luhanေႀကာင့္yeolခဗ်ာ ကုိယ္ပုိင္ကားရွိရက္နဲ့ေတာင္ taxiစီးရတဲ့ဘဝ ဘာေႀကာင့္လဲဆုိေတာ့ baekကုိျမင္လိုက္တာနဲ့ မ်က္ေျခပ်က္သြားမွာဆုိးလို့ ႀကဳံရာကားနဲ့သာ စီးရသည္ အခုလည္း လမ္းထဲကုိတစ္ေယာက္တည္းဝင္၍မသင့္ေတာ္ ေသာေႀကာင့္ luhanတုိ့ကုိေစာင့္ေနရသည္
"မင္းတုိ့ကလည္းႀကာတာကြာ ဒီမွာျခင္ေပါတယ္ကြ ငါေသြးလြန္တုတ္ေကြး ျဖစ္သြားရင္ မင္းေႀကာင့္ပဲ"
luhan ရယ္ကာ
"ဒီလမ္းဆုိတာေသခ်ာလား"
"yar ငါမွန္ေႀကာင္မဟုတ္ဘူးကြ "
"ငါကေသခ်ာေအာင္လုိ့ပါ ဟာ"
"yar မင္းတုိ့စကားေျပာမွာလား သြားလား ေတာ္ႀကာ မလက္တုိလုိက္လာမွ ေျပးေပါတ္ပိတေနဦးမယ္"
"မလက္တုိဆုိတာဘယ္သူလဲ"
"luhan ommaေပါ့ သူ့သားဘယ္မွာလဲလုိ့ေမးေနလုိ့ လွိမ့္လာခဲ့ရတယ္"
"ဘယ္ခ်ိန္တည္းကလက္ျပက္သြားတာလဲ သနားပါတယ္"
"yar ေခြးေကာင္"
ေမတၱာပုိ့သံေလးေတြဆူညံသြားကာ ေလးေယာက္သား လမ္းေလးထဲဝင္ခဲ့သည္
"ဟာ luhan "
kai အလန့္တႀကားေအာ္သံေႀကာင့္
"wae?"
"ဟုိမွာ hunnieလားမသိဘုူး"
ေလးေယာက္သားေခါင္းခ်င္းဆုိင္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဆံပင္တုိတုိနဲ့ အေနာက္ဘက္ကုိလွည့္ကာ အက်ီၤလွန္ေနသည္
"ဟုတ္တယ္ကြ"
luhanထရန္ျပင္လိုက္ေတာ့ yeolကဆဲြကာ
"မ်က္ႏွာမျမင္ရေသးဘူးကြ လူမွားေနမွ မင္းပါးတံဆပ္ကပ္ျပီးသားျဖစ္သြားမယ္"
"ေသခ်ာပါတယ္ဆုိ"
"ေနပါဦးဆုိ"
သုံးေယာက္သား luhanကုိဝုိင္းဆဲြေနတုန္း
"ဟိတ္ေကာင္ေတြ ဟိတ္ေကာင္ေတြ မေျပးနဲ့"
"အယ္ မေျပးပါဘူး"
ေနာက္လွည့္ႀကည့္ေတာ့ ဗလေကာင္းေကာင္းနဲ့ လူႀကီး လက္ထဲမွာလည္း တုတ္ႀကီးကုိင္ထားသည္
"မင္းတုိ့ဘာေခ်ာင္ေနတာလဲ"
"hunnie"
"bor"
"အမေလး"
လူႀကီးေအာ္လိုက္ေသာေႀကာင့္ ေလးေယာက္သားဖက္ထားႀကသည္
"ငါ့ျခံထဲမွာ ဘာhunnnieမွ မရွိဘူး မင္းတုိ့သူခုိး ေတြမလား"
"မဟုတ္ပါဘူး arjushiရယ္"
"လက္ပူးလက္က်ပ္မိေနတာကုိ ေတြ့မယ္"
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ေျပးေဟ့ အေျခေနမေကာင္းဘူး"
ေလးေယာက္သား တစ္ေယာက္ခါးတစ္ေယာက္ဖက္ကာ ကင္းေျခ မ်ားေလ်ာက္သလိုပါပဲ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ အေရွ့ဆုံးက luhan ကခလုပ္တုိက္မိေတာ့ က်န္သုံးေယာက္လည္း လဲပါေလေရာ
"ဒုတ္"
"အားးးးးး ေသပါဗ်"
ေနာက္ဆုံးမွာေနတဲ့ kaiက arjushiရဲ့တုတ္ႏွင့္ ခါးကလွဲက်တဲ့အရွိန္နဲ့ခါးရုိးတစ္ေလ်ာက္ ဝမ္းဆက္ျဖစ္သြားသည္ arjushiေနာက္ထပ္ရုိက္ဖို့ လုပ္လိုက္ေတာ့
"ar arjushi ေနာက္မွာ"
"ဘာလဲကြ"
arjushiေနာက္လွည့္ႀကည့္တဲ့ခ်ိန္ kaiကုန္းထ ကာ တုံ့ေႏွးတုံ့ေႏွးသြားေနတာကုိစိတ္မရွည္ေသာ yeol ဖင္ကုိေစာင့္ကန္လုိက္ေတာ့ ဒရြန္တုိက္ပါသြားသည္ သူတုိ့လည္းေျပးမိေျပးရာနဲ့ ျခံတစ္ျခံထဲကုိဝင္လုိက္သည္
"ဟင္ ဟုိမွာ ဟုိမွာ"
ျခဳံထဲသုိ့ဝင္လာေသာလူတစ္သုိက္ေႀကာင့္ baek မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္ luhan arjushiနဲ့ သူ့သူငယ္ခ်ငါေတြ
"ဟယ္ ကုိကုိ"
"အမေလး ကယ္ႀကပါ'
luhanတုိ့မွာ hunnieကုိပင္သတိမထားမိ ေနာက္ကလိုက္တဲ့သူကေမာလြန္းလို့နားေတာ့မွ သူတုိ့အသက္ရူေခ်ာင္ေတာ့သည္
"arjushi ဘာျဖစ္တာလဲ"
hunnie အိမ္နီးခ်င္း arjushiကုိေမးလိုက္ကာ
"သူခုိး သူခုိး"
"ဘယ္မွာလဲ သူခုိး"
"ဟုိမွာ"
arjushiလက္ညုိးထိုးတဲ့ေနရာႀကည့္လိုက္ျပီး
"bor ဘာသူခုိးလဲ အဲ့တာသူေဌးသားေတြခ်ည္း ပဲ arjushiပစၥည္း ဘာခိုးလို့လဲ"
"နင္ကသိလို့လား"
"သိတာေပါ့ အဲ့တာ hunnieကုိရွာတဲ့လူေတြ hunnieရဲ့ေယာက်ာ္း"
"နင့္ေယာက်ာ္းက ေလးေယာက္လုံးလား"
"bor"
hunnieေအာ္သံေႀကာင့္ arjushiတြန့္သြား သည္
"ေျဖးေျဖးေျပာပါ တူမႀကီးရယ္"
hunnie arjushiလက္ထဲကတုတ္ကုိယူလိုက္ရာ
"သူမ်ားေယာက်ာ္းကုိမ်ား သူခုိးေလးဘာေလးနဲ့ ခိုးေတာ့ျဖင္းသူကခိုးတာကုိမ်ားလင္ထိတုတ္ ႀကည့္တဲ့ ရုိက္လိုက္လို့ ဘာမွတ္ေနလဲ"
"တုိးတုိးေျပာပါ တူမႀကီးရယ္ arjushiလည္း ဒီအလုပ္ပဲလုပ္တတ္လို့ပါ"
"ေတာက္ ႀကာႀကာေနရင္ရုိက္မိလိမ့္မယ္ သြားေတာ့"
arjushiထြက္သြားေတာ့မွ luhanတုိ့ မ်က္လုံးေလးေတြဖြင့္ႀကည့္လုိက္ေတာ့
"ကုိကုိ့"
"ဟာ hunnie"
ေလးေယာက္သားျပဳိင္တူေအာ္ကာ ထလုိက္ေတာ luhanကလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဆန့္ကာ
"အဲ့တာ ငါ့မိန္းမ ငါရင္သြားမယ္"
က်န္သုံးေယာက္လည္း ျပန္ထုိင္လုိက္ရသည္
"ကုိကုိ"
"hunnie"
"ကုိကုိလုိက္လာတယ္ေနာ္ "
တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ေပြ့ဖက္လုိက္ႀကသည္
"hunnie ရယ္ေနႏုိင္လုိက္တာ ကုိကုိက လြမ္းလြန္းလုိ့ေသေတာ့မယ္"
"hunnieလည္းတူတူပါပဲကုိကုိရယ္"
ႏွစ္ေယာက္သားတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားႀကသည္ ေနာက္ထပ္မေတြ့ရမွာေႀကာက္သည့္အလား
"အဟမ္း အဟမ္း yar yar အခ်ိန္ဘဲကဲြသြားဦး မယ္ "
ဟုိေကာင္ေတြကုိႀကည့္လုိက္ေတာ့ ရုပ္ေတြက စ္ျဖဲျဖဲနဲ့ luhan လည္းအခုမွႀကည့္မိတယ္ hunnieရဲ့စူမုိ့ေနတဲ့ ဗုိလ္ေလးကုိငုံ့ႀကည့္လုိက္ ကာ
"hunnie ဒါဘယ္သူ့စုဘူးလဲ"
"ကုိကုိ့ရဲ့ စုဘူးေပါ့"
"အဲ့တာဆုိ ဟုိေဆးေတြက"
"အဲ့တာ သူငယ္ခ်င္းအမတြက္ပါ"
"အဲ့တာဆုိ ကုိကုိ အေဖျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့"
"ဒါေပါ့ကုိကုိရဲ့"
"ကုိကုိဝမ္းသားလုိက္တာ"
"အဲ့ေလာက္ဝမ္းသာမေနနဲ့luhan"
"အသံစူးစူးေႀကာင့္ အေနာက္လွည့္ႀကည့္လုိက္ေတာ့ luhan omma ခါးေထာက္ကာ ဝါးစားမတတ္ႀကည့္ ေနသည္
"omma "
"နင့္ကုိ ဘာေျပာထားလဲ မင္းကုိhunnieနဲ့ ျပန္မေပါင္းရဘူးလုိ့ေျပာထားတယ္ေလ"
"အုိေတာ္ က်ဳပ္ကလည္း က်ဳပ္သမီးကုိ မေပါင္းခုိင္းပါဘူး"
"ကဲ luhan ျပန္လာခဲ့ေတာ့"
"သမီးလာခဲ့ ommaဆီ"
luhanနဲ့ hunnie တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ တင္းတင္းစုပ္ ကုိင္ထားႀကသည္
"omma သားေတာင္းပန္ပါတယ္ သားတုိ့ခ်စ္ျခင္းကုိမခဲြပါနဲ့ေနာ္"
"သမီးလည္း ျပန္မလုိက္ဘူး ကုိကုိနဲ့မခဲြႏုိင္ဘူး"
"သားကုိခြင့္လႊတ္ပါ omma"
"nadu omma"
luhanနဲ့hunnieတုိ့ ငုိမဲ့မဲ့ ျဖစ္သြားေတာ့မွအား လုံးျပဳံးစိစိနဲ့ ျဖစ္ကုန္သည္ xiuကပဲစ၍
"ကဲ သမီးbaek ဒါရုိက္တာကုိ အကယ္ဒမီေပးမယ္"
"ဟာ အန္တီတုိ့ရဲ့ သရုပ္ေဆာင္မူကမွ အကယ္ဒမီေပးရမွာ"
"ဘယ္လုိေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ ကုိကုိ"
"ကုိကုိလည္း မသိဘူး"
နားမလည္ႏုိင္ျဖစ္ေနေသာ luhanနဲ့ hunnieကုိ အားလုံးဝုိင္းရယ္လုိက္ကာ
"အခုထိနားမလည္ေသးဘူးလား မတည့္တဲ့လင္ မယားကုိ ထာဝရလက္တဲြသြားရေအာင္ ေမေမတုိ့ ပိပိရိရိ သရုပ္ေဆာင္ျပီး ပညာေပးလိုက္တာ"
အဲ့ေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သားျပဳံးကာ
"ေပ်ာ္လုိက္တာ ကုိကုိရယ္"
"ကုိကုိက ပုိပါတယ္"
"luhan ေတာင္းထားတဲ့လက္ေဆာင္ကုိ မေမ့နဲ့ေနာ္"
yeolက baek ကုိႀကည့္ကာေျပာေတာ့
"ဘာလဲ ကုိကုိ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး hunnieကုိ ကုိကုိခ်စ္တယ္"
"ဘာဆုိင္လို့လဲ"
"ဆုိင္ဆုိင္ မဆုိင္ဆုိင္ ခ်စ္တယ္ကြာ"
"ဘာမွန္မသိဘူး သြား"
"ဘယ္သြားရမွာလဲ"
ခ်စ္သူရဲ့မ်က္ေစာင္းလွလွေလးေႀကာင့္ luhan ရင္ကုိ ျငိမ္းေအးေစသည္ ခ်စ္ရသူရဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြကုိ မသိမသာခုိးနမ္းလုိက္သည္
"ကုိကုိေနာ္ ဟုိမွာႀကည့္ေနျပီ"
"ႀကည့္ပေစေပါ့ ကုိယ့္မိန္းမကုိနမ္းတာ ဘညျဖစ္လဲ"
hunnie luhan ရင္ဘတ္ေလးကုိခပ္ဖြဖြ ထုေတာ့ ထုိလက္ကေလးကုိ luhanက ဆုပ္ကုိင္ကာ hunnieရဲ့ ႏုအိေနေသာပါးျပင္ႏု ႏုေလးကုိ ငုံနမ္းလိုက္ေတာ့ အားလုံးက လက္ခုပ္တီးကာ ေထာက္ခံႀကသည္
hunnieဆုိတဲ့ခ်စ္ဇနီးေလးဟာ luhan အတြက္ ခ်စ္ျခင္းေတြကုိတစ္ေန့ျပီး တစ္ေန့ မရုိးရေအာင္ ယူေဆာင္လာတဲ့ my bad girl ေလးပါ
ျပီးပါျပီရွင့္