-Άδειασε το μυαλό σου!
-Και πως υποτίθεται το κάνω αυτό;
-Δίωξε όλες τις σκέψεις και τα γεγονότα που έγιναν και επικεντρώσου σε αυτό που θες να κάνεις. Σκέψου μόνο αυτό.
Ακολούθησα με ακρίβεια την κάθε του λέξη. Τα έδιωξα όλα και άνοιξα τα μάτια. Εφάρμωσα τα βήματα που μου υπαγόρευσε. Έκανα την επίθεση και απέκρουα επιδέξια τα χτυπήματά του. Αυτό με εξέπληξε, τελικά είναι πολύ καλός δάσκαλος. Επίσης ένιωσα ευγνωμοσύνη που επιτέλους τα κατάφερα. Είμαστε στο δάσος πόσες ώρες και μου μαθαίνει να παλεύω. Εγώ αποτυγχάνω συνέχεια και είμαι μες τον ιδρώτα. Είναι εκατοστή φορά που δοκιμάζω αυτές τις κινήσεις. Μόλις ολοκλήρωσα την επίθεση άρχισα να ζητωκραυγάζω.
-Μπράβο σου τα κατάφερες. Είπε ένα ξανθό αγόρι που μόλις τώρα το πρόσεξα. Κατευθείαν σοβαρευτήκα. Όπως είπα είναι ξανθός, με γαλάζια μάτια, ψιλός και μπρατσωμένος. Ειναι πολύ όμορφος, αλλά όχι πιο όμορφος από τον Λούκα μου.
-Αμ...... ευχαριστώ; η απάντηση μου έμοιαζε πιο πολύ με ερώτηση.
-Φέιθ από εδώ ο Ντιέγκο, Ντιέγκο από εδώ η Φέιθ.
-Χάρηκα, είπε και μου έτεινε το χέρι.
-Και εγώ, του το έσφιξα.
-Ο Ντιέγκο είναι ο κολλητός μου. -Ο....αναφώνησα.
-Επιτέλους γνωρίζω την μαθητευόμενη μας. Όλη την ώρα έχει ένα χαζό χαμόγελο που δεν μπορώ να καταλάβω τι κρύβει. Επίσης με κοιτάει έντονα μέσα στα μάτια. Α ναι και δεν μου έχει αφήσει το χέρι.
-Ε Ντιέγκο νομίζω είναι ώρα να την αφήσεις τώρα. Του είπε ο Λούκας, αλλά αυτός έκανε το ακριβώς αντίθετο, μου το έσφιξε πιο πολύ. Τότε ο Λούκας του στρέφει απειλητικά.
-Είπα άφησε την. Ο Ντιέγκο τον κοίταξε και μου άφησε το χέρι.
-Έχουμε καιρό να συναντηθούμε Λούκας.
-Δεν θα με πείραζε αν δεν σε έβλεπα ξανά.
-Ο παλιός καλός μας Λούκας. Αλήθεια εσύ σε τι χρησιμεύεις είπαμε;
-Τι θέλεις Ντιέγκο; τον ρώτησε ο Λούκας απομακρύνοντας με από κοντά του.
-Α εγώ τίποτα αλλά η κυρά μας....
Αμέσως από το δάσος βγήκαν και άλλοι. Ένιωσα τον Λούκας να τσιτώνετε και πήρε θέση άμυνας.
Ανάμεσα τους ήταν και εκείνη η κυρία που στην αρχή μου έκοψε τα μαλλιά.
-Γεια σου αγαπητέ μου Λούκας. Είπε εκείνη.
Ο Λούκας μου έπιασε το χέρι και οπισθοχώρησε.
-Τι συμβαίνει; τον ρώτησα.
-Αυτοί Φέιθ δεν είναι οι δικοί μας. Είναι οι άλλοι μας εαυτοί.
Αμέσως κοκάλωσα, νιώθω ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν.
-Ακούστε τι θα γίνει για να βγούμε όλοι κερδισμένοι.
-Όχι, Σαβάνα δεν είσαι σε θέση να διαπραγματευτείς. Σε παρακαλώ να φύγεις.
-Εγώ δεν είμαι σε θέση να διαπραγματευτώ; είπε και ξεράθηκε στα γέλια, Γλυκέ μου νομίζω ότι εσείς δεν είστε σε θέση να διαφωνήσετε. Είστε μόνο εσείς και είμαστε όλοι εμείς.
Τότε άρχισαν όλοι να μας πλησιάζουν έτοιμοι να επιτεθούν.
-Αρκετά τράβηξε! Ακούστηκε μία φωνή και εμφανίστηκε δίπλα μας η άλλη Σαβάνα, Πείτε μου τι θέλετε να τελειώνετε.
-Να ορίστε και κάποιος που συνεργάζετε, αρχισ....
-Απλά πες τι θες. Την διέκοψε απότομα.
-Πολύ καλά. Θέλω να μας πάτε στο χωριό σας να μιλήσουμε με την αρχηγό σας. Έχουμε κάτι σημαντικό να της πούμε που δεν θα σας αρέσει. Τολμώ να πω ότι ούτε εμάς μας αρέσει.
-Αυτό αποκλείεται δεν πρόκειται να πλησιάσετε την Αμέλια.
Αμέλια; Αυτήν την είχε αναφέρει η Αριάννα, με όλα αυτά που έγιναν ξέχασα να την ρωτήσω.
-Πολύ καλά, τότε δεν θα μάθετε την απειλή που προέκυψε. Της πέταξε.
-Απειλή; Τι απειλή; ρώτησε η Σαβάνα.
-Ααααααα δεν ξέρω...είπε και καλά αδιάφορα η άλλη Σαβάνα.
-Πρέπει να μάθουμε για πιο πράγμα μιλάει. Είπε ο Λούκας.
Η Σαβάνα αναστέναξε και είπε:
-Πολύ καλά ακολουθήστε με.....
......................................
Γεια σας. Ναι το ξέρω άργησα να ανεβάσω κεφάλαιο, χίλια συγγνώμη. Θα επανορθώσω.
Επίσης ξέρω ότι δεν ήταν και το καλύτερό μου κεφάλαιο, ήραν βαρετό. Αλλά στο επόμενο θα σας τα βάλω όλα μέσα. Δράση, Αριάννα, Φέιθ και Λούκας μομεντ, επίσης θα εμφανιστεί κάποιος, τον οποίο δεν λέω επειδή είμαι κακιά. ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.
Φιλάκια.