Eto na po siguro ang last update ko.. for now. I'll focus po kasi sa Disguised Princess e. Pasensha po kung mej korni ituu. Hehehe. Sana naman po nakabawi na ako sa pangbibitin ko nung last? Hehehehe
Dedicated: @babyPadilla
Promote: Please read her story 'You Changed My Life' (-> Click on the external link.) Sabay sabay po nating basahin ang story niya. I know she is a good author cause I've read one of her one shot story, so let's support her. :)
xxx
Gino's POV
Friday na. At ang misis ko, tulog na tulog pa. Buti nga e, para magawa namin yung plano ko. Ano yung plano ko? Sikretong malupit. Lol.
Dejoke lang. Tapos na talaga yung plano ko. Kahapon pa lang. Pero busy ako ngayon...
Busy kakatitig sa misis ko.
Cheezy much, ika nga ng mga kabataan ngayon. E anong magagawa ko? In love ako e. Wag kayong mag-ew diyan dahil pag kayo nainlove, mas korni pa kayo sakin.
"Mrs. Maria Mikaela Dela Rosa." sabi ko at napangiti. Bwaha! Ang bading mo Gino!
At dahil hindi ko mapigilan, ninakawan ko siya ng halik. Sshh lang kayo! Bwahahaha
Bigla siyang gumalaw at tumalikod sakin. Hmp. Kita mo 'to. Anniversary namin e. Hay, hayaan na nga.
Dahan-dahan akong tumayo at lumabas ng kwarto. Lumabas ako saglit para kuhanin sa pinakamalapit na flowershop yung flowers na pinaayos ko kahapon.
"Ah ser, eto na po yung flowers na ipinaayos niyo kahapon." sabi nung ale sabay abot sakin nung bulaklak.
Kumuha ako ng pambayad sa wallet ko, "Eto ho nay." sabi ko sabay abot ng pera.
"Nako. Salamat hijo. Sobra naman ito.."
"Ayos lang ho." sabi ko at ngumiti. "Sige ho, una na ho ako." tumango lang naman si nanay.
Agad agad akong bumalik sa hotel at sa kwarto namin. Dahan dahan kong inilapag yung bulaklak sa tabi Mikay at agad ding lumabas bago pa siya magising.
Mikay's POV
Nagising ako ng wala si Gino sa tabi ko. Sa halip, ay isang bouquet ng flowers ang natagpuan ko dun. Eleven white roses, and a red rose. Napangiti ako ng mabasa ko yung note,
'In every bunch, there's only one who stands out- you are that one.'
At syempre, dahil babae ako, hindi mapipigilang kiligin. Hahahaha! Kala mo teenager e!
Bumaba ako sa kama at isinuot ung slippers ko. Nagulat ako ng may maapakan ako kaya napatingin ako, may note, kaya pinulot ko at binasa,
'You are worth waking up for'
Napangiti na lang ako at dumerecho sa cr. Pagkapasok ko pa lang ay tumambad na naman ang isang note sakin na nakadikit sa salamin,
'If you held up 11 roses into a mirror, you'd be looking at 12 of the most beautiful things in the world'
Agh! Nakakainis! Aga aga! Nilalanggam ako!!!!!!!!!!!
At ayun na nga, hindi na po mabura ang ngiti ko kahit hanggang nagtutooth brush ako.
Nagsuot lang ako ng robe at nagsuklay bago lumabas. Nakita ko agad ang mag-aama ko na nagluluto.
"Eh! Dad! Hindi naman ganyan e!" sigaw ni Mikki na hindi pa din mawala-wala ang American accent. Buti sana kung British e. Hehe joke.
"Hahahaha! Di marunong magluto si Dad! Mas marunong pa kami sayo!" pang-aasar ni Mikko.
"Ano kayo?! Perfect na nga 'tong pancake ko oh!" sigaw ni Gino habang pinapakita ung heart shaped na pancake sa dalawang damulag.
"Uh, pang-ilan nga yan Dad?! Pang-nine na yan! Ngayon mo lang naperfect!" Asar pa lalo ni Mikki.
"Oo nga Dad! Yung niluto mong hotdog sobrang sunog pa!" asar ni Mikko habang itinataas ung tinidor na may nakatusok na hotdog.. na sunog nga.
"Nobody's perfect mga anak."
"Hahahahaha! Just admit that you suck at cooking!" -Mikki.
"Oo nga Dad! Magaling ka sa lahat except sa pagluluto!" -Mikko.
"Ah? Ganon? Pinagkakaisahan niyo ko?"
"Yes/Opo" sabay na sabi nung dalawa at nagtawanan.
"Ganyan naman kayo e" sabi ni Gino sabay pout.
Hindi ko na mapigilan kaya tumawa ako ng tumawa. Napatigil sila sa pag-aasaran at napatingin sakin. Bigla naman sila tumayo ng maayos.
"Good morning, Mom!" Bati ni Mikki at lumapit sakin para magkiss. She checked her watch and, "Good afternoon na pala Mommy, it's 2 pm na!"
"Afternoon, mi!" Lumapit din si Mikko at nagkiss. "Bakit ka late nagising?"
"Late na din natulog e"
"Good afternoon, my beautiful wife." Lumapit din siya at kiniss din ako. Pero hindi sa cheeks, kundi sa lips. >/<
"Gross!" Sigaw ni Mikki.
"Sweet!" Sigaw naman ni Mikko.
"Good mor- afternoon din! Tapos niyo na ba yan? Pwede na tayo kumain?" tanong ko at lumapit sa lutuan. "Grabe. Nagluto ba kayo o may bagyong dumaan? Bat ang kalat?!"
Napatingin ako sakanila at pare-parehong naman silang naglihis ng tingin at nagkamot ng ulo.
Napailing na lang ako at sinimulang maglinis. "Mi! Kami na diyan! Kami naman nagkalat!" sabi ni Mikko at lumapit sakin para pigilan akong maglinis.
"Oo nga mom. Kami na bahala." pagsang-ayon ni Mikki at nagthumbs up pa.
"Upo ka na dun, my love." sabi naman ni Gino at pinaupo ako sa sofa.
"Tss. Bahala kayo." sabi ko at nagbasa na lang ng magazines.
Napangiti ako ng palihim. Mukhang nagkakaayos na kasi ung dalawa. Hindi kasi talaga sila "close" na "close" like others. Sweet si Mikko, Bitter ata si Mikki. They're the total opposite of each other.
Mga 30 minutes na akong nagbabasa dito at hindi pa din tapos ang mag-aama ko. Tinignan ko sila at nakita ang mahinang pagtatalo nila,
"Daddy! That's wrong! Walang ganyan sa instructions!" pagalit na sigaw ni Mikki habang binabasa ung hawak niyang libro.
"Ano ba naman yan" nakasimangot na sabi ni Mikko. "Ganito kasi ung tama!"
At ayun, nag-agawan nga ang magkapatid sa libro.
"Mga damulag, wag kayong mag-away." paninita naman ni Gino pero hindi nakikinig yung dalawa.
"Give me the book, Mikko Gian Dela Rosa!" sigaw ni Mikki.
"Ayoko!" sigaw ni Mikko habang nakikipaghilahan pa din sa ate niya.
"Tama na nga yan! Akin na ung libro" -Gino
Pero, ayun nga hindi siya pinapansin nung dalawa. Tumayo na ko para manita ng sumigaw si Mikki,
"Fine! That's yours! Isaksak mo sa baga mo!" at hinagis kay Mikko yung libro. "Ganyan ka naman e! You always want Dad's attention! Gusto mo, ikaw ang magaling! You're a selfish brat!"
Mikko was on the verge of crying, "H-hindi.. *sniff* hindi y-yan totoo.."
"It's true! Papansin ka! In other words pa, EPAL!" then Mikki stormed out of the kitchen and went to her room.
Nilapitan ko si Mikko na iyak na ng iyak. "Shush. Hindi sinasadya ng ate mo yun, okay?" sabi ko habang pinapatahan ko siya.
"Bad ba kong kapatid, mi? *sniff*"
"No.. no.. Nabigla lang yung ate mo, okay? She didn't mean it"
Gino held my hand. "You go check on Mikki, love. I'll handle Mikko." sabi sakin ni Gino. Tumango lang ako at sinundan si Mikki.
"Mikki?" sabi ko sabay katok sa pinto ng kwarto nila. "Baby?"
Pinihit ko ang doorknob na hindi naman pala naka-lock. "Baby? Can I come in?"
Walang sumagot kaya pumasok na lang ako. Nakita ko siyang nakadapa at nakasubsob ang mukha sa kama.
"Baby?" umupo ako sa tabi niya at hinaplos ang buhok niya. "Magkapatid kayo hindi ba?" naramdaman ko ang marahan niyang pagtango.
"Do siblings, fight each other?" hindi siya sumagot. "Okay, ganito na lang, pag may umaway kay Mikko, diba ipagtatanggol mo?"
Tumango siya. "You know, sometimes, may mga bagay talagang nakakainis kapag nandiyan. Pero mas nakakainis kapag wala diyan. Like me and your tito kiko. He might be annoying and I dislike that, pero pag nawala ung presence ng pagiging annoying niya, mamimiss ko din naman."
"Hindi kita pinipilit na magsorry agad kay Mikko.. but, always remember that he is your brother, okay? You don't fight with each other. You fight together."
I kissed her head then slowly went out.
Pagkalabas ko, madilim na agad sa baba. I checked and it's almost 4 na pala. Pumunta ako sa kitchen only to find no one there at malinis na din ung kusina.
I decided na magpahinga na lang sa kwarto namin. I slowly entered the room and clicked the light's switch. Only to find something in our bed...
'You are the sweetest girl I have ever met!!!'
Napangiti ako. Gawa kasi sa candies at chocolate yung words.
May nakalagay na note sa baba. 'Open the closet and you'll find something. Wear it. :)'
Binuksan ko naman ito at isinuot ang nakita kong damit dun. Nakakita na naman akong note na nakasabit sa hanger, 'I can't see you, but I now that you look beautiful- open the curtains baby..'
Lumapit ako sa bintana at itinaas ang kurtina. May nakita na naman akong note. 'Look up'
And there, sa kabilang building, I saw something that made me cry.. 'Happy Anniversary, Love'
isang malaking banner na yan ang nakasulat. Napayuko ako at may nakita na namang note, 'Don't cry, I wouldn't be there to wipe those tears- proceed to the kitchen love.'
Kahit parang sasabog na ung puso ko sa sobrang tuwa ay lumabas ako at pumunta sa kusina. Nakakita naman ako ng note na gawa sa bulaklak, 'This rose will never fade.. and neither will my love for you- go to the elevator'
As expected, may note na naman. 'Everyday with you, feels like heaven- go to the roofdeck'
At sumunod naman ako. Habang nasa elevator ay may biglang kumanta,
"I have died everyday waiting for you
Darling, don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more"
At kilalang-kilala ko kung kaninong boses yun..
Sa aking unico hijo.
Oo, kay Mikko. Mana sa tatay niya syempre. Hindi naman pwedeng sakin dahil tagaproduce ng bagyo ang boses ko, pagkumanta ako.
*ting*
I slowly went out at nakita ang roofdeck na punong-puno ng bulaklak. As in punong-puno. May pathway pa na bato bato at may mga notes kaya dun ako dumaan.
'I fall in love with you all over again everytime I look into your beautiful eyes'
'I put a tear in the ocean. When you find it, I'll stop loving you.'
'Thousands of stars are in the sky but you are the one in front of my eye.'
At madami pa hanggang sa marating ko na nga si Gino na nakatayo sa harap ng table wearing a tux. Hindi ko na mapigilan ang luha ko at napaiyak na.
"Ang dami-dami mong alam! Dami mong kaartehan!" sigaw ko sakanya. Ngumiti lang naman siya.
"I just want to make you feel special, always."
"Sobra ka naman e! I already know I'm special sa tuwing sinasabihan mo ko ng 'I love you'!"
"Then, I love you."
"Che! Ang sweet mo! Nakakaasar!" lumapit na ko at niyakap siya ng mahigpit.
"I know how you love flowers." bulong niya.
"I love flowers.. but I love you more."
He pushed me gently and I saw his widened eyes, "Sino ka at anong ginawa mo sa asawa ko?!"
Pinalo ko siya at tumawa lang naman siya.
"Kinunchaba mo pa yung dalawa!"
"You figured it out."
"Syempre! Nung kinakausap ko si Mikki hindi ko naririnig ang hikbi niya, puro tango lang. Tas paglabas ko, patay na yung mga ilaw."
He kissed me and said, "Happy Anniversary, Love. I love you so much." sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.
"H-happy Anniversary." niyakap ko siya dahil hindi ko mapantayan ang intensity ng mga mata niya. "I love you. Too much."
Naramdaman ko ang paghaplos ng kamay niya sa buhok ko. "Ang sweet ng asawa ko ngayon"
"Hindi ba ko sweet kahapon? O sa ibang araw?"
"Hindi"
"Sorry"
"You don't have to be sorry. I love you just the way you are. You don't have to do something para lang maparamdam mo sakin na mahal mo ko. Nung minahal kita, tinanggap ko lahat ng flaws mo. At mas lalo kitang minamahal ng dahil doon." he said then kissed the top of my head.
"I love you. Hindi ako kasing showy katulad mo pero mahal na mahal kita. Simula ng pakasalan kita, hindi na nabawasan ang pagmamahal ko sayo. Nadadagdagan pa, honestly. Salamat sa lahat. Salamat dito. Hindi naman ako nageexpect ng ganito. Okay na sakin ang simpleng dinner pero lagi mo padin akong sinosorpresa."
"Time stands still
Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this
One step closer
I have died everyday waiting for you
Darling, don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
And all along I believed I would find you
Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more"
"I'll love you for a thousand more..." bulong niya.
"Always?"
"Always."