Aaliyah
Huminga ako ng malalim pagkatapos akong iwan ni Ark/Kuya Keith dito sa harapan ng pinto ng penthouse ni Ash. Nanginginig ko 'tong kinatok bago tuluyang binuksan ang pinto. Tumambad sa'kin ang napakatahimik na silid pagkapasok ko. Akala ko ba andito siya?
"A-Ash?"
Tahimik.
Pero bahagyang nakabukas ang kwarto niya kaya pinili kong pasukin 'yon, inilibot ko ang tingin ko pero nadismaya ako nang makita ko siyang wala dito.
"Aaliyah."
Bahagya akong napatalon sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang napakalalim niyang boses sa likuran ko. Tumalikod ako at nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng couch medyo malayo sa kinatatayuan ko. Tinignan ko ang kabuuan niya, mukha siyang pagod nung mga nakaraang araw, gulo gulo ang abo niyang buhok pero hindi man lang 'to nakasira sa kagwapuhan niya. Napayuko ako at kinagat ang labi ko para mapigilan ang mga nagbabadya kong luha.
Nagiging pabigat na pala ako sa 'kanila noon pa at mas lalo ko lang yon pinatunayan dahil sa mga katangahan ko. Iniangat ko ang mukha ko at naglakad sa kinaroroonan niya. Kita ko sa mga mata niya ang lungkot, alam kong ako na naman ang dahilan 'non.
Hindi na ako magdalawang isip at ipinulupot ko ang mga braso ko sa leeg niya at hinila siya upang mayakap. Wala akong pake kung hindi siya yayakap pabalik, mas lalo ko pang hinigpitan ang yakap ko sa'kanya hanggang sa naramdaman ko ang mga braso niyang pumulupot sa bewang ko. Hindi ko ulit mapigilang mapaiyak.
"I should've trust you Ash, sana hindi nalang ako nagpadala sa mga emosyon ko." Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko pero naunahan niya ako. Inalayo niya ako ng bahagya saka niya inilagay ang hinlalaki niya sa pisngi ko at pinunasan ang mga nagkalat kong mga luha. "I already told you, stop crying." Tinitigan niya ang buong mukha ko bago ulit siya nagsalita.
"I miss you."
Kitang kita ko sa mga mga mata niya ang labis na lungkot, alam kong nahihirapan din siya at dahil 'yon sa'kin. Kung nakinig lang sana ako sa'kanya noon, sana hindi 'to mangyayari. Kung hindi lang sana ako nangialam pa, hindi magiging ganito ang lahat.
"I'm sorry. I was so stupid, I should've listen to you. I felt terrible for making you feel these, for making you feel sad. Nagiging pabigat na ako sa inyong lahat dahil sa mga nangyari noong nakaraan, at mas lalo ko pa 'yon dinagdagan dahil sa mga katangahang ginawa ko ngayon. Hindi ko alam, hindi ko alam na ganon na pala ang naidudulot ko sa inyo. If it wasn't for me, hindi na kayo namromroblena tungkol sa mga plano ninyo, sana hindi kayo nagkakaganito. Sorry for all the mess that I brought up, you shouldn't bother making those plans just for me, hindi ko deserve 'yon. Naging mahina ako noon hanggang ngayon. Yun ang totoo, mahina ako---"
I felt his lips landed on mine.
I brushed my fingers through his hairs and gladly answered his kisses.
No matter what I do, no matter what happen it will never change the fact that I love him. Even the past can do nothing about it.
"Stop saying sorry." Humiwalay siya saka niya ako tinitigan sa mata, "You're not a burden to us Aaliyah, you never were. If it wasn't for you, I won't be who I am today. That day I met you for the first time I found something very special in you. I won't regret having you in my life even if it takes thousand plans just to get you back. And if it wasn't for you, I won't be able to see my angels, you and our children. The three of you is the reason why I change, now stop saying sorry." I'm speechless, nawalan ako ng sasabihin dahil sa sinabi niya. Sincerity is evident in his voice, lahat ng sinabi niya tumagos 'yon sa'kin. I can't help but to cry again but this time it wasn't pain and agony but joy and new hope.
"I'm the one who should be sorry. I was such a dickhead the time we met again. If only I believe in my insticts, if only I was thinking straight that time and just by not believing that everything was only a coincidence then I shouldn't bang those girls near you." Hinawakan ko ang kamay niya at marahang pinisil 'yon. "Please stop, it's fine." Ayoko na ulit marinig ang hinanakit sa boses niya, hindi ako sanay sa ganito. Kalimitan, kalmado, malamig at malalim lang boses niya pero ngayon iba na.
"And the time I called you a b*tch. God knows you're not like that. I was pissed that time before I saw you landing your eyes into that picture frame. I was worried and fear conquer my whole being. I'm sorry for calling you---" Inilagay ko ang hintuturo ko sa labi niya at marahang pinunasan ang luhang kumawala sa kanang mata niya. I know he is very sorry pero ang nakikita siyang ganito at umiiyak. That's too much. "Please stop. I love you Ash. Lahat tayo nagkakamali but that doesn't change what I feel. Bad or not, I still love you." Tuminghaya ako at hinalikan ko siya sa noo pero bigla niyang kinabig ang leeg ko at muli niya akong hinalikan sa labi. Pumunta ang mga kamay niya sa likod ko at muli na naman niya akong idinikit sa'kanya. Napahawak ako sa batok niya para laliman ang halik.
"I don't what did I do but I am so fvcking lucky to have you Aaliyah."
Sabi niya sa pagitan ng mga halik namin. I don't know what happened but I found my self lying on the sofa beneath him while his arms caging me in.
"Oy ayos na ba kayo---kingina! Este ano ipagpatuloy niyo yan, wag niyo nalang ako pakialaman---holeh fak ang dami kong sinabi. Enjoy nalang mga men!"
Umalis si Ash sa ibabaw ko kaya agad akong napabangon at napatingin kay Kuya Keith na nakatayo doon na mukhang di alam kung anong gagawin. Umakyat lahat ng dugo sa pisngi ko nang mapagtanto ko na napanood niya kung anong ginawa namin kanina. Nakatakip nga kamay niya sa kanyang mukha pero hindi naman magkakadikit yung daliri niya.
"What the fvck?!"
"He-he-he, tapos na kayo? Gusto ko lang kasi malaman kung handa na kayong pumunta sa Italy pero mukhang busy kayo sa honeymoon---"
"Barko!"
Hindi ko na kaya, pulang pula na siguro mukha ko ngayon dahil sa walang preno niyang bibig.
"Baba nalang kayo pag okay na pero juskomaryosep naghihintay sila doon kaya pakibilisan." Sinamaan ko siya ng tingin pero binigyan niya lang ako ng pilyong ngiti sabay alis. Pero teka may binanggit siyang pupunta raw kami sa Italy, napatingin ako kay Ash na mukhang nabasa ang isipan ko.
"We're going to see Ivo and Yvonnie."
****
Yvonnie's POV (Yas guys and please grab some tissue)
Cookies and cream.
Chocolate crumble.
Vanilla.
Strawberry.
Raspberry mint! Gotcha!
After ordering one gallon of ice cream, of coarse you don't imagine a 10 year old kiddo buying this alone, grandma is with me so yeah. Off we go to see Ivo again!
"Miss ka na naman ng batang 'yon."
"Ako ba lola o yung ice cream?"
"Uh both?"
I giggled. It's been 2 weeks since I last visited Ivo because I was sick. The aroma of this rasberry mint ice cream is hella good. I can't wait to dig this and shove it into my mouth---with my little bro of coarse.
Before anything else. My name is Yvonnie Reagan, Filipino isn't my first langguage but I'm learning and I knew some filipino words, it's just that English became my mother tongue.
"Mag e-eleven years old ka na hija. Ayaw mo pa rin ba i-celebrate ang birthday mo? Alam mo naman magtataka si Ivo diba?"
My birthday? Oh that's next week. I shook my head silently.
"No need lola, I ought to myself that once my family is complete then I'll be celebrating."
She didn't talk after so I just sat in silence until we arrived in our destination. I quikly jump off the car and hurriedly went inside. I'm expecting Ivo lying on the sofa and watching his noon time favorite show but he wasn't there. Ah! Maybe he's sleeping again! A plan popped out in my mind as a grin plastered on my lips.
Maybe tempting him with this ice cream sounds good? Alright! I'm heading my way upstairs as I knock on his door but I noticed it was half opened so I decided to open it right away but what I saw made my eyebrow furrow.
There was a lady sitting on Ivo's bed and she's facing the opposite direction, that made me see her back with her long blonde hair---like mine. I noticed she was holding a mini album which I believe was mine. As soon as she turn her head towards my direction, I accidentally drop the ice cream that I was holding as I felt a lump in my throat. I am speechless, I can't believe mom is here...
... staring right in front of me.
****
Aaliyah
Pagkarating namin dito sa Italy mabilis akong sinalubong ng yakap ni Ivo saka niya ako inulanan ng sandamakmak na halik sa mukha. Ako at si Ash lang ang pumunta rito. Nagpaiwan naman si Ark para sabihin sa'kanila ang tungkol sa nangyari sa'kin, siya na raw ang bahalang magpapaliwanag sa'kanila.
"Daddy!" Itinaas ni Ivo ang kamay niya kaya binuhat siya ni Ash at ginulo ang buhok nito. "Hey kiddo, how are you?" Kung titignan parang mini carbon copy lang ni Ash si Ivo dahil sa tindi ng pagkakahawig nila. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti. Kaso bigla kong naisip si Yvonnie. Kamusta na kaya siya? Nakakalungkot kasi 'di ko siya nabantayan sa loob ng sampung taon. Ni hindi ko alam kung anong hitsura niya, lumaki kaya siya ng maayos? Sa pagkakaalam ko si Mom Cynthia rin ang nagbantay sa'kanya.
Natauhan ako bigla nang may humawak sa kamay ko. Tinignan ko si Ash at binigyan niya ako ng isang tipid na ngiti. "Let's go inside, shall we?" Tumango ako at nagpadala sa'kanya hanggang sa makapasok kami sa loob. Tulad ng inaasahan napakalaki ng bahay---mansion nila. Nilibot ng paningin ko ang paligid pero nadismaya ako nang makita kong wala si Yvonnie.
"Mom and Yvonnie went outside. They'll be back later." Hinigpitan ni Ash ang hawak niya sa kamay ko, siguro napansin niya ang panginginig ko.
"Yvonnie's birthday will be next week! Mama she badly wants to meet you, she won't be celebrating her birthday if our family isn't complete. That's what lola told me." Malungkot na napatungo si Ivo kaya napatingin ako kay Ash para makumpirma kung totoo ba. Tumango naman siya, "For once, she didn't celebrate her birthday."
Agad akong nakaramdam ng kirot sa dibdib ko.
"Hey smile Mrs. Reagan, you will be meeting little Aaliyah later."
"Yup! Yup! You look exactly like her mama!"
Napangiti ako, they really know how to make me smile.
Nagtext si mom na papauwi na daw sila kaya nakaisip yung mag ama ng plano. Mag bo-boys talk daw muna sila sa library habang ako naman sinabihan nilang manatili dito sa kwarto ni Ivo dahil paniguradong dito daw didirecho si Yvonnie. Hindi ko tuloy mapigilan ang ngiti ko.
Habang hinihintay sila, napansin ko ang isang maliit na album na nakalapag sa gilid ng kama. Kinuha ko 'yon at binuklat hanggang sa mapako ang tingin ko sa litrato ng isang sanggol na nasa isang crib. Napaiyak ako sa tuwa nang masilayan ko ang maraming litrato ng sanggol habang hawak hawak ni mom Cynthia. Maaliwalas ang mukha nito at kahit sanggol palang nakikita ko na ang napakagandang mukha nito.
Inilipat ko ang pahina hanggang sa maaninag ko ang litrato ng pink gloves na magkapares. Naalala ko may nakita rin akong ganito noon sa locker ko at sabi ni Kuya Keith kay Yvonnir daw 'yon at ginamit niyang sign. Napangiti ulit ako. Inilipat ko ulit ang pahina hanggang sa dumako ang tingin ko sa litrato ng babaeng mukhang sampung taong gulang. Mahaba at kulot ang buhok nito at kakulay na kakulay ng buhok ko. Bilugan ang mata niya---at kamuka ko.
Bigla akong nakaramdam ng presensya sa likuran ko kaya bahagya akong lumingon kasabay 'non ang gamit na parang nalaglag. Natigilan ako nang masilayan ko ang batang kamukhang kamukha ng nasa litrato. Nakatingin sa'kin ang bilugan niyang mata habang nakatulalang nakatingin sa'kin.
"Y-Yvonnie?"
"M-mommy."
Hindi ko na napigilan ang luha ko, nanginginig akong tumayo habang papalapit sa kinaroroonan ni Yvonnie na tila ba nabato sa kinatatayuan niya. Dahan dahan akong umupo sa harapan niya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi. "Mommy you're here!" Bigla niyang ipinulupot ang braso niya sa leeg ko at mahigpit akong niyakap. Naririnig ko ang mahina niya paghikbi kaya hinagod ko ang likod niya.
"You're here...you're here...Tell me this is not a dream." Mahina niyang bulong at naramdaman ko ang mas lalong paghigpit ng yakap niya na para bang ayaw na niya akong bitawan.
"Honey, I'm here. This is not a dream, mommy's here for you okay? Now hush, I won't leave you." Bahagya siyang lumayo sa'kin at hinawakan ang magkabila kong pisngi. Ngumiti ako sa'kanya bago ko pinunasan ang luhang nagkalat sa mukha niya. "I love you mommy. This...this is the best gift of my life." Umiyak na naman siya kaya inalo ko siya, binuhat ko si Yvonnie at pinaupo sa kama ni Ivo.
"Promise, mommy will cope up to you okay? I love you too honey."
Tumango tango siya pero panay ang hikbi niya, nanatili kami sa ganong posisyon hanggang sa medyo kumalma na siya. Naalala ko may tali nga pala ako ng buhok sa kamay ko kaya napagpasyahan ko itirintas ang buhok niya dahil nagsisimula itong kumalat sa mukha niya. Pagkatapos ko siyang ayusan pinunasan ko ulit ang mga luha niya.
Bigla ko na naman naalala yung sinabi ni Ivo at Ash kanina na hindi daw siya nagcecelebrate ng birthday niya.
"Speaking of gift. Diba malapit na birthday mo? Sabi ng daddy mo ayaw mo daw mag celebrate." Sabi ko habang hinahagod ko ang buhok niya. Akala ko sisimangot siya o ano pero bigla siyang ngumit nang pagkanda lawak lawak at hinawakan niya ang kamay ko at nilaro laro 'yon.
"No, now that you're here, there is now a reason why should I celebrate my birthday because we're now one complete family!" Hindi ko maiwasang matawa lalo na't sumigla bigla ang boses niya.
"I'm now beyond happy." Mahina niyang bulong sabay tingin sa direksyon ko. Inabot niya ang buhok kong nakaharang sa mukha ko at iniipit yon sa gilid ng tenga ko.
Sa loob ng ilang oras, pareho kaming humilata sa kama ni Ivo at nagkwentuhan. 10 years old palan siya pero gaya ni Ivo ang mature na niyang mag isip kumpara sa taon niya.
Sinabi niya lahat ng mga napanalunan niyang award at kung papaano siya sumusulpot sulpot minsan para tignan kami ni Ivo. Napag alaman ko rin na siya ang kadalasang nagbibigay ng regalo tuwing birthday ni Ivo. Siya rin yung nag bigay ng lollipop kay Ivo noon at siya rin yung nag door bell. Sinabi lang daw sa'kin ni Ivo noon na *daddy's here* dahil magkaparehong magkapareho ang aura ni Yvonnie at Ash.
Patuloy lang kami sa pagkwekwentuhan, sinabi niya na noon pa daw niya ako gustong lapitan pero napag alaman din niya yung tungkol sa plano. Buti nalang kahit na bata pa siya naiintindihan na niya ang mga ganoong bagay.
Sinabi rin niya na ako daw ang magiging tutor niya sa Filipino lessons niya. Napatawa nalang ako at pumayag dahil dinudugo na rin ang ilong ko sa kaka english.
Hindi na namin namalayan ang oras hanggang sa makarinig kami ng mahinang palakpak na nanggagaling mula sa pintuan kaya pareho kaming napabangon.
"Well, well. Look what we have here. Enjoying your mother and daughter bond?" Natatawang saad ni Ash habang nasa tabi naman niya si Ivo na tahimik na kumakain ng ice cream.
"Daddy!" Tumakbo si Yvonnie papunta kay Ash. "Sweety, please be careful." Saad ni Ash bago niya tuluyang binuhat si Yvonnie at hinalikan ito sa noo. Nakangiting lumapit ako sa kinaroroonan nila at binuhat ko si Ivo na mukhanh walang pakealam at busy sa kaka-kutsara sa kinakain niya.
"Daddy! I can't wait for my birthday!" Nagulat si Ash sa sinabi ni Yvonnie kaya napatingin siya sa'kin kaya bahagya akong tumango.
"You sure you want to celebrate your birthday?" Pag uulit ni Ash kaya mabilis na tumango si Yvonnie at tumingin sa'kin. "Because mom is here, Ivo is here and of coarse you dad."
Gamit ang isang kamay braso, ipinatong yon ni Ash sa balikat ko at hinila upang mayakap kaya ang kinalabasan, kaming tatlo ang yakap yakap niya.
"I'm really lucky having my three angels."
Napangiti ako sa sinabi niya at bago pa man ako makasagot, narinig ko ang boses ni Mom Cynthia.
"It's great seeing a one complete family standing before me."
****
;)
-Vmp101