LUCY
"I changed my mind."
Lahat sila napatingin sakin, patigil sila sa pag tayo sa kanya-kanya nilang upuan habang ako prente pa ring nakaupo. The meeting was adjourned kaya paalis na kami sa opisina ni Ms. Bianca. I glanced at Mayka in a bored manner, it lasted seconds bago ko nilingon si Ms. Bianca na nakatayo na.
"Binabawi ko na ang parusa kay Mayka." saad ko sakanya and without any explanation I stood up at iniwan ko na silang lahat sa opisina.
It's not really my intension or plan to hurt anyone, wala sa plano ko ngayong araw ang may malatigo. I was just provoked and pissed earlier and eaten by my anger kaya ko inipit si Mayka sa isang sitwasyon, but now that I'm calmed na pag isip-isip ko na ang ginawa kong disisyon kanina. Kung paparusahan ko si Mayka ngayon ay paniguradong may mamumuong galit siya sakin, kanina pa nga lang na sinasabi ko ang tungkol sa parusa niya ay kitang-kita ko na ang galit sa mga mata niya, paano pa kaya kung malatigo na siya.
Kung mapaparusahan siya ngayon, walang katapusang gantihan ang mangyayari and who knows kung makokontrol ko pa ang sarili ko pag pri-novoke niya ulit ako. And I doubt na ic-consider ni Mayka ang misyon o ang sitwasyon namin pag gagantihan niya ako, knowing her, no situations can stop her emotions. Sa tagal-tagal kong nakasama ang mga transferees lahat ng ugali nila pansin ko na.
We have a mission to carry out, I can't let anyone to provoke me. Noong huling na provoke ako, nag kanda letche-letche lahat.
Like what the Headmistress said, set aside all personal issues.
I have 2 missions to carry out, after finding Parker I have to find Marru next.
Habang pinagpapatuloy ni Ms. Bianca ang pagpapaliwanag niya kanina ay bumubuo na ako ng plano sa isip ko. My ultimate plan is to create a clone na makakasama nila Annya while I'm looking for Marru by trespassing Dark Land, I can monitor my clone so whenever they are close on finding that Mr. Parker I can just switch with the clone to lure that Parker out.
It's risky, fucking risky.
Pag nalaman nilang clone ang kasama nila, I'm busted. Pag nahuli ako sa Dark Land, double busted.
I have to be careful, both consequences of my missions will be the death of me. Binasa ko ang librong hiniram ko sa library kagabi after all the muni-muni, dahil hindi na rin lang naman ako makatulog ay binasa ko nalang ang hiniram kong libro— yes, hiniram.
And I found the easiest way to death. Teleportation. The "forbidden" teleportation that only the most trained people, privilege and powerful people can do—teleporting to long distances places. It's not really that forbidden, it's just not advisable to a normal user to do because teleporting to a long distance can make person so exhausted like they came from a battle and then complications will happen if not treated quickly and the rest will be history, kaya pinagbabawal ang long distance teleportation. Actually someone died from teleporting to long distance places. Teleportation can be a bitch, too much laziness can kill you.
Pag pinipilit ang isang bagay na may limitasyon, things will go out of hand.
I just call it "forbidden" since I'm about to teleport from White Land to Dark Land, and both lands are fucking far away to each other. Oo, suicidal ako.
It's possible but only few people can do it, literally few. Dark Land to White Land is different compare to those long distance places inside both lands. I'm teleporting from different lands...
Teleporting from White Land to Dark Land and vice versa is totally forbidden, hindi na siya pasok sa category na hindi advisable gawin, kasi bawal talaga... trespassing na tawag nito at pwede pa akong maakusahan na lawbreaker— na hindi malabong mangyari lalo na at may nadiskubre ako.
I can handle the teleportation thing, I just discover that a Walter has capabilities of teleporting to both Lands, they have the power to teleport to long distance places without feeling any tiredness, it's a rare ability na bilang lang ang mayroon and also according to the book, only few knows about that Walter's ability. The Walters, the author of the book and the readers.
I bet yun ang ginamit ni mom kaya siya nakakalabas-pasok ng White Land and as per Marru? I don't know, pero may nabasa ako sa libro na isang paraan para makapasok ng White Land o Dark Land by just creating a forbidden potion— lahat ng nakasaad sa libro ay bawal, not allowed, nakamamatay. That potion is usually used to trespass both lands, Dark and White Land are protected by barriers and the said barriers protects each land from any trespassers and lawbreakers, and lawbreakers tends to use the forbidden way to enter each land, because it's the safest way—basta wag lang mag papahuli.
The said potions will take time to create, madami itong sangkap na mahirap hagilapin kaya duda ako na yun ang paraan ni Marru.
The books stated that the "forbidden teleportation" ay tulad lang sa normal na paraan ng pag t-teleport, wala ng kung ano-ano pang gagawin, I just have to think the exact place and then voila! Simple as that... I hope so.
I don't have any plan b if I get caught so I have to bang up to the Elephant or else I'll be in damnation.
My clone will be like my puppet, unlike sa sitwasyon nung pekeng Marru because that fake is a real person based on his past actions plus ang clone hindi nag tatagal ng lagpas isang buwan. That shit is an imitator but I like to call him clone sometimes, since clone naman siya ni Hasherine— tanga-tangang clone.
Monitoring and controlling a clone while I'm in a middle of finding Marru is surely hard, naisip ko din ma-ngontrata nalang ng imitator kaso ayoko ng may madamay pang ibang tao, and it's too risky to trust right now so I discarded the idea. I'm planning to create the clone later pag nasa mundo na kami ng mortal. Napag usapan naming sa bahay ko muna mag s-stay ang lahat habang nasa misyon kami sa mundo ng mga tao.
Siguro mamayang gabi ko nalang simulan ang lahat.
Isa-isa kong tinitigang ang mga kasama ko habang bulagta sila sa sahig, ang iba ay nasa mahabang sofa, pero karamihan sakanila lalo na ang mga lalaki ay nasa sahig, pagod na pagod at hinihingal. Tulad ng nangyari samin ni Marru ay hinabol kami ng mga gwardya na nag r-ronda sa Laurel street, buti nalang at nakatakip ang mukha ko kaya di nila ako nakikilala kundi wala na akong bahay dito. Sobrang adrenaline ang nangyari kanina dahil tatlong patrol car ang humabol samin, buti nalang at nailigaw namin sila.
"Tiffany," tawag ko sa kaibigan kong lupasay na nakaupo sa one-sitter couch. Pagod na pagod niya akong niningon habang may mga malalaking butil ng pawis ang dumadausdos pababa sa sbuong mukha niya.
"Can you erase those guards' memory? Plus can you tampered all the cctv record na kung saan nahagip tayo? Panigurado ipapahanap nila tayo." utos ko sakanya. I and Marru did the same thing the last time were here for a mission.
Madami kami ngayon, the fact na may treseng katao ang nakitang lumabas sa Haunted forest which is considered as trespassing, hindi mag b-back down yung mga gwardya, ipapahanap at ipapahanap nila kami, kaya bago pa kami mahanap unahan na namin sila.
"Isn't it against our law? And Ms. Bianca advise us not to use any magic or abilities" nagtatakang tanong ni Dara.
"Bawal nga..." I trailed. "Pag nahuli."
Narinig ko ang mahinang tawa ni Chaerin dahil sa sinabi ko.
"Go Tiffany do it." I commanded. She groaned and then later on closed her eyes, probably doing what I asked her to do.
Naglakad na ako papunta sa kusina at kumuha ng dalawang pitsel ng tubig at baso saka ito dinala sa sala kung nasaan ang mga kaibigan kong namamatay na sa uhaw.
"Feast up people." saad ko pagkalapag na pagkalapag ko ng inumin sa coffee table. Mabilis silang nagsibangunan at kanya-kanyang kuha ng baso at nagsalin ng tubig.
"Hoy mag tira naman kayo!"
"Hoy Annya wag gahaman!"
"Share tayo sa baso."
"Luh, inubos isang pitsel ampota. Uhaw na uhaw ka teh?"
Pinanood ko lang silang lahat habang nag aaway sa tubig. Then I realized, kalahati dito mga galing sa mga prominenteng pamilya pero kung umasta kala mo laking kalye. Tinawanan ko sila. Nag kakaroon sila ngayon ng krisis sa malamig na tubig.
"Kanya-kanyang hugas ah!" paalala ko.
Maarte ako ngayon, ayokong mabasa ang kamay ko. Umupo ako sa isa pang one-sitter couch na katapat ng inuupuan ni Tiffany. Nilabas ko ang librong binigay samin ni Ms. Bianca, ingat na ingat ang pagkakahawak ko dito pati sa kung paano ko buklatin ang libro, isang buga nalang ang libro kakalas na to.
"So what's the plano?" conyong tanong ni Dara.
Minsan talaga ang sarap ituwid ng dila nito. Lahat sila ay nakaupo na ng maayos, si Annya, Yurika, Dara, Mayka at Eveyth ay nasa mahabang sofa samantalang nakaupo naman si Tiffany sa pang isahang upuan na katapat ko habang ang mga lalaki ay nakaupo sa sahig, nakasandal sila sa pader kung saan nakadikit ang TV paharap sa mga sofa, kasama ng mga lalaki sa sahig ay si Chaerin na prenteng nakaupo.
Nakapaikot kaming lahat, nasa gitna namin ay ang coffee table na pinagpatungan ko ng dalawang pitchel at baso. Prente akong humiga sa upuan, nakasandal ako sa kabilang armrest habang, nakatupi ang kaliwang binti at hita ko habang nakalay-lay naman sa isa pang armrest ang kanang paa ko, nakaharap ako sa TV kaya di ko masyadong kita ang pwesto nila Annya.
I have to be in this position, sumakit paa ko kakatakbo kanina. Mula pa sa loob ng Haunted Forest dahil hinabol din kami ng mga panget na berdeng tyanak, yung humabol sakin noon, tapos paglabas namin ng gubat, saktong may dumaang nag r-ronda sa loob ng Laurel street dahil tanghaling tapat palang at ayun hinabol din kami. Walang katapusang habulan.
"According to the book tatlong lugar lang ang pinupuntahan nitong si Mr. Parker. Sa Paris France, Denver Colorado at Denmark." panimula ko.
I heard them all groaned, mga itsurang nagrereklamo.
"Mapapasabak tayo sa inglesan nito." sabi ni Chaerin. Bakas sa mukha ng lahat ang pagkadisgusto sa ideyang lalabas pa kami ng bansa.
"Sino marunong mag french?" tanong ni Ivan samin.
"Me."
Lahat kami napalingon kay Eveyth na ngayon ay nakataas ang isang kamay na para bang mag re-recite.
Recitation lang the?
"Really?" manghang tanong ni Dara.
"Sample nga."
Napalingon naman si Eveyth kay Marru, ang lawak ng ngiti ni Eveyth and by that nakuha ko na ang tinutukoy na alam na french kuno ni Eveyth. Napahilamos nalang ako sa mukha.
"We are talking about the language Eveyth, the language." mariin kong saad na may halong inis.
Mukhang natauhan naman si Eveyth.
"Oh... I thought you're talking about the kiss... No hindi ako marunong mag French, I only know, French kiss and French fries." she said in a dismissive tone.
Lahat naman kami napairap sa tinuran ng bruha.
"French kiss daw Marru, tukain mo na." balewang saad ko bago binasa ulit ang nasa libro habang nagsimula na silang mag asaran.
Naramdaman kong may umupo sa sahig at sumandal sa upuan ko. Tumingin ako sa ibaba at nakita ko si Chaerin na nakangiwing pinapanood ang mga kasama namin na walang tigil sa pang aasar kila Marru at Eveyth, ang di lang nakisama sa asaran ay kaming myembo ng hate club ng gang ni Dara— ako, Chaerin, Tiffany at Mirko. Tahimik lang kami sa mga kanya-kanya naming pwesto habang pinapanood sila.
Napailing nalang ako at muling itinuon ang atensyon ko sa hawak kong antigong libro na mukhang kapanahunan pa yata ni Rizal binuo.
Edward Parker
Director of The Department of Defense under the reign of Nakahara.
Head of Black squad— the team who's guarding the barrier located at the border.
Lead the whole defense against the Dark Land.
Magic and Ability: Illusion, Acid and Telekinesis.
Acid? So he can melt stuffs? Even a person? Interesting... we have a similar magic and ability, the difference ay itim na mahika sakin— that ability and magic of mine came from the Walter.
Orphan.
Not married. Doesn't have a lover or children.
He came from the Parker bloodline that serves the Nakahara since the start of their reign, his parents died when he was young. He vowed to serve the Nakahara till he breathed his last. He declined to form an alliance with the Hasherine...
I scanned every pages of the book, halos lahat ng nandito ay nasabi na ni Ms. Bianca samin.
Napatigil ako sa pinakahuling pahina ng libro.
He was last seen at Mt. Samat located at the Philippines.
Napatanga ako sa year na nabasa ko. Pota nasa itlog palang ako ng tatay ko nito. Napakamot ako sa ulo ko dahil sa frustrations.
After that hindi na nakita si Mr. Parker, nawala nalang siya, hindi na natunugan ng radar.
Pabalang kong binato ang libro sa mesa kaya napahinto silang lahat sa asaran at napatingin sakin.
"Wag mo namang itapon teh, kita mong mas marupok pa sayo yung libro eh." saad ni Chaerin, hinampas ko naman siya ng couch pillow sa ulo niya.
Umupo ako ng maayos kaya gumilid siya sa inuupuan ko.
"Huli siyang nakita dito sa Pilipinas," panimula ko. I saw the relief on their faces. Mukhang natuwang hindi mapapasabak sa inglesan.
"22 years ago." dugtong ko. They all looked at me dumbfounded, gone the relief expression.
"22 what? Years ago?" di makapaniwalang tanong ni Aaron. I nodded and then they all went silent. Lahat nag iisip kung anong gagawin sa impormasyong mas matanda pa samin.
"He was seen at Mt. Samat. Located sa Bataan yun." imporma ko sakanila.
"We should go there then." Mirko suggested.
"Pag nandoon na anong gagawin natin?" tanong ni Mayka.
"Call him?" wala sa sariling saad ni Dara.
"Paano? Mag sisisigaw tayo doon na parang si Shan Cai?" bara ni Chaerin kaya binatukan ko siya ng malakas.
Tumayo si Mirko at kinuha ang binalibag kong libro sa mesa. He started reading it, trying to find answers to our complicated situations pero duda akong makahanap siya ng sagot diyan.
How can we lure someone that we don't even know where to find? Baka mamaya naghahanap na pala kami ng taong nakabaon na sa hukay. They lost their track on him years after the war, so who knows kung anong kalagayan ni Mr. Parker? Kung buhay pa ba ito o patay na.
Para kaming naghahanp ng ballpen na nahulog at napunta sa ibang dimensyon.
We all remained silent. Some of us are in deep thoughts, ang iba naman naghihintay ng susunod na galaw. Bumalik ako sa pag kakapwesto ko kanina at pumikit. Can we just summon him?
Like 'Mr. Parker labas ka na sa lungga mo.'
"I heard you're looking for me."
Mabilis pa sa alas-kwatro akong napadilat dahil sa boses na narinig ko. Napatingin ako kila Annya pero nakatingin lang sila sa may likurang gawi ng upuan ko. Surprised experession flashed on their faces. Sinundan ko ang tiningin nila and I saw a man standing few meter away from us.
Ito na ba si Mr. Parker? The fuck, did I just summon him?
I expected an old man but I saw a Greek God with a fascinating red eyes. Umayos ako ng upo bago tumayo para makita ang kabuuan niya. Nagulat ako ng bigla siyang mag glitch, and then he slowly became transparent into thin air hanggang sa naging parang aparisyon nalang siya.
"I waited this day to come. I waited for your call." saad niya at tumingin sakin. Tinitigan ko siya ng matagal, his red eyes have no any trace of emotions. Those eyes of him are so cold. I swallowed the lump in my throat bago magsalita.
"We need your help. Bumalik ka ng White Land." walang pag aatubili ko saad. Biglang siyang ngumiti sa sinabi ko but it was not a genuine one. It's a mocking smile and it made me annoyed.
Isa-isa niya kaming tiningnan.
"Ask me personally Lucy." saad niya at lalong lumawak ang ngising unti-unting namuo sa labi niya. Hindi na ako nag takang kilala niya ako, fanatic to ng ankan namin kaya malamang iniistalk ako nito.
"Hindi pa ba ako nag tatanong sayo ng personal?" puno ng sarkasmo kong tanong. I don't know why I'm acting like this towards him... maybe because I don't like him? He chose the Nakahara over White Land, he should serve the people not our family, I mean he can do both if he wants to, pero dapat nagingibabaw ang serbisyo niya sa mga tao.
"I'm just an apparition."
Napahinga ako ng malalim.
"What's the point of meeting you and asking you personally if you already know our intention and the reason why we're looking for you?" hindi ko na iniisip ang lumalabas sa bibig ko.
Lalo siyang ngumisi.
"You look in a hurry Your Royal Highness." his comment made shut me up. Yes, I am in a hurry.
"Malalaman mo rin ang rason kung bakit mo ako kailangang makita ng personal. If you asked me personally, babalik ako ng White Land kasama niyo at tutulong ako without nay second thoughts... all you have to do is ask me personally, simple."
Tinitigan ko siya sa mata. I met his red eyes, I'm trying to read what's running in his head... but he's hard to read.
"Find my place and face me, then all your questions will be answered... lahat ng tanong mo."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. There's something in his words. Read between the lines...
Isa-isa niyang tiningnan ang mga kasama ko. Tinitigan ko lang siya habang iniisip ang huli niyang sinabi sakin.
All my questions will be answered...
"How are you Marru? Feeling well?" napalingon ako kay Marru nang tanungin siya ni Mr. Parker.
"I hope you are, it will be such a lost if we lose someone who's doing his best to do his job properly."
Napalingon ako kay Mr. Parker na ngayon ay nakangiting nakatingin kay Marru.
"Right Your Royal Highness?" tanong niya sakin nang lingunin niya ako, sa klase ng tanong niya parang alam niyang alam ko ang pinupunto niya. His smile remained on his lips.
It will be such a lost if we lose someone who's doing his best to do his job properly.
Bahagyang nanlaki ang mata ko nang mapagtanto ko sang sinabi niya kay Marru.
He knows... Alam niyang peke ang kasama naming Marru. Tinitigan ko si Mr. Parker na binalik din ang titig sakin.
Face me, then all your questions will be answered... lahat ng tanong mo.
"Where can we find you?" I desperately asked.
Isang bagay ang biglang umapoy sa ere sa harapan namin, mabilis na nawala ang apoy at naging isang malaking kulay brown na nakarolyong papel, bumagsak ito sa sahig.
"Find me and I'll help you."
After he said that, he dissipated into thin air.