LUHAN'S POV
Napagising na lang ako sa ingay na nanggagaling sa labas ng kwarto ko. Tinatamad akong bumangon.
“ Sino ba yan?! Nakaka istrobo kayo ng beauty sleep ko tangina ha! ” Sigaw ko pero patuloy pa din ang pagsisigaw sa labas ng kwarto kaya bigla na akong magtaka kung ano na ang nangyayare sa labas. Dinikit ko yung tenga ko sa pintuan at nakinig sa sigawan sa labas.
“ Ser, bawal ho talaga niyong kausapin si Madam Luhan nag beu-beauty rest pa yun! Pagod na pagod kasi siya kahapo- ay aray jusmiyo kang bata ka wala kang respeto sa mas nakakatanda- aray ko! Jusko! Sumusubra ka nang bata ka ah! Guaaarrddss! Tulong! Tulungan niyo ko! Ilabas niyo tong tarantadong batang to sa mansyon! ”
Mas lalo ko pang dinikit ang tenga ko sa pintuan. Sinong nasa labas?
“ I need to talk to him! This is important! ” kinabahan na lang ako bigla nang marinig ko yung boses na yun. Ano bang ginagawa niya dito? At pano niya nalaman bahay ko?
“ Luhan! Open this door now! O baka sisirain ko to! ” I doubled lock my door para hindi makapasok si Sehun. Tangina wala akong oras sa kanya, kung tungkol yan sa kompanya niya then wala na kaming dapat pag usapan pa. He will never change my mind. I'll buy all his shares and stocks. I'll turn down his company until he's company is all mine.
“ I'll count one to five pag hindi mo pa din binuksan tong pinto ay hindi talaga ako magdadalawang isip na sirain to! Kayang-kaya ko tong sirain! ” Sigaw nito at napatawa't iling na lang ako sa mga pinag sasabi niya. As if kung kaya niyang sirain tung pinto ko. Mas mahal pa to sa isa kong bahay dito sa Korea.
“ Ah, hindi mo talaga bubuksan ah. ” narinig ko na lang na may kumakalampag sa labas ng kwarto ko. Nagulat na lang ako ng biglang mag crack yung sa gilid ng pinto ko. Fuck damn it, is he that strong? Tangina pano niya sinuntok ang pintuan ko na mas matigas pa sa pader namin?!
Di ko na kinaya pa at pinagbuksan na lang ito ng pinto. Ayaw kong masira ang pintuan kong mamahalin. Sayang ang perang ginastos ko dun.
Pag bukas ko pa lang sa pinto ay bumungad saakin ang napaka seryosong mukha nito. Magulo-gulo ang buhok nito at naka loose pa yung necktie nito, nagmumukha tuloy itong bad boy.
“ What do- ”
“ You will come with me. ” bigla niya na lang ako hinila at ang bilis mag lakad ng mokong halos nagkakandarapa na ako sa paglalakad ko para maka habol sa paglalakad niya.
“ Damn you Oh Sehun, bitawan mo ako! ”
“ No. ” sambit nito at patuloy pa din ito sa paglalakad. Di ko namalayan na nasa labas na pala kami ng aking mansion. “ Sakay. ” maikling sambit nito. Umiling ako.
“ Sakay! ” Napasigaw na ito at hindi ko alam pero napa sunod na lang ako bigla sa utos niya. Tangina, ano bang nangyayare saken?
Sumakay na din si Sehun at pinandar na yung sasakyan niya.
“ Put your seatbelts on. ” matipid nitong sabi pero hindi ako sumunod kaya siya na lang ang naglagay saakin ng seatbelt at halos manigas ako sa kinauupuan ko ng muntik ng magtama ang labi ko sa pisngi niya.
Buong byahe ay walang nagsasalita sa aming dalawa kaya ako na lang ang nagsalita samin.
Napa ubo ako ng peke bago nagsalita. “ San mo ba ako dadalhin? I can call a police right now Sehun at sasabihin kong kinidnap mo ko pag hindi ko pa din sinasabi saakin kung saan mo ko dadalhin. ” I said.
Hinintay kong sumagot ito pero mukhang wala yata itong balak na sagutin ako kaya sumigaw ako ng napakalakas-lakas para mahinto niya ang sasakyan.
“ What the f*ck! Ano bang problema mo?! ” galit na galit nitong sigaw saakin.
“ Bababa ako! ” pagkabukas ko pa lang sa pinto ay mabilis na pinatakbo ni Sehun ang sasakyan. Tangina muntikan na akong nahulog dun ah! Napaka gago talaga nitong si Sehun ang sarap iuntog ang ulo!
“ Tangina Sehun! Ano bang problema mo! Ibaba mo na kase ako! ”
“ No, mag uusap pa tayo. ”
“ Sa kompanya mo? Tss hindi na magbabago isip ko. Sooner and later magiging AKIN na din ang kompanya mo. ” nagulat na lang ako ng bigla niyang ihinto yung sasakyan buti na lang naka seatbelt ako. Inis ko siyang tiningnan.
“ Sa kadami-daming kompanya dito sa mundo bat saken pa? Is it because you're so mad at me? For pete's sake Luhan matagal na yun! Six years ago pa yun, kalimu-” di ko na napigilan pa at sinampal siya ng napakalakas. Tumulo na din yung mga luha ko.
“ Akala mo ganun lang kadali kalimutan yun? Nakatatak pa din sa utak ko yung nangyare noon, Sehun! Yung pag patay niyo ng hayup mong asawang yan sa kaibigan ko akala mo ganun lang kadali yun?! Hindi niyo kase alam ang nararamdaman ng nasasaktan! Palibhasa mga perpekto kasi kayo di katulad ko na lumaki ng walang nanay at tatay! Ang swerte-swerte niyo nga eh may nagmamahal pa sainyo eh ako? Mga kaibigan ko na lang ang nagmamahal saakin, sila na lang ang tanging nagbibigay saakin ng rason para mabuhay dito sa mundong to! At hindi niyo din alam kung gaano ako na trauma sa mga pinangagawa niyo saken ni Tao! Araw-araw akong nagdadasal na sana magbabago na kayo at hindi niyo na ako sasaktan at sana kahit isang araw lang mahalin mo din ako at maiparamdam mo saakin kung ano ang pakiramdam na pinahalagahan ka at minahal ng isang tao pero wala eh. Palagi niyo lang akong sinasaktan at tinatrato na parang hayup na hindi tao! Mga wala kayong awa! Now tell me how can I forgive a person that keep hurting me six years ago and who also killed my friend? Hindi ako titigil sa paghihiganti ko sainyo my silence is death...only death, Sehun. Papahirapan ko kayo gaya ng pagpapahirap niyo saken noon. Nagsisimula pa lang ako sa paghihiganti ko sainyo.” sambit ko at pinahid yung mga luhang tumulo sa mga mata ko. Lumabas na ako ng sasakyan niya at naghintay ng paparating na taxi.
“ Luhan! ” Lumapit siya saakin at hinarap ako sakanya.
“ Luhan I have to tell you something.”
“ Wala ka nang kailangan pang sabihin Sehun. You can't change my mind anymore. ”
“ Meron kang kailangan malaman Luhan. I don't know kung maniniwala ka ba dito pero six years ago I- ” di ko na pinatapos pa. Ayokong marinig ang sasabihin niyang puro kasinungalingan lamang. Akmang magsasalita ito ng biglang may humintong taxi sa harapan namin. Agad naman akong sumakay.
“ F*ck Luhan! Bumaba ka diyan! Ihahatid na kita papauwi sainyo! Luhan! Luhan! ” Hindi ako nakinig sakanya at binalingan si manong na nakangiting naka tingin na saken.
“ Manong sa **** subdivision. ” matagal niyang kinuha yung perang binigay ko sakanya. What the hell is wrong with him?
Nang makaalis na kami ay natulog muna ako sandali dahil mala-malayo pa naman yung byahe papunta sa mansion ko.
Bigla na lang ako nagising ng biglang huminto yung taxi. Napatingin ako sa labas at ang dilim-dilim. Wala akong kahit anong makita. Shit nakalimutan ko nga palang magbihis ng panlalake kahapon. Sa sobrang pagod kahapon ay dumiretso na ako sa kwarto ko at hindi na hinubad yung pang babaeng suot ko. Naka white sweatshirt at naka high waist fitted jeans ako. Wala akong wig na suot pero naka light make up naman din ako na mas nagpapa mukha saakin na babae.
Tangina kaya pala kakaiba ang tingin saakin kanina ng taxi driver. Bwisit. Aym in daynjer. Kung gwapo at teenager sana yung taxi driver handa sana akong ibigay sakanya ang katawan ko pero hindi tangina kulubot na nga ang mukha maitim pa. Bwiset.
Naghanap ako ng panlaban ko sakanya kaso wala akong makita. Minamalas ka nga naman oh.
Nagulat na lang ako ng biglang pumasok yung driver sa loob at ngumisi ng nakakaloko saken. Agad niyang hinawakan yung boo-este fake boobs ko. Napa sigaw naman ako ng tulong. As if naman may tutulong saakin. HUHUHUHU. Tangina bat kase ang tanga-tanga ko! Sana sumama na lang ako kay Sehun kanina edi naka uwi pa ako ng safe. T-T
Nagulat na lang ako ng bigla niyang hinubad yung sweatshirt ko. Kita tuloy ang napaka kinis kong balat. Sinunod naman niyang hinubad yung jeans ko kaya napa iyak na ako. Wala na.... Biak na ako. Huhuhuhu
Mas lalo akong napaiyak ng simulan niya akong halikan pababa sa fake boobs ko. Hindi ako makagalaw sa sobrang takot na baka saktan niya ako o may matulis siyang hawak-hawak at isaksak yun saken.
Napa hagulgol na ako sa pag iyak ng hinubad niya yung pantalon niyang suot at sunod yung boxers niyang suot. Pinikit ko na lamang yung mga mata ko ng maramdaman ko yung kamay niya na naka hawak sa boxers ko. Wala man lang akong nagawa. Tangina.
Napakunot yung noo ko ng makarinig ako ng ingay. Ingay ng may binubogbog. Minulat ko yung mga mata ko at nakita ko si Sehun na binubogbog yung driver na ngayon ay sirang-sira na yung mukha sa pag bugbog niya. Agad naman akong tumayo at pinigilan siya pero ayawng tumigil kaya niyakap ko ito sa likod.
“ Sehun tama na! ” nanginginig kong sambit. Naramdaman ko na man yung kamay niyang nakahawak na ngayon sa likod ko.
“ Calm down. You're now safe. I will not let that happen again to you. I promise. Let's go home now. ” tumango-tango ako at nakayakap pa din sakanya. Hindi ko alam, natatakot ako pag bibitaw ako sa pag yakap sakanya. I felt safe ng yakapin niya ako pabalik.