LUCY
Everything is ok and well planned, like what you always wanted.
What does he mean by that? Matapos namin mag usap ni Marru kagabi ay bumalik na kami sa kasalukuyan at walang nagbago sa oras, not even seconds.
"Augh! Can someone just make tawag to that Mr. Parker? No matter what we do kasi we can't find that lagusan!"
Nagising ako mula sa pagiisip dahil sa matinis na boses ni Dara. Nasa mall ulit kami para hanapin ang portal, binalikan namin ang mga lugar na hindi namin masyadong natingnan kahapon and until now we can't still find anything.
We kept failing as time goes by.
Marru's last words bombarded me with questions and all those questions are left unanswered. I remembered our conversation yesterday when we went back to our time, we were just whispering to avoid waking Chaerin up.
"Babalik ka na ba?"
"I can't assure that to you babe."
Bigla akong nakaramdaman ng lungkot at mukhang hindi nakatakas sa mga mata niya ang dumaang ekspresyon sa mukha ko. I felt his hands pressing against my palms, assuring me that everything will be fine.
"I'm always here ok? Hindi kita iiwan. I just have to settle things then I'll be back."
"That fake Marru will ruin your reputation." pananakot ko kahit na alam kong walang epekto ang pinag-gagawa nung peke sa kanya.
"Then let him. He's living his pretend life right now plus what his doing is on my favor, so just let him pretend while I'm settling my problem."
Napatitig ako kay Marru.
"You have an idea of what's happening." I concluded in a firm tone.
"May ideya ka na may nag t-trydor..." I added.
Nanatili lang na tahimik si Marru habang nakatingin sa mga mata ko.
"Alam mo bang sakin na ipapasa ang trono? Your parents already knew about that fake pretend Marru and their plan kaya ako na ang ginawa nilang bagong tagapagmana sa trono." dagdag ko.
Fear was visible to my voice. Bumalik sakin ang kaba at takot sa ideyang ako na ang magmamana ng trono. What if's are eating me up again.
I'm not ready. I hella not.
Marru smiled and then pulled me into his arms.
"The throne is yours in the first place. Don't worry you'll be fine, pag napasa na sayo ang trono nasa tabi mo lang ako. I'll be there, I'm here for you, always."
Naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa ulo ko at ang paghigpit ng yakap niya. We both fell into silence as we feel each other's comforting presence.
"After you settle things, babalik ka na diba?" basag ko sa katahimikan, naramdaman ko ang pagtango niya,
"Everything will change after this." kumalas ako sa yakap dahil sa sinabi niya.
"What do you mean?"
Ngumiti siya sakin. Uneasiness was visible to his eyes but it only lasted for seconds.
"Your heart will never lie to you Lucy, so follow what it tells you to do and it will lead you to me, to the truth."
Puno ng pagtataka ko siyang tinitigan.
"Just do what you are meant to do Lucy and I'll finish the rest."
After he said that ay bigla nalang siyang naglaho. His words confused me, mula sa huling sinabi niya sa kotse hanggang sa huling sinabi niya sa kwarto bago siya tuluyang naglaho. Anong ibig niyang sabihin? Anong ibig niyang sabihin na lahat ay magbabago? Anong ibig niyang sabihin na lahat ay nakaplano? Anong tatapusin niya?
Just do what you are meant to do. Does he mean go with the flow?
He'll finish the rest. Finish what?
"Lucy."
I was brought back from my trance when Mirko called my name. Nilingon ko siya na naunang naglalakad sakin.
"What?"
Instead of answering, he handed me the map, inabot ko naman ito habang patuloy kami sa paglalakad. We roamed the entire mall as we wait the map to glow but it never did. It's already half passed 3pm and we are all tired because we're already here since morning.
Pinagmasdan ko ang hawak kong mapa na nakarolyo habang nakupo kami sa isang waiting area dito sa 4th floor. Pagod, gutom, at tinatamad na.
"Naikot na natin lahat ng sulok ng mall na to yet wala pa tayong nahahanap." pagod na sabi ni Yurika na tila nawawalan na ng pag-asa.
"Hindi pa lahat." saad ko kaya lahat sila napalingon sakin.
Tinuro ko ang malapit na fire exit door.
"We've been there kanina." saad ni Mayka like she was stating the obvious at umirap.
"There's a way there going to rooftop." saad ko. "Rooftop nalang ang hindi pa natin napupuntahan." dagdag ko pa.
They all went silent and after a sec, Mirko stands up.
"Let's go, masyado ng matagal ang paghahanap natin sa portal na yan, ilang araw lang ang ibinigay sa'tin." saad niya kaya nagkanya-kanya na kami ng tayo at naglakad papunta sa may fire exit.
Inilibot ko ang tingin ko sa buong paligid, sinisiguradong walang makakakita sa'min. Binuksan ko ng tuluyan ang pintuan ng fire exit at nauna ng pumasok.
Nauna na akong umakyat papunta sa pintuan ng rooftop, pipihitin ko na sana ang seradora nang mapansin kong nakalock ito. Sinipat ko ang buong lugar, tinitingnan kong may cctv ba, nang masiguro kong wala ay nag teleport na ako palabas at binukasan ang pintuan mula sa labas.
"Gaga ka! Baka may makakita sayo!" saway ni Annya pero tinawanan ko lang siya.
"Paano pag may tao pala dito? Edi nakita ka na?" gatong naman ni Tiffany.
"Malalaman ko naman kung meron." I dismissed.
We scattered and roamed the whole place as we wait the map to glow but almost half an hour passed nothing happened.
This is bullshit. Hindi pwedeng araw na naman ang dumaan nang wala kaming napapala, we can't end this day failing again.
Badtrip na portal yan, break dapat namin ngayon eh.
Pabagsak akong umupo sa sahig katabi si Annya at Tiffany kasama ng buong tropa na ngayon ay pagod na pagod na. Napatingala ako sa kalangitan na unti-unti nang nagiging kulay kahel dahil sa papalubog na araw. I unconsciously sighed. I want to end this mission already, gusto ko ng matulog na walang iniisip. Ngayong nahanap ko na si Marru ay itong misyon nalang ang aalalahanin ko.
Thinking of what Marru's words last night, I realized that maybe he's right, I should do what I should have to do. He's a fucking genius, kaya niyang lampasan kung ano man ang problema niya. He won't face a fight that he can't deal with, he knows what his doing at kahit naman anong piga ko sa kanya na sabihin sakin kung anong inaasikaso niyang problema ay wala talaga siyang balak sabihin sa akin, looks like he wants me out of it and I must respect his decisions.
Magtitiwala nalang ako sa kanya na babalik siya. He will come back, I'm holding on to his words so he better return... but his last words really confused me, I can't get it out of my head.
Well planned like what you always wanted... want what?
"What now?" napapitlag ako nang may magsalita, nilingon ko sila Mayka.
"Are we really sure that we are not pinaglalaruan? Like auggh! I'm so annoyed na ah! Let's go home na lang kaya?"
"Eh kung pilipitin ko kaya dila mo?" Rinig kong bulong ni Tiffany and I saw Dara dramatically rolled her eyes.
"Kairita." rinig ko namang bulong ni Chaerin na nakaupo sa may likuran.
The three of us really shared the same hate towards to certain person.
Nilapag ko nalang sa harapan namin ang nakarolyong mapa at tumayo, ang mga mata naman nila ay nakasunod sa'kin.
"Ikot-ikot lang ako."
Hindi ko na hinintay ang sasabihin nila at niniwan ko na sila sa pwesto. Malaki ang rooftop, para itong isang parke, may mga upuan, mga pekeng damo sa gitna, mga naglalakihang halaman, may maliit din na chapel. This is not a typical plain rooftop na tambakan ng kung ano-ano at may malaking water tank, mukhang hanggang dito ay pasyalan din pero mukhang pansamantala lang na isinara, may nakita kaming daan kanina maliban sa fire exit papaunta sa loob ng mall pero nakakandado ito.
Tahimik lang akong naglalakad-lakad, hindi ko na tanaw ang pwestong inuupuan nila Annya dahil sa mga naglalakihang halaman. Tumigil ako sa pinakadulo ng rooftop at umupo sa isang gawa sa bakal na bench.
Ninanamnam ko ang malamig na hangin mula dito sa taas.
What are we going to do now? Sinigurado na naming nasuyod na namin ang bawat sulok ng mall, pati lahat ng tindahan sa loob but nothing happened. Pinaglalaruan lang ba kami? That fucking Parker is now starting to become a pain in our ass, we only have few days left for this mission and yet wala pa kami sa kalahati ng misyon namin, ni portal papunta sa lugar ni Mr. Parker hindi namin mahanap-hanap.
"Give up already?"
Halos pumitik na nag leeg ko sa sobrang bilis ng pagkalingon ko sa taong nagsalita sa tabi ko.
Speaking of the devil.
Sumilay ang ngisi sa labi niya bago umupo sa tabi ko.
"Pinaglalaruan mo ba kami?" puno ng pagkaasar kong tanong sa kanya but he just scoffed as he watched the darkening sky.
Taimtim ko siyang pinagmasdan.
"Ano ba talagang balak mo sa'min?"
"Someone is hindering this mission. Natatakot na baka masira ang plano nila pag nagtagumpay kayo sa misyong ito. You've already found the portal but they hid it so you can't see it."
"What do you mean?"
His red eyes met mine.
"Hindi naman siguro lingid sa iyong kaalaman na ang kasama niyong Marru ay impostor..."
"Paano mo nalaman ang tungkol doon? May alam ka ba kung anong nangyayari kay Marru ngayon?" deretso kong tanong sa kanya.
Umiling siya.
"Mabilis akong makatunog ng mga nagpapanggap mahal na prinsesa at hindi rin naman lingid sa kaalaman ko ang mga nagyayari sa White Land pero hindi ko alam kung nasaan at kung ano ang pinagkakaabalahan ng totoong Hasherine. May limitasyon ang mga nalalaman ko."
"Alam mo ba kung sino ang nasa likod ng lahat ng to? I know that this is Dark Land's doing but who are the specific person? Can you give me names?"
"Sagutin mo na ang tanong ko since nandito ka na rin naman. Let's make this easy for the both of us." dagdag ko pero hindi siya umimik at nanatili lang na nakatingin sa akin.
"Why do we just end this simply? Bakit kailangan pa naming pumunta sa lungga mo gayong pwede ka naman naming kausapin nang hindi ka dinadalaw sa teretoryo mo?" saad ko pa.
He looked at me with amused in his eyes and then later on he quietly laughed.
"Are you in haste Your Highness?" napairap naman ako.
"I just want to end this quickly, your becoming a pain in our ass."
Narinig ko ulit ang mahina niyang tawa at muling ibinaling ang tingin sa kalangitan.
"You are too preoccupied to your man's situation Your Highness, hindi mo na napapansin ang mga kinikilos ng mga kasama mo."
"Ano sa tingin mo ang gagawin ng mga taong nabulag na sa kanilang paniniwala sa taong salungat sa kanilang pinaniniwalaan?" dugtong niya.
Prenteng sumandal siya sa upuan at ipinagsalikop ang mga braso habang nakatingin ng malayo.
"I don't know, you tell me."
"They will do everything to make that person be in their favor and if they failed to control them, they will destroy them. People who are blinded by their beliefs are the scariest and manipulative of all kaya mag ingat ka sa kanila. If they failed to control you, they will resort on killing you."
Nilingon niya ako habang punong-puno ako ng pagtataka. What is he talking about?
"Don't play dumb Your Highness, nasa harapan mo na tutuklawin ka na nga eh."
"Mga trydor ba ang ang tinutukoy mo? Kilala mo ba sila lahat? Can you just give me their names?"
"Panoorin mo silang lahat Lucy at makikilala mo sila." saad niya bago tumayo. Napuno ng iritasyon ang mukha ko.
"Why can you just go straight to the point? Who are they?"
Bakit ba ang hilig ng lahat na magbukas ng usapin tapos hindi naman tatapusin. They always leave me hanging and clueless with their words.
"One, eaten by greed, two, blinded by belief, third is forced, fourth is accursed, the fifth is stuck between a rock and a hard place and lastly the sixth went after fifth."
Malakas akong napabuntong-hininga dahil sa sinabi niya at hindi makapaniwalang tinitigan siya.
"Ang hinihingi ko pangalan, bakit mo ko binigyan ng tula?"
"6 snakes will go after you if you make mistakes." maigi niya akong tinitigan and I didn't back down.
Magsasalita pa sana ako nang marinig ko ang ingay nila Annya, sandali niyang tinapunan ng tingin ang pwesto nila Annya.
"I will send a message to your King regarding to our future alliance, bumalik na kayo ng White Land, ka-kailanganin kayo doon."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Bakit mo pa pinahanap ang portal papunta sa lungga mo kung endpoint natin sa ganito?" wala sa sariling reklamo ko.
"Napagtanto ko lang na ayoko pa lang makaapak sa teritoryo ko ang mga trydor. Ang tagal kong nagtago tapos magpapahanap lang ako sa mga taga Dark Land?"
Natigilan ako sa sinabi niya at mukhang napansin niya iyon. Sumilay ang ngisi sa labi niya
"Ah, you're so naïve. Yes Your Highness, the 6 traitors are with you the whole time."
Dahan-dahan siyang naglakad paatras, papalayo sa'kin.
"Hindi ba nga sabi sa kasabihan, keep your friends close and your enemies closer." he said in a sing-song voice before vanishing into the air.