Zawgyi
တကယ္ေတာ့Zhang familyမွာလူသူမသိတဲ့ မိသားစုဝင္တစ္ဦးရွိေနပါတယ္။သူကေတာ့ တစ္ဦးတည္းေသာသမီးေလးZhang Hunnie ပါ။သူကေတာ့မိသားစုေတြနဲ႔မေနပါဘူး။သူ ကသူ႔ကိုယ္သူလူသိပ္သိမခံပါဘူး။အခုသူက တစ္ေယာက္တည္းတိုက္ခန္းတစ္ခုမွာေနတာပါ။အလုပ္လည္းမရွိ၊အျပင္လည္းမထြက္ပါဘူး။ အခုလည္းသူ႔အေၾကာင္းကိုျပန္ေတြးေနေလ ရဲ႕။သူအခု၂၂ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ။သူငယ္ခ်င္းလည္းမရွိ ပါဘူး။လြန္ခဲ့တဲ့၁၂ႏွစ္ကသူ႔အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ကိုဆံုးရွံုးခဲ့ပါတယ္။လြန္ခဲ့တဲ့၆ႏွစ္ကသူ႔ခ်စ္သူ။လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္ကေနာက္ထပ္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၊လြန္ခဲ့တဲ့၄ႏွစ္ကလည္းအခ်စ္ ဆံုးသူငယ္ခ်င္း၊လြန္ခဲ့တဲ့၃ႏွစ္ကေတာ့ေနာက္ ဆံုးခ်စ္သူကိုဆံုးရွံုးခဲ့ရပါတယ္။အားလံုးက အခ်စ္ဆံုးလို႔အျပန္အလွန္သတ္မွတ္ၿပီးတစ္ပတ္အတြင္းမွာ ေသဆံုးခဲ့ၾကတာပါ။အဲလိုေတြ ျဖစ္တာမ်ားလာေတာ့မိသားစုကိုေတာင္အေဝး ကပဲခ်စ္ခဲ့တာပါ။သူခ်စ္ရမွာကိုေၾကာက္ေနခဲ့ပါ တယ္။ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းထပ္မခ်စ္ရဲေတာ့တာ ဒီေန႔ထိပါပဲ။သူ႔အတြက္ေတာ့ဒါကက်ိန္စာတစ္ခု ပါပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။အခုေတာ့သူေဌးHyaungနဲ႔သူေဌးကေတာ္Suhoတို႔ကိစၥတစ္ခုကိုတိုင္ပင္ေနၾကပါတယ္။Zhang-"ကိုတို႔သမီးေလးအထီးက်န္ေနခဲ့တာေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။သူ႔ဘဝေလးတည္ၿငိမ္ သင့္ေနၿပီ။"
Suho-"ဟုတ္တယ္ေနာ္။ကၽြန္မတိုဘာလုပ္ၾကမလဲ။"
Zhang-"Xi groupကဥကၠ႒Luhanကိုသိတယ္မလား။သူကအားလံုျပည့္စံုၿပီးသား။သမီး ကိုသူနဲ႔လက္ထပ္ေပးခ်င္တယ္။"
Suho-"မျဖစ္ပါဘူး။သူကေအးတိေအးစက္နဲ႔။ခ်စ္တတ္မယ့္ပံုမေပၚပါဘူး။"
Zhang-"ဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့။သူကမွမခ်စ္တတ္တာ။အဲဒီေတာ့သမီးအတြက္နာက်င္ စရာေတြထပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။သူ႔လံုျခံဳမႈအတြက္ေကာေတြးလိုက္တာပါ။"
Suho-"ကၽြန္မေတာ့သိပ္လက္မခံခ်င္ဘူး။"
Zhang-"အဆင္ေျပမွာပါကြာ။"
ထိုေန႔ညတြင္Hunစတိုးဆိုင္မွျပန္လာစဥ္-
Man1-ေဟ့ေကာင္မေလး၊ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့ပါ လား။မင္းကိုမုန္႔ဝယ္ကၽြးမယ္ေလ။"
Man2-"ခ်စ္စရာေလးကြ။"
ဟုဆိုကာHun၏လက္ကိုကိုင္လိုက္သည္။
Hun-"ရွင္ကၽြန္မကိုလႊတ္ေနာ္။"
ထိုအခ်ိန္တြင္Luလည္းကုမၸဏီမွျပန္လာေလသည္။လမ္းတြင္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုလူ၂ ေယာက္ဝိုင္းေႏွာက္ယွက္ေနသည္ကိုျမင္ေသာ္
Lu-"ဒီမိန္းကေလးေတာ့ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ။"ဟုဆိုကာကားေပၚမွဆင္း၍-
Lu-"ဒီမွာဗ်။ညအခ်ိန္မေတာ္မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္ကိုဒီလိုျပဳ မူေနတာမသင့္ေတာ္ဘူး။"
Man1-"မင္းကဘာသိလို႔လဲ။ဘာလဲ။မင္းကရန္ စတာလား။ေဟ်ာင့္ ဒီေကာင္ကိုပညာေလးျပ လိုက္ၾကတာေပါ့။"
ဟုဆိုကာတိုက္ခိုက္ၾကေတာ့သည္။Luကလည္း အတိုက္အခိုက္တြင္ေက်ာင္းကတည္းကနာမည္ ႀကီးသူမို႔၂ေယာက္ေတာ့အသာေလးႏိုင္သည္။ Man2-"ဒီေကာင္မေကာင္းဆိုးဝါးပဲ။"
Man1-"သြားရေအာင္။ေကာင္ေလးမင္းသတိ ထားေနေတာ့။ငါ့အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ျပန္လာခဲ့မယ္။"
Lu pov#မေကာင္းဆိုးဝါးမဟုတ္ပါဘူး။က်ိန္စာ မိေနတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ပါဗ်ာ#
Lu -"မိန္းကေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား။"
Hun-"ဟုတ္။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"
Lu-"ဒီလိုအခ်ိန္ေတြဆိုတစ္ေယာက္တည္းအျပင္မထြက္ပါနဲ႔။အခုကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္။"
Hun-"ရွင္။အားနာစရာႀကီး။ကၽြန္မဘာသာပဲ ျပန္လိုက္ပါ့မယ္။"
Lu-"အခုၾကံဳ ၿပီးတာေတာင္မမွတ္ေသးဘူး လား။ကားေပၚတက္ပါ။"
ဤသို႔ျဖင့္HunကိုLuလိုက္ပို႔ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
Hun -" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။"
Lu-"ရပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္သြားလိုက္ပါအံုးမယ္။"
ထိုအေၾကာင္းကိုSuho Ommaသိေသာ္-
Suho-"ဒီတိုင္းဆိုငါ့သမီးဘဝကပိုၿပီးမလံုျခံဳ ေတာ့ဘူး။မျဖစ္ဘူး။စီစဥ္စရာရွိတာအျမန္စီစဥ္ ရေတာ့မယ္။"
********************************
မေကာင္းမကန္းေလးပါ။ဖတ္ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ ပါတယ္။
🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄
Unicode
တကယ်တော့Zhang familyမှာလူသူမသိတဲ့ မိသားစုဝင်တစ်ဦးရှိနေပါတယ်။သူကတော့ တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေးZhang Hunnie ပါ။သူကတော့မိသားစုတွေနဲ့မနေပါဘူး။သူ ကသူ့ကိုယ်သူလူသိပ်သိမခံပါဘူး။အခုသူက တစ်ယောက်တည်းတိုက်ခန်းတစ်ခုမှာနေတာပါ။အလုပ်လည်းမရှိ၊အပြင်လည်းမထွက်ပါဘူး။ အခုလည်းသူ့အကြောင်းကိုပြန်တွေးနေလေ ရဲ့။သူအခု၂၂နှစ်ရှိနေပါပြီ။သူငယ်ချင်းလည်းမရှိ ပါဘူး။လွန်ခဲ့တဲ့၁၂နှစ်ကသူ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း ကိုဆုံးရှုံးခဲ့ပါတယ်။လွန်ခဲ့တဲ့၆နှစ်ကသူ့ချစ်သူ။လွန်ခဲ့တဲ့၅နှစ်ကနောက်ထပ်အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၊လွန်ခဲ့တဲ့၄နှစ်ကလည်းအချစ် ဆုံးသူငယ်ချင်း၊လွန်ခဲ့တဲ့၃နှစ်ကတော့နောက် ဆုံးချစ်သူကိုဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။အားလုံးက အချစ်ဆုံးလို့အပြန်အလှန်သတ်မှတ်ပြီးတစ်ပတ်အတွင်းမှာ သေဆုံးခဲ့ကြတာပါ။အဲလိုတွေ ဖြစ်တာများလာတော့မိသားစုကိုတောင်အဝေး ကပဲချစ်ခဲ့တာပါ။သူချစ်ရမှာကိုကြောက်နေခဲ့ပါ တယ်။ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းထပ်မချစ်ရဲတော့တာ ဒီနေ့ထိပါပဲ။သူ့အတွက်တော့ဒါကကျိန်စာတစ်ခု ပါပဲ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။အခုတော့သူဌေးHyaungနဲ့သူဌေးကတော်Suhoတို့ကိစ္စတစ်ခုကိုတိုင်ပင်နေကြပါတယ်။Zhang-"ကိုတို့သမီးလေးအထီးကျန်နေခဲ့တာတော်တော်ကြာခဲ့ပြီ။သူ့ဘဝလေးတည်ငြိမ် သင့်နေပြီ။"
Suho-"ဟုတ်တယ်နော်။ကျွန်မတိုဘာလုပ်ကြမလဲ။"
Zhang-"Xi groupကဥက္ကဋ္ဌLuhanကိုသိတယ်မလား။သူကအားလုံပြည့်စုံပြီးသား။သမီး ကိုသူနဲ့လက်ထပ်ပေးချင်တယ်။"
Suho-"မဖြစ်ပါဘူး။သူကအေးတိအေးစက်နဲ့။ချစ်တတ်မယ့်ပုံမပေါ်ပါဘူး။"
Zhang-"ဒါကြောင့်ပြောတာပေါ့။သူကမှမချစ်တတ်တာ။အဲဒီတော့သမီးအတွက်နာကျင် စရာတွေထပ်မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့။သူ့လုံခြုံမှုအတွက်ကောတွေးလိုက်တာပါ။"
Suho-"ကျွန်မတော့သိပ်လက်မခံချင်ဘူး။"
Zhang-"အဆင်ပြေမှာပါကွာ။"
ထိုနေ့ညတွင်Hunစတိုးဆိုင်မှပြန်လာစဉ်-
Man1-ဟေ့ကောင်မလေး၊ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ပါ လား။မင်းကိုမုန့်ဝယ်ကျွးမယ်လေ။"
Man2-"ချစ်စရာလေးကွ။"
ဟုဆိုကာHun၏လက်ကိုကိုင်လိုက်သည်။
Hun-"ရှင်ကျွန်မကိုလွှတ်နော်။"
ထိုအချိန်တွင်Luလည်းကုမ္ပဏီမှပြန်လာလေသည်။လမ်းတွင်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုလူ၂ ယောက်ဝိုင်းနှောက်ယှက်နေသည်ကိုမြင်သော်
Lu-"ဒီမိန်းကလေးတော့ဒုက္ခရောက်တော့မှာပဲ။"ဟုဆိုကာကားပေါ်မှဆင်း၍-
Lu-"ဒီမှာဗျ။ညအချိန်မတော်မိန်းကလေးတစ် ယောက်ကိုဒီလိုပြု မူနေတာမသင့်တော်ဘူး။"
Man1-"မင်းကဘာသိလို့လဲ။ဘာလဲ။မင်းကရန် စတာလား။ဟျောင့် ဒီကောင်ကိုပညာလေးပြ လိုက်ကြတာပေါ့။"
ဟုဆိုကာတိုက်ခိုက်ကြတော့သည်။Luကလည်း အတိုက်အခိုက်တွင်ကျောင်းကတည်းကနာမည် ကြီးသူမို့၂ယောက်တော့အသာလေးနိုင်သည်။ Man2-"ဒီကောင်မကောင်းဆိုးဝါးပဲ။"
Man1-"သွားရအောင်။ကောင်လေးမင်းသတိ ထားနေတော့။ငါ့အဖွဲ့တွေနဲ့ပြန်လာခဲ့မယ်။"
Lu pov#မကောင်းဆိုးဝါးမဟုတ်ပါဘူး။ကျိန်စာ မိနေတဲ့လူသားတစ်ယောက်ပါဗျာ#
Lu -"မိန်းကလေးအဆင်ပြေရဲ့လား။"
Hun-"ဟုတ်။ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
Lu-"ဒီလိုအချိန်တွေဆိုတစ်ယောက်တည်းအပြင်မထွက်ပါနဲ့။အခုကျွန်တော်လိုက်ပို့ပေးမယ်။"
Hun-"ရှင်။အားနာစရာကြီး။ကျွန်မဘာသာပဲ ပြန်လိုက်ပါ့မယ်။"
Lu-"အခုကြုံ ပြီးတာတောင်မမှတ်သေးဘူး လား။ကားပေါ်တက်ပါ။"
ဤသို့ဖြင့်HunကိုLuလိုက်ပို့ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
Hun -" ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်။"
Lu-"ရပါတယ်။ကျွန်တော်သွားလိုက်ပါအုံးမယ်။"
ထိုအကြောင်းကိုSuho Ommaသိသော်-
Suho-"ဒီတိုင်းဆိုငါ့သမီးဘဝကပိုပြီးမလုံခြုံ တော့ဘူး။မဖြစ်ဘူး။စီစဉ်စရာရှိတာအမြန်စီစဉ် ရတော့မယ်။"
********************************
မကောင်းမကန်းလေးပါ။ဖတ်ပေးလို့ကျေးဇူးတင် ပါတယ်။