကြဲကြေသွားသော
ဖန်ခွက်အပိုင်းအစတွေ...
"Fan Fan.. ဘာဖြစ်လို့လဲ...
ဘာကိုဒေါသထွက်နေတာလဲ...."
"..."
"အား... Fan Fan..."
လက်နှဖက်ကနေ လူတကိုယ်လုံးကို သူ့ဘက်ဆွဲယူလိုက်တာမို့ ဖရိုဖရဲ သူ့လက်ထဲပါသြားရလေသည်....
"က်နော်... က်နော် ဘာအမှားလုပ်မိလို့လဲ..."
မကြောက်နဲ့ Chanyeol ဒါဟာ
ပထမဆုံး Lesson ဖြစ်လိမ့်မယ်....
"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ..
ငါမင်းယောကျာ်းက အရက်သောက်နေရင်
မင်းကအရက်ငှဲ့ပေးရမှာပေါ့...
ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား....
ပြောမှသိမှာလား ဟမ်....."
"အာ့ Fan Fan လွှတ်ပါ..."
လက်ချောင်းတွေကိုဖျစ်ညှစ်ထားတာ
နာလိုက်တာ
ကျိုးကျေတော့မှာဟု ထင်မိသည့်အထိ....
"သွားစမ်း ခုချက်ချင်းဖန်ခွက်တွေ သွားထပ်ယူ..."
"ဟုတ်... ဟုတ်...ကဲ့...."
"မင်းသိလား.... မင်းဘယ်လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းနေလဲဆိုတာ...."
မသိဘူး ပခုံးကနေကိုင်လှုပ်နေလို့ နာလာတာနဲ့
်ူမူးနောက်လာတာပဲသိတယ်....
"Fan Fan လွှတ်ပါ..."
လွှတ်ပေးလိုက်တာမဟုတ်ပဲ
ဆောင့်တွန်းလိုက်တော့ ကျောကခုံမှာသွားကပ်ပြန်သည်...
သူအရက်မူးနေတော့ အချိန်အဆမရှိတာ
ဖြစ်မွာပါ....
"ဘာလို့မျက်ရည်တွေဝဲနေတာလဲ...
ဒါအကင်းပဲရှိသေးတာ...
ဒီထပ်ဆိုးတာတွေ လာအုံးမှာ....."
မျှော်လင့်ထားပီးသားပါ Fan Fan....
အဲ့ဒါကြောင့် က်နော်မကြောက်ဘူး....
Fan Fan က က်နော့်ရဲ့ ဘဝမို့လို့....
"မင်းအခန်းထဲလာမအိပ်နဲ့...."
"Fan Fanကိုလိုက်ပို့...."
"ဖယ်စမ်းကြာ...."
ကြမ်းပြင်ပေါ်ပုံခနဲလဲကျသွားတာကို
မျက်လုံးထောင့်ကနေမြင်ပေမယ့် ပြန်မထူမိအောင် ထိန်းရတာက ခက်ခဲနေခဲ့သည်....
အံကြိတ်ပီး ဆုပ်ထားမိသည့်
တင်းကျပ်နေသော လက်သီးဆုပ်ကို
တံခါးကို ထိုးလိုက်မိပီး ဖြေလျော့မိသည်အထိ
သူဒေါသကြီးမိလေသလား.....
ဘာကြောင့်လဲ
******??***********??*****
"အာ့..."
ိမျက်လုံးဖွင့််မိတာနဲ့ နာကျင်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်
တစ်ခုလုံး.....
ပါးပြင်နှဖက်မွာ ပူနွေးလာတာမို့
မျက်ရည်က်နေပီဆိုတာ သိလာရသည်...
ကျွတ်... မျက်ရည်လွယ်တဲ့သူ
မဟုတ်ခဲ့ပါပဲနဲ့.......
ခုအသေးအမွှားကိစ္စလေးတွေကအစ
ဝမ်းနည်းတတ်နေပီလား....
လော့ခ်မချထားသည်မို့ အခန်းထဲဝင်လာတော့
သူကအိပ်ပေျာ်နေတုန်းပဲ....
အိပ်ပျော်နေစဉ်မွာတောင်ချောမောခန့်ညားနေသည့်
သူ့မျက်နုှာကို ငေးကြည့်နေမိသည်....
မျက်နှာမော့ပီးအိပ်နေတာမို့
အပေါ်သို့မော့နေသော သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
ဖွဖွနမ်းမိလေသည်....
အရက်နံ့တို့ရှိနေပေမယ့်
စွဲမက်စေနေတုန်းပဲ.....
"အာ..."
အရင်ကဆို ရေချိုးဖို့တောင် ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ဖူးတာမဟုတ်ခဲ့....
ဟက်....
ရယ်ချင်မိသည်...
သူရှိသည်ဆိုပီး ကျန်သူမ်ားကို Papaဆီပြန်ပို့ခဲ့တာ
ထမင်းချက်ပေးတဲ့ ajuma တယောက်သာ
ကျန်နေခဲ့တာ....
ရေနွေးနဲ့ရေချိုးရင် ကိုယ်လက်နာတာ
သက်သာတယ်ဆိုလား.....
ကြားဖူးထားတာကိုပြန်စဉ်းစားမိရင်း
ခပ်နွေးနွေးရေထဲ ဝင်စိမ်နေလိုက်သည်....
ရေစက်တွေကြားမှာ မျက်နှာကိုမော့လန်ကာ
အေးချမ်းမှုရှာဖွေနေမိသည်....
ဒါအစပဲရှိသေးတယ်....
အဲ့လောက်ပင်ပန်းနေလို့ မဖြစ်သေးဘူး....
ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးနေရင်း....
******??***********??****
"ဟင်..."
မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ ဘေးကိုလှမ်းစမ်းတော့
အေးစက်နေသော အိပ်ရာခင်းက သူ့ကိုလှောင်ပြောင်တာမို့ အလန့်တကြား မျက်လုံးဖွင့်မိသည်...
ညကဒီအခန်းမွာ လာမအိပ်ဖို့Chanyeol
ကို သူပြောခ့ဲမိတာပဲ.....
ဆိုဖာပေါ်မှာတကယ်ပဲ အိပ်ခဲ့တာလား...
ဘယ်လိုမှအဆင်ပြေနိုင်မည်မဟုတ်တာ...
နာရီကြည့်မိတော့၁၁နာရီတောင် ထိုးတော့မယ်...
လွယ်နေကျ ကျောပိုးအိတ်လေး မရှိတာမို့
Chanyeol ကျောင်းသွားပီထင်တယ်...
ဖုန်းခေါ်ပေမယ့် Chanyeolက
မကိုင်ပါ...
တမင်မကိုင်တာလား
စာသင်နေလို့လား ဆိုတာတော့
သူမသိနိုင်ပါ.......
အတန်ကြာမွ "စာသင်နေလို့နောက်မှပြန်ဆက်လိုက်မယ် Fan Fan.."
ဟူသော message တစ်ခုသာ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်....
ညနေကျောင်းဆင်းချိန်ထိ ဖုန်းဆက်လာဖို့
မျှော်နေမိပေမယ့် Chanyeolကဖုန်းမခေါ်ခဲ့ပါ...
*******??**********??****
"ခလေး..."
သူ့ရဲ့ထွေးဖက်မှုက နာကျင်နေသော
ခန္ဓာကိုယ် ကို သတိပေးလိုက်သည့်နှယ်...
အသံမထွက်အောင်အောက်နှုတ်ခမ်းကို
အသာကိုက်ထားမိလေသည်....
"လွမ်းနေတာ..."
တကယ်ဆို သိပ်ကောင်းမွာ...
ထုံကျင်နေတဲ့ ရင်ခွင်တစ်ခုလုံးဟာ
အသိတရားမဲ့စြာ သူ့ရဲ့ထွေးပွေ့မှူမှာ
သာယာနေချင်တုန်းပဲ....
"ဆောရီး ကိုယ်ညက ဘာတွေလုပ်မိခဲ့လဲ..."
သူဘာမွမသိသလိုပါလား...
သူတမင်တကာ လုပ်ခဲ့တဲ့ဟာကို....
"ရပါတယ်..
က်နော် ပင်ပန်းနေလို့ နားပါရစေ Fan Fan..."
"ဟင် ဟုတ်လား....တစ်ခုခုစားရအောင်လေ .."
"မစားတော့ဘူး Fan Fan...
ကျောင်းမဆင်းခင် Sehun အိမ်ဝင်တော့
အဲ့မွာ စားခဲ့လို့...."
"Sehun ဆိုတာ..."
"က်နော့်ရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းလေ..
နောက်ကြုံရင် မိတ်ဆက်ပေးမှာပေါ့..."
မျက်စိရှေ့ကနေ တရွေ့ရွေ့ထွက်သွားပီဖြစ်သော
ကျောပြင်ကို ကြည့်ရင်း
သူဘာကိုမှန်းမသိ ဒေါသထွက်လာခဲ့သည်...
"ခလေး ထအုံး ဘာဖြစ်လဲပြော..
ဆေးသောက်ရအောင်..."
"သောက်ပီးပီ Fan Fan..
Sehunတိုက်လို့...."
"ကျွတ်..."
ဘာကိုမနှစ်မြို့မိမှန်းကို မသိတော့...
တကယ်ဆို ကျောင်းကနေ နေ့တဝက်ပြန်ပီး
Sehun အိမ်သြားနေခဲ့တာပါ....
မွန်းကြပ်လွန်းလို့လေ.....
ဒါပေမယ့် သူ့ကိုမပြောပြချင်တော့...
"အဲ့တာဆိုလဲ ကိုယ်ဖက်ထားပေးမယ်..."
ချွေးသိပ်နေတာလား Fan Fanရယ်...
အဲ့ဒီဒါဏ်ရာတွေ ကုဖို့ဆေးမရှိတာ Fan Fan
မတွေးမိဘူးလား......
ခုလောလောဆယ်တော့
သူ့ရင်ခွင်ထဲမွာ ငြိမ်းချမ်းနေတာအမှန်ပါ....
*****??***********??****
"ရှေ့နားတင်ရပ်ပေး Fan Fan ဟိုမွာ သူငယ်ချင်း စောင့်နေလို့...."
"ခနအပြင်ထွက်ခဲ့ပါလား မိတ်ဆက်ပေးချင်လို့...."
နို့နှစ်ရောင်အသားအရည်နဲ့
မေးရိုးထင်းထင်းကောင်လေးက သူ့ကိုပါလှမ်းပြုံးပြနေလေသည်...
"Fan Fan သူက Sehun..."
"ဟုတ် Hyung တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်
မင်္ဂလာပွဲနေ့က က်နော် အမေရိကရောက်နေလို့
မလာဖြစ်တာ.... ဆောရီးနော်..."
"အင်း ရပါတယ်"
"Yeol... ကိုယ်စောင့်ပေးရမလား..."
ဘာကိုမှန်းမသိ စိတ်မချဖြစ်မိသည်....
"ရပါတယ် Fan Fanရဲ့ သြားတော့မယ်..."
အတူယှည်တွဲထွက်သြားသော
ကျောပြင်နှခုကို ကြည့်ရင်း သူဘာကိုမှန်းမသိ
မကျေမနပ်ဖြစ်နေမိလေသည်....
*****??**********??******
"Yeol...."
"ဟင်..."
စာလုပ်နေသော လက်ကိုလာဆြဲယူပီး
ဆုပ်ကိုင်ထားမိဆဲ ဘောပင်လေးကို
သူကဆြဲယူပီး စာအုပ်ပေါ်လှမ်းတင်လိုက်လေသည်...
"အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ကိုယ် ခရီးသွားစရာရှိတယ်..
အဲ့ဒါ လိုက်ခ့ဲမလား...."
"စာမေးပွဲက တစ်လပဲလိုတော့တာ
Fan Fan ရဲ့...
လိုက်လို့ရမယ် မထင်ဘူး....."
"ကိုယ်မင်းကိုလွမ်းနေတော့မှာပဲ..."
သူ့ရဲ့ထွေးဖက်မှုမှာ အလိုက်သင့်မှီလာရင်း
သူ့ရင်ဘတ်ကို မသိမသာ နမ်းနေတဲ့
နှာခေါင်းလေးကို သူသွားနဲ့ငုံထားလိုက်မိသည်...
အသဲယားတော့ ဖွဖွကိုက်မိလေရဲ့...
ဘာလို့အဲ့လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းရတာလဲ....
"အာ့ Fan Fan ကလဲ နာတယ်...."
နီရဲသွားတဲ့နှာခေါင်းလေးကိုပွတ်ကာ
ဆူပြပြဆိုတာလေးကြောင့်
သူမထိန်းချုပ်နိုင်တော့...
ထိုင်ရက်လေး Chanyeol ကို
ဆတ်ခနဲကောက်ပွေ့ကာ ခုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်သည်...
"Fan Fan.. ဘာလုပ်မို့လဲ..."
"အဟက် မေးတဲ့ပုံကလဲ..."
Yi Fan ရဲ့ ညစ်ကျယ်ကျယ်အပြုံးကို
Chanyeol က အူတူတူလေးကြည့်နေသည်...
"နမ်းမလို့...."
"အာ... စာကျက်နေတာကို... Fan..."
တစွန်းတစနဲ့ရပ်သွားရပြန်သည်...
ပိတ်ခြင်းခံလိုက်ရသော နှုတ်ခမ်းလွှာတို့ကြောင့်
မျက်ဝန်းတို့ကို အသာပိတ်ထားမိလေသည်...
ဒီညင်သာလွန်းသော
အနမ်းတွေ...
ထာဝရပိုင်ဆိုင်ရပါစေ....
ဆောရီးကွာ.... ခလေးရာ....
အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေလို့.......
မောပန်းနွမ်းလ်စြာ အိပ်ပျော်နေခဲ့သော
ကောင်လေးရဲ့ နဖူးပြင်လေးကို နမ်းရင်း
Chanyeol မကြားမှန်းသိပေမယ့်
တိုးတိုးလေးတောင်းပန်နေမိသည်...
အဝတ်အစားတွေပါလဲပေးရင်း
နေရာတကျဖြစ်အောင် အိပ်ရာပေါ်ရွှေ့သိပ်ရင်း
အပြစ်ကင်းစင်သည့် ထိုမျက်နှာလေးကို ငေးနေမိသည်....
အဲ့ဒီအခြေအနေကို
သူဘာကြောင့် ပျော်ရွှင်ကေျနပ်မိနေလဲ
လုံးဝနားမလည်ခဲ့.....
နားလည်နေပေမယ့် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေမိတယ်ဆိုရင် ပိုမှန်လေမလား.....
*******??**********??****
"Hyungက ဘာလို့ လိုက်စုံစမ်းတာလဲ..."
စိတ်ပျက်လက်ပျက် ပုံစံလေးနဲ့
လက်ထဲက ဓာတ်ပုံတွေကို ခုံပေါ်ပစ်တင်ရင်း
ခပ်တိုးတိုးဆိုလေသည်...
"Chanyeol...
မညာစမ်းနဲ့.... မင်းဘာမွမခံစားရဘူးလား...."
ထိုအခါမွ ထိုဓာတ်ပုံတွေကို
တစ်ချက် ပြန်ဝေ့ကြည့်မိသည်...
သူန့ဲမိန်းမတယောက်ရဲ့ပုံတွေ...
မည်သို့ပါတ်သတ်သလဲဆိုတာ
မသိပေမယ့်......
"သူကိုယ်တိုင်ပြောတာကိုပဲ
ယုံချင်တယ်.. hyung..."
"Yeol.."
Lay ရဲ့အသံမှာလဲ ဆို့နင့်မှုတွေနဲ့....
"Hyung အလုပ်ရှုပ်ခံပီး
လိုက်စုံစမ်းမနေပါနဲ့...."
စေတနာစော်ကားသော
စကားပေမယ့် သူ့မှာ မနာနိုင်ခဲ့...
"Yeol..."
"က်နော် ဘဝကို သူဖြစ်စေချင်သလို
သူ့စိတ်ကြိုက်ရေစုန်မျှောလိုက်ဖို့်စဉ်းစားထားတယ်.."
"Yeol..."
Lay ဒေါသတကြီးအော်မိပေမယ့်
မျက်နှာလေးပြန်ကြည့်မိတော့ ဘာမွမပြောရက်ပြန်...
"မင်းနစ်နာမှာဆိုးလို့ မင်းထိခိုက်မွာ ဆိုးလို့
hyung လုပ်နေမိတာ...."
"သိတယ်... နားလည်တယ် hyung ဘယ်လောက်စိတ်ပူနေလဲဆိုတာ သိပါတယ်...
ဒါပေမယ့်.... ဒါပေမယ့်hyungရယ်...
Yeol... သူ့ကိုချစ်တယ်...
အရမ်းချစ်နေတာ... သူဘာလုပ်လုပ်အပြစ်မမြင်နိုင်တာ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..."
ငိုနေပီိဖြစ်သော ခလေးကို ရင်ခွင်ထဲပွေ့ထားပေးမိသည်....
အနည်းဆုံးတော့ အဲ့ဒီမျက်ရည်တွေကို
ရင်နာနာနဲ့ ငေးကြည့်နေစရာမလိုဘူးပေါ့....
*****??*********??*******
TBC***
4 August 2016
Lay ကို ဘာလို့ထည့်ထားတာလဲ သိလား..
Chanyeolငိုနေတော့ တစ်သျူးလာပေးတာ
Lay လေ....
အနော် Lay ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်လို့ပါ...
😁😁😁😁😘😍😘😘