Ο ηλίθιος.
Και γιατί να μη συγκατοικήσω μαζί του;
Με κανέναν δε θα συγκατοικήσω έτσι όπως το βλέπω. Το έκανε επίτηδες.
Ενώ ήξερε.
Τώρα πως θα μπορέσω να διαλέξω με ποιον θα συγκατοικήσω;
Δε θέλω να πέσω πάνω σε κανέναν ψυχάκια.
Βγήκα έξω από την αίθουσα εξοργισμένη.
Έχε χάρη που σε έχω ανάγκη...όχι εσένα, τα χρήματα σου, βλάκα.
"Mia αγάπη μου ξέρεις πάντα να εμφανίζεσαι την κατάλληλη ώρα."
Με κοίταξε περίεργα, λογικό.
Την λευταία φορά που την αποκάλεσα αγάπη μου ήταν όταν έχασα το αγαπημένο της μπλουζάκι. Ακόμα μου κρατάει μούτρα.
-Ήταν ειρωνικό αυτό τώρα ή πρέπει να αρχίζω να φοβάμαι;
Έλεγε καθώς απομακρυνότανε, φοβόταν δε ήξερε από που θα της έρθει.
.
Αφού της εξήγησα τι έγινε με τον Cameron άρχισε να χαζογελά, ενώ αναίσθητα κατευθηνόμασταν προς την πίσω αυλή.
Δε μπορώ να την καταλάβω αυτή την κοπέλα.
-Ζήλεψε. Σε γουστάρει.
Είπε και συνέχισε να γελά.
-Αμέσως εσύ,ούτε μια εβδομάδα δε με ξέρει.Δε με γουστάρει απλά είναι ηλίθιο το παιδί.
Της απάντησα ενώ φτάσαμε στην πίσω αυλή.
-Γιατί ήρθαμε από εδώ; Τέλος πάντων.
Άλλωστε το παράξενο είναι πως πριν από αυτό έξω από την καφετέρια εγώ δεν τον είχα ξανά δει πουθενά στο σχολείο. Ούτε αυτόν τον Ethan,ο οποίος όπως σου είπα είναι κού-ΕΔΩ!
Είπα ξαφνιασμένη μόλις είδα και τους δύο στην ίδια παρέα.
Την συγκεκριμένη παρέα, η οποία με τρομάζει.
Όχι μόνο εμένα,τους πάντες.
-Τι είναι το κουεδω; Ελληνική λέξη;
Της γύρισα το κεφάλι προς το παγκάκι για να δει τον Ethan με κάτι άλλα παιδιά, γύρω στα 20.
-Ο Ethan είναι αυτός με την μαύρη μπλούζα,βέβαια το πρωί φόραγε αλλά ρούχα..δε ξέρω πως γίνεται αυτό. Είναι και ο Cameron εδώ;
Έτσι εξηγείται γιατί δε τους έχω ξανά δει μέχρι τώρα στο σχολείο. Αφού κάνει παρέα μαζί του γιατί να μην συγκατοικήσω μαζί του;
Ξέρει μήπως κάτι που δε ξέρω;
Την ρώτησα και αμέσως είδα ένα παιδί να με αγριοκοιτάζει ενώ ψιθύριζε σε κάτι φίλους τους.
Δε μου αρέσει καθόλου αυτό.
-Πάμε να φύγουμε δε μου αρέσει αυτή η παρέα, ήδη έχουν αρχίσει να μας κοιτάνε παράξενα , δε θέλω μπλεξίματα.
Συνέχισα ενώ ήδη την τράβηξα από το χέρι και είχαμε φύγει.
-Καλέ τι κουκλί ήταν αυτό;
Ήταν το μόνο που είπε μόλις είχαμε χαθεί από το οπτικό τους πεδίο.
Και ενώ εγώ φλυαρώ ως συνήθως η Mia στον κόσμο της, έχει κολλήσει εκεί.
-Όρμα του.
Ξανα λέει.
-Με ξέρεις πολύ καλά από ότι φαίνεται Mia..
-Μα το παιδί είναι θεός,θέλει και να συγκατοικήσεις μαζί του..μπαμ κάνει δηλαδή τι άλλο θες; Να βάλει καμιά ταμπέλα στο κούτελο "ΑΝΟΊΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΆΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ" ;
-Εσύ νομίζεις πως όλοι με γουστάρουν. Άλλωστε δε μου αρέσει η παρέα εκεί πίσω,δεν ακούγονται και τόσο καλά πράγματα.
Δεν ήθελα καν να τους βλέπω και τώρα προσέχω τα παιδιά του ενός και ένας άλλος θέλει να μείνει στο ίδιο σπίτι με εμένα.
[..]
-Αν θες πηγαίνω εγώ να προσέξω τα μωρά του καυτού μωρού και εσύ μείνε εδώ να γνωρίσεις το άλλο ατίθασο, αλλόκοτο μωρό.
Πρότεινε μολις έκατσε στον καναπέ μου.
-Αλήθεια; Mia μωρό μου σε ευχαριστώ.
Είπα και έπεσα πάνω της.
-Υπό έναν όρο.
-Ό,τι θες!
Είπα και έφυγα από πάνω της.
"Και παιδί παπά να μπει εδώ μέσα εσύ θα διαλέξεις τον Ethan..."
Είπε αργά και καθαρά για να το κατάλαβα κουνώντας το δάκτυλο της μπροστά μου.
"Δεν φαίνεται να είναι και τόσο καλό παιδί Mia.."
Αναστέναξα.
"Θα σου πληρώνω και κάθε μήνα 50$ από το νοίκι σου.."
Είναι τρελή.
_____
Παρόλο που έβαλα πριν τρεις μέρες,επειδή σας αγαπάω και σας είχα σε αναμονή πόσο καιρό είπα να βάλω και σήμερα❤❤
Σας ευχαριστώ και πάλι που διαβάζετε την ιστορία μου, αν υπάρχει οτιδήποτε που δε σας αρέσει θέλω να μου το πείτε, θέλω να ακούω και τα κακά σχόλια να βελτιώνομαι,θέλω να σας αρέσει αυτό που διαβάζετε❤