1 hafta sonra
Janessa çalan kapıya koşarken Kress odasında olmalıydı. Saat sabahın sekizi gibiydi.
Sessiz adımlarla koştuğu kapıyı açtı hızla.
Karşısında ki adam yapılı ve güçlü haliyle başka bir erkeğin özgüvenini ezebilecek güce sahip birine benziyordu.
“Merhaba.” Dedi Janessa gülümseyerek.
“Kress yok mu?”
Janessa ‘bunu soran 2. Kişisin’ demek isterdi. Ama Kress’in işlerine özellikle bulaşmıyordu.
“odasında sanırım..” dedi Janessa kısaca.
“Tamam,ben beklerim..”
Janessa kaşlarını çarmıştı. “Arkadaşı mısın?”
“Hayır,çalışanıyım.” Dedi adam sadece.
“İçeride bekle öyleseyse.” Dedi Janessa adamın içeri girmesi için kenara çekilirken.
Adam bir an bir tereddüt yaşamış gibiydi ama fazla beklemeden içeri adımını attı.
İçerde ki geniş koltuğa normal bir şekilde otururken Janessa adamı izliyordu.
Janessa’nın yapacak işi olmadığı için öylece dikiliyordu yalnızca ve bu biraz rahatsızlık vericiydi. Adamdan çok kadın rahatsız olmuş gibiydi.
Janessa öylece dururken odadan hiç konuşmadığı o kadın çıkıverdi. Rahtça içeri dalarken gülümsüyordu. Kızıl saçları kıskanılcak kadar güzel bir şekilde serbestçe örülmüş kolunda çantasıyla çok şirin bir görüntü veriyordu.
Janessa kızın güzelliğiyle etkilenirken bu adamın nasıl tepki verebileceğini merak ediyordu.
Başını adama çevirirken Marianna bir kaşını hafifçe çatarak gülmsemesini sürdürüyordu.
“Merhaba Jake,nasılsın?” dedi etkileyici sesini ortaya çıkararak.
Janessa merakla onları dinlemek istiyordu ama cebinde çalan telefon onu engelledi.
Janessa içinden uflarken gülümseyerek cebinde ki telefonu alıp mazaret gibi gösterip mutfağa doğru yürümeye başladı.
*******
Marianna lanet olasıca kadının paytak adımlarla mutfağa gidişini izlerken alayla gülümsedi.
Kresteen ‘ın bir haftadır çok yoğun olduğunu görebiliyordu Mari. Ve kadınla ilgilenmemesi de içten içe onu çok mutlu ediyordu.
Sözde evleneceği aşık olduğu kadındı o. Ama hiçte öyle görünmüyordu. İkisi de ayrı kafadaymış gibiydi.
Tabii bu da Marianna’nın işine gelirdi.
Başını Jake’in olduğu yöne çevirirken hala gülümsüyordu. Zafer kazanmış gibi mutluca gülümseyerek Jake’e meydan okurken Jake’de gülümsedi.
“Hazır değilsin bakıyorum?” dedi Jake onu şöyle bir süzerken.
Mari gülümsemesi sade bir tebesüme dönüşürken kaşlarını çattı. “Neden bahsediyorsun?”
Mari bir an endişeye kapılmıştı ama çaktırmamaya çalışıyordu. Çantasını almış randevusuna gitmek için hazırlanmışken Jake’in hamile olduğunu bilmesini istemiyordu.
Bebeği aldırmayacaktı artık ama Kress’i ayartmak istese de adam her an meşguldü.
Şu aralar onu yatağa atmanın A ve B planlarını hazırlamıştı ama Jake’in bir şeyler bilmesi her şeyi boka sürerdi.
Jake oturduğu yerde biraz geriye yaslanırken kaşlarını kaldırdı.
“Seninle ilgili değil,yanlış anlama.”
Marianna elinde olmadan rahatlarken bu çok uzun sürmemişti.
“Kress’in bu günkü nikahıyla ilgili…”
Marianna tutunacak bir yer ararken tamamen afallamıştı.Gözleri yaşarırken bundan nefret etti. O ağlayanlardan da ağlamaktanda olabildiğince nefret ederdi.Ama şu an bunu aldıracak halde de değildi.
Jake oturduğu yerden doğruldu. Marianna’yı dikkatle izliyordu.
“Daha önce böyle bir kız olmadığını biliyorum Marianna. Seni değiştiren bu hale düşüren ne,bir tek onu bilmiyorum.Araştırdığım geçmişinde gördüğüm kadarıyla şimdikinden alakasız tertemiz bir kızmışsın.” Jake başını salladı.
“Ama geçmişinle bu gününü kurtaramazsın.” Dedi bakışları gaddarlaşırken.
Marianna Kress’in bu gün evlenecek olmasını hazmedemeden Jake’in bu saçma sözlerinin sonunda hangi darbeyi yiyeceğini merak ediyordu. Yine de asiliği tuttu ve yanaklaı hızla silerken hırsla konuşmaya başladı.
“Bu günümde geçmişimde seni ilgilendirmez orospu çocuğu,benim yaşadıklarımı yargılamakla yetin. Yaşayacaklarım seni ilgilinedirmez.!”
Tam hırsla onun yanından geçecekken Jake kızın kolunu hırsla sımsıkı tutuvermişti.Marianna ne olduğunu anlayamadan buz bakışların karşısında buldu kendini.
Jake onu karşısına çekmiş tüm nefretiyle onu izliyordu. Bu kadını başından beri hiç sevmemişti zaten.
Herkesin hayatını bok etmektn başka bir işe yaramıyordu.Yine de ona bir şans tanıyacaktı.
“Aranıyorsun” demekle yetindi.
Marianna olduğu yerde öylece dururken bunu idrak etmesi birkaç saniye almıştı.
“Ne?”
Jake omuzlarını silkti. “Aranıyorsun,her yerde. Fazla uzun sürmez,buranında izini bulurlar. Ne haltlar karıştırıyorsan en belalısını peşine bela edindin,seni arattırıyor. “
Marianna yutkunurken bakışları önüne düştü. Burada güvende olacağını sanıyordu ama…
Şimdi her şey sandığının tam tersiydi işte.Kress… Kress evleniyordu.!
“Burdan şimdi gitmezsen Marianna,yerini ben söylerim.Buradan hemen defolmazan-“
“Tamam.” Dedi Marianna.
Kolunda çantasıyla öylece çıkıverdi evin kapısından. Jake bu kadar çabuk pes etmesini beklemiyordu açıkçası.
Ama Marianna’nın onu uğraştırmadan gitmesine de itiraz edecek değildi Jake. Ayakta öylece dkilirken arkasında ki gür ses düşüncelerini böldü Jake’in.
“Jake?”
Jake arkasını dönerken normal bir tebessüm takındı. “Elbise hazır. Ve nikah 1 saat içerisinde tamam.” Dedi görevlerini halletmenin huzuruyla.
Kress kaşlarını çattı. Üstündeki ceketin kollarını düzeltirken aşağı iniyordu merdivenlerden.”Tamam o zaman,ha Jake,unutma elbiseyi sen-“
Janessa içeri koşarak girerken telefonu cebine sokuyordu.
“Kress,bu gün kontrolüm var” dedi normal bir şey söylermiş gibi.
Üst kata çıkıyorken Kress kadını kolundan tuttu.”Bundan neden haberim yok?”
Bu sert ve sinirli soru karşısında Kress’in efelenmesine sinir olan kadın ona alayla baktı ve söylendi. “Unutmuşum!”Yine yukarı çıkmak için hareketlenmişti ki Kress ellerini cebine sokup seslendi.
“Bu gün evleniyoruz.!” ‘marketten süt alayım mı bu gün?’ diye günlük bir şey söylermiş gibi söylediği sözler kadının üzerinde büyük bir etki bırakmışa benziyordu.
Yerinde kımıltısız dururken başını yavaşça arkasına çevirdi. “Ne?
Kress merdivenlerin dibinde olduğu yerden ona bakarken aynı az önce ki kadının alaycı tbessümü taklit ederek gülümsedi. “Bu gün ev-le-ni-yo-ruz!”
Kadın ona dönerken sinirle kaşlarını kaldırdı ve tek elni beline koyarak sakinleşmek ister gibi derin bir nefes aldı. “Bunu…” merdivenlerden bir adım indi.
“Bana! Nasıl söylemezsin?!” Kress kaşlarını kaldırıp ellerini çok şaşırmış gibi iki yana açtı ve ona öylece baktı. “Ah,unutmuşum!”
********
Kadın elinde topuklularını tutarken hatanenin içine sinirle yürüyordu“Topukluyu da Jake mi aldı?” dedi gülümserken.
Kress elleri cebinde yanında yürürken dümdüz karşısına bakıyordu. “Ben de almış olabilirim,hatırlamıyorum.” Dedi umursamaz çağrışımlar veren sesiyle.
Janessa burnundan solurken ona baktı. “hamileler topuklu giymezler Kress.GİYMEMELİLER. “ Sinirlenmekten vazgeçip derin bir nefes aldı ve daha rahat yürümek için yavaşladı.
“Tanrım…Gerçekten berbat bir baba olacaksın.” dedi sakince mırıldanarak.
Kress alınmış gibi bir yüz ifadesi yerleştirdi yüzüne. “Bana öğretmeni söyledim Janessa.Bana kızma hakkın yok bence.”
“1 Haftadır meşgulsün!”
Kress savunmaya geçti “Ben her zaman meşgulüm.”
“O zaman randevu defterinde bana da yer açmaya ne dersin?”
Ella’nın muayene odasının önün geldiklerinde Janessa Kress’e döndü.
“Denerim.” Dedi Kress omuzlarını silkerken.
Janessa tam bir şey söyleyecekken muayene kapısından Ella belirdi. Geniş gülümsemesiyle Janessa’nın içini ısıtırken Janessa siniri unutuvermişti.
“Ah,hoş geldin Janessa.” Dedi Ella ona uzanırken.
Janessa Ella’nın sarılmasına karşılık verirken gerçekten mutlu olduğunu ve yalnız olmadığını hissetti.
Ella’nın sarılışında bir kardeş yumuşaklığı vardı ve bu Janessa’ya hiç ait olmadığı bir ailenin sıcaklığı gibi geliyordu.
Belki de hamilelikten hormonları kbarmıştı ama Janessa’nın umrunda bile değildi bu.
Janessa yavaşça geri çekildi. “Hoşbulduk.”
Ella’nın bakışları Kress’e dönerken Kress’te nezaketen gülümsemişti.Ella el sıkışmak için adama elini uzattı.
“Merhaba.” Dedi Ella soran bakışlarıyla.
“Merhaba.” Kress kendini tanıtmaya mecbur hissetti. “Ben Janessa’nın…” Kress ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Şu an evli değillerdi,1 hafta önce belli olmuş şeyler için Janessa’nın neyi olabilirdi ki?
Bebeğinin babası evet.Ama Janessa’nın neyiydi Kress.?
“Nişanlısıyım.” Ağzından çıkan sözcüğü o düşünmemişti. Öylece çııvermişti ve pekte yanlış sayılmazdı.
Evlilikten önce nişanlanmak öne gelirdi herhalde.
Ella’nın kaşları bir an kalksa da bu uzun sürmedi. Ella’nın kendince önemli terbiye kuralları vardı ve o kuralların sınırlarını bir yabancıya karşın aşmayı istemezdi.
“Memnun oldum. Ben de Janessa’nın doktoru ve arkadaşıyım.” Elini geriçekerken konuşmaya devam etti.
“Sanırım aceleniz var,bir yere gidecekmiş gibi görünüyorsunuz.” Dedi Ella nezaketle.
Janessa’nın üstündeki beyaz ,üstünde tülleri yere uzanan,kendi kumaşı bacaklarının biraz üstünde biten, göğüs altında ki siyah bağıyla ve Kress’te üzerinde geniş yapısına çekici bir biçimde tam oturan siyah takım elbisesi ve ceket cebinde ki beyaz satenden,kaliteli,özenle yerleştirilmiş mendiliyle Ella’nın söylediklerini doğrularmış gibiydiler.
Birbirlrine ne kadar uyumlu oldukları ve göründükleri ortadaydı.
Kress Janessa’ya fazla ilgi göstermek istemiyordu ama bu elbisenin onu fazlasıyla çekici gösterdiği gün gibi aşikardı.
Kress 1 haftadır ondan uzak durmaya çalışıyordu, kadının ona çekici ve baştan çıkarıcı gelmesi onu baştan aşağı sinirlendiriyordu her seferinde.Bu yüzden 1 haftadır ondan uzaktı, ve Janessa’nın da ona karşı uzak olması için arada tersleyip duruyordu kadını.
Ama garip olan Janessa’nın terslemelere suskun kalmamasıydı.
“Evet..” dedi Janessa sadece.
Ella Janessa’nın bu konuda ki suskunluğunu anlamış gibiydi. Oda gülümseyerek içeri girdi.
Kress ve Janessa’da peşlerinden girerken Kress’in içeride neler olacağına dair bir fikri yoktu.
İçeri girdiğinde hamileler için tasarlanmış rhat bir yatak benzeri bir şey gördü.Yanında ki aletlerde muayene için olmalıydı.
“Hemen başlayalım istersen.” Dedi Ella eliyle nazikçerahat hamile koltuğunu gösterirken Janessa’ya.
Janessa başını sallayıp koltuğa önce oturdu ama sonra bir an duraksadı. Ne yapacağını bilemiyormuş gibi.
Kress buna anlam veremese de Ella anlamış gibiydi. “Altında sutyenin varsa elbiseni kalçana kadr sıyırmanı tavsiye ederim,yoksa-“
“Tamam,var.” Diyip elini fermuarına götürdü Janessa. Kress o üstündekini çıkarmadan dışarı çıkmak için hareketlendi.
Ama çıkmasına engel olan Janessa’nın sözleri olmuştu.
“Kress.Burada kal.” Dedi Janessa elbisesini sıyırırken.
Beyaz yarım sutyeni görünürken Janessa oturduğu yere yavaşça yayıldı.
Kress itiraz edemiyordu. Janessa’nın yanına giderken Ella’da Janessa’nın baş ucuna gelmiş karnına o jellerden sürüyordu.
Ultrason aletini karnına değdirirken Kress Janessa’nın gerilen karnını görebiliyordu.
Janessa dudaklarını sımsıkı birbirine bastırmış gergince ekranda görebilecelerini tartmaya çalışıyordu.
Boynu öne doğru eğik dururken Kress’te doktorun yanından ona olabileceği kadar yakında olayları gözlemliyordu. Ne hissettiğiniyse bilmiyordu.
Ella bir eliyle aleti Janessa’nın karnında dolaştırırken diğer eliyle ekranın altında bir şeyler ayarlıyordu.
Sonra bekledi.
Sesler gelmeye başlarken Kress kaşlarını çattı.Kalp atışları.
Janessa hafifçe kıpırdanırken Ella anlayışla gülümsedi.
“Tanrım…O kalbimi?” dedi gözleri sulanırken.
“Evet.Bebeğinizin kalp atışları gayet güçlü ve buda çok iyi.Bu güç kimden geçmiş bilinmez,ama mücadeleci bir miniğe benziyor.” Dedi Ella Janessa’ya bakarken.
Sonra ekrana çevirdi başını ve yakaladığı bir görüntüye parmağını uzattı.
“İşte,bebeğiniz burada.” Deyip küçük bir yeri onlara gösterdi.
Kress farkında olmadan konuştu. “Çok küçük..”
Ella ona baktı. Babalıkla alakası olmayan bir adam olduğunu başından anlamıştı ama buna alışabieceğini biliyordu.
Çekinen bir baba adayına benziyordu aslında ama…
“Evet…Şu an bir ceviz büyüklüğünde olmalı. 2 ayını doldurmak üzere.” Diye bilgilendirdi adamı.
Kress başını salladı.
Janessa’ysa gözyaşları engellemeyi başarıp gülümsüyordu şimdi.Çok heyecanlı görünüyordu.
Elini Kress’e uzatırken Kress bunun bir erkek-kadın yakınlaşası olmadığını biliyordu. Bu bir ihtiyaç gibi bir şeydi. Bu durumda birine ihtiyaç duyulması her ikisi içinde normaldi. Ve onların bu durumda ihtiyaçları olan tek kişiler yine birbirleriydi.
Kress Janessa’nın elini sıkıca tutarak ona destek veriyor bir yandan da çaktırmadan o dstek almış oluyordu.
Janessa Ella’ya heyecanla ve merkla baktı.
“Peki ya cinsiyeti?”
Ella şöyle bir düşünür gibi yaptı. Sonra aleti bir kenara bırakıp bir düğmye bastı ekranın altından. Çıkan bir kağıt parçasını Janessa’ya uzatırken konuşmaya başlamıştı.
“Bebeğin cinsiyetini öğrenmek için en azından 3. Ayını doldurmasını beklememiz lazım. 3. Ayında birkaç testle anlarız.Olmazsa da 4. Ayında.” Dedi oturduğu yerden kalkarken.
Janessa elinde ki ultrason resmine bir an sevgiyle bakıp Kress’e uzattı.
Ama Kress’in almaya niyeti varmış gibi görünmüyordu. Janessa’nın elini bırakıp birkaç adım uzaklaştı oradan.
“Sen giyin,ben bekliyorum” deyip hızla çıktı odadan.
Ella adamın arkasından bakakalırken Janessa karnını silip elbisesini giymeye çalışmakla meşguldü.
Ella söze başladı. “Janessa…o adam şey birine benziyor..şey.”
Janessa oturduğu yerde ultrason resmini tekrar eline alıp sevgi ile bakmaya baslarken mırıldandı.”Öküz birine mi?..”
Ella onun bu açık sözlülüğüne alışkın olduğu için aldırış etmedi.”Belki ama hayır.söylemek istediğim o biraz-“
“Sert ve çok katı. Ayrıca umursamaz.?”
“Hayır.”
Janessa başını resimden kaldırıp düşünceli gözlerle ona baktı.”Yakışıklı diyeceksen o çirkin şansı. Yani tamam yakışıklı ama çirkin bir iç yapısı var. Çirkef,lanet ve..ah.. Ne saçmalıyorum ben .Önceden de böyle miydim yoksa hamilelikten mi Ella?”
Ella onun bu konuşaya kendini kaptırmış haline gülerken kollarını göğüslerinin üzerinde bağlayıp kalçasını masaya yasladı.
“Her zaman böyleydin ,yani hamilelik sana bir tek fiziki etki yapacak.” Dedi ve sonra tek kolunu kaldırarak parmağınıbir şeyi bulmuş gibi salladı.
“O öküz veya yakışıklı mı yada çirkef mi bilemem ama Janessa o adam buz kalıbından yapılmış o kötü adamlara benziyor.”
Janessa oturduğu yerden kalktı. “Biliyorum.” Demekle yetindi yalnızca.
Ella çekinerek sordu. “Onunla evlenecek misin?”
Onun gözünden ne kaçardı ki? Janessa derin bir iç çekerken bu soruyu tek kaşı kalık bir şekilde ciddiyetle cevapladı.
“Bebeğimin bir babaya ihtiyacı var.Ona bir baban var diyebilmeliyim Ella..” diye mırıldanıp kapıya doğru yürüdü.
Ella’da peşinden gelirken eliyle Janessa’nın omzunu onu destekler gibi okşadı. “Umarım hr şey istedin gibi olur,istediğin zaman beni araman yeterli tatlım.” Deyip kadına anlayışla gülümsedi.
Janessa ona son kez sarılıp teşekkür etti ve dışarı çıktı.
Kress onu kapının önünde duvra yaslanmış öylece bekliyordu.
Janessa ona yaklaşırken Kress aklında ki sinirli soruyu genç kadına yöneltmekte geç kalmadı.
“Neden çıkmama izin vermedin.?” Kaşları çatık Kress hiçbir cevabın sinirini götürmeyeceğini biliyordu.
Janessa bakışlarıyla onu inceledi önce. Sonra derin bir iç çekti. “Babalık dersleri 1 “deyip Kress’e gülümsedi.
Kress onun haklı olduğunu biliyordu.
Lanet olasıca güzel kadının yerden göğe kadar haklı olduğunu biliyordu ve buda sinirini bozan bir diğer şeydi ama asıl sinirini bozan …
Asıl onu bu kadar sinir eden şey içinde hissettiği tuhaf duygulardı. O küçük şeye karşı hissettiği sahiplenme ve şefkat bir an çok şiddetle Kress’i derinden vursa da şimdi vücudunda,hr yerinde ufak ufak kol geziyordu bu hisler.
Kress böyle olacağını kesinlikle bilmiyordu.Ama yine de içten içe kendine itiraf edemese de bir şeyi çok merak ediyordu.
Janessa’nın içinde ona göbek bağıyla bağlı olan bu şey..
Kress’ide hayata bağlayabilir miydi bir anda?.