Hi guys! Mahaba haba to! Whoo. Sinisipag ako eh. Whaha.
***
SPECIAL P.O.V.
HIRO'S P.O.V.
"Okay Ken-Akane, kayo ang magkapartner. Reiji-Riye, kayong dalawa. At Hiro-Akemi, kayo ren ang magkapartner. Sure na ba kayo sa mga partner nio?" Sabi ni Sir Hayate.
'Tulala ka pa ren ba hanggang ngayon?' I asked her.k
But she's not responding.
"Ngayon ang ipapagawa ko sa inyo ay, magpapaunahan kayo makarating sa finish line."
Finish Line?
"Eto may ipapakita ako sa inyo."
Pagkasabi non ni Sir, may kinuha siyang isang malaking papel. At may mga nakasulat at drawings. Parang Tantei High yun?
"Here. Nandito tayo ngayon *turo* dito maguumpisa ang laban niyo. Ang magkapartner ay magkakapit ng mga braso at sabay na tatakbo. Dapat hindi kayo bumitaw hanggang makarating kayo sa finish line kundi tanggal na kayo. Magpapaunahan kayo makarating sa Midori Building. Pagkapasok niyo sa Midori Building, kailangan niyong mahanap ang susi. Siyempre tatlo ang susi. At ang susi na yon ay may kasamang isang maliit na envelope kung saan mababasa niyo kung saan kayo pupunta. Pag nakuha nio na doon niyo kunin ang flag ninyo. Ken, ang inyo ay kulay Violet. Reiji kulay Blue naman ang sa inyo at Hiro sa inyo ang kulay Red na Flag at dumiretso na agad kayo sa susunod niyong spot. And take note Atama, maari niyong gamitin ang six sense niyo. So Ready na ba Atama?"
"Hai!" We answered.
"Yes! Makakatakbo ako ng mabilis!" Sabi ni Reiji.
Oo nga. Paano na.
"Pero dapat magkakabit paren ang inyong mga braso Reiji." Sabi ni Sir Hayate.
"Ready na po kami Sir!" Sabi ni Akane.
"Okay. In 1 , 2, 3, GO!!!"
Nag-umpisa na nga kaming tumakbo habang nakakapitbisig. Tulala pa ren tong kapartner ko.
"Akemi, focus."
"Sorry Hiro."
Kasalukuyang nangunguna ngayon sina Reiji. Si Riye.....
"Wait lang naman REIJI!! Whahaha!"
Sa sobrang bilis ng takbo ni Reiji, nakakaladkad na siya.
"Kailangan nating bilisan."
Bulong sakin ni Akemi.
"Are you okay now?" I asked her.
"Lagi naman akong okay!" Sabi niya at ningitian ako.
"That's my Akemi."
"A-ano? Anong sinabi mo?"
"Ah. Nothing."
Mabuti pang manahimik na lang ako.
***
Nakapasok na kming lahat sa Midori Building.
"Akemi this is our chance now. Look, kahit nauna sina Reiji dito, di pa ren nila nahahanap ang susi."
"So, what do you mean?"
Ningitian ko siya at kinindatan.
At ningitian niya ren ako. Mukhang nagkakaintindihan kami.
"Di ko pa ren nakikita." Sabi niya.
"Mas ienhance mo pa ang eyesight mo Akemi. Yun lang ang paraan naten."
Patuloy pa ren kaming naghahanap.
Tumingin ako sa ibang group.
Nakakatawa si Ken. Inaamoy na niya bawat sulok nitong building.
"THERE!" Nagulat ako ng biglang hinigit ako ni Akemi at umakyat kami sa may desk at may kinuha siya kung ano na nakasingit sa flourescent.
"Got it!" Sabi niya habang hawak hawak ang susi at envelope at iniwawagayway pa.
Napangiti ako ng nakita kong natutuwa siya.
"Lets G---" di ko na natuloy ang sasabihin ko ng...
"AKEMI!!" Sigaw ko.
Buti na lang nasalo ko siya.
Tumalon kase ako sa lamesa. Nakalimutan kong magkakapit bisig kami.
"Are you alright?"
Nabigla ako ng bigla siyang kumalag.
"C'mon now Hiro! Look Im perfectly fine!"
Napailing na lang ako.
Kinuha na niya ang Red flag.
Lumabas na kami ng Building at huminto upang basahin ang nasa envelope.
"Feeling awkward ha?" I teased her.
"I didn't!" Sabi niya habang umiiling iling pa.
"Denying ha?!" I said.
"Tss. C'mon Hiro. Let's read it."
'Good Job. You find the key. Now, go to Hellias Building and use the key to open the Garson Office Room at Fourth Floor. Then, inside the office you will see 3 cards on the table. You need to pick one card and solve the mystery written inside the card. You will write your answer in the screen you'll see using a screen pen. And if you get the right answer, there's a check that will appear in the screen but if you get it wrong, there's a big x that will appear in the screen. Good luck.'
"Lets Go?!" She asked me.
"Let's Go!" I answered.
Then, we start running.
"Nandito na tayo sa Hellias Building. Kailangan lang naten makaakyat ng mabilis hanggang fourth floor." She said.
"Ahhm.. Elevator?" She asked.
"No stairs!" I said.
"What???!!!" She reacted.
Basta. Tumakbo na lang ako.
Nabigla nga siya at halos madapa dahil nga magkakabit ang mga braso namin.
"Hiro, nakakapagod toh. Magelevator na tayo." Pahingal niyang sabi.
"Mas okay to." Sabi ko.
"Ano?" Tanong niya.
"I will explain later."
***
Nakarating na kami sa Hellias Office.
"Hiningal ako don ah." Sabi nya.
"Di lang ikaw." -ako
"Eh bat kase nagpumilit ka pang maghagdan tayo! Eh mas mabilis sa elevator!" -Akemi
"Pero sa sitwasyon ngayon, mas mabilis pag hagdan. Kasi narinig ko yung nasa isip nung babae kanina. Nasa bandang elevator. Sabi niya, may sira daw yung elevator kaya mabagal ang galaw at humihinto pa paminsan minsan." -ako
"Ah. Okay. Go and pick a card, Hiro." -Akemi.
"This." Sabi ko habang kinuha ang isang card.
At binasa na namin.
'Sing It'
Sing it is the title of the mystery.
"Sing it???" Akemi said.
"Lets continue reading." I said.
' 1 + 1 ??'
What???
"Whahaha!!" Tumawa si Akemi ng malakas.
"Jusko naman. Akala ko naman kung anong mystery ang sasagutin natin Hiro! Whaha.. 1+1 lang pala eh! Haha. Ako na magsusulat sa screen." Sabi niya at sabay kuha ng screen pen.
"Okay. Ang sagot ay 2." Sabi niya habang nagsusulat...
But....
*ERRRNNGGGG* (sound effect daw kunyare! Haha.)
Pero, lumabas ang malaking X sa screen.
"What the.. Anong problema nito??" Sabi niya.
"Try it again." I commanded.
Kaya binura na niya yung nasa screen at isinulat uli ang sagot na 2.
*ERNNNNGG*
Pero ganon pa den. Mali pa den.
At, saktong nandito na ang dalawang grupo.
Patay.
"Akemi, they're here. Baka maunahan pa nila tayo." I said.
"EH paano na to? Di tinatanggap yung sagot naten? Baka naman may sira to?" Sabi niya at pinupukpok pukpok pa ang screen.
We need to answer it fast.
Nagsusulat na sa mga screen nila ang magkaibang grupo.
Si Akemi, paulit ulit pa reng sinusulat ang sagot at pinupukpok ang screen.
"Shit! C'mon! Kaynes na screen to!" Sigaw niyang sabi.
"Bye Guys! Kitakits na lang tayo guys sa finish line!" Pang-aasar ni Ken dahil nasagutan na nila yung kanila.
Hayys. Hiro bat di gumagana isip mo ngayon.?
Isip isip.....
Sing it??
Oo tama. Sing it. Kakantahin namin para masagutan namin dahil yun yung title nito. Pero anong kanta?
"Akemi!" I called her.
"Kaines talaga tong screen na to!" -akemi.
"Akemi!"
"Ano ba Hiro? Mamaya ka na magsalita jan! Pag tinangggap na ng screen na to yung sagot naten! Ang daya!" Sabi niya.
"Alam ko na kung pano sasagutan."
"ANO!?"
Nabigla ako ng bigla siyang humarap.
At ang laki pa ng mga mata niya.
Sabi na nga ba eh. Papansinin ako nito eh.
"Sing it. Yun yung title kaya kailangan nating kantahin." Sabi ko.
"Pano??? Ahhmm... 1+1......" sabi niya habang nilalapatan pa ng tono.
"1+1... Ah. Alam ko na! MAGELLAN! Hiro yun yung sagot!" Sabi niya at sinulat ang sagot sa screen ng umalis na ren si na Riye.
Kami na lang...
*ERRNGGGGG*
"ARRRGH! Mali!" Pagalit niyang sabi.
Ano ba?
1+1.....
Isip Hiro!
....
....
.
.
.
...
...
Tama!
"Akin na yang pen." Sabi ko sabay agaw ng pen sa kaniya.
....
*CHIINNNNGG* (Pagpasensyahan ang sound effect. Whaha.)
"Oo nga no. Tama ka Hiro! Bat di ko naisip yun!" Sabi niya.
Sa wakas makaka-alis na kami.
"Tara na. Gwiyomi lang pala yung sagot!"
Whaha. Ang cute ni Akemi.
***
Nandito na kami sa labas ng building at kinuha ang flag na may nakadikit na envelope.
'Next spot : In the plaza.
You need to pass over the obstacles in the plaza.
GoodLuck.'
"Obstacles? So ano? Hinanda talaga nila to para sa sa game naten? Wow." She said.
"Tara na!" Sabi ko.
***
Ng makarating na kami sa plaza... Naabutan namin ang dalawang grupo na nilalagpasan ang mga obstacles. What the Fuck. Bakit may mga nagliliparang bala?
"Hiro look. Ayon yung station 1. Tara na." Akemi said.
Nakarating na kami sa gilid ng plaza kung saan ang station 1.
STATION 1
You must climb over the net.
Climb?
"Ano? Aakyat tayo ng nakakapit bisig? Ang hirap non. Baka di natin kayanin."
"No Akemi. We can do it."
"How? Nang ganito yung posisyon natin? Baka malaglag pa tayo."
"Shhhh Akemi. Basta magkasama tayo, magagawa naten."
"O-okay.."
We started climbing over the net.
"Kapit lang Akemi."
Nahihirapan siyang umakyat.
"Okay lang ako Hiro. Di ba sabi mo kaya naten?!"
Tss. I smirk.
Unti na lang at nasa taas na kami. Kaso may pababa pa.
"Eto na Akemi. Malapit na tayo sa taa--"
"WHAHAHA!" She screamed.
"Akemi, hold on." I said.
Napigtas yung hinahawakan niyang net. Kaya sa braso ko lang siya nasabit.
"C'mon Akemi. Get up!"
She's trying to get up.
"You can do that Akemi. I won't let you fall." I said.
"Thanks. But I can do it Hiro."
Natuwa ako ng lakasan niya ang loob niya.
Fear of Heights?
"C'mon Akemi. Yah!"
At naka akyat na siya.
"Whooo. That's a little bit---"
"Are you afraid of heights Akemi?"
"Ah. Eh. Kase... "
"Nevermind. Lets just finish this obstacle."
***
Nakababa na ren kami sa wakas.
"I'd never thought na takot ka pala sa matataas Akemi."
"Ha? Ako? Di no!"
"Tsk. Denying again ah."
"Tss. Tara na nga Hiro!"
Tumatakbo na kami patungo sa Station 2 ng mag mapansin ako.
"Okay ka na ba Akemi?"
"Ha? Bat mo naman natanong??"
"Your Palm." I said.
At nakita ko namang tinago niya ang kamay niya.
"Ano? Anong meron sa kamay ko? Wala naman ah. Tss. Tara na Hiro."
"May gasgas yung kamay mo at namumula." Sabi ko.
"Ayos lang yan. Gasgas lang yan eh."
"Ayaw mo bang gamutin muna natin?"
"May tatapusin pa tayong game Hiro." Then she smiled.
That relaxing smile.
***
We're here now in the station two. But it looks like na nandito pa sina Ken. At nakafroze sila sa isang tiles. Samantala namang sina Reiji ay nasa last station which is mga nakadapa at parang nasasaktan. Nandon yung mga nagliliparang bala.
STATION 2
If you can see, there's a hologram tiles infront of you. Now, you need to across over that tiles. But take note, be careful. Because if you step on the wrong tiles, you'll get Frozen for 3 minutes or maybe you will feel hot. The tiles are changing its color. If the tile is color white, that's the right tile. But if it changes in color blue, that's the wrong tile that will make you froze. And if the tile change in color Red, you will feel hot. If your partner is left frozen, you will feel cold but you can move. And if she/he feel hot, you will feel the same too. Good Luck.'
"Hmm. Lets Go!" Sabi ni Akemi.
Kung pagmamasdan ang mga tiles, nagiiba nga sila ng kulay.
Kaya kailangan naming mag-ingat.
"Yah!" We stepped on a white tile. We made are first step.
"Its turning blue. We need to step on the other tile." I said.
"Wait eh lahat ng katabi nitong tile ay mga kulay blue." Sabi niya.
"So kailangan nating tumalon sa tile na yon." I pointed on a white tile that is three steps away from us.
"Tara na. Bago pa tayo mafroze." Sabi niya.
Pagkatalon namin.
Nakatalon na siya at ako.. Nafroze ang isa kong paa.
Kaya nakabend kami dahil magkakapit ang mga braso namin kase malayo kami sa isat isa.
"Hiro kapit lang. Wag kang bibitaw."
"3 mins. Pa kong nakaganito." Sabi ko.
"Wala na bang ibang paraan Hiro?"
May paraan ba??
Oo meron. Sana gumana.
"Meron Akemi! May naisip ako." I said.
"Ano?" Tanong niya.
"Akemi, kailangan mong matapakan yung Red Tile na yon!" Sabi ko.
"Ano? Hiro ang layo! Baka makabitaw ka!" Sabi niya.
"No. Kaya mo yan Akemi. Hindi ako bibitaw. Kailangan mo lang yun abutin bago magiba ng kulay. Yun lang yung tanging paraan para di na ko mafroze."
"Bakit?" She asked.
"Di ba nakasulat don na kapag ang kapartner mo ay nakaramdam ng init, makakaramdam ka ren ng init. So it means na pwedeng dumaloy yung init sakin na galing sayo at matunaw tong yelo sa paa ko." I explained.
"Okay. Kumapit ka lang Hiro. Saglit lang."
Tinatry na niyang maabot yung Red tile gamit ng kanan niyang paa.
"Unti na lang Hiro, kumapit ka lang."
"Akemi bilisan mo, magkukulay blue na yung tile."
"Eto na Hiro. Saglit lang.... Yah! Naapakan ko na!"
Tumingin ako sa yelo na nasa paa ko. At natutunaw na nga sila.
"Hiro ang init na ng pakiramdam ko. Antagal naman niyan matunaw. Magbublue na tong tile."
"Ha!" Ng matunaw na yung yelo, tumalon na ko sa tile na inaapakan ni Akemi at inalis na rin niya yung paa niya sa Red tile.
"Whhoo. Ang init. Pinagpawisan ako don." She said.
"Nandito pa ren hanggang ngayon sina Ken. At nasa Station 3 paren sina Reiji. Chance na naten to Akemi. Kailangan nating bilisan."
And she nodded.
Nagpatalon talon na kami sa mga white tiles.
Nakakaapak din kami ng Red Tiles.
Mas mabuti na yun kaysa makaapak kami ng Blue Tile.
"We're near. Matatapos na naten tong Station 2. " I said. Mabuti't naunahan na namin sina Ken.
"One jump only!" She shouted.
And.... Nakalagpas na nga kami sa Station 2.
"We did it." I said.
"Dora? Ikaw ba yan? Hahaha." Sabi ni Akemi.
Sino si Dora?
"Dora? Who's that?" I said.
"Nothing. Di ka kase nakaranas maging humdrum eh. Di mo tuloy kilala si Dora. Haha. Siguro pati si Diego di mo kilala no? Whaha.!"
"Diego?" tanong ko.
"Sabi na nga ba eh. Di mo kilala si Diego! Whaha. Tara na sa station 3." Sabi niya.
Sino ba si Dora at si Diego?
***
'STATION 3
Good. You reached the station 3. The last station. But, this is the hardest station at all. You need to across over the line. Just follow the line and it will lead you in the end of this station. But, while following the black line, there are bullets that will try to shot you. This bullet is not a real bullet. If the bullet shot you, it can't wound you but you will feel the hurt like you've been shot. And it will last for 2 minutes. But if you've get shot by two bullets, the pain will last twice. Good luck.'
(Gets niyo po ba? Haha. Gulo kase ng english ko eh. Sorna! Haha. Ganto yan, pag natamaan ka ng bala, di yun tatagos sayo pero mararamdaman mo yung sakit na para ka talagang binaril. Ganon. Kaya nga its not a real bullet eh. Pero dama mo pa ren yun sakit at mawawala den after 2 mins yung sakit. Pero pag natamaan ka ng dalawang bala, magiging doble yung tagal ng sakit so magiging 4 mins na. Tapos pag tatlo 8 mins na kase dumoble nga. Ganern! Haha. At yung idea na yun ay nakuha ko po sa palabas na Divergent. Maganda po yun. Panoorin niyo po.)
"Kailangan nating iwasan yung mga bala." I said.
"Tara na. Kaya natin to." She said.
Sinusundan na namin yung black line.
"Hiro may paparating na bala sa likod mo!"
Ah..
Natamaan ata ako.
"Hiro! Ayos ka lang ha?" Tanong niya.
"Basta. Tumuloy lang tayo. Kaya ko to. Mawawala den tong sakit na to after 2 mins. Ah.. ang sakit." Sabi ko.
"Kumapit ka lang sakin." Sabi niya.
Patuloy lang kami sa pagsunod sa black line at sa pag-iwas sa mga bala.
"Nawawala na yung sakit." Sabi ko.
"Tumakbo lang tayo." Sabi niya.
Ilang bala na ren ang naiwasan namin at nawala na ang sakit sa likod ko.
"Nasa kalagitnaan na tayo. Kalahati na lang."
Pagkasabi niya na yun biglang...
"Akemi dapa!" Sigaw ko kaya napadapa kaming dalawa.
Mas dumami pa ang mga balang nagsisiliparan samin.
"Dumadami sila Hiro."
Tumayo na kami at nagsimulanh tumakbo pero tila para kaming hinahabol ng mga bala.
"Yuko!" Sigaw niya.
Muntikan na kami don.
Takbo lang kami ng takbo ng...
"AHHHH!" Sumigaw si Akemi.
"Anong nangyare!?" Pag-aalala kong tanong.
"Natamaan ako sa magkabilang binti ko." Sabi niya.
Nagulat ako ng napabagsak siya kaya bumagsak den ako.
"Akemi. 4 mins ang tagal niyan. Kaya mo pa bang tumayo?" Tanong ko.
"Kaya ko to." Sabi niya at sinubukang tumayo.
Pero natumba lang uli siya.
"Di mo kaya Akemi." Sabi ko.
"Hindi Hiro. Kaya ko to. Kailangan kong tumay---"
Di na siya natapos sa pagsasalita niya ng bigla ko siyang buhatin.
Binuhat ko siya na para kaming bagong kasal habang ang isa naming braso ay magkakabit pa ren.
Ngayon tulala na lang siya at nakatitig sakin.
"Ah eh. Hiro. Ibaba mo na ko. Kaya ko nman eh."
"Di mo nga kaya."
"Hindi. Kaya ko."
"Shhhh Akemi. Wag ng matigas ang ulo."
At di na siya umimik.
Tumakbo lang ako habang buhat buhat siya.
Medyo mahirap nga lang iwasan ang mga bala.
At mas lalo pang dumadami ang mga bala. Nakita kong nakalagpas na sina Reiji. At ng tumalikod ako, nakita ko sina Ken. Nasa umpisa na sila ng Station na to.
Pero bigla na lang akong bumagsak at nakadama ng sakit sa kaliwa kong paa at sakit sa aking batok.
"Hiro! Natamaan ka b----- Ahhhhh!" Sigaw ni Akemi na natamaan nanaman sa binti.
Bumaba siya sa pagkakabuhat ko at parehas na kaming napadapa sa sahig.
Dahil sa hindi na kami makakibo pa, ilang bala pa ang tumama samin.
"Hiro, ano nang gagawin naten?" Sabi niya.
"Ansakit ng buo kong katawan. Di na tayo makakatayo nito. Mas mabuting gumapang na lang tayo Akemi. AHHHH!" Bigla akong natamaan sa kamay.
Mahihirapan pa kong gumapang.
Patuloy lang kami sa paggapang.
"Gapang lang Akemi. Kaya naten to."
"Ahhhhhh!!!!!" Napatingin ako nung sumigaw si Akemi. Tatlong bala ang tumama sa kaniya. Isa sa braso, isa sa likod at isa sa leeg.
"Akemi!! Ahhhh!"
"Hi-hiro!" Mahinang sambit ni Akemi.
Natamaan ako sa mata. Ansakit ng kaliwa kong mata. Di ko mamulat.
"Akemi. Kailangan nating gumapang."
Pinagpatuloy ko ang paggapang ko pero siya.
"Akemi. Gumapang ka na. Kaya mo yan. Di ako makakagapang ng mag-isa dahil magkakapitbisig tayo. Akemi."
"Hindi ko mabuhat ang katawan ko Hiro."
"Akemi. Listen. Kaya naten to right? To think its only a game. A GAME Akemi! Mas mahirap pa ren yung napagdaan naten sa gubat. Akemi. Its a Game only. A game."
Nakita ko namang pinipilit niyang gumapang.
"Yan. Tama yan Akemi. You can do it. I'll be your strength."
***
Unti na lang at malapit na kami.
Ng makalagpas na kami,
"WHoo. Nagawa naten Hiro."
"I told you. We can do it."
Mga nakadapa pa ren kami.
At parang pagod na pagod. Dahil di pa ren nawawala ang sakit kase napakaraming bala ang tumama samin kaya matagal pa to mawawala.
"Thanks Hiro."
I smiled to her.
"I think we need stay for a while until the pain is gone." I said.
"Yeh." She answered.
Nakadapa lang kaming dalawa at nagkakabit ang mga braso.
Ng di namin namamalayan na magkaharap pala kami mukha sa mukha.
Ramdam ko ang pagiging awkward nanaman niya.
Tss.
Ningitian ko na lang siya.
"Cute ka pala." Nagulat ako ng magsalita siya.
"Ano?" Sabi ko.
"Ah ah. Wala. Wag mo na lang pansinin." At biglang namula ang pisngi niya.
'Cute pala ha.' Sabi ko gamit ang isip ko.
'Shut up Hiro.' Sagot naman niya.
Ilang minuto pa ang lumipas at nawala na ang sakit sa aming katawan kaya kinuha na namin ang flag at ang envelope.
'Nice you passed the obstacles. Now for your last spot....
I will just give you a clue of what will be your next spot is ..
It is a place here in Tantei High
Where you can't see anything in your travel
If you're in that place, it will just give you a trouble
To save the breaths of dying people
Can you guess your next spot?
Hope you do. Good Luck.'
Next Spot????
***
End of Chapter 13.
Whaha. Haba no?
Haha. Sinipag ako eh.
Sorry sa mga typos especially sa mga WRONG GRAMMARS ko. Huhu. Sorry na po.
Tsaka pagpasensyahan nio na yung Gwiyomi. Whaha. Pati si Dora at Diego dinamay ko pa eh.
Laughtrip yung mga obstacles. Whaha. Wla kong maisip eh.
Haha. Hiro's P.O.V. muna tayo.
Pwede din kayong magcomment kung alam niyo kung saan yung next spot nila. Haha. Galingan niyo sa paghula.
Keep voting! Labyah!
@MintGail =")