Kazumi's POV.
"Bye guys!" Sabi ko.
"Byee!" Sabi naman nila at tuluyan na kaming pumasok ni Zami sa loob ng bahay.
"Kazumi," tawag sakin ni Zami, kaya tumingin naman ako sakanya. "What?"
"Marami pa tayong pag uusapan."
"Yeah right, but first, let us go to oma!" Pag papalusot ko.
"What?! Oma's home already?!" Masayang tanong niya, kaya sinagot ko naman siya. "Yes my sister, yan kasi, you weren't here when Oma arrived."
"Yeah yeah. I'm sorry okay? Alam mo kasi, I got out of the house like, 7am in the morning, so malamang, di ko siya naabutan."
"Yeah. Well, I guess she's now awake? Let's cook her merienda kaya?" Sabi ko at alam kong kumikislap ang mga mata ko. Wanna know why? Kasi isa akong pro in cooking, well not bragging, okay? Sabi nga nila, mom and dad, mas magaling pa raw akong magluto keysa sa mga chefs namin sa bussiness eh. Pero siyempre! Walang makakatalo kay Nanay.
"Hm... well, great idea sister." Sabi niya sabay apir!
"Tara!" Sabi ko at hinila siya papuntang kitchen.
"Di ka rin atat noh?" Tanong niya sakin habang naghuhugas ng mga kamay.
"Hindi naman!" Hyper na sagot ko sakanya.
"Ahh, kaya pala hyper na hyper ka." Sabi niya.
"Oo na lang." Natatawa kong sabi.
"Sige, start na tayo?" Tanong niya.
At nag simula na kami.
If you guys are asking anong lulutuin namin, it's letche flan.
Favorite kasi yun ni Oma.
*
Nasa gitna kami ng pag luluto, nang biglang may nag salita. "Hm... is that what I think it is?" Tanong ni Oma.
"Oma!" Sabi ni Zami sabay lapit, at hug kay Oma.
"Kakay!" Sabi naman ni Oma habang magkayakap sila. Natawa naman ako. Ang tanda tanda na ni Ate, Kakay parin ang tawag sakanya ni Oma.
"Oma! Ich bin kein kind mehr!" Natatawang sabi ni Ate at kumalas na sa yakap. (Tanslation: Grandma! I'm not a kid anymore!)
"Lo sé. Sin embargo, estoy acostumbrado a llamar por ese nombre." Sabi ni Oma. (Translation: I know. But I'm used at calling you by that name.)
"¿Es eso así, Oma?" (Translation: Is that so, grandma?)
"Yes my dear." Sagot sakanya ni Oma.
"Well, starting from now on, Oma, you must call me Amy." Amy?
"Amy?" Sabat ko sa usapan nila.
"Yes."
"Where did that name came from?" Tanong naman ni Oma.
"Pen name. Sa Kazami so yeah.."
"Ahh." Sabay na sabi naming dalawa ni Oma.
"So... girls, what are you cooking?" Tanong ni Oma at tiningnan ang steamer.
"What? Di kayo sumasagot? Hm... let me guess? My fave.?" Sabi ulit ni Oma.
Tumango naman kaming dalawa ni Amy.
Oh diba. Para di kayo malito, Amy na tawag ko sakanya.
*
Tapos na kaming mag steam. Nasa freezer na yung letche flan. Pinapalamig namin, para masarap.
"Kunin na natin?" Tanong saakin ni ate.
"Sige." Sabi ko. At nilagyan na ang lerche flan sa plate.
(Heart talaga noh? Well, inlove kasi sila eh)
"Oh. Dalahin na natin to kay Oma?" Tanong ko.
Nasa kwarto ngayon si Oma. Ewan ko kung anong ginagawa. Sabi niya lang kanina, babalik daw siya sa kwarto niya, pero di niya sinabi kung bakit. O kung anong gagawin niya dun.
Nag lalakad na kami papuntang kwarto ng...
*blaag*
Nahulog ang picture frame. Natabig ko lang naman.
This is a bad feeling. Masama ang pakiramdam ko.
I don't know but, I think, something bad's gonna happen.
Papasok na kami ng kwarto ni Oma. Nakakarinig ako ng taong umiiyak, kaya dali dali kaming pumasok. At nang makapasok na kami, naabutan naming umiiyak si Oma.
"Oma? Bakit ka umiiyak?" Nag aalalang tanong ko. Tapos humarap ako kay ate. "Ate, pakuha ng tubig sa baba."
"Pe-"
"Sige na ate. Ako na ang bahala rito." Sabi ko at dahil wala naman na siyang magagawa eh. Kaya sumunod naman siya saakin.
"B-bakit, bakit ka umiiyak Oma?" I have a bad feeling, na may masamang nangyari.
"Si..." di niya natuloy ang sasabihin niya dahil mas lalo syang umiyak ng malakas.
"Oma... ano pong si?" Nag aalala kong tanong. Anytime, babagsak na ang luha ko.
"Si.. si Opa mo..." sabi niya. Oh no. Ano tong naiiisip ko.... wag naman sanang maging totoo ang iniisip ko.
"A-Ano pong si Opa, Oma?" Nanginginig kong tanong.
"Your Opa's dead." And by what she said. I fell on the ground. This can't be... why? What happend? Fvck. This can't be happening.
"Why?" Nasabi ko. Still on the floor.
"It's time...." my grandma said.
"W-what?" Utal kong tanong.
Dahan dahang timungin saakin si Oma.
"Your grandpa is a gangster. In fact, he's a mafia king. But then, another mafia group killed him." I was shocked. T-toto?
"So you're telling me, that we have a mafia group? And by that, it means na dalawa pala ang mafia groups dito sa Philippines?"
"How did you knew,all that stuffs?" She asked. Tapos yumuko naman ako sabay sabing, "I'm a one heck gangster princess Oma." Then I looked at her. She seems shocked. Well who wouldn't? Akala siguro nila I'm just like a princess that the thing I know is just royalties stuffs. But, ibahin nyo na ako.
"Really?!" I was shocked. I thought she was gonna screw me but, I was wrong.
"Y-yes." I replied.
"I thought wala ng mamana... well starting from now on, your gonna be a mafia queen."
"What?!" I shouted. I never fought for years then suddenly, I became a mafia queen. As in Q-U-E-E-N.
"You heard me right Anica."
----------------------------
Request lang po ako!! Kahit ngayon lang. Please vote and comment. Please please please? Pretty please? Para naman ganahan akong mag update ng dalawang beses sa isang araw. And kung sinong mag vovote and comment. I'll message you something.
Ps.
Ang dami nang twist. Sheet. Omo. Like. San san na napunta. Wahahaha.
By the way. I added some words so kindly read this chapter again. ;)
next update is later.
-J
|Vote|Comment|
©ʙʟᴀᴄᴋ_ᴅᴏʟʟᴇᴛᴛᴇ📝