7
KYLE
I was standing next to her. Pero hindi ko mapigilang mapatingin sa likod ng babaeng to. Maputi at makinis. She's wearing a racerback sleeveless top. I really don't know kung attractive talaga ang likod niya kasi mas may attractive pa namang likod kesa sa nakikita ko ngayon. At nakasama ko pa sila. Or is it because it's my first time to see her back? Dahil walang coat ngayon na bumabalot sa katawan niya.
"Kyle! What's the meaning of this?!" Daddy ask with a complete shock on his face. Nakalimutan kong nandito pala si Daddy at si Tony.
"M-Mr. Martin ..." halata sa boses ni Maiah ang pagkagulat and at the same time, ang kaba. Ewan ko kung para saan ang kaba niya. Wala naman kaming ginawang masama. Akalain mo yun, kinakabahan din pala siya. Sobrang tapang niya, di ba?
"M-Maiah... B-Bakit ganyan ang hitsura mo?" gulat at takang tanong ni Tony.
I frown. Why, what does she looks like? But I'm very sure she doesn't look like a well fucked woman after a rough sex. I swear that to God.
"What did you do to Maiah this time, Kyle?" Dad sounds so authoritative this time.
I know what they're thinking.
"Dad, what do you think of me? Rarapin ko siya? Not in my wildest dream, okay?"
Nalingon ako ni Maiah at masamang tiningnan. What?! I'm just telling the truth here.
"Maiah, what happened? Sinaktan ka ba ng anak ko?" nag-aalalang tanong ni Daddy.
"I'm sorry for this, Sir. But there's nothing to worry about. Tama naman po ang sinabi ni Kyle. I'm following orders. I did watch him. Nagkataon lang na may research po akong ginagawa kaya sinabay ko na lang. Nakaidlip po kasi ako kaya nakatulog sa couch niya. Eh kagigising ko lang po kasi. I'm about to leave when... You show up." paliwanag niya.
I'm sure, maniniwala na si Daddy nyan. Sino ba talaga ang anak niya sa aming dalawa?
Kristoffer sighed with a relief. Napailing ako at napakamot ng ulo. Nagugutom na ako. I also need to prepare for work. I'm not used to being late. Never in my entire life that I'll be late in my work. Mamaya gayahin pa ng mga empleyado, naging bad influence pa ako.
"I'm sorry Maiah, kung sa couch mo kailangang matulog. Don't worry, gagawan ko ng paraan yan. Mabuti naman at walang ginawang kalokohan tong anak ko. Well, breakfast is ready, kumain na tayo." yaya ni daddy.
Dad, as if! I can't imagine. Pansin ko ang palipat-lipat na tingin samin ni Tony pero binalewala ko na lang. Agad na naunang naglakad pababa ng hagdan si Maiah kasabay si Daddy. Na sinundan ni Tony. Agad akong humatak ng isang tshirt at sinuot saka tuluyang bumaba ng hagdan para kumain.
***
MAIAH
"Maiah, wait!" at nalingon ko si Tony habang chinicheck ang audi na sasakyan ni Kyle papuntang trabaho.
"Bakit?"
"Are you sure na walang ginawa si Kyle sa yo? O baka naman ayaw mo lang sabihin?" Tanong niya.
Napanganga ako. And soon, napataas ang kilay ko. Until now, yun pa rin ba ang iniisip niya? Ano bang klase akong babae sa tingin niya?
"What do you think, Tony? Akala mo ba easy to get ako para payagan kong mangyari yang iniisip mo?"
Nagbago naman ang expression ng mukha niya. Kanina, mukhang hindi siya naniniwala, pero ngayon, mukhang kumbinsido na siya. Isa pa, di ko papatulan ang hambog na kliyente kong yon!
"Not in my wildest dream."
Naningkit ang mga mata ko. Lalo naman ako! Not in my whole life! Mukha niya, porke't gwapo lang, kung makapagsalita, para nang kung sino.
"I'm sorry. Medyo nagulat lang ako sa ayos mo kanina. I'm sorry for thinking that way. But I know you won't do that. I just want to make sure that you're okay and there's nothing wrong that happened." He said seriously.
There he goes again.
"You really don't have to. I can take care of myself. Take note, magkasinglakas tayo. But sometimes, mas malakas ako sa yo." at nginitian siya.
He smiles back. There you go. Bumalik na ulit siya sa dati.
"Lalaki pa rin ako. Kaya mas malakas pa rin ako sa yo."
"Let's go?" and he interrupt us.
Napalingon kami ni Tony. Nakatayo si Kyle, nasa likod niya ang Daddy niya. Tinanguan ko lang siya at umikot na ako sa kabilang side at sumakay sa backseat katabi siya. Sumakay na rin sila Greg at Buds na kasama namin. Humiwalay naman sila sir Kristoffer at Tony at 2 pang back up sa lamborghini na kotse nito.
Nakarating agad kami sa building. Hightened na ang security ng main building ng Kyris Group. Sinalubong kami ng mga bodyguards, maliban pa sa mga nagkalat na security team sa loob ng building. Nauna na sila Sir Kristoffer at Tony papuntang elevator habang nasa likod kami ni Kyle.
"Grabe, ang swerte-swerte naman ng babaeng yan. Lagi niyang nakakasama si Sir Kyle."
"Oo nga. Eh bakit nga ba lagi silang magkasama ?"
"Huli na kayo sa balita. Siya ang personal bodyguard ni sir Kyle. Ang astig niya no?"
Lihim akong napalingon sa mga nagbubulungan na empleyado sa paligid. Ano daw? Maswerte ako? Tingin lang nila yun. Hindi ako maswerte, napakamalas ko nga. Baka hindi nila alam ang ugali ng boss nila.
Sama-sama kaming sumakay ng elevator paakyat ng 25th floor kung nasaan ang office nila. Pero agad na din kaming naghiwalay nila Tony ng pumasok na kami ni Kyle sa loob ng office niya, kasama sila Greg and Buds para mag-check.
"All clear, Maiah." sabi ni Buds. Tinanguan ko siya at lumabas na sila ni Greg.
"It's now safe." sabi ko kay Kyle.
"Are you also working?" tanong niya.
Natingnan ko siya. At tinanguan lang.
"Good. Atleast, you're not only watching me." at naupo na sa swivel chair niya.
Napailing ako. At naupo na rin ako sa couch saka binuksan ang laptop at inilabas na rin ang cellphone.
Pero nagsariling galaw na naman ang mga mata ko. Nagpapaka-busy ako sa harap ng computer ko, pero dinadala ako ng mga mata ko sa magandang tanawin na hindi naman nalalayo sa akin. Na abot kamay ko naman, kung tutuusin.
He's so professional and strict at his suit. Pero napaka-neat at napaka-bossy ng image. Perfect for his looks and appeal. Obvious naman na ito ang habol ng lahat ng babaeng nagkakandarapa sa kanya.
And I realize, lalo pa pala siyang gumagwapo kapag nagseseryoso masyado sa trabaho. He's obviously handsome. That's effortless. That's natural. Kahit hindi na magsuklay, at siguro kahit hindi siya maligo, magmumukha pa rin siyang mabango. Napakagat ako ng labi. Ano na naman ba tong iniisip ko?
"I think you really like me." at doon na napakurap ang mga mata ko. Agad akong napakunot ng noo.
"W-What?" tanong ko.
Ngumisi siya. "Ang sabi ko, may gusto ka sakin. O ayan, tagalog na, siguro naman naintindihan mo na."
Ang kapal ng mukha. Ano ako, bobo para hindi marunong umintindi ng English? Napakayabang talaga.
"Nakanganga ka na kasi. For sure, pinapangarap mo na ako. I'm sorry, Maiah. But you're not really my type. Hindi kita kayang pagbigyan." mapang-asar na sabi niya. Nakakabwisit, ang aga-aga, ganito agad ang pag-uugali. Sinasabi ko na nga bang hindi mabait ang mokong na to, eh. Hindi talaga dapat ibase sa hitsura ang impression mo sa isang tao.
"I know. And the feeling is always mutual, Kyle." simpleng sagot ko sa kanya at agad na binalik ang atensyon sa computer at nakipagcommunicate na sa research team tungkol sa progress ng sindikato. I also get connected with Dept. of Investigation at chineck ang pinaggagawa ng mga ito kay Cecille. Mukha namang nanahimik ang mga ito, at nakita kong nakahiga sa kama ang babae. Mabuti naman kung ganon.
"I want some coffee." at nalingon ko ulit si Kyle ng magsalita siya.
His pen is actually on his lips. Oh my... Don't Maiah. Don't get distracted because of him. Isa lang siyang gwapong nilalang na nabiyayaan ng lubos-lubos na blessing ng kagwapuhan pero ang pangit-pangit naman ng ugali niya. And remember, the feeling is always mutual.
"Eh di utusan mo ang secretary mo. Getting you a coffee is not included in my job." mataray kong sagot. Hindi ako utusan.
"But going with me wherever I go is part of your job. And I want to get a coffee by myself. Inaantok ako at gusto kong magising. We'll go down." utos niya.
Of course, may point nga naman siya. Ngayon ko lang yata narinig ang isang presidente ng malaking kumpanya na kukuha ng kape mag-isa without giving the order to his secretary. Ang sipag yata bumaba, ha. Pero hindi ko sasabihing mabait siya dahil kusa niyang gagawin to at hindi na inutos sa iba. Alam ko namang kunwari lang yon. He's just annoying me, at this very moment. I don't have a choice but to put down my laptop and stand up.
He flashes his brilliant smile to me. Oh my... Mukhang lalong nagliwanag ang buong opisina kahit na may ilaw naman ito at hindi madilim. Really? Ng dahil lang sa ngiti niya.
"Ang sipag mo naman yatang bumaba." komento ko habang nasa elevator kami.
"Bakit, masama?" eto na naman, nagsusungit na naman siya.
"I really wonder how you became a president of a powerful company with your attitude."
"It's not my attitude when I'm with someone else. Technically, my attitude varies on how people treat me."
So ano'ng gusto niyang palabasin? It's my fault why I'm getting his awful attitude instead of a nice one? That he's really nice and not a jerk?
"I'm really really, kind and nice, Maiah. Try me." at nakuha pang kindatan ako kasabay ng nakakaasar na ngiti. Na para bang kasalungat ng sinabi niya ang ibig sabihin nun. Ang walanghiya talaga. Napairap na lang ako at nag-iwas ng tingin.
We ended up on 15th floor. Lahat ng nakakasalubong namin, ang laki ng ngiti at ang saya ng mga mukha ng makita siya, lalo na ang mga babae. Naayos ni Kyle ang black tie niya. Ang yabang lang.
"Good morning, Sir."
"A nice morning, Mr. President."
"A pleasure to see you, Mr. Martin."
Napagmasdan ko kung paano siya magbigay ng feedback sa mga empleyado nila. Pero isang matamis na ngiti at tango lang ang sinagot niya. Yung ngiting, nagsasabing, huwag kayong masyadong pormal, na pantay-pantay tayong lahat dito. Yung ngiting humble at walang pagmamayabang at pag-aangas. Sus! If I know, kunwari lang yan, para masabi kong mabait siya. No way. Hinding-hindi na ako magpapaloko sa yo. You are just deceiving me, Mr. President.
Naglakad pa kami at nakarating sa cafeteria ng floor na to. I think nasa 20 empleyado ang nandito, at lilima lang ang mga lalaki. Napatingin lahat ng dumating kami. Ang lapad na naman ng ngiti ng mga babae. Tapos tinanguan naman siya ng mga lalaki. Like what he did earlier, ngumiti lang din siya at tumango. Mukha pang na-conscious ang mga babae sa mga suot at hitsura nila. Napataas ang kilay ko. At napailing.
"What do you want?" tanong niya.
I frown. "What?"
Napailing siya. "Coffee." he said coldly.
Inaalok niya ako ng kape. Another deceiving act. "No thanks." I answered shortly.
"Grabe, ang arte naman niya, siya na nga ang inaalok ng kape ni Sir."
"Kung ako niyan, hindi ko tatanggihan yan. Hindi ko siya iinumin, ididisplay ko lang siya sa kwarto ko, dahil bigay yun ng isang Kyle Joseph Martin." at halos mapatili na ang babae, pinipigilan lang dahil nagbubulungan sila. But I really don't know if they're doing it on purpose because I hear them. Ang OA mo naman, ate. Ididisplay?
He's getting two cups of expensive brand of coffee. Ang takaw naman sa kape.
Pero nagulat ako ng ilahad sakin ang isa. "Drink. I don't want you to fall asleep like what you did yesterday. You're in my office. Baka pag-isipan na naman akong ni-rape kita kahit hindi naman kita type." masungit niyang sabi.
At narinig ko na naman ang mga bulong-bulungan.
"Oh my God, ilusyunada naman tong bodyguard na to. Wala sa kalingkingan niya ang type ni sir Kyle."
Di na ako nakapagpigil at tiningnan ko na siya ng masama. Ang kapal ng mukha niya! Ni kailan man ay hindi ko gugustuhin ang walang hiyang boss nila, no! Matapos lang talaga ang kaso nila.
"Sinabi ko bang bilhan mo ko ng kape?"
"I didn't buy it. It's one of the company's perks. Kaya huwag ka ng maarte." at inilapit pa sakin. Mukha naman akong tanga at tinanggap nga. Oh my god. What's happening to me? Naiinis ako. Ngumisi ng wagas si Kyle, yung tipong nanalo siya sa akin. That I am under him, and he's dominating me. No way.
"Let's go back." yaya niya pero sinabayan ko siya, hindi siya pwedeng mauna eh. Mamaya may bigla na lang umatake, mahirap na. Tiningnan ko ang baso ng kape. Gusto kong tikman pero dun na lang siguro sa taas kasi baka sabihin niya, excited naman ako masyado, mangbwisit pa siya, eh ang dami ko ring dapat gawin sa laptop.
Bumalik kami ng 25th floor at nailapag ko ang kape sa center table na nakaharap sa couch na inuupuan ko. Kyle is also back with his swivel chair and papers.
Agad kong sinagot ang phone ko ng marinig kong magring. I hope he won't mind.
"Yes, hello."
"Maiah! Si Cecille, nakatakas!" halos sumigaw na yung nasa linya from security team.
"What?!!" inis na sabi ko na napataas na ang boses ko. Bullshit! Pero paano?!
"Maiah! Can you please be quiet?" Galit na sabi ni Kyle.
Nalingon ko siya. "I'm so---" pero napakunot ang noo ko. May kung ano'ng gumagalaw sa kabilang building, sa isa sa mga floors nito. Oh my god. No.
I know what's coming. Isang sniper ang inaasinta si Kyle, kumukuha ng magandang anggulo para patayin siya, kahit pa na nagtatago ito. Sorry siya nakita ko siya. Nakatulong ang pagtataas ng blinds ng glass window niya, ha. Kahit pa nagmitsa ng disgrasya, atleast, naagapan ko naman. Fuck. Umagang-umaga! Fuck the Department! Mga walang silbi.
"Kyle, under the table." madiin kong sabi.
Pero kunot noo siya. "What?!"
"I said under the table! Now! May kalaban sa labas!" sigaw ko, at mukhang nagets na rin naman niya ang sinabi ko.
"What the fuck?!" at agad siyang sumuot sa ilalim ng mesa. Hindi ko na nailigtas ang laptop at cellphone ko. Agad akong gumulong papunta sa kabilang side and the next thing I know, umuulan na ng bala sa buong office. Tumama ang ilan sa center table dahilan para tumapon ang kape ko na di ko pa nga natitikman. Bwisit! Yung kape ko!