"Bir varmış,bir yokmuş..."
Jungkook göğsünde yatan çocuğun saçlarıyla yavaşça oynarken masalı anlatmaya başlamıştı.
"Çok çok uzaklarda...Herkesin korktuğu bir ateş varmış.
Bu ateşin kimseden korkusu yokmuş.Her yeri yakarmış,yangınlar çıkartırmış.
Bir gün...Yüce dağların ardından suyu görmüş.Sevdalanmış suya.Deli deli dalgalarına,hırçın kayalara vuruşuna...
Suya demiş ki; Gel...sevdalım ol,mucizem ol demiş.
Su da dayanamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa;
Al,demiş.Yüreğim sana armağan.
Sonra sımsıkı sarılmışlar.Birbirlerinden kopmazcasına.Su zamanla buhar,ateş de kül olmaya başlamış.
Ya aşkları yok olacakmış,ya da kendileri...
Su,aşkını ve yüreğindeki kederi de alıp çok uzaklara gitmiş.
Ateş gitmesine çok kızmış,yakmış ortalığı,ormanları...Aramış günler geceler boyunca suyu,diyar diyar gezmiş onu bulmak için..."
Jungkook anlatmasına devam ederken Tae'nin uyuduğunu fark etmemişti.
"Bir gün...Yolu suya varmış.Bakmış gözlerine suyun,biraz hırçın biraz kırgın...
Ve o an anlamış aşkın bazen gitmek olduğunu, ama gitmenin bitirmek olmadığını.
O günden sonra su ateşten,ateş ise sudan kaçar olmuş.Ateşin yüreği her zaman onu yok edecek olan Suya,suyun yüreği ise onu her zaman yok edecek olan Ateş'e ait olmuş.."
Jungkook anlatmasını bitirdiğinde elini Tae'nin saçlarından sırtına indirdi ve yavaşça okşamaya başladı.
"Şimdi soruyorum Taehyung,Ateş su gidince ondan vaz geçti mi,yoksa aşkı için savaştı mı?"
Jungkook cevap beklerken ortamın sessizliğinin bozulmadığını fark edince göğsünde yatan güzelliğin uyuduğunu anladı.Çok hareket etmemeye dikkat ederek yanağına çok sert olmayan bir öpücük bıraktı.
"Doğru cevap,sessiz kaldı..."
------
Beyandınız mı?