Αχιλλεας POV
Εχει περάσει ένας μήνας.
Ένας μήνας που το μονο που κανω ειναι να πηγαίνω με την μια και με την αλλη και να αποφεύγω παντελώς την Αρτεμις.Το ξερω,παιδιαστικο απο μέρους μου αλλα ο εγωισμός μου πληγώθηκε οταν με έδιωξε.
Και οχι μονο.
Μου ειχε υποσχεθεί.Μου ειχε υποσχεθεί πως δεν θα έφευγε μακριά,πως θα ειναι παντα διπλα μου.Ξερω,έφταιξα και εγω που της ειπα αυτο για τον Αγγελο,αλλα φοβήθηκα.Πρωτη φορα φοβήθηκα την απόρριψη.
Δεν ξερω τι σκατα γινεται με την πάρτη μου!Δεν ξερω τι αισθάνομαι!Μου αρεσει;Την θελω;
ΔΕΝ ΞΕΡΩ.
Το φιλί μας παντως ηταν απο τα καλυτερα που εχω δώσει.Ηταν κατι τοσο έντονο και ειχα την δυνατή επιθυμία να την σκίσω.
Ηθελα να βρεθώ μεσα της.Την ηθελα.Την ηθελα και αυτο ειναι που με τρομάζει.Ποτε άλλοτε δεν ηθελα τοσο πολυ κάποια οσο την Αρτεμις.
Ειναι γλυκια,ντροπαλή και έξυπνη.
Συνήθως δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους κορίτσια διότι ειναι πιο δυσκολο να τις ρίξω στο κρεβατι.Αλλα κατι στην Αρτεμις με τραβάει.
Την θελω ενω αυτη ειναι κολλημένη ακόμα στον πουστη-ξανθομπάμπουρα.Σε αυτον το μαλακα που βαζω το χερι μου στην φωτιά πως θα την πληγώσει.Γιατι καποιος να θελει το κακο ενός τόσου υπέροχου ανθρώπου.
Ναι,η Αρτεμις ειναι υπέροχη.Μαλλον για αυτο δεν μου αξίζει.Δεν πρέπει να γινει τιποτα μεταξύ μας και το καλύτερο για όλους μας ειναι να απομακρυνθώ.
Για αυτο πρέπει να της πω τον 9ο τροπο.Εναν γαμημενο τροπο για να ειναι μαζι με τον υποτιθέμενο πρίγκιπα της.Στο διάολο να παει αυτος και τα χαζογλυκολογα του.
Ειχα φτάσει ηδη σπίτι της και πάτησα με δύναμη το κουμπί για να μου ανοιξει.Δεν ρωτησε καν ποιος ειναι,κατι που δεν με παραξένεψε καθόλου.Μπηκα μεσα και μεσα σε λιγα δευτερόλεπτα ειχα φτάσει εξω απο την πορτα της.
Ομως οταν άνοιξε η πορτα της δεν ηταν η γατούλα που μου άνοιξε.
'Γεια σας Κυρια Σοφία.'ειπα εύθυμα και την ειδα να χαμόγελα.
'Γεια σου αγορι μου!Μα πόσες φορες σου εχω πει να με φωνάζεις σκέτο Σοφία;'ρώτησε με εναν πειραχτικο τόνο κανοντας στην άκρη για να περάσω,γελασα ελάχιστα και μπήκα μεσα.
'Ειναι η Αρτεμις εδω;'ρώτησα με ελπίδα στα ματια μου.
'Ναι αγορι μου.Ειναι κλεισμένη στο δωμάτιο της.Βλεπεις πριν λιγο ηρθε ο Αγγελος και απο την ωρα που έφυγε ειναι κλεισμένη εκει μεσα.'ειπε ξεφυσώντας και αμέσως αγχώθηκα.
'Μαλιστα,ευχαριστω Σοφία.'της απαντησα και με ενα χαμογελο της γυρισα την πλάτη για να παω στο δωμάτιο της Αρτ.Χωρις προειδοποίηση μπήκα μεσα και την βρήκα μονο με ενα μαυρο σουτιέν.
Μολις την ειδα ημίγυμνη σχεδον ξεχασα και Αγγελο και τα παντα!
Με κοιτούσε ακίνητη και σοκαρισμένη κρατώντας γερά στο χερι της μια μπλούζα.Ειχα μείνει να την κοιτάζω.Μια το πρόσωπο της και μια το πλούσιο στήθος της.Και μονο στην θέα τους με το μαυρο ύφασμα να τα καλύπτει ο Αχιλλεας Jr παραπονιόταν.
Η γατούλα σε χρονο dt τα κάλυψε αλλα το αποτέλεσμα ηταν να τα πιέσει και αλλο ετσι ώστε να γίνουν πιο αισθητά.
Απλα βάλε την γαμωμπλούζα!
'Π-πως μπαίνεις ετσι μεσα!'αναφώνησε με γουρλωμένα ματια χωρις να κινείται.
'Βαλε την μπλούζα.'ειπα αυστηρά και γυρισα για να μην την ξανα δω και αναστατωθουμε και εγω αλλα και ο Jr.
'Γ-γυρνά.'την ακουσα να ψιθυρίζει και γυρισα να την βρω να φοράει μια άσπρη μπλούζα.
Τέλεια.
'Τι θες εδω;'ρώτησε ενω εγω ακομη ειχα στηλωμένο το βλέμμα μου στο μαυρο σουτιέν που φαινοταν απίστευτα πολυ κατω απο την άσπρη μπλούζα.
'Μπορείς να μην τα κοιτάς!'αναφώνησε και οσο μπορούσε τα κάλυψε.
'Δεν φταιω εγω που βάζεις άσπρη μπλούζα με μαυρο σουτιέν!'ειπα γελώντας και την κοιταξα πονηρά.
'Τελος παντων!Τι θες εδω;'ξανα ρωτησε και αφησε τα χερια της να πέσουν ελεύθερα διπλα της.
'Ήρθα να σου πω τον 9ο τροπο.'ειπα και σταυρώνοντας τα χερια μου μπροστά στο στέρνο μου ρίχνοντας το βάρος μου στον τοίχο.
'Τ-τι;Ν-νομιζα-'αρχιζε να λεει αλλα την σταμάτησα.
'Τι,επειδη εγινε οτι εγινε τις προάλλες θα αθετησω την υπόσχεση μου;Δεν με ξερεις καλα γατούλα.'ειπα με σηκωμένο το φρύδι και αμέσως τα μάγουλα της κοκκίνισαν.
Ποσο πολυ με ανάβει οταν κοκκινίζει.
'Τι λες να ξεχάσουμε οτι εγινε τις προάλλες;'την ακουσα να λεει σιγανά χωρις να με κοιτάξει ουτε λιγο.
Δεν πρόκειται γατούλα να ξεφύγεις.
'Οχι.Ηταν το πρώτο σου φιλί και θα το θυμάσαι.'ειπα και ειχα ερθει πλεον πολυ κοντα της.
Οπως και το δικό μου.Ηταν η πρώτη φορά που φίλησα κοπέλα και πραγματικά το ευχαριστήθηκα.Η πρώτη φορά που φίλησα κάποια και αισθάνθηκα έστω και κάτι.Αυτη η κοπελα με τρελαίνει!Λες να εχει μπει ο δαίμονας μεσα μου;Μηπως ειναι μάγισσα;
'Γιατι με φιλήσεις;'ρώτησε και με κοιταξε στα ματια.Η απόσταση μεταξύ μας μόλις λιγα εκατοστά.
'Επειδη το ηθελα.'ειπα απλα κανοντας τον αδιάφορο.Η αληθεια ηταν πως το ηθελα.Ηθελα οσο τίποτε αλλο να φιλήσω αυτα τα σαρκώδη χείλη.
'Δ-δεν μπορείς να πηγαίνεις και να φιλάς οποία βρεις με το ετσι θελω.'μου ειπε με το μέτωπο της ζαρωμένο και τα χείλη της σουφρωμενα.
Μα ποσο θα ηθελα να τα ξανα φιλήσω.
'Κι ομως.'ειπα συνεχίζοντας να κοιτάω τα χείλη της.Δεν κινηθήκαμε ουτε στο ελάχιστο για περίπου ενα λεπτο.Μεχρι που η Ζήνα ξεροκαταπιε και κοιταξε προς τα κατω.
'Τι θα έλεγες να σου πω για τον ρημαδιασμένο 9ο τροπο;'είπα βαριεστημένα και απομακρύνθηκα.Πηγα προς το κρεβατι της και ξάπλωσα χαλαρα πάνω στο στρώμα της.
Οσο το γρηγορότερο τοσο το καλύτερο.
'Ναι.'ειπε απλα και με ακολούθησε.Ξαπλωσε και εκείνη διπλα μου και περιμενε.
'Ο 9ος κανόνας λεει να τον ρωτήσεις εαν ειναι έτοιμος για σχέση ή εαν εχει κοπελα αυτην την περίοδο.'ειπα έτοιμος να βαρέσω οτι βρω μπροστά μου.Αλλα συγκρατήθηκα.
'Μ-Μα ξέρουμε πως εχει σχέση!Την Φανή.'ειπε με λεπτή φωνη και εγω γυρισα να την κοιτάξω.
'Δεν ειναι μαζι.'απαντησα απλα και την ειδα να χαμόγελα.Αλλα παρατήρησα πως δεν υπήρχε αυτη η λάμψη στα ματια της.
Τι εχει γινει;
'Γιατι δεν χαίρεσαι;'ρώτησα μπερδεμένος και σηκώθηκα στους αγκώνες μου για να την κοιτάζω καλυτερα.
'Χαιρομαι.'απαντησε χαμογελώντας περισσοτερο.Πιο ψεύτικο πεθαίνει.
'Μα φαινεται τοσο πολυ ποσο εχεις ενθουσιαστεί!'ειπα ειρωνικά και αμέσως σοβάρεψε.
'Εχω.'απαντησε με μούτρα.
'Κατι εχει γινει.Λέγε.'ειπα κοφτά και σηκώθηκα όρθιος.
'Δεν εγινε απολυτως τιποτα.'μου ειπε και σηκώθηκε και αυτη.
'Μαλακιες!'πεταξα απότομα και την ειδα να γουρλώνει τα ματια.
'Μην βρίζεις!'ειπε αυστηρά και ηρθε πιο κοντα μου.
'Οτι θελω θα κανω!'αναφώνησα μπροστά στα μούτρα της.
'Δεν παει ετσι πλεον Αχιλλεα.'ειπε και ηρθε μπροστά στα μούτρα μου.
Η ανάσα της πανω στο πρόσωπο μου σχεδον.Την περνάω ενα κεφάλι οποτε έπρεπε να σκύβω το κεφάλι μου λιγάκι.Τα ματια της καρφωμένα πανω μου.Τοσο πράσινα και μεγάλα.Τα χείλη της ελάχιστα ανοιχτά.Ηθελα τοσο πολυ να τα φιλήσω.Ήμουν έτοιμος να την αρπάξω και να κανω την επιθυμία μου διαταγή αλλα η φωνη της με σταμάτησε.
'Ο Αγγελος ηρθε πριν λιγο.'η απαλή της φωνή ακούστηκε και αμέσως κοιταξε το πάτωμα.
'Το γνωρίζω.'ειπα κοφτά.Δεν μιλούσε για περίπου δυο λεπτα και η αγωνία μου με το άγχος δεν βοηθούσαν καθόλου την κατάσταση.
'Τι σου ειπε και κλειδώθηκες στο δωμάτιο σου;'ρωτησα και έσφιξα τις γροθιές μου.
'Ζήτησε να πάμε μαζί στην χοροεσπερίδα.'ειπε άχρωμα συνεχίζοντας να κοιτάει τα μπλεγμένα της δάχτυλα.
Οι γροθιές μου σφιχτηκαν και τα νευρα μου αυξήθηκαν.Γιατι θυμώνω;Αυτο δεν θέλαμε να επιτύχουμε εξαρχής;Αυτο δεν ηθελα;Να τελειώσω μια ωρα αρχύτερα μαζι της για να προχωρήσω και να την ξεχάσω.Να την σβήσω απο την ζωή μου.
'Και εσυ τι του απάντησες;'ρωτησα με αυστηρό τόνο.Ειχα την βαθιά επιθυμία να χτυπήσω κατι,αλλα για δεύτερη φορα συγκρατήθηκα.
'Του ειπα πως θα το σκεφτώ.'η σιγανή της φωνη με καθησύχασε ελάχιστα.
'Γιατι;'ρωτησα μπερδεμένος.Αυτο δεν ηθελε;Αυτο δεν περιμενε τοσο καιρο;
'Γιατι νομιζα πως ειναι ακομη σε σχέση και-και κατι ακομα που πλεον εχει ξεκαθαριστεί.'ειπε ψιθυριστά καθως δεν με κοιταξε ουτε στο ελάχιστο.
'Τι ακομα;'ρώτησα απο περιέργεια αλλα δεν μου απαντησε.Ηθελα να μάθω.Ηθελα να μάθω τοσο πολυ.
'Εμμ,σε εναν μήνα ξεκινάτε.Εισαι προετοιμασμένος;'με ρωτησε αγνοώντας παντελώς την δίκη μου ερώτηση.
'Οχι.Ξερεις έχουμε εναν μήνα να κανουμε μαθημα,πρέπει να μου φρεσκάρεις κάποια πραγματα.'ειπα με ενα πονηρό χαμογελο και της σήκωσα το πηγούνι.
'Εμμ,ενταξει τοτε.'απαντησε αμήχανα και φαινοταν καπως λυπημένη.
Δεν μου αρεσε οταν την βλεπω λυπημένη.Η ημέρα των γενεθλίων της ηταν μια απο τις μερες που καταλαβα ποσο σπουδαία ειναι.Ποσο δυνατή και υπέροχη ειναι.
Ένας υπέροχος άνθρωπος πανω σε εναν αποτρόπαιο πλανήτη με αισχρούς ανθρώπους που μονο το κακο της θέλουν.
Μπορει να ήμουν ένας απο αυτους στην αρχη,αλλα δεν την ειχα μάθει πραγματικα.Πλεον δεν βγάζω συμπεράσματα μόνος μου χωρις να γνωρίζω τον άλλον.Γιατι εαν δεν γνώριζα πραγματικα ποια ειναι η Αρτεμις δεν θα καταλάβαινα ποτε μου τι έχανα τοσο καιρο.Εναν υπέροχο ανθρωπο πανω σε εναν αποτρόπαιο πλανήτη.
Για αυτον τον λογο βρίζω τον εαυτό μου μέχρι σημερα.Γιατι καταλαβα τι έχανα τοσο καιρο.
~·~
Photo: trelokopela 💗💗
•vote•comment•enjoy•💚