Ακουστε το τραγουδι ενω διαβαζετε ;)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κουρασμενη πηρα την τσαντα του σχολειου στον ωμο μου και πριν βγω απο την πορτα εβαλα την κουκουλα της ζακετας μου στο κεφαλι μου.
Ανοιξα την πορτα και με κατεβασμενο το κεφαλι προχωρησα στο σχολειο. Δεν ηταν πολυ μακρια και μου αρεσε η πρωινη δροσια.
Ομως δεν ηθελα να ξανα παω σχολειο.. θα ειμαι η μεγαλυτερη στην ταξη αφου εμεινα σε ενα μαθημα και με ολα οσα μου συμβαινουν ειναι ενα παραπανω φορτιο.. οχι πως θα διαβαζα..
Επισης βαριόμουν πολυ.. δεν ειχα φιλους επειδη δεν ηθελα και απλως θα καθομουν στο τελευταιο θρανιο προσπαθωντας να απασχολησω τον εαυτο μου με κατι.
Φτανοντας προσπερασα το προαυλιο χωρις να χαιρετησω καποιον και κατευθειαν πηγα στην φετινη μου ταξη.
Διαλεξα το τελευταιο θρανιο κοντα στο μεγαλο παραθυρο, μονη μου και αφου αφησα την τσαντα μου κατω καθησα και κοιταξα λιγο εξω απο το παραθυρο.
Ολοι στο προαυλιο φαινοντουσαν χαρουμενοι.. γιατι;
Ισως αυτοι δεν εχουν προβληματα.. αλλα πως γινεται; ολοι εχουν.. αλλοι μεγαλυτερα αλλοι μικροτερα.. παρολα αυτα χαμογελουσαν.. κατι που ειχα πολυ καιρο να κανω.. ισως χρονια.. δεν ξερω, σταματησα να μετραω καποια στιγμη.. ισως την μερα που πεθανε η μητερα μου.
Οταν το κουδουνι χτυπησε δεν κουνηθηκα, απλα γυρισα και εβγαλα ενα τετραδιο και προσπαθησα να σκεφτω κατι να κανω οσο ο καθηγητης θα πολυλογουσε.
Ολοι ηξεραν πως οσο και αν προσπαθησουν να με κανουν να προσεξω στο μαθημα ηταν χασιμο χρονου οποτε μετα απο δυο χρονια τα παρατησαν, στην δευτερα λυκειου.. η τριτη ηταν λιγο καλυτερα γιατι δεν με επρηζαν..
Ακουγα παιδια να μπαινουν μεσα, να καθονται στις θεσεις τους και τελος την φωνη του καθηγητη λεγοντας μας να κατσουμε κατω..
Χωρις να δωσω σημασια εχοντας ακομα το κεφαλι σκιμενο συνεχισα να ζωγραφιζω ή να γραφω ο,τι μου ερχοταν στο κεφαλι.
Στο διάλλειμα καθησα μεσα και κοιταζοντας ξανα απο το παραθυρο αρχισα να ξανα σκεφτομαι.
Πως θα μπορουσα να ξεφυγω απο την ζωη μου;
Πιο μικρη που ημουν απελπισμενη ειχα φτασει στο σημειο να σκεφτω την αυτοκτονια αλλα τωρα την εχω ξεγραψει.. ισως ωριμασα.. δεν ξερω.
Με βαραγε.. αλλα ηταν ο πατερας μου.. δεν μπορουσα να αμυνθω.. μονο να τρεξω για λιγο...
Δεν ειχα κοιμηθει και καλα χθες το βραδυ.. ισως εφταιγαν οι εφιαλτες.. οποτε εβαλα τα ποδια μου πανω στην καρεκλα και τοποθετωντας τα χερια μου πανω τους έσκυψα και εκλεισα τα ματια μου για λιγο.
Ξεφυσιξα δυνατα και προσπαθησα να χαραλωσω για λιγο αλλα πολυ γρηγορα το κουδουνι ξανα χτυπησε και μαθητες αρχισαν να ερχονται και παλι στην αιθουσα..
Κατεβασα τα ποδια μου και ετοιμαζομουν να παρω το τετραδιο να τελειωσω οτι δεν προλαβα την προηγουμενη ωρα περιμενοντας να ακουσω καποια γνωστη φωνη απο τους καθηγητες αλλα αντιθετα ακουσα μια γυναικεια καινουργια.
"Καλημερα παιδια"
Αποφασισα να σηκωσω το κεφαλι μου και να την κοιταξω μονο και μονο για να δω αν την γνωριζω ή οχι.
Ηταν νεα, ομορφη, με μαυρα μακρια μαλλια και μπλε ματια.
Αφου την σκαναρα με τα ματια μου απο πανω μεχρι κατω ξανα κατεβασα το κεφαλι μου και πηρα το στυλο στο χερι μου.
Θα ηταν αλλη μια σπαστικη καθηγητρια οπως ολοι οι αλλοι.. το οτι ηταν ομορφη δεν την εκανε ξεχωριστη απο τους αλλους..
Ομως ηταν ομορφη.. και ηταν του τυπου μου αν και εχουν περασει χρονια απο τοτε που ημουν σε σχεση.. μετα το ατυχημα την μητερας μου τα παντα σταματησαν και απομακρυνθηκα απο ολα..
Απο οτι ακουσα ηταν η καθηγητρια των μαθηματικων μας και την ελεγαν Μεγκαν Davis.
Παραξενο επωνυμο.. αλλα δεν με ενδιεφερε.
Ρολαρα τις κορες των ματιων μου ακουγοντας τα ιδια με ολους τους αλλους καθηγητες που μας συστηνονταν.
Μετα απο καποια λεπτα αρχισε το μαθημα και μας εγραψε καποιες ασκησεις στον πινακα για να τις λυσουμε.
Ουτε καν που εκανα τον κοπο να τις γραψω στο τετραδιο.
Ακουγα παιδια να σηκωνονται και να τις λυνουν αλλα μαλλον στην τελευταια κολλησαν.
"Κανεις; η κοπελα πισω με την κουκουλα;" την ακουσα να ρωταει και αφου καταλαβα πως αναφεροταν σε εμενα, βαριεστημενα σηκωσα το βλεμα μου και την βρηκα να με κοιταει.
Για λιγο μπορεσαν οι ματιες μας και κλειδωθηκαν αλλα μετα κοιταξα διπλα της τον πινακα.
Το προβλημα ηταν πανευκολο.. πως γινοταν να μην το ξερουν;
"Δεν ξερω" απαντησα κοφτα και ξανα κατεβασα το κεφαλι μου.
Φυσικα και δεν θα σηκωνομουν στον πινακα να το γραψω..
"Μπορεις τουλαχιστον να μου πεις το ονομα σου; ολοι το εχουν πει" την ξανα ακουσα να λεει και ξεφυσωντας την κοιταξα.
"Σαμ"
"Σαμανθα εννοεις;" ρωτησε περιεργη.
"Σαμ εννοω.. βγαινει απο το Σαμανθα αλλα δεν με φωναζουν ετσι" της εξηγησα και προσπαθησα να της δειξω πως δεν ηθελα πολλα πολλα μαζι της..
Ισως αυτη ηταν η μεγαλυτερη συζητηση που εχω κανει με καθηγητη απο τοτε που πηγα στο λυκειο..
Κουραστηκα να γραφω στο παλιοτετραδιο μου και μην εχοντας τι να κανω κοιταξα αλλη μια φορα το προβλημα στον πινακα..
Κοιταξα τα παιδια γυρω στην αιθουσα και τα ειδα να σκεφτονται.
Ρολαρα παλι τα ματια μου και το ελυσα.
Τελικα μετα απο καποια ωρα ενα παιδι βρηκε την απαντηση και αφου την εξηγησε χτυπησε το κουδουνι.
Διψουσα και αποφασισα να παω στην καντινα να παρω ενα μπουκαλακι νερο.
Σιγουρεψα πως η κουκουλα ηταν ακομα στο κεφαλι μου και σηκωθηκα προχωρωντας προς την πορτα.
Περνωντας απο την εδρα με σχεδον κατεβασμενο το κεφαλι εριξα μια ματια να δω αν ηταν ακομα η καθηγητρια... η οποια ηταν και προς εκπληξη μου με κοιταξε και αυτη.. για καποια κλασματα του δευτερολεπτου ειδα μεσα στα μπλε ματια της κατι το ελκυστικο... μαλακιες σκεφτηκα επειτα.
Πηρα το μπουκαλακι και πηγα στο πισω μερος του σχολειου να κατσω.
Που καταντησα; καποτε ημουν η καλυτερη και πιο αγαπητη μαθητρια... στο γυμνασιο.. ειχα αμετρητους φιλους.. και τωρα ειμαι μονη μου.
Ρε μαμα που εισαι; γιατι με αφησες;
Εβγαλα απο την τσεπη της ζακετας μου το πακετο με τα τσιγαρα και αναψα ενα..
Δεν υπηρχε αλλος τροπος να ξεδωσω..
Ειχα στηριξει τα χερια μου πανω στα ποδια μου και κοιταζα στο πατωμα την σκια μου η οποια σταματησε να υπαρχει αφου καποιος σταθηκε μπροστα μου.
Βγαζοντας τον καπνο απο το στομα μου κοιταξα πανω να δω ποιος ειναι.
"Απαγορευται το καπνισμα στο σχολειο" ειπε τελικα η καινουργια καθηγητρια.
"Δεν το ηξερα" απαντησα και παίρνοντας αλλη μια τζουρα στα γρηγορα, το πεταξα κατω και το πατησα.
"Τρια χρονια σε αυτο το σχολειο και δεν το ηξερες;" ρωτησε μεταξυ σοβαρου και αστειου..
Αναρωτιόμουν γιατι δεν με πηγαινε στον λυκειαρχη..
"Τεσσερα χρονια.. και ναι δεν το ηξερα" απαντησα κοφτα και σηκωθηκα για να φυγω αφηνοντας την πισω μου.
Οι ωρες περασαν βαρετα με εμενα να κανω ο,τι μπορω για να απασχολησω τον εαυτο μου.
Οταν επιτελους χτυπησε το κουδουνι για σχολασμα πηρα την τσαντα μου και προχωρησα προς τα εξω.
Στον δρομο το βλεμμα μου επεσε σε μια βιτρινα ενος παιχνιδαδικου.. και συγκεκριμενα σε εναν κυβο του ρουμπικ (φωτο πανω).
Ισως αυτο με απασχολουσε τις ωρες του σχολειου.
Κοιταξα στην τσεπη του παντελονιου μου και ειδα πως ειχα λιγα χρηματα.
Αλλα θα τα χαλαγα για αυτο;
Δεν ηθελα ομως να το σκεφτω πολυ γιατι σιγουρα θα εβρισκα εναν καλο λογο για να μην το παρω.. οποτε μπηκα στο καταστημα και μετα απο καποια λεπτα βγηκα κρατωντας τον σε ενα κουτι.
Οταν εφτασα σπιτι πριν μπω μεσα αρχιζα να νιωθω ενα αγχος..
Ας μην ειναι σπιτι σε παρακαλω θεε μου..
Ενιωθα αδυναμη..
Πηρα μια ανασα και μπηκα..
Το σπιτι αδειο.. μπουκαλια σπασμενα στο πατωμα και γενικα ο χωρος ακαταστατος.
Μαζεψα τα γυαλια απο τα μπουκαλια και μετα πηγα στο δωματιο μου να ασχοληθω με τον κυβο.
Πριν ομως ανοιξω το κουτι εβγαλα τα βιβλια απο την τσαντα μου και οταν πηγα να τα βαλω πανω στο μικρο μου γραφειο επεσε κατω το τετραδιο.
Βαριεστημενα το σηκωσα και το βλέμμα μου επεσε σε εναν αριθμο με κοκκινο στυλο που σιγουρα δεν τον ειχα γραψει εγω.
Ειδα πως ηταν η ασκηση των μαθηματικων που ειχα λυσει και επειτα ξανα ειδα το "20" που ειχε καποιος κυκλωσει..
Τοτε θυμηθηκα πως η καινουργια καθηγητρια.. η κ. Davis μας ειχε μοιρασει καποιες φωτοτυπιες..
Δεν αμφεβαλα.. αυτη το ειχε γραψει.
Για μια στιγμη βρηκα τον εαυτο μου να χαμογελαει αμυδρα αλλα αμεσως εξαφαστηκε οταν ακουσα την πορτα να χτυπαει δυνατα και βηματα να ερχονται προς το δωματιο μου.
Η πορτα ανοιξε και ειδα τον πατερα μου να στεκεται με ενα μπουκαλι μπυρας στο χερι..
"Γιατι δεν εφτιαξες κατι να φαω ρε κωλοπαιδο;" φωναξε και ηρθε καταπανω μου χαστουκιζοντας με δυνατα..
Οχι παλι...
~~~~~
Σας υποσχεθηκα καινουργια ιστορια και ταραα!
Ειναι αρκετα διαφορετικη απο την προηγουμενη αλλα αυτη ισως ειναι πιο ενδιαφερουσα.. ελπιζω να σας αρεσε το πρωτο παρτ.. σχολιαστε μου εντυπωσεις ;)
Υ.Γ. πανω σας εχω φωτο του κυβου του ρουμπικ για να δειτε οσοι δεν καταλαβατε ποιον εννοω.
Τα λεμε συντομα
Φιλακια xxx