Beni öldürüyorsun baba.Sana her gün sevgiyle bakarken içimde sana karşı oluşmasını istemediğim nefretimi güçlendiriyorsun. Dayanamıyorum.Seni bu kadar çok severken,bana böyle davranman...
Sanki bir papatyayım.İlk başta boynum eğriliyor,sonra yapraklarım ise her gün birer birer dökülüyor.Son olarak da sapımdan başka bir şey kalmıyor ve solarak ölüyorum.Beni soldurdun baba!Benim yapraklarımı dökmeme göz yumdun!
Sana olan sevgimle ve sana olan nefretim doğru orantıda.Beni bırakma baba!Her şeye rağmen seni yanımda isterken bırakma,beni!Yalvarırım,lütfen baba!Senle yüzleşmek istiyorum.Bana çektirdiğin acıları sana anlatmak istiyorum.Bana sarılmayıpta herkesin çocuğuna içtenlikle sarıldığın o an ben var ya ölüyordum be baba.Ağlamak istemediğim için,gözyaşlarımı usulca içime döktüm.Karşında ağlamamam lazımdı.Sana güçlü gözükebilmek için...İçime hapsettiğim gözyaşlarım bir okyanusa döndü.Haberin yok ama ben her gece o okyanusta boğuluyordum.Boğuluyorum baba!Boğuluyorum...
Göz yumma bana.Kurtar beni!Ne kadar parçalasan da bir o kadar da sana ihtiyacım var baba.Bana nasıl güçlü olabileceğimi öğret.Bana babalığı öğret.Bana babam varken babasızlığı öğretme...
Soldurduğun papatya ölüyor baba!