Glendon was busy reading the profile information of all the applicants, it was filed up on the table. May ilang oras pang natira bago ang labas ni George sa university. Matatapos niya pa iyong basahin lahat. He lift up his numb arms and stretched. Naglagi siya ng buong araw sa opisina pagkahatid kay George kanina.
He misses her already kahit wala pang kalahating araw na naghiwalay. He stopped himself for calling her, he doesn't want to disturb her study. Napapangiti siya sa tuwing maaalala ang kapilyahan ng nobya. If only she could know how painful it was when she teasing him, halos magbabad siya buong magdamag sa banyo just to cool down his wriggling membrane.
He covered his face by the two palm and shook off his head. Muli niya ng ibinalik ang paningin sa ginagawa. He needs to hurry up, ayaw niyang paghintayin naman ito gaya ng huli, ayaw niyang mag-away na naman sila. George is a bit childish sometimes, but he don't care. He loves her, everything about her including all her flaws.
He's proud of her, the only woman who awoken his sleeping heart. Akala niya after Leslie's tragic accident ay hindi na siya muling iibig pa. Pero dumating si George, ang babaeng pasaway at matigas ang ulo na sobrang kinaiinisan niya dahil dito ay napagpasyahan niyang ilipat ang negosyo sa probinsya. He didn't expect that everything will turned into harmony. The hard headed Señorita is now in his control. Despite of her stubbornness he still love her anyway, it didn't stop him to love her.
Binitawan niya ang ballpen, binuksan ang maliit na drawer sa harap ng kanyang lamesa. He pulled out the small box, it was a diamond ring. But it's not the right time to give it to George. Ilang buwan na lang ang hihintayin niya, after her graduation his planning to proposed and marry her right away. He can't wait any longer to have her as his wife.
Samantalang sa labas ng building ay may nagmamasid na babae. Tumaas baba ang kilay nito, lumabas ng kotse si Maris at lumakad papasok sa building. Matamis siyang ngumiti sa mga empleyado ni Glendon.
"Hi, ito ba ang building office ni Glendon?" She asked to the guard.
"Yes, ma'am ito nga po."
"Uhmm... pinapunta niya kasi ako rito, pwedi bang ituro mo na lang sa akin kung anong floor ang opisina niya at pupuntahan ko na lang siya." Malanding sagot niya, ang gwardya ay tila nahihirapan sa paghinga dahil sa medyo pagdikit ni Maris ng katawan.
"Aahh... si-sige ho, ma'am. Nasa 10th floor po ang opisina ni Mr. Santillan."
"Oh'great! Thanks handsome!" She gave him a flying kissed before turning her back. And walked like a queen inside the building.
George had no class in last subject. She plan to pay a surprise visit in Glendon's office. She wanted to bring a cake for him, dahil gusto niyang makabawi sa lalaki. Excitement filled in her heart when she saw his favorite mocha cake. With all smiles she went to the counter of bake shop to pay for it.
Umuwi muna siya ng bahay at nagpalit. He applied light lipstick and baby powder only. Spray her favorite Victoria's secret cologne na paboritong amuyin ni Glendon. She wore ripped jeans and fitted white t-shirt with matching 3 inches sandals to complete her get up.
While descending the stairs, napapangiti siya sa magiging reaction ni Glendon and for sure hindi mawawala na mag galit-galitan ito sa kanya dahil umuwi at pumunta siya na mag-isa sa opisina nito. Nagpaalam siya sa katulong at nagpatawag ng taxi. Bitbit ang cake she slipped in the taxi cab and told the address of the place.
Nervous and excitement filled with her, gusto niyang magreklamo dahil sa usad pagong na takbo ng taxi. Pero wala siyang magawa, sobrang traffic.
At sa di kalayuan ay natanaw niya na may parada, kaya naging ma-traffic kahit hindi pa man oras ng labas ng mga empleyado at estudyante.
She groaned in annoyance, after half a hour of being stock in the middle of the road sa wakas ay nalampasan na rin nila ang matao at ma traffic na daan. She sighed. Kinakabahan siya na hindi mawari. Inihilig niya ang ulo sa headrest ng upuan habang ang mga mata ay nasa labas ng daan.
She's one hell lucky to have him. At marami ang naiinggit sa kanya kasama na doon ang mga kaibigan niya. Pero kahit ganoon Rudi suporta naman ang mga ito sa love life niya. Her phone was ringing, she turned it on.
"Oy, bruha nasaan kana bakit bigla ka na lang nawala sa yuan mo?"
She chuckled, "on my way to my boyfriend's office."
"On my G!" Chorus na sagot ng tatlo. She just rolled her eyeballs, she knew then na naka-loud speaker ang phone ni Irene,"Sana isinama mo kami nang makabingwit kami ng boylet na kasing hot ni fafa Glendon."
"Better luck next time, girls. Susuluhin ko muna ang boyfriend ko. Disturbo lang kayo."
"Aba! Nagka-boyfriend ka lang ng yummylicious naging madamot kana!"
"Mga luka-luka kayo! Siya, sige na see you tomorrow, girls. Mwaangs!"
Pinatay kaagad niya ang cellphone bago pa umalma ulit ang tatlo. She inhaled deeply bago ibinulsa ang phone. Saktong pumarada ang taxi sa harap ng building. Inabot niya ang bayad at hindi na kinuha ang sukli, masayang nagpasalamat ang driver sa kanya. She smiled and immediately went out.
Dahil kilala siya ng mga tauhan ni Glendon ay tuloy-tuloy na lamang siyang pumasok.
"Good afternoon, Miss George."
"Hi, good afternoon. Si Glendon ba nasa opisina niya?"
"Yes, Miss. Actually may bisita po si sir."
She rumpled her temple, nagpasalamat siya sa lalaki at tumuloy na sa loob ng elevator. She press the floor number.
Hindi niya maintindihan kung bakit bigla siyang kinabahan. Normal lang naman na magkaroon ng bisita si Glendon dahil isang ahensya ng mga security guards ang business nito. Ngunit hindi niya mawari kung bakit ganoon na lamang kung kumabog ang dibdib niya. She felt uncomfortable. Bumukas ang elevator, iwinaksi niya sa isipan ang masamang kutob.
Glendon won't do anything to hurt her. He loves her at nararamdaman niya iyon. Glendon is more on action than words. Kaya malaki ang tiwala niya rito. Nasa harap na siya ng pinto nito, humugot muna siya mg malalim na paghinga bago pinihit ang seradura.
"Surprise!"
Nabitawan ni George ang cake na bitbit nang makita ang posisyon ng dalawang tao na hindi niya inaasahan. Glendon got up in awe, nanlalalim ang mga mata nito na tila isang lasing. Naitulak nito si Maris na nakadagan sa kanya. Tumayo ito na parang matutumba.
"Baby..."
Umiling-iling si George, sobrang paninikip ng dibdib ang nararamdaman niya. Nangilid ang luha sa kanyang mga mata. Bukas ang kalahati ng butones ng polo ni Glendon, samantalang nakahalukipkip na nakatingin sa kanila si Maris. Malisyong ngumisi pa ito. Gusto niyang sugurin ang babae at pagsasampalin but what for? Nakita niya naman ang lahat, maliwanag na nakita ng dalawang mata niya.
"George... it's not what you think," lumapit si Glendon na nakahawak sa ulo ang isang kamay, pilit siyang inabot ngunit iwinaksi niya ito, "please, baby... let me explain."
"Why?" Pabulong niyang tanong kasabay ng pagbagsak ng masaganang luha, "anong kasalanan ko sa'yo?"
"George alam mong mahal na mahal kita, please... baby, maniwala ka hindi ko alam kung paano nangyari, dahil bigla na lan-!"
"Stop! I trusted you! Ang laki ng tiwala ko sa'yo! Magsama kayo ng malanding babae na yan!"
She run towards the elevator with a heavy heart while tears pours like a rain.
"George, sandali! Please, mag-usap tayo! Baby, please..."
Binilisan niya ang takbo, mabuti na lang ay kaagad na bumukas ang elevator, she closed it bago pa mapigilan ni Glendon. Pagdating sa ibaba ay tumakbo siya palabas, wala siyang pakialam sa mga taong nakatingin sa kanya. She stop the taxi cab at nagpahatid sa bahay nina Irene. She texted her, kaagad naman nagreply ang kaibigan.
Idinayal niya ang numero ng ama.
"Dad?"
"Sweetheart, problem?"
Tumawa siya nang mapakla dahil sa bungad na tanong ng ama.
"Daddy, yung inoffer niyo pong study abroad at masteral, pwedi ko pa bang i-grab 'yun, dad?"
"Why's the sudden change of heart, sweetheart?"
"Di ba mind dapat dad at hindi heart?"
Ivan laughed on the other line, "may problema ba kayo ni Glendon?"
"Wala dad, I just realized that I have to be more independent. And I want to explore myself to the new surroundings... atmosphere, away to my family. Gusto kong may mapatunayan daddy."
She heard him took a deep breath.
"Okay I'll arrange everything. How about Glendon? Alam na ba niya ang plano mo?"
"I guessed he doesn't have to know dad, siguro it's not yet the right time for us. Hiwalay na kami dad," pag-aamin niya. Gayong hindi pa man talaga sila hiwalay. Pero para sa kanya, doon din ang punta ng lahat kaya mas mabuti pang sabihin niya na hiwalay na sila, "and dad, just a favor don't tell him about this at gusto ko dad, by this week makaalis na ako."
"George..."
"Daddy, please..."
"Alright, I'll send my secretary in manila para mapadali ang proseso ng pag-alis mo. Ayaw mo bang umuwi muna rito?"
"Hindi na dad, aasikasuhin ko rin ang mga school requirements ko for transferring. Thank you, dad. Tell Mom and Steffie, I love them and you too, I love you, daddy. Thank you for everything. I'll make you proud of me, dad, I promise. I'm sorry sa lahat ng katigasan ng ulo ko." She sobbed.
"Ssshh... matapang ka George and I will always be proud of you, sweetheart. Mga magulang mo kami, wala kaming hinahangad kundi ang mapabuti ka. So, go on... make your dreams do come true. You are still young and you deserve to explore your life to the fullest. Tandaan mong palagi lang kami nandito na pamilya mo, mahal na mahal ka namin ng mommy mo at si Steffie."
Pinahiran niya ang luhaang pisngi. She bid goodbye to her dad. Maya-maya lang ay tumunog ulit ang phone niya, it was Glendon who's calling. She turned it off. Ayaw niyang marinig kung ano man ang sasabihin nito. Sarado ang isipan niya at ayaw niyang mag-isip dahil mas lalo lamang nadadagdagan ang sakit sa dibdib niya.
"Oh my goodness! What happened to you?" Bungad ni Irene nang mapagbuksan siya, "kaloka! Kanina lang ang saya-saya mo. Tell me anong nangyari sa paghinga mo sa office ni Glendon?" Inakay siya nito papasok sa bahay.
"Thanks." Tinanggap ni George ang tubig na ibinigay ni Irene.
"We were over." Matamlay niyang sagot.
"What? Enlighten me please."
"Tapos na kami ni Glendon, I caught him with my two eyes with another girl. He's cheating on me." She covered her palm on her face.
"Teka nga, bakit ano ba ang nakita mo? Baka naman kaibigan lang at nag conclude ka kaagad, girl."
Sunod-sunod siyang umiling, "no Irene, sa tingin mo may kaibigan bang magkapatong?"
Irene eyes got bigger, "ohh may gulay! Nagawa niya yun sa'yo? Seriously?" Irene exaggerated, George nodded. "Halimaw naman pala ang lalaking 'yun! Well, good choice dahil nakipaghiwalay kana. Naku, he's not deserving to cry on kaya tahan na, marami pang ibang boylet na matitino girl at tiyak na hindi ka lulokuhin. Lilipas din sakit sa puso mo. Masakit talaga sa una, pero kapag nalampasan mo na... masasabi mong 'tsee! Ang pangit pala ng ex ko!'", Irene remarks with matching action.
She smiled while wiping the tears. Tumingala siya, she wants to asked kung bakit biglang naglaho ang masasayang alaala na pinagsaluhan nila. Ang mga pangarap na sabay nilang binuo. Gusto niyang sumigaw at itanong kung bakit kailangan niyang masaktan ng labis. Iyong karayum na tila unti-unting binabaon sa dibdib mo.
Irene tapped her shoulder, "it's okay to be hurt girl, normal lang yan sa isang taong nagmamahal it is part of the process when you learned how to love and value someone who really mean to you. It may be hard in the beginning but eventually you will amazed how you surpass it."
"Sobrang sakit!" Niyakap siya ni Irene. Umiyak lamang siya ng umiyak habang hinahagod ng kaibigan ang likuran.