40. Meeting you.
Johnrey's POV
Nandito ako ngayon sa hospital.
Hinihintay kong ibigay sa akin yung results.
tatlong araw na ang nakakalipas simula nuong tinaggi ni Raphael Torres na anak niya si Andrea.
Hindi ko alam kung matutuwa ako... o maiinis dahill mukha ng zombie ngayon ang girlfriend ko.
yung hibla ng buhok ni Raphel Torres... hanggang ngayon ayaw ipatest ni Andrea kaya ninakaw ko ito at ako na ang nagpatest.
and now I'm waiting for the results.
"Mr. Fuentebella?"
"Doc..."
"Here..."
unti unti kong binuksan ang papel.
I'm wishing for this... I'm expecting this....but I'm still shocked.
NEGATIVE.
"Negative...."
"Yes.. But... We have this..." sabay bigay sa akin ng isang papel.
at mas lalo kong ikinagulat ang mga nabasa ko.
RELATED
"Related?"
"hindi sila mag-ama.... But as what the results state, magkamag-anak sila."
lalong kumunot ang noo ko.
Hindi tatay ni Andrea si Raphael Torres...pero kamag-anak niya?
What the heck is this?
===
Andrea's POV
"Oh, Dea! Parang late ka ng nakauwi ngayon ah."
"Nay..." nagmano ako. "Sorry po... may hinanap po kasi ako sa school eh."
"Ha?"
nawawala yung tanging pinanghahawakan ko.
"Wala po... ahh papahinga na po ako."
"Anak.. ilang araw ka ng matamlay ah... may problema ka ba?"
"Wala po..."
"Hayss... oh siya sige, pahinga ka na ha? Ipagluluto kita ng sopas."
ngumiti ako at tumuloy na sa kwarto.
imposible.. papaano mawawala yun? eh mas pinapangalagaan ko pa nga yun kesa sa cell phone ko.
may kumuha nun, for sure... at for sure ren.. si Johnrey yun.
agad kong dinial ang number niya... dalawang rings palang agad na siyang sumagot.
"Johnrey.."
"Yes. Ako ang kumuha. and I'm sorry..... Alam ko na rin ang resulta."
naikuyom ko ang mga palad ko.
"Bakit?"
"Gusto ko nang malaman yung totoo Andrea! Bakit ba natatakot ka?"
napapikit ako.
"Johnrey mali ang ginawa mo.. bakit mo ba ako pinapakaelaman?!"
"The result was----"
"STOP!"
"Andrea... NEGATIVE ANG RESULT."
napamulat ako.
agad agd kong pinatay ang telepono ko.
shet...sana nabingi nalang ako...sana wala akong narinig.
negative...negative...
no... hindi... arghh!
kung hindi si Raphael Torres ang tatay ko....SINO?!
===
Loureine's POV
Today is the day.
"LOUREINEEE!!!" rinig kong sigaw ni Essa.
"Oh?"
"Ano ba? Teh irerepresent mo ang school naten! Hwag ka ngang lutang please! Tsaka yung ipepaint mo! Nagalit si Madam Ammani sa pinaggagawa mo!"
napayuko ako.
Lora... wag kang magpaapekto.
papaano kasi... kung gaano ka kulay yung mga pinagpipinta ko nuon, ganon naman kaemo ngayon.
ewan... parang duon ko nabubuhos yung lungkot ko eh.
"Lora, alam kong nasasaktan ka dahil sa nakita mo 3 days ago.. but please? please ito lang oh... please?? Ayusin mo!"
I nodded.
tinawag na yung mga contestants... grabe 50 kami from different countries... mga lima yata kaming pilipino dito.
pumunta kami sa designated posistion namin tumingin ako sa kanan ko.. ibang lahi... sa kaliwa naman... blanko.
Tss. sinasayang yung oppurtunity..
nagstart ng magsalita yung mga tao.... about the mechanics and ekek.
pero until now.. wala parin yung tao sa kaliwa ko.
"Okay... we will start in 3...2...1-----"
"WAIT... WAIT WAIT WAIT!"
lahat kami napatingin sa babaeng tumatakbo papunta duon sa host.
"Ow... so you are contestang number 32?"
32? eh 31 ako... ahh... baka ito na yung sa kaliwa ko.
nagbulungan nalang sila... tapos tumango na yung host. "Please take your sit. Sir, show it to him."
Him? Soo, hindi pala yung babaeng iyon? hmm, kung sa bagay... siya yata yung teacher na kasama eh.
bumuntong hininga ako at itinuon ang tingin ko sa harap.
from my peripheral version nakita ko namang umupo na yung katabi ko.
"Okay so let us now start... in 3...2..1... GO!"
nagstart na kaming lahat.
we only have an hour... isang buong illustration board ito.
50 students.. pero 3 lang ang mabibigyan ng award... at 7 lang ang mabibigyan ng pera.
the rest? thank you for coming nalang.
10 minutes remaining nalang pero hindi pa kahanga hanga itong nagagawa ko.. kulang sa kulay. ampp!
sa sobrang pagkatense ko ay natabig ko ang pang paint.
tinulungan ako nung katabi ko na pulutin ang mga ito.
at nawala ang mga ngiti ko nang magkatitigan kami.
( O _ O )
"Nathan..."
kita ko ring nashock siya....
"Loureine."
"8 MINUTES REMAINING!!!"
magkatitigan parin kaming dalawa.
Dug.Dug.Dug.
GOSH GOSH GOSH.
tumulo ang luha galing sa mga mata ko.
"L--Loureine...."
agad kong pinunasan ang mga luha ko at ibinalik ang pansin sa pinepaint ko.
takte takte.. walang ibang kulay na pumapasok sa isip ko kundi black and white!!
AISH BAHALA NA.
"5.....4.....3....2...1.... HANDS UP!"
sabay sabay kaming nagtaas ng kamay.
hindi ko parin linilingon si Nathan.. pero alam kong nakatingin siya sa akin ngayon.
"the results will be announced tomorrow..."
nagsiuwian na kami...
"LOUREINE WAIT----"
hinarap ko si Nathan.
"Oh... andito ka pala?"
pinakatitigan lang niya ako.
"H--hi..."
pumilit ako ng ngiti. "Hello."
magkatitigan lang kami nang may babaeng kumapit sa braso niya.
yung babaeng nakita kong kasama niya the other day.
"Nate tara na!"
pero hindi parin naaalis sa akin ynug titig ni Nathan.
"NATHANIEL!"
"Ay.. Rina..."
tinignan ako ni Rina...
"Hi, I'm Victorina... You are?"
"Lora."
"Ahh... My boyfriend's ex."
there's a bitterness in her voice.
"Wow. Kaya pala ganun kayo kung magtitigan... Why? Haven't moved on yet?"
"That was a months ago, Rina. Tapos na yun." I said.
"but 3 months isn't that long."
"It's long enough for us to move on. Kaya nga kayo na ngayon, diba? Meaning alam mo sa sariling mong nakamove on na siya... hindi ka naman papatol sa lalaking mahal parin ang Ex niya, diba?"
"Wow. Talking like you know me too well."
I raised my eyebrow.
"Sa nakikita ko naman sayo hindi ka ganung klaseng babae. And maybe hindi nga kita kilala... pero si Nathan kilala ko... Hindi naman siguro siya papatol sa ganung klase ng babae."
tinaasan na rin niya ako ng kilay.
"Ahh... Rina, let's go? By the way Lora... Nice meeting you here.. Pero papaano ka napunta dito? I mean I thought para sa Europian countries lang itong contest?"
"Why Nathan? Do I look like a woman who can't afford to be out of the Asian Continent?"
"Honestly speaking, yes." Sabat ni Rina.
"I didn't know your name was Nathan."
she rolled her eyes.
"Pero Loureine----"
"Diba sinabi ko sayo? Nahanap ako ng true parents ko. And we decided to migrate."
"A--ahh.. That's good to hear. Anong reaksyon nila?"
Nila? Ahh....ang barkada.
"Biglaan to. At wala na rin akong kahit na anong communication pa sa kanila... Parang kayo."
napayuko siya.
"LORAA!" tawag sa akin ni Essa.
Paglingon ko... isang masamang tingin ang binigay sa akin ni Madam Ammani.
hinarap ko si Nathan at Rina.
"By the way, I'll go....nice seeing you."
tumalikod na ako at umalis... at pasimpleng nagpunas ng luha.
Yeah right.....I haven't moved on.
===
Scarlett's POV
nanginginig kong ibinaba ang mga paa ko from the taxi.
Villa de Fuente National Academy
yan ang school na nasa harapan ko ngayon.
January 29 ako umalis pauwi dito.. na ang buong akala ng parents ko is sa Paris talaga ang punta ko.
today is February 1... and yes, tatlong araw ako nagkulong sa hotel. nalaman ko rin kasing may OJT si Zack ng tatlong araw eh.... at ginamit ko yung tatlong araw na yun para makapag-isip isip.... ngayong napagpasyahan kong lumabas, dito ko naisipang pumunta.
si Zachary... makikita ko kaya siya?
Sana... gusto ko pang magkaayos kami... gusto ko pa.
Yes.. I've decided.. kung pwede pang maayos.. aayusin ko.
Prepared na rin ako kung sakaling ireject niya ako...pero sana wag.
nag cap ako at yumuko.
walang bakas ng Zachary akong nakita.
umupo ako sa isang bench.
"Oh, nakangiti ka nanaman jan!"
"Tss. Wednesday kaya ngayon! Syempre kikiligin yan dahil kaklase niya si Zack!"
napalingon ako.
"eh bakit nakangiti? diba madalas nakasimangot yan dahil kay nicole?"
Nicole? ahh, baka isang taong kinaiinisan lang niya.
"Eh absent kaya si Nicole! Hikhik."
"Really? Edi sino nang katabi ni Zack?"
What?
Umabsent lang yung Nicole... wala nang katabi si Zack?
Baket? Lagi ba silang magkatabi?
"Edi ako! Mygosh!"
"Tss. pinansin ka naman?"
"Hinde! Sinupladuhan pa ako!"
"Ahy teh! Wala si Nicole diba? Malamang kaya suplado... Nakita ko nga siya doon sa Fountain Site... tulala!"
Fountain Site....YES!
"Bakit kaya?"
"Hindi kaya dahil din kay Nicole?"
ewan ko... dapat na akong umalis diba? pero.. parang ayaw ko pa.
Sino ba si Nicole?
"Nako. Unang nang-iwan kay Zack is si Scarlett... Ngayon si Nicole!"
"Pero girls, diba nung pasukan naten magkasama na agad silang dalawa? Tsaka remember yung kinwento ko sa inyo na over protective si Zack kay Nicole?"
"I know right. Para talaga silang may something! Tapos someone told me pa na lagi daw niyang nakikita na magkasama si Nicole at Zack sa uwian."
"Eh yung issue na sa iisang bahay lang daw sila nakatira? How is that?"
"Baka kaya sila nagbreak ni Scarlett.. Third party."
a tear from my left eye fell....
Sino si Nicole?
Kung pasukan palang magkasama na sila... meaning ganun kabilis nakamove on si Zachary?
tumayo na ako at pumunta sa Fountain Site.
Siguro nga masakit... pero gusto kong maliwanagan.
Gusto kong malaman kung talagang okay na ba si Zack sa Nicole na yun.
dahil kung oo... Then I will be happy for him..for them.
Even if it hurts.
ilang metro palang ako sa Fountain Site ay narinig ko na ang boses ni Zack.
"Hello? Johnrey!"
hindi ko napigilang mapangiti.
His voice... I miss it so much!
"Oh tol.. ano sabi ng ermats mo?"
unti unti akong lumapit at sumilip.
nakatalikod siya... pero napapangiti ako lalo.
I totally miss him.
"G--ganun ba?"
parang lumungkot yung boses niya.
kapag nakita niya kaya ako... sasaya kaya siya?
"Sige Johnrey... Ayaw ko namang istorbohin ka pa jan. Kakausapin ko nalang din si Andrea para matapos na yang problema niyo."
medyo nabawasan ang ngiti ko.
si Johnrey at Andrea nagkakaproblema?
"Oo... maayos niyo rin yan. Intindihin mo nalang si Andrea... Iyakin yun eh." then he chuckled.
HOW I MISS HEARING HIS LAUGH.
"Oh sige.. Balitaan mo nalang ako kapag may balita na yung Investigator niyo about Nicole ha?"
totally, nawala ang ngiti ko.
"Oo nga eh. Sobra na akong nag-aalala doon. Tsaka nakakamiss talaga yung babaeng yun. Walang makulit sa bahay eh."
Bahay?
"Oo nga e. Ang tahimik ng bahay dahil wala siya. Parang nabibingi tuloy ako."
so...magkasama talaga sila sa iisang bubong?
"Yun nga e. Pati si Mommy namimiss na rin daw siya. Kahit na hanggang sa chat lang sila nagkekwentuhan."
napayuko ako.
pigil luha, pigil!
"Oo na! Namimiss ko na! Tss."
tumuloy na ng agos ang luha ko.
but I managed to smile.
tumalikod ako at pinunasan ang luha ko.
kung sino man yung Nicole na yun.. I thank her.. I thank her for making Zachary happy.
I guess wala na akong rason pa para magpakita sa kanya..unless gusto ko pang marinig na rejected na ako.. na nakamove on na siya.
na ako nalang yung hinde... na ako nalang yung nasasaktan.
tuluyan na akong naglakad palayo.
Atleast I'm happy... happy for Zack...but hurting...hurting for myself.
nakayuko lang ako kaya biglang akong may nabunggo.
"ay sorry miss!" pagpapaumanhin niya at inalalayan akong tumayo.
pero nakayuko parin ako.
sinilip niya ako.
"Miss?"
unti-unti ko siyang tiningala.
Jairus...
"Scarlett?"
napayakap ako sa kanya.
"Jairus.... *sniff* ..."
he hugged me back.
"S--scarlett.... A--anong---"
"Please stop asking... Please..."
narinig ko siyang bumuntong hininga saka hinaplos haplos ang likod ko.
I expected this to happen..yung nakayakap ako sa isang lalaki at niyayakap din niya akong pabalik.... but not with Jairus..but with Zack.
Turns out, mali ako.. maling mali.
***
5:04 pm
Nandito kami ni Jairus ngayon sa Park.
nilibang niya ako, e. Pumunta kami sa mall echoz echoz.
"Ahh, Jairus. Thank you ah. Naabala pa tuloy kita."
"Ayos lang yun."
"K--kung pagod ka na or may iba ka pang gagawin... Uwi ka n---"
"Hindi pa ako pagod at wala akong gagawin." then he smiled.
tinitigan ko lang siya. "thank you talaga."
"Wala yun..."
bumuntong hininga ako.
"Tingin mo.. kung hindi niya ako hinabol sa airport, kami parin kaya?"
"That's too hard to answer."
"Why?"
"Eh kung ikaw kaya iwanan nalang bigla, maghihintay ka pa ba?"
"Mahal ko, eh."
"So maghihintay ka nga?"
"Kung alam kong mahal niya ako... oo."
"Tss. Wow ah."
bumuntong hininga ulit ako.
"Sana nga hindi nalang niya nalaman.... nahirapan pa tuloy ako lalo... papaano ba kasi niya nalaman?"
"Scarlett paganahin mo thinking skills mo."
napalingon ako sa kanya. "Huh?"
"Ako."
nanlaki ang mga mata ko.
"IKAW?!"
"Yes."
"Arghh! Nakakainis ka!"
"Believe me, mas nakatulong pa yun."
"Ewan ko sayo."
"Eh sinugod nga niya ako! Kaya sinabi ko na rin."
"Pero alam mo ba kung anong nangyare? Nagbreak lang kami!"
"Hindi ba pwedeng magkabalikan ang mag-ex?"
"Pwede. Kung wala pang jowa yung isa." at saka ko inalis ang tingin ko sa kanya.
"Bakit? Bay Boyfriend ka na ba?"
"Siya. May girlfriend na siya."
"Ha? Sinong may sabi?"
tinignan ko ulit si Jairus.
"Si Nicole."
nagchuckle siya.
"Hindi sila."
napatayo na ako at nagpamewang.
"Kung hindi sila, edi ano?"
nagsmirk si Jairus at tumayo na.
"Hindi ako makakasagot niyan... siya."
"Eh papaano ko siya makakausap?"
nagtaas baba ang kilay niya.
nagpokerface lang ako kay Jairus.
"Scarlett."
para akong biglang naistatwa.
maya maya ay naramdaman kong may humawak sa balikat ko.
*gif*
"Now, tanong mo na lahat. And oh by the way, ako ang nagtext sa kanya na magkasama tayo." sabi ni Jairus at saka naglakad papalayo.
Dug.Dug.Dug.
Hindi ako makalingon.
"Hindi mo man lang ba ako haharapin?"
OHGOSH.
hindi parin ako makalingon.
kaya nagdecide siyang pumunta sa harapan ko.
and a tear from my right eye fell down.
"Z--zack---Zachary..."
He smiled.
magkatitigan lang kami.
I wanna hug him pero hindi na talaga ako makagalaw.
yung mata niya nagluluha na rin... and so he decided to hug me... he hug me.
niyakap ko siyang pabalik.. kaya lalong humigpit ang yakap niya.
"I miss you.." sabay naming sabi.
humiwalay siya sa yakap.
"Nicole is a friend."
"That lives under the same roof with you?"
He chuckled.
"Nagseselos ka ba?"
"If I say yes?"
"Bakit? Tayo ba?"
pinaningkitan ko siya ng mata.
"Why? Diba nga nagbreak tayo?"
"yes."
"Oh, eh bakit ka nagseselos?"
"Kasi...."
"Kasi ano?"
bumuntong hininga ako.
"Because I love you, stupid!"
lalong lumawak ang ngiti niya.
"Eh si Jairus?"
"What?"
"Ano mo siya?"
"Friend! Duh?"
"Eh nakakaselos kayo eh. Lalo na yung pagyakap mo sa kanya sa school kanina."
O.O
"you were there?"
"Oo... at sa lahat ng pinuntahan niyo, nandoon ako."
O.O
he cupped my face.
"I'm jelous... I'm jelous because I love you... I love you Scarlett..."
-----------
EH SA NAMISS KO TALAGA ANG ZACKARLETT!