Boven in een foto van Katelyn en Melody! Niet een van mijn beste werken maar dit is ook een van de eerste foto's waarbij ik twee mensen in een foto heb gefotoshopt haha.
'Okey, dit is het plan van aanpak.'
Jake en ik zijn achter de waterval gaan zitten, waar de bewakers niet komen zodat wij kunnen uitvogelen hoe wij in ons warme bedje terecht komen.
'Rennen.' Zegt Jake droog.
Ik geef hem een klap tegen zijn arm.
'Wat?'
'Domste idee ever.'
'Heb jij een beter idee dan?'
'Ja zeker.'
Jake gaat in kleermakers zit zitten en kijkt mij aan.
'Wij leven ons in in James Bond.'
Jake zijn ogen worden groot.
'Jaa!! Mijn droom wordt werkelijkheid!'
Lachend kijk ik Jake aan.
'I know' zeg ik onder mijn adem.
Jake klimt de grot uit en ik volg hem.
We lopen door het bos richting de campus.
'Dus wij moeten-'
Jake pakt mij vast en duwt mij tegen een boom aan.
Ik zie een zaklamp naast hem schijnen maar net niet op hem.
Zodra de zaklamp weg gaat haalt Jake opgelucht adem.
Geïrriteerd duw ik hem een stukje van mij af.
'Wat ik dus probeerde te zeggen. Wij hebben wapens nodig.'
Jake glijdt zijn hand over mijn middel.
Kippelvel verspreidt zich over mijn lichaam.
Ik hoor een krak en Jake haalt zijn hand weer weg.
'Wat-'
Jake houdt een tak omhoog.
'Is dit goed genoeg.'
Ik knik.
Ik verzamel wat takjes en stop ze in mijn zakken.
Jake gaat achter een boom staan en ik achter een ander.
'Op drie gaan wij rennen.' Fluister ik alleen hoorbaar voor Jake.
'1,2-'
'Ren!'
Jake rent met volle vaart langs de bewakers het erf op.
Ik face palm mijzelf en ren dan achter Jake aan.
Ik hoor de bewakers naar ons schreeuwen, maar blijf toch door rennen.
Verwilderd gooi ik paar takken naar achteren.
'Au!'
Ik moet moeite doen om mijn lach in te houden.
Ik struikel over mijn eigen voeten en val neer. Die alcohol werk nu niet echt in mijn voordeel!
Jake rent gewoon door zonder om te kijken!
Ik krabbel overeind en ren verder. Niet dat dat lekker gaat.
Jake rent ook zigzaggend over de weg.
Misschien hadden wij niet zoveel moeten drinken.
Hij rent nog steeds voor mij uit, zonder ook maar een keer achterom te kijken.
Dan weet je ook weer wat voor een persoon hij is.
Ieder voor zich.
Opeens gooit Jake allemaal takjes naar achteren.
geïrriteerd sla ik ze allemaal uit mijn zicht.
'Halve imbicieel! Ik ren achter je!'
Jake zegt niets maar gooit er nog een paar naar achteren.
Ik versnel mijn pas en ren naast hem.
'Mongool!'
Ik geef hem een harde klap tegen zijn hoofd.
'Blijf staan!'
Een van de bewakers staat opeens recht voor onze neus.
Jake en ik rennen met een rot vaart verder het jongensverblijf op.
Opeens stopt Jake en trekt hij mij mee de bosjes in van een of ander huis.
'Wat-'
Jake legt zijn hand op mijn mond en drukt mij de grond in.
Ik hoor bewakers praten.
Jake kijkt mij intimiderend aan.
Iets in mij zegt mij dat als ik nu ook maar een geluid maak, wij eraan gaan en dat Jake waarschijnlijk mijn leven tot een hel gaat maken. Naja niet dat dat hem gaat lukken, maar hij mag altijd proberen.
Ik bestudeer voorzichtig Jake zijn gezicht.
Zijn blauwe ogen steken mooi af bij zijn getinte huid.
Na een paar seconden en discussies van de bewakers worden de stemgeluiden eindelijk minder.
Ik sla Jake zijn hand van mijn mond af en hap naar adem.
Een grijns speelt om zijn lippen.
'Ja lach maar, en hoe kom ik nu naar huis. We hebben wel leuk gerend naar het jongens gedeelte en ik dan?'
'Jij slaapt bij mij.'
'Pardon.'
Jake zijn hand komt in contact met mijn blote buik.
Een warme rilling trekt door mij heen.
'Het is jou keuze. Of nu terug rennen naar je eigen kant of je blijft hier.'
Het valt mij nu pas op dat Jake nog steeds op mij ligt terwijl dat helemaal niet nodig is.
Hardhandig duw ik hem van mij af en sta ik op.
Ik zeg niets maar loop in een rechte lijn naar zijn huisje.
Een lach verlaat Jake zijn mond.
Zoals gewoonlijk is de deur van hun huisje gewoon open. Die jongens worden ooit nog beroofd!
In het huis is het donker en stil.
Ik probeer de weg te vinden naar de trap maar knal vol tegen iets zachts aan en val met mijn gezicht erop.
Een hoge gil verlaat mijn mond.
'Sssst.' Zegt Jake overdreven.
Ik krabbel giechelend overeind en tast om mij heen om niet weer ergens tegen aan te botsen.
'Au!'
Blijkbaar is Jake ook ergens tegen aan gebotst.
'Jake.' Zeg ik giechelend.
'Ja.' Fluistert hij.
'Waar is de trap.'
'Weet ik veel.'
Ik sla een hand voor mijn mond om mijn lach in te houden.
Opeens voel ik twee handen op mijn rug.
'Gevonden!'
'Jake? Dat is mijn rug.'
Jake zijn handen glijden langzaam naar beneden naar mijn kont.
Snel zet ik een stap naar voren ik struikel over iets en val op een soort verhoging.
'Au.' Kreun ik.
'Nice buns hun.'
Ik rol met mijn ogen ondanks dat Jake het niet kan zien.
Wacht.
Ik tast met mijn handen om mij heen.
Zoals ik al had verwacht voel ik een traptrede en naast mij een trapleuning.
'Haha sucker ik heb de trap gevonden!'
Terwijl ik mij vast klem aan de trapleuning klim ik de trap op.
'Gevonden.'
Ik hoor de voetstappen van Jake achter mij.
Ik versnel mijn pas naar boven.
Als het goed is dan is de deur recht voor mij.
Als een of andere zombie loop ik naar voren totdat ik de deur voel en met mijn handen naar de hendel zoek.
Ik voel het ijzeren gedeelte van de hendel en trek hem omlaag.
Het snurkende geluid van Dylan komt mij tegemoet.
Oh ja Jake deelt een kamer.
'Ik heb het gehaald.'
Jake slaat zijn armen om mijn schouders heen en laat zijn volle gewicht op mij vallen.
Ik struikel naar voren op het bed.
'Heerlijk.' Zegt hij zuchtend.
'Ga van mij af.'
'Oh je bent Kate.'
Jake rolt van mij af, tevens ook het bed af en komt met een doffe klap neer.
Verschrikt luister ik of wij Dylan hebben wakker gemaakt, maar het gesnurk gaat ongestoord verder.
Opgelucht haal ik adem.
'Wacht waar ga ik in slapen?'
Opeens schijnt er een fel licht in mijn gezicht.
Natuurlijk! Mijn telefoon heeft een zaklamp.
Ik face palm mezelf in gedachten.
Ik rommel in mijn zak en grijp mijn telefoon uit mijn doorweekte broek. Oh daar had ik niet over nagedacht.
Ik zet de zaklamp aan en zie opeens veel beter.
Jake staat druipnat voor mijn neus naar mij te staren.
Ik negeer zijn staar en loop naar zijn inloopkast.
Ik pak een random shirt en onderbroek.
Ik doe de deur dicht en kleed mij snel om in zijn kledingkast.
Ik bind mijn haar in een warrige knot en loop de kledingkast uit.
Jake ligt al op het bed in alleen zijn joggingbroek.
Zonder er ook maar bij na te denken spring ik naast hem in het bed en kruip ik onder de dekens.
'Gezellig.' Zegt hij lacherig.
Ik voel hoe hij langzaam zijn hand op mijn been legt.
'Als jij je hand niet heel snel weg haalt dan trek ik met mijn blote handen al je fucking haren uit je hoofd, begrepen?'
Jake zucht diep maar haalt uiteindelijk zijn hand weg.
Vredig sluit ik mijn ogen.
Als ik niet zoveel alcohol op had dan was ik waarschijnlijk op de bank gaan liggen. Maar ja ik ben nu sowieso te lui om nog op te staan. Want ik moet eerlijk zeggen, ik lig echt heerlijk!
Langzaam begin ik af te dwalen naar dromenland en val ik in een diepe slaap.
#
Voorzichtig open ik mijn ogen.
Voor een seconden moet ik even incasseren waar ik ben en of ik niet met een of andere vreemde jongen ben mee gegaan.
Dan komt alles terug van gisteren gevolgd door een lichte kater. Ik heb mijn handen om iets heen gewikkeld en mijn benen ergens om heen geslagen.
Voorzichtig kijk ik naar beneden.
Jake zijn hoofd ligt begraven in mijn borsten en ik heb mijn benen om zijn bovenlichaam heen geslagen.
'What the fuck!'
Ik laat snel Jake zijn hoofd los en trek mijn benen bij hem vandaan. Net als ik op wil staan pakken Jake zijn sterke armen mijn middel vast en drukt mijn lichaam weer tegen de zijne met mijn borsten alweer in zijn gezicht.
'Jake!' Gil ik.
'Laat los!'
'Ik vind dit wel comfortabel, babe.'
Ik zet mijn handen op zijn schouders en probeer mijzelf bij hem vandaan te duwen.
'Jake! Dit is aanranding!'
'Chill Kate.' Zegt hij lachend in mijn borsten.
Zijn blote, gespierde bovenlichaam zit tegen mijn buik aan gedrukt.
'Als je niet binnen 3 seconden los laat dan is mijn volgende grap je wenkbrauw eraf scheren in je slaap.'
Jake zijn greep verslapt iets en hij haalt zijn gezicht uit mijn borsten zodat hij mij aan kan kijken. Met een schatig ochtend gezicht kijkt hij mij aan. Zijn haren zitten warrig en zijn ogen zijn groot.
'Dat durf je niet.'
'Try me.'
Jake haalt zijn armen braaf weg en gaat rechtop zitten.
Tevreden stap ik uit het bed.
Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje en bekijk mijn berichten.
Melody🎤: waar ben je?
Melody🎤: nevermind ik zag op de vrienden app dat je bij Jake bent. Don't get dirty 😉😏.
Lachend bekijk ik Mel's berichten.
Dan valt mijn oog op de klok bovenaan het scherm.
'Fuck!'
'Wat?'
'Het is 12 uur! Om 2 uur hebben wij een wedstrijd!'
Jake zijn ogen worden groter.
Voor een paar seconden kijken wij elkaar aan en dan maken wij ons allebei vliegend snel uit de voeten.
'Shotgun!'
Zo snel als ik kan ren ik naar de badkamer en draai ik de deur op slot.
Ik verstuur een appje naar Melody dat ze mijn hockey kleding moet brengen en stap dan onder de warme stralen.
'Baby i like your style! Grips on your waist front way back way.' Zing ik mee.
'That's why i need a one dance-'
'Hou alsjeblieft op met dat kattengejank.'
Ik draai met mijn ogen en stap onder de douche vandaan.
Ik sla de handdoek om mijn lichaam heen en wikkel mijn haar in een andere.
Ik kijk naar de wastafel van Jake.
Allemaal mannen spullen liggen erop uitgestald.
Geen make up voor vandaag.
'Jake! Heb je een tandenborstel.'
'In het rechter kastje helemaal links onderaan.'
Ik open het rechter kastje en pak de schonen tandenborstel uit de verpakking.
Ik doe er wat tandpasta op en begin te poetsen.
Wat voor een gore tandpasta is dit?!
Snel spuug ik het goedje uit.
Ik weet niet hoe iemand hiermee z'n tanden kan poetsen!
Met de tandenborstel in mijn mond loop ik terug de kamer in.
'Wat voor een goren tandpasta is dit?!'
'Babe als je graag iets wits in je mond wil dan hoef je het alleen maar te vragen.'
Verward kijk ik naar Jake.
Voorzichtig ga ik met mijn hand langs mijn mond.
Shit! Er zit nog tandpasta op.
Nu pas valt het kwartje van Jake zijn opmerking. Viespeuk...
Ik loop weer terug naar de badkamer, was mijn mond en leg de tandenborstel in de beker naast die van Jake neer.
Ik trek mijn handdoek aan en stap neuriënd uit de badkamer.
Jake zit pratend met Dylan op het bed.
Mijn blik valt op een stapeltje kleren op een bureau met daarnaast mijn hockey tas.
Zonder de twee jongens ook maar een blik waardig te gunnen pak ik het stapeltje en loop ik weer terug de badkamer in.
Ik hoor Dylan nog net fluiten.
Ik trek mijn hockey outfit aan en föhn mijn haar.
Gelukkig heeft Jake dat wel!
Ik doe mijn haar in een paardenstaart en loop naar beneden.
Matt zit aan de eettafel een boek te lezen met een bak cornflakes voor z'n neus.
'Goedemorgen Mattie!'
Glimlachend haal ik een hand door zijn haar.
Matt mompelt wat en gaat weer verder met lezen.
Met mijn hand grijp ik naar de fruitmand maar ik voel niets ronds qua fruit.
Lichtelijk geïrriteerd kijk ik naar de fruitmand.
'Alleen bananen! Alleen fucking bananen?!'
'Wat is er?'
Jake staat in de deuropening.
'Hebben jullie geen appels?'
'Kate wij hebben hier geen tijd voor wij moeten gaan.'
'Zijn jullie überhaupt wel bekend met de term appels.'
'Kom op Kate!' Zegt Dylan.
'Katelyn!'
Met een enorme kracht trek ik de koelkast open en pak ik een koud flesje water.
Gelukkig hebben ze dat wel.
Ik pak een banaan uit de fruitmand, grijp mijn hockeytas uit Jake zijn handen en begin aan mijn wandeltocht naar het hockeyveld.
Zodra ik een stap buiten zet komt de regen mij tegemoet. Het kan ook niet beter!