Ağlıyordum, hem de koşuyordum.
Siz gerçekleri bilmiyordunuz değil mi?? O zaman öğrenme zamanı. Benim ailem öldü. Yani öldürüldü.
Biz zengin bir aileydik. Babamın kendinsine ait birçok evi ve birçok arsası vardı. Ayriyeten de bir otel ve bir şirketi vardı.
Yani bizim.
Biz maddiyete çok önem vermeyiz yani o kendini bilmiş, parası ile hava atanlardan değildik. O kadar mutluydukki.
Burada yani İstanbul'da geriye hiçkimse kalmadı. Hepsi Paristeler. Her ne kadar beni yanlarına almak çok isteseler bile ben burada kalmayı tercih ettim.
Bir kişi kaldı geride. O da bizim hizmetçimiz Aslı teyze. Aslında biz Aslı teyzeyi asla hizmetçi gözüyle bakmadık. O da ailenin bir ferdi gibiydi. Bizimle aynı sofraya oturur,hatta biz bile ona bazen işlerinde yardım ederdik.
Hele annem... Canım Annem o ise bütün işlerinde yardımcı olurdu. Çok mutluyduk.
Taki o acı gün gelene dek...
Ben o zaman 13 yaşındaydım. Annem,babam ve abim ile saklambaç oynuyorduk. Ne kadar büyüsem de yine oynadık ama bu oynayacağımız son saklambaç oluduğundan habersizdik. Ben de yatak odasındaki dolapta saklanıyordum. Abim de bahçede. Annem ebe olmuştu ve babamla beni arıyorlardı. Yatak odasına gelmişlerdi. O sırada odaya bir adam girdi. Babam,annemi arkasına almıştı. Yüzünden sinirlendiği belliydi. O sırada kavga çıktı ve adam silahını çıkartıp gözümün önünde ilk önce babamı sonra da annemi vurdu ve camdan çıktı. O sırada Aslı teyze geldi.
Ben de ağlayarak saklandığım yerden çıktım. Annem bana bakarak
" Kızım, seni sevdiğimizi biliyorsun. Size son vasiyetim şu. Abinle sakın ayrılmayın. Birbirinizden sakın kopmayın, birbirinizi sevin tamam mı ??
Ben de ağlayarak başımı ' evet ' anlamında salladım. Annem de
"Sizi Aslı teyzene emanet ediyorum. Sakın Aslı teyzenizi üzmeyin, sözünden çıkmayın tamam mı??
Babam da o söylenenleri başıyla onayladı ve bana kol düğmesini verdi. Annem de
" Kızım, Masal. Al bunu."
Diyip kolyesini verdi. Ucunda bir çiçek vardı. Babam da bana
"Sizi seviyoruz" dedi.
Ve olan oldu. İkisi de artık yoktu. Babamın o güzel yüzünü, neşesini,bize yaptığı şakaları artık yok. Her ne olursa olsun bizimle zaman geçiren,o zaman içerisinde bizi gülme krizine sokan bir babam yok artık...
Annemin bizi sabah artık öperek uyandırmayacaktı. Bize her akşam enn sevdiğimiz yemekleri yapmayacaktı.
Artık benim,bizim için her şeyi feda eden annem ve babam yok!!
İşte o zaman hayatımız mahvolmuştu. Ama abimin gitmesiyle daha kötü oldu. Bana bir mektup bırakarak gitmişti. Mektupta şu sözleri vardı.
Canım Kardeşim Masal
Ben gidiyorum. Annemizin ve babamızın katilini bulmaya gidiyorum ve o pis katili bulmadan asla gelmeyeceğim. Belki geri gelmem 1 ay olur,belki 1 yıl onu bilmem ben.
Şimdi sen bana soracaksınki " Abi ben de gelsem? Ben de seninle gelsem? Ben de annemizin ve babamızın katillerini bulmak istiyorum. Benim de hakkım değil mi??" Diyeceksin ve ısrar edeceksin,biliyorum.
. Ama ben seni tehlikeye atmak istemiyorum. Ya benle geldiğinde başına bir şey gelirse?? Ya sana bir şey olursa?? Seni kaybetmek istemiyorum. Zaten şu dünyada tek sen varsın, seni kaybedemem.
Onun için senden habersiz,gizlice gidiyorum. Sakın bana kızma, darılma. Sakın benim seni terkettiğimi düşünme. Senin için bu daha iyi.
Beni Lütfen Affet
Seni seviyorum
ABİN
ÖZGÜR
Abimden geriye sadece bu mektup vardı. O da gitmişti. Her ne kadar bu mektupta " Sakın benim seni terkettiğimi düşünme." Dese bile o da beni bıraktı, terketti. En acısı da annemin son vasiyetini yerine getirememekti...
O gittikten sonra ben derslerime düzen veremedim. Ama yapmak zorunda olduğumu düşündüm. Annem ve babam eğer yaşasalardı benimle gurur duyacakları bir şekilde çalıştım. Ve asla bu evden ayrı bir eve taşınmadık. Ne de olsa abim buraya gelecekti. Biliyorum,gelecek o katillerle...
Hep ben bu düşünce ile yaşadım ve aylar geçtikçe bu umudum yavaş yavaş kırıldı ve ben de en sonunda bu okula geldim. Ve şu anda az da olsa bir umudum var. Biliyorum gelecek,çok yakında...
İşte benim hayat hikayem bu. Ailemle eskiden buraya gelmiştik ama pek bir şey hatırlamıyorum.
Kulübeye hızlıca gidip ilk önce duş aldım ve aynı şeyleri giyip o mektubu çekmeceden aldım. Ve benim günlüğümü. Çantama koyup hemen deniz kenarına gittim.
Günlüğümde annem ve babam ölmeden önce yazdıklarım vardı. Annem ve babam öldükten sonra yazmamıştım. Ve o günlüğü açma zamanı geldi. Kilitliydi. Anahtarlar benim boynumda asılı duruyordu. Alıp günlüğümü açtım ve okumaya başladım...
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
Canım şu an o kadar yanıyorduki. O güzel anlar...
O kadar çok ağladımki hava kararmıştı ve çok açtım. Ben de kulübeye gitmek yerine çantamdaki sandviçi çıkarıp yedim. Telefonumu kapatmıştım. Rahatsız edilmek istemiyordum. Telefonu açtığımda 50 mesaj ve 180 arama. 50 arama Dolunay'dan,30 arama bilmediğim bir numardan, 30 arama yine bilmediğim bir numaradan ve 60 arama da kızlardan. Ve 10 arama Aslı teyzemden. Hemen Aslı teyzemi aradım.
+Alo Aslı teyze
-Masal,kızım iyimisin?? Dolunay her şeyi anlattı da senden Özür dilerim sana söylemeliydim. Beni affet ne olur?
Dedi. Ben de sözünü kesip
+Aslı teyze,senin bir suçun yokki. Özür dilemene gerek yokki. Ben iyiyim. Dediğim gibi senin bir suçun yok. Sıkıntı yok bak ben de iyiyim. Şey Aslı teyze seninle başka bir zaman konuşsak? Uykum var uyuyacağım da.
-Tamam kızım. Senin sesini duydum ya daha iyi oldum. İçim rahatladı. Sen yat,uyu hadi görüşürüz.
+Bay bay
Diyip telefonu kapattım. Telefonumdaki o bilinmeyenleri araştırdım ve biri Merte diğerini bilmiyorum. Çıkmamıştı. Ben de mesajlara göz attım. WattsApp' tandı zaten. Onları okudum. Sonra da saate baktım. Saat 12.30'du. Yuh be o kadar mı olmuştu?? Telefonum bir anda çaldı. Arayan Mertti. Ben de açıp açmama konusunda tereddütlendim ve sonunda telefonumu tamamen kapattım.
Cebimden babamın kol düğmesini çıkardım. Bir elime aldım. Diğer elime de boynumda asılan annemin kolyesinin ucunu sıktım. Canım çok yanıyorduki anlatamam. Telefonumu açtım. Açar açmaz birisi beni aradı. Acaba kim?? Ben de telefonu açtım.
+Alo
-Alo
+Siz kimsiniz??
-Masal,sen misin??
+Evet,benim de siz kimsiniz??
-Benim, Özgür abin.
+Abi!! Sen misin??
-Evet,benim abicim. Nasılsın, iyisin değil mi?
+Abi, ben iyiyim sen nasılsın?
-Ben de iyiyim. Bir dakika sen ağladın mı niye sesin öyle kötü geliyor??
+Evet abi ağladım. Hem de saatlerce.
-MASAL!! NEDEN AĞLADIN SEN,KİM SENİ AĞLATTI yoksa Aslı teyzeye mi bir şey oldu!??
+Hayır abi Aslı teyzem iyi zaten ben şu an Antalya'da yaz kampındayım,yatılı okulda kalıyordum okulun yaz Kampı vardı.
-O okulun adı ne?? Hem sen soruma cevap vermedin??
+Okulun adı Kuzey Kızlar Okulu.
Ha o sorunun cevabı sensin,annem ve babam. ..
Annemiz ve babamız ölmüştü sen de gidince abi ben o kadar yalnız kaldımki sen yoktun,annemiz ve babamız yok.
-Sen onun için miydi??
Sözünü kesip
+Abi sen neredesin yarın ile 6 sene oluyor. Yani sen beni 6 senedir yalnız bıraktın. Peki,o senin annemizin ve babamızın katilini buldun mu?? Öyle diyip çıktın ya evden 5 sene önce??
Eğer ailemizin katilini bulmadan gelirsen seni asla affetmem ona göre.
-Abicim öyle deme. Daha bulamadım. Artık ben de ümidi kesmek üzereyim. Hâlâ arıyorum ama bir türlü bulamadım. Adam yer yarıldı içine girdi. Ama bildiğim tek şey katil Türkiye 'de. Türkiyeye gelmeyi planlıyorum. Sen sormadan söyleyeyim numaranı Aslı teyzemden aldım. Sakın üzülme tamam mı??
+HÂLÂ BULAMADIN MI ABİ!! SEN SENELERDİR NE YAPIYORSUN ORALARDA!! YETER ARTIK SANA İNANMIYORUM SEN YALAN SÖYLÜYORSUN SENELERDİR TEK SEBEBİN BENDEN KURTULMAKTI DEĞİL Mİ VE SEN DE BU YALANI SÖYLEMEK AKLINA GELDİ DEĞİL Mİ?!.! SIF BENDEN,BİZDEN KURTULMAK İÇİNDİ HEPSİ!!
-Masal,hayır sen yanlış anlıyorsun. Ben öyle bir yalan söylemedim. Hâlâ arıyorum bana inan,lütfen. Sen nasıl böyle bir şey düşünebiliyorsun?
+EEE PEKİ NERDE? NERDE KATİL!! 5 SENE OLDU BE 5 SENE YARIN İLE İTİBAREN 6 SENE OLACAK NE YAPTIN ORADA SEN HA NE YAPTIN?!?!
BANA İNAN DİYORSUN,SEN NASIL BÖYLE BİR ŞEY DÜŞÜNÜRSÜN DİYORSUN AMA ARTIK BİTTİM. Ben bittim. Artık ümidimi kesiyordum. Nasıl inanmamı bekliyorsun? Yalan söylemediysrn katil nerde? Abi ATRIK SANA İNANMIYORUM TAMAM MI İNANMIYORUM. SEN BANA YALAN SÖYLEDİN,YALAN!! Nefret ediyorum senden, nefret!!
Diyip telefonu kapattım. Ağlamaya başladım. Koca 5 senedir ne yaptın ki sıf benden kurtulmak için yaptı bunu. Sadece onun için. Telefonu Kapatıp açtığım zaman 5 cevapsız çağrı vardı. 4'ü kızlara aitti,1'de Merte. Saate baktığımda daat 01.15 'ti. Ben de kulübeye gitmeye karar verdim. Kulübeye gittiğimde Mert Açelya, Yaz, Eylül ve Dolunay endişeden dört dönüyorlardı. Beni görünce kızlar bana sarıldılar. Dolunay yanıma geldi ama hemen Mert atlayıp
"Masal,seni o kadar merak ettim ki!! Yani merak ettik. Sen neredesin,neden telefonlarımıza cevap vermedin?? Neredeydin??"
Ben de bir şey demeden banyoya gidip üstümü değiştirdim. Pijamalarımı giydim. Açelya elimdekileri almaya çalıştı. (mektubu,günlüğü ve kol düğmeyi.) Ben de
"Napıyorsun sen onları benden asla alamayacaksın tamam mı?? Yaz,Eylül ve Açelya. Zaten her şeyi öğrenmişsinizdir. Ha bir de Mert sana gelince en sevmediğim işi yapmayın bana. Sakın bana acıma, o arkadaşlarına da söyle bana Sakın acımasınlar. Tamam mı?? Size gelince siz de acımayın sakın bana,sakın!! "
Dedim. Mert kulübeden gitti. Ben de yatağa girdim ve uyudum. Tam uykuys dalacakken biri beni aradı. İsme bakmadan telefonu açıp uykulu uykulu
+Sen kimsin ve niye bu saate arıyorsun beni??
-Benim abin.
Uykum kaçmıstı.
-Bak Masal bana inan ben sana yalan söylemedim tamam mı her şey doğru hatta Türkiye'ye gelicem.
+ABİ!! SANA NASIL İNANIYIM HA SEN5 SENEDİR BİR HALT BECEREMEDİN TAMAM MI?? EĞER SEN BECEREMEDİYSEN BEN BULURUM O ZAMAN KATİLİ TAMAM MI BEN BULUCAM VE SANA ASLA İNANMIYORUM.
Kızlar o sırada bana endişeli endişeli bakıyorlardı. Abim de
-Masal,sen ne diyorsun? Asla olmaz tamam mı Hayır buna izin vermem asla!!!
+Senden izin alan yok. Ben senin beceremediğini becereceğim ve KATİL BULACAĞIM. BENİ BİR DAHA ARAMA!!!
-Masal, HAYIR ASLA İZİN VERMEM. NİÇİN SENİ BIRAKIP GİTTİĞİMİ DÜŞÜNÜYORSUN HA!! NİÇİN SENİ DE ALMADIĞIMI DÜŞÜNÜYORSUN!! SIF SENİN İÇİN, SANA BİR ŞEY OLACAK KORKUSU İÇİN. ŞİMDİ SENİN BANA DEDİĞİN ŞEYE BAK!!
+ONU BUNU BİLMEM BEN DAHA YEMİYORUM ABİ YALAN SÖYLEME HİÇBİR ŞEY BUNA ENGEL OLAMAYACAK!! BEN AİLEMİZİN KATİLLERİNİ BULACAĞIM!!
Diyip telefonu yüzüne kapattım. Kızlar bana endişeli baktılar. Dolunay'da dahil. Ben de
"Kızlar bu durumu açıklamak çok zor ama anlatacağım. Ama Dolunay hariç. "
Sonra Dolunay'a bakıp
"Sana anlatacağımı düşünmedin değil mi? "
Dedim ve diğerlerine olayı anlattım. Ve tabi Dolunay'a bir şey söylememeleri için söz verdittirdim. Tabi çok şaşırdılar ilk önce sonra ailemin katilini bulma fikrime karşı cıktılar. Ama ben ise onları dinlemedim ve uykuys kendimi bıraktım...
Merhaba,gençler 1 bölümün de sonuna geldik. Yorumlarınızı merak ediyorum.
Yorum ve vote lütfen 👍👍
Yazarınız
SudesenaSena 😉😉✌✌