Sevgilim Mi? Bu neydi şimdi? Beynimin yavaş çalıştığı doğrudur ama böyle bir saçmalığı anlayamayacak kadar değilim!
Ağzımı açıp inkar etmeye kalmadan yukardan emir'in aglama sesi duyuldu. Ama ben hala kendime gelemedim.Gercektende üstümde olan şoku tarif dahi edemem. Bu nasıl bi adam? Ben halâ olduğum yerde dikilirken az önce hiç bir şey olmamış gibi beni dürten yalancı patronuma baktım.
"N-ne?"dedim kekeleyerek ama hâlâ ne diyeceğimi bilmiyorum.
"Çocuk ağlıyor."dedi kafasıyla ikinci katı gosterirken.
Emir çatlamak üzereydi kendime gelip hala'yi,patronumu ve sinirden tırnaklarını kemiren kızı arkada bırakıp hızla emirin odasına girdim.
Emirin altını değiştirip koltuğa kendimi attım. Yemin ederim kendimi denize değil de uçurumdan atsaydim hem bu kerim bozuntusu beni kurtaramayacak hem bende hiç bunları yaşamamış olurdum.
Yasamadan kurtulmuş olurdum.
Baş parmağım ve işaret parmagimla alnimi ovmaya başladım.Kapının sertçe açılmasıyla yerimden sıçradım. Ve başımda dikilen kerim pisliğine öldürücü bakislarimi yolladım.
ÖDÜM PATLADI LAN!!!
Ayağa kalkıp kerim bey'in karşısına dikildim.
"Buyrun sevgili patronum"dedim ellerimi belime koyarak
Sevgili kısmına bilerek baskı yaptım inşallah anlamıştır.
Zehir gibi ya gavur!
O'da bu halime alayla bakıp kollarini önünde carplazlayarak birlestirdi.
Ben hâla ona en tehlikeli bakislarimi yollamaya çalışıyorum.
Onun sinir bozucu ukalaligiyla boy ölçüşemez tabi benim bakışlarım.
İkimizde birbirimize saçma saçma bakmaya başladık. Ben sinirle o ise alayla. Yine aynı bakış.
Aklından ne geçiyor yalancı patronumun hiç bilmiyorum ama beni bulaştırmasa iyi olur.
Zaten hayatım sarpa sardı bi bu adamın oyunlarına dahil olamam!
"Sana bi teklifim olacak kabul edersen bebek pisliği veya ağlama sesinden sonsuza kadar kurtulursun,hayatını yaşarsın amaaa.." derken benim yanımdan geçip koltuğa oturdu.
Aması ne?
"amaa kabul etmezsen artık bakacağını bir bebekte olmayacak."dedi gözlerini bana dikerken. Az önceki şokum yerini daha fazlası aldı resmen teklifini kabilul etmessem beni kovmakla tehdit ediyor.
Seni dinsiz imansız!
...
"Hosgeldiniz diyemedim teyzecim kusura bakmayın." diyerek otuziki diş sırıtmaya başladım. Kadın bana öyle bi ters baktı ki yerin dibine girmeyi yeğlerdim.Kadın bana cevap vermeyince yalı kazığı gibi dikildim tepesinde.
Sarışın kız annesinin -Kerim pisliği söyledi- koluna dokunup "Anne kız sana diyor cevap versene." dedi.
Aferin benim akıllı kızıma.
Kadın bana gülümsemeye çalışırken, gelinine büyü yapmaya çalışan kadınlara benzediginin farkında değildi tabi.
Yaparmıydı ki acaba?
"Hoşbulduk kızım." diyip ayağa kalktı yanaklarima yapışıp öpmeye başladı. Sonra ellerini omuzlarima koyup "Ne kusuru kızım aaaa! Ayrica bana teyze degil hala diyeceksin"dedi tatli gulumsemesiyle.
"Peki..hala"dedim kibarca.
Kadin elimden tutup "Hadi gel otur yanima. Anlat baklim kerimle nerden tanisiyosunuz? Nasil tanistiniz?" diyerek ilk sorularini sordu.
Bu kadinla işim vardi yeminle.
Ben ne diyecegimi veya ne uyduracagimi bilemedigim icin yalandan "Öhö Öhööö öhö!" diyerek ciğerlerimi söke söke oksurmeye basladim. Suzan hala ayağa kalkip sirtima vurmaya basladi.
"Ayy! Ayy!!! kiz gitti. Kız eslem kalk su getir."
En azinda güzel bi sekilde öksürüyorum.En azından bunu yapabiliyorum. Çünkü gözümden akan yaşın başka açıklaması olamaz. Eslem'in ne zaman getirdigini anlamadigim suyu icip kendime geldim (!)
Sonra benim sakinleşmemi beklediler.
"Ayol kız kerimin adını duyunca bile kendinden geçiyor"diyerek esleme kaş göz yaptı.
Eslem kıkırdamaya başlayınca kıpkırmızı kesildim. Eslem bana bakıp;
"Olur oyle seyler... şey...ımm nehir'di demi?" diye sordu gülmesini bastırmaya calisiyodu.
Ama canım ben çoktan o kıkırdamyı duydum.
"Evet nehir." dedim kafami sallarken.
İkinci kattan inme sesi gelince hepimiz merdivenlere odaklandık.Kerim bey merdivenlerden inerken bana kısa süreliğine bakıp bakıslarını suzan hala'ya cevirdi.
"Hala siz ne kadar kalcaksiniz istanbul'da?" diye sordu.
Bende merak ediyorum bu konuyu anlaşmamıza göre halacigimiz gidene kadar oyun oynuycaz. Tabi neden boyle bir oyuna giriştik bilmiyorum. Neden yalan söylüyor halasına? Bu evde bakici olarak tanıtılsaydım nolurdu ki? Bana sadece bir anlasma sundu, bende işsiz kalmamak icin kabul ettim.
Yine de beynimde sorular cirit atıyor!
"Valla evladım...ben bir ay falan durmayı dusunuyorum. Eslem'in okulu var ona bakicam daha." dedi eslem'i süzerken.
Eslem lafa atlayip "Ya anne okul iste nesine bakacaksin?"
Suzan hala kaslarini catip eslem''i;
"Sus gız büyüklerin lafina karisma!"diye azarladi.
Eslem kabuğuna cekilip sessizce "iyi." dedi "Gel de rezil et" diye ekledi.
Kerim bey'e baktigimda göz göze geldik. Bu adam benimi izliyordu!?
Ona kaşlarımı kaldırıp 'ne bakiyosun?' der gibi baktım. Gerci içimden de soylemistim. Hizla bakışlarını üzerimden çekip eslem' i elinden tutup kaldırdı. Kolunu eslem'in omzuna koyup;
"Tamam hala ben giderim okuluna sen merak etme."dedi.
Suzan hala derin bi nefes alıp kendini koltuğa atti.
"Aman ne yaparsaniz yapin. Karısmıyorum ben."
Eslem sevinirken kerim bey'de kafasini olumlu anlamda salladi. Bende eslem'e bakarken
kendimi güler bi şekilde buldum.
Eslem uzun boylu sarı saçlarıyla ve mavi gözleriyle çok güzel bi kızdı. Hareketleriylede sevimliydi.
"Kerim abi bana okula gitmek için bi porche alırız dimi?"
Ve biraz da şımarık...
...
"Emir bak canım...bak tatlım...bak bebeğim... uyu artık. Allah aşkına uyu artık."
Emir'e artık yalvarma derecesine geldim saat Gece yarısını çoktan geçti ve ben halâ uyumayan emir'den korkmaya basladim!
Karnını doyurup altına bakmıştım iki saat ônce. Ağrısıda yok yani hasta degil. Bezine tekrar baktim...temiz, ama ne ağliyor nede uyuyor sadece bakiyor. Bi ara'bi seyler mi görüyor acaba?'diye dusunmedim değil.
Allah aşkina tavanda NE VAR?
Durumun biraz sonra gaayet ciddi olduğunu idrak edince sultan hala'ya sormanın doğru olacagini düşündüm.
Kafami ellerim arasina alıp sevgili patronum'a bu durumu anlatmayida düşündüm.
Bakalim elimizde ne var.
*Ne olduğunu anlamadığım bi durum.
*O durum içinde olan tatlı bir bebek.
*Bebeğiyle ilgilenneyen bi patron.
*O patron benim mecburi sevgilim.
*Sevgili durumuna bizi düşüren bir hala.
Hala... evet hala!
Eeee görmüş geçirmistir heralde bi seyler...
Gözümü kapatıp açtım. Ve halâ tavani izleyip tebessüm eden emir'e baktim.
NEYE GÜLÜYOR BU EMİR YA!?
Bakin ben korkarım böyle şeylerden. Elimi emir'in gözüne doğru sallayarak "Kendine gel bebegim...valla korkuyorum...hadi yumuduğum."diye kendine getirmeye çalistim.
Dilini disari çıkarıp bir şeyler geveledi.
"İgaagaa"
Kendine gelmisti!
"Oyyy kurban olurum ben senin diline"
Ne zaman odaya girdigini anlamadigim sultan hala bebegi çoktan sevmeye baslamistı.
Ya halacım zaten korktum...Sen niye böyle sessiz sessiz geliyosun?
Suzan Hala emir'i sevmeyi birakip bana döndü.Tebessüm eden kadın beni görünce cin çarpmisa döndü.
"Noldu kuzum sana? İyimisin? Yuzun kirec gibi."
Yanaklarimi elinin arasına
alıp kontrol eder gibi yaptı.
Ve bu beni gercekten mutlu etmisti.
Eskileri hatırlatmıştı...çok eskileri...
"İyiyim... yani daha iyiyim"diyerek tebessüm ettim.
"Aslina bakarsanız...ımm...size birsey soracaktim." diye ekledim cekinerek.
Yanaklarımı bırakıp elimden tuttuğu gibi üçlü koltuğa oturttu. Eli hala elimi tutuyordu ve bu samimiyet bana yıllar sonra cok iyi geldi.
"Noldu kuzum...sor bakalim." dedi suzan hala yüzümü incelerken.
"Ya ben emirle ilgileniyodum..sonra uyumasini beklerken emir tavana bakmaya basladi."deyip sultan halanın yüz ifadesini inceledim.
Kafasini onaylar bicimde sallayıp;
"Eeee? bebek kizim bu."deyip tebessüm etti.
"Evet öyle ama...böyle bir iki dakika falan değil...bir saat ya,bir saat sizcede garip degil mi? Öyle tavana bakip hic bi tepki göstermedi. Siz gelmeden biraz önce de tebessüm falan etti... Kendine gelmesi icin elimi gözünün önünde salladım. Konusmaya çalıştım. Kendine gelincede bi seyler gevelemeye basladi o arada da siz geldiniz."
Her seyi soluksuz anlatınca derin bi nefes alip verdim.
Yüzümü tavana kaldırıp baktım.
Tövbe... tövbeee. Allah korusun!
Yüzümü sultan hala'ya çevirince onun da kormuş yüzüyle tavana baktığını gördüm.
İçimden her ne kadar gülmek gelsede kendimi dizginlemeyi başardım. Komik bi durum yok ortada!
"Galiba sizide korkuttum."dedim.
Aslında onlar bu evden ne kadar çabuk giderse -ki gitmelerini istemiyorum-kerim bey'le anlaşmamız o kadar çabuk biter.
Yüzünü bana çevirince tebessüm ettim.
"Yok kuzum...yani tabi biraz korktum ama boşver. Bak kızım;" deyip gözlerimin içine baktı.
"Biliyosundur... emir'in annesi vefat etti." deyince kaşlarım istemsizce çatıldı.
Evet işkencelerle!
"Evet." dedim kısaca. Ne diyebilirdim ki başka?
"Peki...başka bisey daha..."
Dikkatlice suzan hala'ya baktim. Onunda'da yüzün de hüzün vardı.
"Yeryüzündeki melekler kimdir?" diye sordu. Kafasını beşiğinde mışıl mışıl uyuyan emir'e çevirince,benimde gözlerim yavaş yavaş emir'e döndü.
Bebekler...
"O yeryüzündeki melek nehir. Belki o boş tavanda sen bir şeyler görmüyosun,ben görmüyorum ama o... belki de hayatı..." diyip bana baktı.
Hayat kimdi?
"Annesi.Annesinin adı hayat belki de onunla konuşuyordu."
İçimin titredigini hissettim. Hem şaşırdım,hem korktum,hem de gıpta ettim...
Keske bende annemi görseydim. iki-üç saniyeliğine,kokusu gelseydi burnuma...yemin ederim baska bir sey istemem.
Ben coktan gunaha bulandim ama emir gunahsiz,saf,temiz.
O yeryüzündeki Melek...
Gerçekten de annesini görmüş olabilir mi?
Gözlerimi emir'e sabitlemişken hemen kapattim. Yangini hissettim iliklerime kadar...alevleri,annemin çaresizliğini,babamın yerde yatan bedenini,kardeşimin ağlayiş sesleri... gözümün önündeydi hepsi...
Nefes alamadığımı hissedince elimi boğazima götürdüm. Bu da nesiydi!? Boğazım ates gibi yanarken göz kapaklarim kapanmaya basladi. Ve ben yine alevler icinde karanlığımda boğuldum...
❤❤❤
Uzun bi aradan sonra, kısa bir bölüm ile herkese merabaaa 😘😘😘
Bölümleri hemen hemen yazamiyorum 😳
Bu yüzden özür dilerim. İlham perileri bana uğramıyor😮
Hikayemi okuyup seven herkesi bende cok seviyorum 😏
Kerim karakterimiz degismistir.
💜Theo💜
Ve sizlere nasıl hitap edeceğimi en yakın zamanda bulucam 😏
Eslem karakterimiz ise barbara 😍
Bide... BAYRAMİNİZ MUBAREK OLSUN 💞💞💞💞💞💞💞