"စာေတြေရာရရဲ႕လား..Baekhyun.."
Baekhyun မၾကားေပ...
မၾကားရတဲ့အေၾကာင္းက သူ႔အေရွ႔ကထမင္းစားပြဲ
ေပၚက သူ႔ထမင္းပန္းကန္လံုးကိုအေၾကာင္းမဲ့ေငး
ေနမိသည္...
"Baekhyun..."
"Nae..nal?..."
"ထမင္းစားေနရင္းနဲ့စိတ္ကဘယ္ကိုေရာက္ေနတာ
လဲ..စာေတြရရဲ႕လားလို႔ေမးေနတာ.."
"အာ...Nae..ရပါတယ္..Omonyi.."
"စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္ဖူးထင္တယ္..ပင္ပန္းေနတယ္
ထင္တယ္...သားငယ္.."
သားငယ္.. လို႔ Mrs.Park ေခၚလိုက္တဲ့အခ်ိန္
သူ႔အေ႐ွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တၫ့္တည့္တြင္ထိုင္
ေနေသာ Chanyeol ရဲ႕ မ်က္ႏွာထပ္ကမဲ့ျပံဳးကို
Baekhyun ျမင္လိုက္ပါတယ္...
ထမင္းဝိုင္းမွာထိုင္ရတာေတာင္ Park Chanyeol
ဆိုတဲ့လူေ႐ွ႕မွာေနရတာ Baekhyun အတြက္သိပ္ကိုေနရခတ္ေစတယ္...
မြန္းၾကပ္တယ္...
တစ္ေနရာထဲမွာအတူထိုင္ေနၿပီး မ်က္ႏွာကိုျမင္ေနရတာကိုကBaekhyun အတြက္ စိတ္ထဲပူေလာင္ၿပီးငရဲလိုပင္
Maid တစ္ေယာက္က ဟင္းပန္းကန္တစ္ခုကိုလာ
ခ်ေပးတယ္..
သခြားသီးသုပ္
"အဟြတ္..အြတ္.."
Baekhyun ႏွာေခါင္းကိုအုပ္လိုက္ေသာ္လည္း
ပ်ိဳ႕တက္လာေလသည္..
chanyeol က Baekhyun ကိုေသခ်ာၾကည့္ေနၿပီး Mrs.Park က
"Wae...Baekhyun.."
"က်ေတာ္သခြားသီးမႀကိဳက္လို႔ပါ..အနံ႔မခံႏိုင္လို႔..
ေဝါ့.."
Baekhyun ေျပာေနရင္းနဲ႔ပင္ပ်ိဳ႕တက္လာျပန္၍
Mrs.Park ကခ်က္ခ်င္းပင္maid ကိုပန္းကန္သိမ္း ခိုင္းလိုက္ေလသည္..
ထိုစဥ္..
Baekhyun Chanyeol မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့...
က်ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီးစပ္ျဖဲျဖဲဖစ္ေနေသာ Chanyeol ေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးပဲ..
ေနာက္က်ိသြားတယ္...
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..
Chanyeol ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကလွပေသာ္ျငား..
အျပံဳးေတြကမလွပါ...
က်ေတာ္သိတယ္...
Chanyeol စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုကိုၾကံစည္ေနၿပီ..
ေကာင္းေသာအၾကံေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ေခ်...
တကယ္ေတာ့
Chanyeol က ၾကံစည္ေနတာမဟုတ္ပါ..
ၾကံစည္ၿပီးႏွင့္ခဲ့ေလၿပီ...
...
Baekhyun ထမင္းစားၿပီးေတာ့ အခန္းထဲကိုပဲ
တန္းျပန္လာခဲ့တယ္..
စာက်က္ရမယ္..
မနက္ျဖန္ pre test႐ွိတယ္..
စာအုပ္ေတြကိုေက်ာပိုးအိတ္ထဲကထုတ္ေနရင္းႏွင့္
ပင္ ဝင္လာတာ Chanyeol မ်က္ႏွာ...
သူေရာစာက်က္ေနၿပီလားမသိ..
Chanyeol က က်ေတာ္ထက္စာေတာ္တာပဲေလ
ေတာ္လို႔ VIP အခန္းေတာင္ေရာက္ေနတဲ့ဟာ..
မဟုတ္တာေတြေတြးမိေနတာပဲ..
Baekhyun ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ယမ္းလိုက္ၿပီး
စာအုပ္ကိုသာဖြင့္လိုက္၏..
စာမ်က္ႏွာျပင္မွာေပၚလာတာက ျပံဳးေနေသာ
Chanyeol မ်က္ႏွာ...
Ashi..Byun baekhyun မင္းစိတ္ေရာႏွံ႔ေသးရဲ႕လား..
အသိစိတ္တစ္ခ်က္ ဦးေႏွာက္ထဲ႐ိုက္သြင္းလိုက္ေသာ္လည္း မေရာက္ေပ..
ေမးကိုေထာက္ရင္း Chanyeol ရဲ႕အျပံဳးေတြကို
ေတြးေနမိသည္..
အျပံဳးဆိုတာ ကိ္ုယ့္စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္ရြင္လို႔
ဝမ္းသာလို႔ ၾကည္ႏူးစရာတစ္ခု႐ွိလို႔ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
Emotion တစ္ခုပဲေလ..
Park Chanyeol ရဲ႕အျပံဳးေတြကအဲ့လိုမဟုတ္ဘူး..
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးလွလွေလးေတြကေန မလိုက္မဖက္
မလွပတဲ့အျပံဳးေတြကိုဖန္ဆင္းၿပီးျပံဳးျပေလ့႐ွိ တယ္...
ဘာလို္႔လဲ...သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုခံစားေနရလို႔
သူ႔အျပံဳးေတြက နာက်င္မႈေတြ နာက်ည္းမႈေတြ
ျပည့္ႏွက္ေနရတာလဲ..
အား!!...ငါဘာေတြေလ်ွာက္ေတြး အေျဖ႐ွာမိေနတာလဲ..အလုပ္မဟုတ္တာေတြကြာ..!
Baekhyun ကိုယ့္စိတ္ကိုျပန္ထိန္းလိုက္ရင္စာထဲမွာစိတ္ကိုႏွစ္လိုက္ရန္ျပင္လိုက္တုန္း..
ဝုန္းကနဲ ပြင့္လာေသာ သူ႔အခန္းတံခါး..
႐ုတ္တရတ္ ဆိုေတာ့လန္႔ကာ ထိုင္ေနရာမွထလိုက္
မိသည္..
ဘယ္သူလဲဆိုတာကေတာ့ Baekhyun သိၿပီးသားပါ..
Chanyeol...
"ေနေကာင္းရဲ႕လား..Byun baekhyun.."
အျမန္တိုင္းေျပာရရင္ ခါးေတြကိုက္ေနတုန္းပဲ
Park chanyeol..
Baekhyun စိတ္ထဲမွာသာေျဖလိုက္တာပါ..
အျပင္မွာေတာ့..
"မင္းအပိုလား.."
"ငါအပိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..ဒါေပမယ့္လည္းငါ့ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းလို႔ပါ.."
မ်က္ခံုး မ်က္လံုးပင့္ကာေျပာေနေသာ Chanyeol
ကိုၾကည့္ၿပီး Baekhyun စိတ္ကေပါက္လာၿပီ..
ဒီဟာနဲ႔ပဲ လူကိုထိကပါးရိကပါးနဲ႔..
"ဂြပ္.."
Chanyeol ပါးစပ္ကထြက္လာတဲ့အသံပါ..
ခပ္မာမာ ႂကြပ္ႂကြပ္အရာတစ္ခုကိုသြားန႔ဲကိုက္လိုက္ေတာ့ထြက္လာတဲ့အသံေလ..
Baekhyun Chanyeol လက္ထဲမွအရာကိုၾကည့္
လိုက္ေတာ့..
သူအမုန္းဆံုးသခြားသီး...!...
"ဂြပ္...ခ်ိဳေနတာပဲ..စားပါအံုး..Baekhyun.."
က်ေတာ္မၿကိဳက္မွန္းသိလ်က္နဲ႔ က်ေတာ့္ေ႐ွ႕လာစားျပၿပီး လာေကြၽးေနတာ ရြဲ႔ေနတာပဲမလား?
"Chanyeol ငါက သခြားသီးဆိုအနံ႔ေတာင္မခံႏိုင္လို႔ပါ...အျပင္ထြက္သြားေပးလို႔ရလား..
ေက်းဇူးျပဳၿပီး.."
"အာ..မင္းမၿကိဳက္ဖူးလား.."
"Nope..မႀကိဳက္တာထက္ဆိူးတယ္..မုန္းတာ.."
"Hak..Hak..မင္းႀကိဳက္သြားေစရမယ္..."
ေျခာက္ကပ္ကပ္ရီၿပီးသူ႔နားတျဖည္းျဖည္းကပ္လာေသာ Chanyeol ေၾကာင့္ Baekhyun ေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္မိ၏..
အိပ္ရာထပ္ကိုဖင္ထိုင္ရက္လဲက်သြားေတာ့
Park chanyeol ကပါ ခုတင္ေပၚတက္လာေလသည္..
Chanyeol ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာသိေနသလိုပဲ Baekhyunခံစားလိုက္မိတယ္...
အျပံဳး...
မ်က္ဝန္း...
အသံ...
Park chanyeol ရဲ႕အကြက္ေတြျမင္လာတယ္..
Baekhyun သူ႔အတြက္ေကာင္းမယ့့္အရာေတာ့လံုးဝမဟုတ္တာေျပာရဲတယ္...
Chanyeol Baekhyun ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို
လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ခ်ဳပ္ကိုင္ကာအေပၚကို
ေျမာက္လိုက္၏..
Baekhyun မွာ လက္ေျမႇာက္အျပစ္ေပးခံထားရတဲ့ကေလးပမာ..
"အ...Park chan...yeol...ဘာလုပ္တာလဲ...?"
"သခြားသီးကိုခ်စ္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္...
ၿငိမ္ၿငိမ္ေန Baekhyun..!"
အသံျသျသ႐ွ႐ွနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့စကားတိုင္း
Baekhyun ရဲ႕ႏွလံူးသားကိုေအးခဲသြားေစသည္
ခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘူး...
ႏွလံုးသားေအးခဲေလာက္ေအာင္ မုန္းလို႔ပါ..
"ငါ့ကိုဘာကိစၥႀကိဳးတုတ္ေနတာလဲ...Park Chan
အု..."
Baekhyun ရဲ႕လက္ကို နက္ကတိုင္ႀကိဳးနဲ႔ခ်ီထားလိုက္ၿပီး Park chan ပိတ္နမ္းလိုက္တာေၾကာင့္ Baekhyun အသံပိတ္သြားေလသည္.
Chanyeol ရဲ႕ ခံတြင္းထဲမွ သခြားသီးအစေတြနဲ႔
အတူ သခြားသီးအရသာ အနံ႔ ေတြကို Baekhyun
ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ အန္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက
တဖြားဖြား...
အန္ခ်င္တဲ့စိတ္ကို Park chanyeol ရဲ႕ပန္းေရာငိ
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးတို႔၏ခ်ိဳၿမိန္မႈနဲ႔တားဆီးထားေလသည္...
Chanyeol Baekhyun ႐ဲ႕အာခံတြင္းကိုစုပ္ယူၿပီး
ေတာ့ကိုအားရပါးရနမ္း႐ွံု႕ေနတာပါ...
Baekhyun ကမ်ာ...
အသက္႐ွဴၾကပ္လာတာေၾကာင့္မ်က္စိေတြျပာၿပီး
မ်က္ရည္ေတြထြက္လာ၏..
ထို႔အျပင္ ပါးေစာင္မွ သားရည္တို႔ကလည္း
အိပ္ရာခင္းထပ္တြင္ စီးက်လ်က္...
နမ္းေနရာမွ နမ္းလက္စကိုသက္လိုက္ၿပီးပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ခံလိုက္ရေလသည္...
ခပ္မာမာအေခ်ာင္းျကီးတစ္ေခ်ာင္း...
!သခြားသီး!
Baekhyun သူ႔ခံတြင္းထဲသို႔ဝင္လာေသာသခြားသီး
အနံ႔ေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕တက္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းကာ..
"အြန္း..ထုတ္ေပးး..ငါမုန္း...လို႔ပါ.."
"မင္းႀကိဳက္မွာပါ..Baekhyun.."
သူ႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကိုေရာက္လာေသာ Chanyeol
ရဲလက္ေၾကာင့္ခါးကိုေကာ့ကာ႐ုန္းေနမိသည္..
ပါးစပ္မွာဆို႔ထားေသာ သခြားသီးေၾကာင့္
စကားသံေတြကမပီသေပ..
ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး ေအးစက္ေနေသာ
လက္ျဖင့္ သူ႔အရာကို ပြတ္ဆြဲေနေသာ chanyeol
ေၾကာင့္ စိတ္ထဲတြင္ကလိ ကလိျဖစ္လာ၏..
သူ႔ကိုလိုခ်င္ေနၿပီလား ဆိုေတာ့မဟုတ္ပါ..
Baekhyun သူကိုယ္တုိင္ကိုကထိုသို႔ေသာအထိအ
ေတြ႔ေတြမွာ sensitive ျဖစ္လြန္းေနတာပါ..
လက္ေတြကလည္းနက္ကတိုင္ေတြၾကားမွာ႐ုန္း
ကန္ေနရင္း ပြန္းပဲ့ေနေလာက္ၿပီဆိုတာကို စပ္ဖ်င္း ဖ်င္းဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ Baekhyun သိလိုက္ရတယ္..
သူ႔အရာကလည္း Chanyeol ရဲ႕ကလိေနမႈေၾကာင့္ ခြၽဲက်ိက်ိ သုတ္ရည္ေတြထြက္လာကာၿပီး
ႏွင့္ေနေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုကိုလိုလာ
သလိုခံစားလိုက္ရတယ္...
Chanyeol...
ငါမင္းကို လိုအပ္ေနတာ...
ထို႔ေနာက္ သူ႔ရဲ႕ အေပါက္ထဲသို႔ဝင္လာေသာခပ္မာ
မာ အရာတစ္ခုေၾကာင့္မ်က္လံုးျပဴးသြားခဲ့တယ္..
Chanyeol မွမဟုတ္ပဲ...
"Park...park..Chan...
Annn...Dwell....မ..လုပ္...ပါနဲ႔..."
"ကြတ္တိပဲ...ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲကြာ...
ငါက size ေတာ္ပါမလားလို႔ထင္ေနတာ...
အဆင္ေျပတယ္..Ha Ha...."
Park Chanyeol ငါကိုႏွိပ္စက္ေနတာဘာလို႔လဲ..
Chanyeol သခြားသီးကို Baekhyun ရဲ႕အေပါက္
ထဲသို႔ ႀကိတ္ၿပီးထိုးထည့္လိုက္၏..
မာေၾကာတဲ့သခြားသီးေၾကာင့္ Baekhyun မွာ
နာက်င္မႈကိုတစ္ဆံုးခံစားေနရေလသည္...
"အင္း...အ...အြင္း.."
Baekhyun ေခါင္းကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္ယမ္းေနၿပီး
မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ Chanyeol မ်က္ႏွာကိုေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေတာ့..
"Hak..တစ္ဝက္က်န္ေသးတယ္...မငိုပါနဲ႔အံူး.."
ညင္သာမႈမ႐ွိတဲ့ မာေၾကာတဲ့အရာကို အသားႏု
ထဲထိုးသြင္းေနတာေၾကာင့္ "အား" ဆိုၿပီးေအာ္လိုက္
ခ်င္ေသာ္လည္း..နာက်င္မႈကိုဖြင့္ထုတ္လိုက္ခ်င္
ေသာ္လည္း...
park chanyeolဆိုတဲ့ မိစၦာက ေအာ္ခြင့္မေပးခဲ့..
သာယာမႈကိုခံစားခ်င္လို႔မဟုတ္ေသာ္လည္း..
က်ေတာ္ လိုခ်င္ေနတဲ့ သူ႔ဆီကအရာကိုလည္း
က်ေတာ့္ကိုမေပးခဲ့..
Chanyeol သခြားသီးကိုေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး
Baekhyun ရဲ႕အတြင္းထဲသို႔ထိုးသြင္းလိုက္တဲ့
ေဆာင့္ထိုးခ်က္ေတြတိုင္း Baekhyun
ေအာက္ပိုင္းက နာက်င္တဲ့ခံစားခ်က္က
ေျပာမျပတတ္ေအာင္...
သို႔ေသာ္ လည္း သဘာဝအေလ်ွာက္သူ႔ကိုယ္ခႏၱာ
ကလႈပ္ေဆာင္ေန၍ ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္မ်ား
ထြက္ကာ ခဏခဏၿပီးသြား၏..
တူမလား..
သခြားသီးနဲ႔..
Park Chanyeol ရဲ႕ အရာ..
က်ေတာ္မုန္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ သခြားသီးနဲ့မွ
က်ေတာ့္ကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္...
အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိပဲ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့သူ႔ကို
ဘာလို႔လဲေမးခ်င္ေသာ္လည္းေမးမထြက္ႏိုင္ခဲ့..
ဘာလို႔လဲ..
က်ေတာ္သူ႔ကို မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္တစ္မိနစ္မွပင္မျမင္ခ်င္ေအာင္မုန္းလို႔..
စကားမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းလို႔...
သူနဲ႔အတူ သခြားသီးဆိုေသာအသီးကိုလည္း
မျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုမုန္းတယ္...!
ထပ္ၿပီးမၾကားခ်င္ေတာ့ေအာင္မုန္းတယ္...
_______________________
T.B.C
က်မ မေရးဘူး...
ဘယ္သူေရးသြားတာလဲမသိပါဘူးဗ်ာ😬
YeolliesSakura 🌸
1632 words