Chapter [40]
sam pov
"ate i'm sorry *sob* nagsinungaling ako sayo"
"*sniff* sam hindi mo naman kelangang magsakripisyo, para lang sa---"
"ate basta sa pamilya natin *sob* gagawin ko lahat" niyakap ako ni ate at yumakap nadin ako. nag-usap nadin sila kanina ni stephen, kahit anung galit pa nya kay stephen, wala na eh. Tapos na ang lahat.
"pero hindi dapat ang sarili mo sam" hindi na ako sumagot dahil naiyak na naman ako. Kaya niyakap nya ako at niyakap ko sya ng mahigpit. nandito kasi ngayon sa kwarto ko at si stephen nasa sala.
"sigurado ka bang ayaw mo munang ipaalam kina mama ang sitwasyon mo?"
"opo ate"
"hindi ka ba nila pinahihirapan doon?"
"hindi naman ate"
"mabuti naman kung ganun alagaan mo ang sarili mo doon ha"
" opo ate eris. ah !! ate ako na lang bahalang magsabi kina mama. sa takdang panahon" nagnod si ate at lumabas na kami sa kwarto. tumayo agad si stephen nang makita kami, at lumapit naman agad sa kanya si ate.
"wag na wag mong pababayaan ang kapatid ko stephen, parang awa mona"
"opo ate eris"
niyakap na ako ni ate dahil dumating na ang sundo namin.
"ingat kayo sam *sob*"
"opo ate" sabi ko at kumaway na , tyaka kami sumakay ni Stephen.
"salamat stephen" ako
"para saan?"
"para dito? sa pagpunta natin dito"
"ano ka ba sam, para sa baby natin at sayo" hindi na ako sumagot ngumiti na lang ako at least para sakin din diba. masaya na ako don kahit alam kung walang happy ending para sa aming dalawa.