Sheyna's pov
I was there.
I was there to witness their newborn baby.
I was there to face the man that i really love the most.
I was there, crying infront of them because of what i see.
I've never been like this before.
So much pain in my heart.
Pain that it really kills me inside.
Is HAPPINESS hates me?
I run as fast as i can to what i have known. I really don't know what to say. I can't even face him. But there is someone trying to call me but i can't stop from running away at this moment. I really can't...
"Sheyna!" Lee called me as i run and go inside of my car.
I locked it and i started the engine to run from this very moment. I can't face him now. I can't even talk to him. I was out o my mind because of what i really felt...
As the time passed by,
I really don't know what to do. I can't think of something to do at this time. Lumabas ako ng kotse ko at pumunta ako sa tabi ng lawa. Umupo lang ako doon at umiyak ng umiyak.
Ang sakit sakit talaga. Bakit kasi kailangan ko pang malaman yun? Ni hindi nga ako handa sa malalaman ko. Ni hindi ko manlang inihanda ang sarili ko sa katotohanan. Ganito ba talaga pagnasaktan? Parang takot na ako maranasan ito ulit.
It was really made my whole world shutdown. Hindi ko na nga alam kung sino ako. Ako pa ba ito? Gosh! i want to forget everything...
Everything that made me feel like this...
Huninga ako ng malalim and i wiped my tears away. I will promise to myself na hinding hindi na ako magmamahal ulit. Lahat tatalikuran ko alang alang sa sarili ko. Napaka unfair ko no? Dapat lang talaga. I will bring back the real me.
Si Sheyna na matapang at mataas ang pride. Si Sheyna na maganda at hindi marunong magmahal. Si Sheyna na masama inside but mabait outside. Siya ang dapat nagpapaiyak. Siya lang...
I grab the stone beside me and i throw it away. Gosh! if pain really loves me then i want to share it with others. So they will know what i feel...
Lee's pov
Hindi ko alam kung maiinis ba ako ngayon sa mga nangyayari. Bumalik ako sa loob ng hospital para kausapin sila tungkol sa nangyayari. Kahit na ako ay hindi makapaniwala.
Alam kong nasasaktan ngayon si Sheyna at alam na alam kong hanggang ngayon ay mahal na mahal niya parin si Grey. Hindi ako manhid para hindi iyun maramdaman at mas lalong hindi ako bulag para hindi iyun makita.
Pagbukas ko ng pinto ay napatingin silang tatlo sakin. Lalong lalo na ang kapatid ko.
"K-kuya?"
"Anu pa ba ang dapat kong malaman hah?!"hindi ko na napigilan pa ang sarili ko.
Napatayo naman si Grey ng magsalita na ako. Medyo napataas ang boses ko sa sinabi ko. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. I can't even control my temper. Lalong lalo na sa mga ganito.
"Calm down Lee..."sabi ni Grey sakin habang hinarap niya ako.
"Calm down?! Are you serious?! Did you know that Sheyna is in PAIN NOW?!"napataas na talaga ang boses ko na halus marinig na ito sa labas at kabilang kwarto.
Napatayo nadin si Clariz at pumagitna saming dalawa ni Grey.
"Please Lee, not now."kalmadong sabi ni Ashlee sakin.
I faced her.
"Sana sinabihan nyo muna ako bago pa niya nalaman ang lahat."sabi ko at lumabas na ng kwarto nila.
Diretso akong lumabas ng hospital at papasok na sana ng kotse ng maalala ko si Baby Math. Pumasok ako ulit sa loob ng hospital at pinuntahan ko si Baby Math.
Binuksan ko ang pintu at nakita kong umiiyak na siya habang kandong siya ni Tita. Mama ni Gabby.
"Daddy!"sigaw niya kaya inilapit siya sakin ni Tita.
"Kanina pa siya umiiyak kasi hindi na nakabalik si Sheyna."paliwanag niya sakin habang kinuha ko si Baby Math sakanya.
"Daddy where's Mommy?"inosenting tanung niya sakin na naluluha luha pa ang kanyang mga mata.
Napahinga ako ng malalim at hinalikan ko siya sa noo.
"Tita salamat po sa pagbantay sakanya. Aalis na po kami."pagpapaalam ko sa ky Tita saka lumabas na ako.
Hindi ko nasagot ang tanung niya. Hindi ko rin magawang tingnan siya sa kanyang mga mata. Kahit na ako ay hindi ko alam kung nasaan si Sheyna.