Chapter [26]
Stephen pov
Pagkarating ko sa hacienda hindi na muna ako tumuloy sa bahay kung san kami tumutuloy ni Sam, tumuloy muna ako sa mansyon at kumuha ng alak na maiinom. Nagtungo ako sa balcony namin kung saan may lamesa at upuan at kung saan tanaw ko si Sam. Bukas pa ang lampshade nya pero tulog na sya.
"anak ayos ka lang ba?" tanung ni mama sakin na papalapit na sakin
"opo mama ayos lang po ako" sabi ko kay mama na nakatingin padin kay Sam
"mahal mo na sya" sa sinabi ni mama napalingon ako sa kanya pero binalik ko padin agad yung tingin ko kay Sam.
"anak nandito lang ako, makikinig ako sayo" dahil sa mejo nakainom nga ako naiyak na ako.
Take note for girls: nababaklaan ba kayo samin pag umiiyak kami? May ilang lalaking gaya ko na ayaw na ayaw ang umiiyak pero pag lasing ako, yun nailalabas kona lahat ng sakit sama ng loob dito sa puso ko.kaming mga lalaki hindi nyo nakikitang umiyak dahil nga sabi ng ilan na babae sinasabing bakla kami, pero nagkakamali kayo. Ang mga lalaki hindi bato. May mga puso din po kami.
"mama bakit kelangang mangyari sa pamilya natin ang lahat ng to"
"anak lahat ng to, lahat ng pagsubok na binigay Nya satin makakayanan natin. Binigay Nya lahat ng problemang to dahil alam nyang malalagpasan natin ang mga pagsubok na darating satin , sa pamilya natin"
"mama tinuring kong kapatid si Ramon.Pinagkatiwala si ate sa kanya mama. Nangako sya sakin na hindi nya iiwan si ate at nangako ako sa pangako nyang yun. Naniwala ako sa kanya" umiiyak kung sabi
"anak tama na yan lasing ka lang" sabi ni mama sakin na naiiyak nadin.
"mama ako ang pumatay kay ate, kung hindi sana dahil sakin di sana buo pa ang pamilya natin ngayon"sabi ko sabay suntok ko sa sarili ko na sya namang pagyakap sakin.
"anak hindi mo kasalanan, walang may kasalanan sa mga nangyari sa pamilya natin.Walang may gusto sa mga nangyari stephen. Hindi mo kasalanan o sino man. Walang may kasalanan" sabi ni mama na umiiyak nadin. Alam kung mahal na mahal ni mama sina papa at ate pero bakit sya nakakayanannya bakit yung sakit dito sa puso ko hindi maalis-alis.
"mahal ko na sya mama. Dati pa, matagal na mama. Pero bakit ganito!! yung babaeng mahal ko nasasaktan ng dahil sakin. ng dahil sa katangahan ko mama. Nasasaktan sya ng dahil sakin."
"anak habang maaga pa magdesisyon kana para sa kanya at sana maisip mo ang makakabuti sa kanya anak. walang kasalanan si Sam. Inosente sya anak at mali ang ginagawa mong paniningil sa kanya"
"mama ang tanga-tanga ko kasiiiiiii"
"anak hindi ka tanga, sobrang nasaktan ka lang, tayo, sa mga nangyari sa nakaraan ng mga pamilya natin pero walang may gusto sa lahat ng yun, na may masaktan. anak maling-mali ang pagdamay mo kay Sam."
Tama si mama, maling-mali ako, pero anu pang magagawa ko tapos na at hindi ko na maibabalik pa ang nawala sa kanya. Paninindigan ko si Sam .
[A/N: sa mga susunod na pong kabanata malalaman kung bakit nagkaron ng alitan sa pamilyang Sanduval at Montenegro]