♚Kyle's POV
“Hey, I missed you Sheila.”
Ah shit, I hate to see her cry. Pinunas ko ang mga luha niya at ngumiti sa kaniya.
“Kyle, ikaw nga ba ‘yan? Ba’t hindi mo sinabi sa'kin na buhay ka pa?” sinusuntok niya ang dibdib ko pero hindi ako nagagalit. Ilang taon na nga ba ng huli kong nahawakan siya? 17 years na ang nakalipas ng huli ko siyang nakita ng malapitan.
“Sheila, sorry.” ‘yon lang masabi ko. Wala na eh. Hindi na ako makaisip pa.
“Ky-” nanlaki ang mga mata ko ng biglang natumba si Sheila. Mabuti nga at nabuhat ko pa siya.
“Shin, sinasayang mo lang ang oras mo. Pumunta tayo dito dahil sa misyon.” nanigas ako ng narinig ko ang boses niya.
“M-Mitoki.. ahahaha.. ahh.. urg.” ang hirap makalusot kay Mitoki!
“Deal with her later, Shin. Unahin mo muna ang pinuntahan natin dito.” tumango lang naman ako kay Mitoki. Inilagay ko si Sheila sa kotse tas inutusan ko ang tauhan ko na dalhin si Sheila sa bahay.
Hintayin mo muna ako Sheila, may papatayin lang naman ako.
“Kyle, nasa building na ‘yon si Fudane Oribe. Isa siya sa mga nag imbento ng device na ginamit ni Diane Santos.” paliwanag ni Jack ng nasa tuktok na kami ng isang building na malapit sa FUDANE Corp.
Tumayo ako sa kinauupuan ko at nagsimulang tumakbo at tumalon papunta sa kabilang building na konektado sa building ng FUDANE Corp.
“Jack, hintayin mo kami sa kotse mamaya.” sabi ko at tumango si Jack sakin at nagsimulang kumilos habang si Mitoki naman ay nasa tuktok na ng FUDANE Corp. Haay pro na pro talaga toh si Mitoki!
“Shin, let's make a bet. The one who catches the target wins.” rinig kong sabi ni Mitoki sa communication watch na binigay kanina ni Jack samin.
“Deal.” now then, let's start the hunt.
----
♚Khiro's POV
“Hindi pa ba siya gigising Diane? Kanina pa siyang tulog diyan eh! Naiinip na ako! Gusto ko na siyang pahirapan!” gising na ang utak ko pero ayaw parin ng katawan kong gumising. Dinig na dinig ko ang po inag uusapan nina Ranz (or should I say Zen?) at ate Diane at hindi ako makapaniwala sa naririnig ko.
“Be patient, Zen. Mas mabuti pa nga at hindi pa siya gising. Mas madali pa ang pag alter ng mga memories niya sa sitwasyon niya ngayon since hindi niya mapipigilan ito.” alter my memories?
“You've been brainwashed my twin.”
Yung sinabi ni Rhi noon. Totoo nga ba? Pero bakit? Bakit sa lahat ng tao na pwedeng gumawa sa’kin nito, ba’t si ate Diane pa?
“Tsk. Ba't mo nga ba ginagawa yan sa kaniya? Pwede mo naman siyang gamitin na bait para puntahin tayo dito ng pesteng kapatid niya.” Eh? Kapatid ko? Sino? Si Rhi? Teka, anong gagawin nila kay Rhi?
“Gusto ko na ang mismong minamahal ni Kyle na kapatid ang papatay sa kaniya.” parang nagalaw ko ang mga kamay ko ng narinig ko ang pangalan niya. Si kuya? Anong pinagsasabi ni ate Diane?
“Kaya mo siya ginagawang human weapon? Tch, pati ako mapapatay na ng batang 'yan pag binura mo ang lahat na nasa memorya niya at papalitan lang ng puro galit at kasakiman.” shit. Gusto ko na talagang imulat ang mga mata ko pero ayaw talaga eh.
Papalitan ang mga memories ko? Hindi.. ayaw ko niyan.. hindi pwede.. hindi.
“Khiro, want my help? I'll help you avoid that bitch's fake memories and let you remember everything you have forgotten.”
Sino ‘yon? May kumausap ba sa‘kin? guniguni ko lang siguro ‘yon.
“You're not making me up Khiro, I'm real. and I can surely help you.”
Nagulat ako sa nakita ko. Ako 'yan diba?
Si..sino ka? Paano ka nakapasok sa isipan ko?
“I'm.. well.. let's just say..
.
.
.
.....I'm the REAL you.”
-----
3rd Person's POV
“Hmm mukhang nirireject niya ang mga nilagay mo sa kanya Diane.” sabi ni Zen at lumapit sa unconscious na si Khiro na naka kadena ang leeg at dalawang kamay.
“Imposible. Paano niya marereject ang mga memories na ginawa ko?” nagpapanic na nasinabi ni Diane, tahimik lang si Zen na nakatingin sa kanya tapos pinalit ang atensyon kay Khiro.
“Seriously. Tch. Diane, kailangan mo ng gawin ng paraan ang problema mo. Magiging sakit sa ulo 'to kapag nagising siya.” sabi ni Zen matapos niya nanotice na gumagalaw ang kamay ni Khiro.
-sa consciousness ni Khiro-
“So Khiro~ why don't we wake up now?”
Nabigla si Khiro sa sinabi ng kamukha niya na nasa unahan niya, at bago pa man siya makasalita ay bigla nalang bumalot sa kanya ang madilim na paligid.
-Bliss Academy Moon's Ray Dorm-
“Fuck, wala tagang iniwang trail ang mga kumuha kay K! Argh, fuck it.” naiinis na sinigaw ni Ace at sinuntok ang pader.
“Tch, anong iniisip ni Ranz at sumama siya sa kalaban? Hindi niya ba alam na si Diane ang may dahilan sa pagkawala ni Khiro noon?” sabi ni Kai at kinokontrol nalang ang sarili na hindi magwala.
“Mukhang hindi ‘yon si Ranz, Kai. Nang nakita ko sila kagabi, sure akong umiba talaga si Ranz.” sabi ni Luke habang nakatingin sa mga paa niya.
Tahimik lang si Reyna, Kyo at Gabriel. Wala silang alam kung ano ang gagawin nila ng biglang tumayo si Kyo at umalis.
“Kyo? Saan ka pupunta? Oi Kyo! Your aniki is damn talking to you! don't just fucking ignore me!” pero nagpatuloy lang si Kyo sa paglakad at inignore lang si Kai. “Kyo!?”
“Kai, pabayaan mo muna si Kyo, alam mo naman na mas sobra ang nararamdaman ni Kyo keysa satin.” sabi ni Ace kaya natahimik si Kai.
“I don't care if my life is at stake, all I want is that you guys are safe.”
“Parang kapatid ko na si Kyo hahaha, Kai pwede bang akin nalang siya? hahaha.”
“Si Kyo ang pinakabata satin kaya siya ang dapat palaging pinapasaya natin.”
“Ah Kyo Kai huwag na kayong mag away diyan, alam niyo naman na ayaw naming nagaaway kayo.”
“Ace, Kai, Kyo, salamat at nandiyan kayo palagi.”
Mas natahimik si Kai ng naalala niya ang mga sinabi ni Khiro at Nicko sa kanila noon.
*tap tap*
Napatingin sila sa hagdanan at napatingin nalang sila ng nakita nila si Kyo na may dalang laptop.
“Kyo?” tawag ni Kai at agad na lumapit sa kanya ang kambal niya at umupo sa tabi niya.
“Kinuha ko lang ‘to, Kai. Naalala ko na meron akong nilagay na tracking chip sa earing ni Khiro.” sabi ni Kyo, napangiti si Kai tapos agad na niyakap ang kambal niya.
“Ang talino mo talaga!” napangiti rin naman si Kyo sa puri ng kambal niya sa kanya.
“So, Kyo? Malalaman natin ang exact na lugar kung saan si K?” tanong ni Ace at tumango naman si Kyo sa kanya.
“Teka muna, kailangan ‘to malaman nina principal.” sabi ni Reyna at lalabas na sana sa dorm pero pinigilan siya ni Gabriel at Luke.
“Hindi pwede Reyna. Pag ginawa mo ‘yan baka ipapunta rito nina sir si.. basta huwag.” muntik na ni Ace masabi ang pangalan ng kapatid ni Nicko.
“Anong pinagsasabi mo Ace? Kailangan ‘to malaman nina principal na si Khiro a-”
“Alam na namin.” nagulat silang lahat at napatigil ng bumukas ang pinto at pumasok si Jan kasama sina Jian, Jun at ibang mga tao na alam ni Ace, Kyo at Kai na nakilala na nila noon sa Asekura Household.
“You're an idiot Ace, you three became seriously soft.” nanigas si Ace, at ang kambal sa sinabi ng isang lalake na nakatayo sa tabi ng pintuan.
“Henry-sensei.” bulong ni Ace at napatingin kina Kyo at Kai na hindi makapaniwala na nasa unahan nila ang guro nila na nagturo sa kanila noon ng pag assassinate.
“Don't go soft, you brats! I know how you feel when Nicko died but that doesn't excuse you to become a wuss.” parang hinulugan sila ng maraming matatalim na kutsilyo sa sinabi ni Henry sa kanila.
“Don't get so hard on your students, Henry. They're still kids. They'll learn how to deal with their situation in the near future.” sabi ng isang lalake na mahaba at ang buhok at nakatali.
“Fuck off, Xavier.” sagot ni Henry kay Xavier at binigyan pa siya ng matalim na tingin.
“Xavier-san.” napatabon si Ace kaagad ng bibig niya ng na realize niyang nalabas niya ang pangalan ng noong senior niya sa pag assassinate.
“Yo! Ace~ how'd you been?” bati ni Xavier at ngumiti.
“We didn't come here for a reunion Henry, Xavier.” agad na pumunta ang atensyon sa nagsalita.
“Tama ang sinabi ni Cliff, pumunta kami rito dahil gusto namin ipa alam sa inyo na alam namin kung nasaan si Khiro. Pero hindi kami sigurado kung tama nga ang impormasyon na nakuha namin.” sabi ni Jun at agad na tumingin kay Kyo.
“Kyo, you can find your friend right?” nabigla si Kyo ng nasa tabi na niya si Xavier pero tumango lang naman siya. “Good, well then Cliff.”
Pagsabi nun ni Xavier ay agad na tumango si Cliff.
“We're not really asking for your help but since we are short on people. We would like you all to join this mission on retrieving Khiro Shin Asekura.”
-----
Zen's POV
“Ang cheeky niyo naman.” nabigla kami ni Diane ng may nagsalita. Paglingon namin sa likod ay agad akong nainis ng nakita kong nakangiti ang bwisit na Askura na ‘to kahit na nakakadena na siya
“Kaya mo pang ngumiti sa sitwasyon mong ‘yan no, Khiro?” sabi ko at napachuckle siya.
“Pfft hahaha! Hindi naman ako namomroblema sa sitwasyon ko ngayon eh. In fact, I'm actually enjoying this.” ang pagsasalita niya, ang tingin niya.. tch.. so he's free.
“Hindi mo binura ang lahat ng memorya ni Khiro?” tanong ko kay Diane at bago pa man siya makasalita ay inunahan na siya ni Khiro.
“Pa..paano ka.. nabura na kita noon! imposibleng makakabalik ka pa sa katawan mo.” sigaw ni Diane pero hindi naman ako nagtaka at nandiyan parin ang true memories ni Khiro.
“A fake can't erase the real me, kahit ibura mo man ang buong memorya ko tiyak na babalik at babalik ako. Hindi mo ako maalis, hindi ako aalis, at tiyak na hindi mo ako mabubura. alam mo ba ate Diane masaya ako at ginawa mo siya, napamahal na nga ako sa Khiro na ginawa mo at tiyaka hindi mo rin naman nacheck na binigyan ko si Khiro ng false memory din.” parang lumamig ang katawan ni Diane sa sinabi ng lalakeng 'to, tch bwisit.
“Diane?” tawag ko ng narealize ko na hindi na siya sumasagot.
“Z-Zen, binura niya.” eh? anong pinagsasalita ng babaeng ‘to? “Binura niya ang mga memorya na ginawa ko. Kinuha niya rin ang lahat ng mga files na nandito.” nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Diane at agad na lumapit sa tabi niya.
“Konektado pa rin ba ‘to sa utak ng gagong ‘yan?! Ba’t hindi mo hiniwalay ng gumising siya?” galit kong tinanong si Diane at mas na tense siya sa ginawa ko.
“She can't do that.” napapunta ang atensyon ko sa nakangiting gago.
“Anong pinagsasabi mo ha?!” sigaw ko tas lumapit sa kanya at kwinelyuhan siya.
“I'm saying that she can't do anything anymore, wala ng kwenta ang device na ginamit niyo sa’kin. Hindi niyo na ‘yan magagamit pa.” sinuntok ko siya ng malakas sa sinabi niya.
“Totoo ba ang sinabi niya, Diane?!” sigaw ko at hindi maka imik na tumango lang naman ang babae.
“Tch, what the fuck did you do?”
“Hehe simple, I just dominated that device of yours. I mean sino naman nga ba ang tanga na magkoconnect sa isipan ng isang tao at hindi naman sinigurado ang posibilidad na pwede ring pasukin ng tao ang device at mawasak ito sa loob? Argh hahaha that fucking hurts.” sinuntok ko siya ulit, sa sobrang inis ko ay sinipa ko siya sa tiyan niya ng sobrang lakas napa ubo siya ng dugo.
Pero kahit ginawa ko ‘yon. Hindi pa rin nawawala ang smirk niya
At nagulat na lang ako sa mga sinabi niya.
“Haha Zen, tapos ka na ba? It's my turn now haha. Ate Diane, say hi to death for me okay?”
-----
♚Kyle's POV
“You can still choose, Mr. Fudane. Tell me where Diane is and why you made that device or die a very very painfull death.” parang ako ang natakot sa sinabi ni Mitoki.. ang brutal kasi ng Miki na ‘to. Hindi nga kami mag kadugo pero siya na ang naging big brother ko eh. That might be the reason why I obey every word he orders me.
“F..fine!! I'll tell you everything!! just please!! Don't kill me!!” pfft. Ang dali naman mapasuko 'tong si Oribe na ‘to.
“Spill it then.” matalim na sinabi ni Mitoki pero hindi parin inaalis ang dagger na tinututok niya sa leeg ni Oribe at ang baril naman sa ulo.
“D..Diane is hiding at the F..Fernandez Household.. she..she threatened me to make the device because.. if..if I don't, she'll kill my little brother.” nabigla ako sa sinabi ni Oribe.
“Okay! Miki~ itali mo na siya at dalhin mo nalang kina Mitsu.” utos ko. Naghesitate sa una si Mitoki pero sinunod niya rin naman ako.. haha ang cute talaga ni Miki pag nagpapout siya.
Mitoki Yuu is older than me for 3 years and like I said before I obey every word he orders me, but even though he still treats me like his little brother, once I call him in his nickname. He knows that I'm already ordering him something.
“Miki, tawagin mo sina Jan. Sabihin mo sa kanila ang lokasyon ni Diane.” utos ko ulit at agad na kumilos si Mitoki. It's rare for me to call him Miki and I only do that when the case I'm dealing with is actually serious.
I guess I could say that this is a serious case, right?
----
Nang nakabalik na ako sa bahay, agad akong nakatikim ng suntok, natawa nga ako ng nakita ko kung sino ang sumuntok sa’kin.
“I missed you too you psycho.” naiiyak na sinabi ni Sheila at niyakap ako. Niyakap ko din naman siya at hinintay siyang kumalma bago kami umupo sa couch, inexplain ko sa kanya ang lahat at alam niyo ba sinuntok niya ulit ako ng sinabi ko sa kanya na tinago namin ng mga kambal niya na buhay pa ako.
“Patawarin mo ako Sheila. Ginawa ko lang kasi ‘yon dahil kailangan ko talaga eh at tiyaka hindi lang naman ikaw ang nasaktan eh! Ako rin naman!” sabi ko at pinunas ang luha niya naman na tumutulo sa mga mata niya. "Sheila, sorry if I hid everything from you. I just didn't want to hurt you.”
-----
♕Reyna's POV
Tatlong ang nakalipas at nalaman na namin kung nasaan ang lokasyon ni Khiro.. pero nagulat lang naman kami sa nakikita namin ngayon.
“What the fuck happened here?” bulong ni Xavier pero naririnig naming lahat.
Hindi kami makagalaw sa nakikita namin. Nang makarating kami sa lugar na dinala si Khiro agad na nadatnan namin ang maraming bangkay na nakapalibot sa fortress.
Puro nakabalot sa dugo, hindi na mamukhaan, lumalabas ang mga buto, wala na ang mga parte sa katawan, nabubulok na nga rin ang ibang katawan.. urgh.. I think I'm gonna puke from what I'm seeing right now.
“Well, we did look for this place for three fucking days, so it wouldn't be a shock if something like this happened.” sabi naman ni Henry na sumunod kina sir Jian na pumasok.
Nang nakapasok na kaming lahat ay napatabon kaagad ako ng ilong ko ng nasinghot ko ang napakabahong amoy ng nabubulok na katawan. What the hell mas madami pa nga ang mga katawan dito sa loob!
“Sino sa tingin niyo ang gumawa nito?” tanong ni sir Jun habang nakatingin sa isang bangkay.
“Nakita ko na ang ganitong pangyayari noon at kilalang kilala natin kung sino lang naman ang nay kayang makakagawa nito.” sabi naman ni principal Jan at isa isang tinignan kaming lahat.
Si Khiro.
“Hey guys! I found a room!” lumapit kaagad lami kay Cliff ng sumigaw siya, nanlaki nalang ang mga mata namin ng may nakita kami babae na nakasabit sa ceiling. Punong puno ng dugo at merong mga malalalim na sugat sa iba't ibang parte ng katawan
*clank*
Nabigla kami ng may narinig kaming parang ginuguyod na kadena at lumalapit samin, agad na tinaas naming lahat ang mga baril namin at tinutok sa figure na lumalapit.
“Akala ko.. haa.. na..kalimutan.. niyo na.. haa.. ako.” ang boses na ‘yon. Agad na tumakbo sina Ace, Kyo at Kai sa nanghihinang si Khiro pero hindi namin ako makagalaw ng nakita ko na may ginuguyod pa si Khiro na katawan.. si Ranz.
“K? Okay ka lang ba, K? Hindi ka naman nila nasaktan diba? Waah!! May sugat ka!” nagpapanic na sinabi ni Ace.
“Hahaha huwag kang.. haa.. magala..la sa’kin.. oka--”
“Khiro!” nabigla na lang ang lahat ng natumba si Khiro, agad na binuhat siya ni Ace at tiyaka lumabas na sa kwarto kasama ang kambal.
“Reyna, Xavier, samahan niyo sila at dalhin si Khiro sa ospital.” tumango nalang kami ni Xavier at lumabas
Ginawa nga ba ni Khiro ang lahat ng ‘to?
-----
♔Rhiko's POV
“Rhiko, nasaan si Kyle? Kasama mo ba ngayon?”
Tanong ni Jun sa’kin sa kabilang linya.
“Ha? Ah wala. Hindi pa siya makakabalik dito dahil nandito pa rin sina Oliver at Senri. Ba’t mo hinahanap si kuya? May kailangan ka ba sa kanya?”
Tanong ko tas narinig kong may kinausap siyang kasama niya bago sumagot sa’kin.
“Ano kasi eh.. nahanap na namin ang pinagtataguan nila. Okay na rin naman si Khiro, sinugod na namin siya sa ospital, tama nga ang impormasyon mo nanakuha ni Kyle na nandito pa rin sila sa fortress ng mga Fernandez. gusto pa nga sana namin tanungin si Diane kung involved siya sa ginagawa ng mga Ramirez pero huli na kami eh. Patay na siya ng nakarating kami dito.”
Napatigil ako sa paglalakad ng sinabi ‘yon ni Jun. Patay na si Diane? Fuck, problema na naman ‘to.
“Pupunta ako diyan.” sabi ko at inend na ang tawag, pumasok ako sa kwarto ko tas dinial ang number ni kuya.
“Hello? Kuya? Pwede ka bang sumama sa’kin bumalik sa Pilipinas? Ha? Pwede? Salamat! Magkita na lang tayo sa airport. Isama mo na sina Miki, ate Sheila at Jack.”
-----
♚Khiro's POV
I just merged to my real self. I remember everything. All the memories I once had. So the real me made me remember about my family.
At surprisingly, siya pala ang demon side ko di. I just witnessed myself brutally killing everyone at the fortress.
“Akala ko.. haa.. na..kalimutan.. niyo na.. haa.. ako.” parang iiyak na ako.. tatlong araw na akong nandito.. hindi ko pa naman alam kung nasaan ako.. naiitak na nga ako sa sobrang saya ng nakita ko sina Ace.
“K? Okay ka lang ba, K? Hindi ka naman nila nasaktan diba? Waah!! May sugat ka!” nagpapanic na sigaw ni Ace, napatawa naman ako sa kanya kahit na masakit na ang buong katawan ko.
“Hahaha huwag kang.. haa.. magala..la sa’kin.. oka--”
“Khiro!” ‘yan na ang huling narinig ko bago ako nawalan ng malay.
----
Paggising ko ay agad akong napaupo at napangiti ako ng nakita ko sina Ace, Kyo at Kai. Hindi ko alam kung bakit pero parang mas lumiwanag ang kwarto ng nakita ko si Ramirez. Nang nilibot ko ang mata ko sa kwarto, nanlaki ang mga mata ko ng nakita ko siya. Ah shit my tears are already falling. I can't stop them.
“Kuya, ba’t mo ko iniwan?” siguro first time ‘to sa buong buhay ko. First time na umiyak ako ng sobra. Para nga akong bata.
“Sin, forgive me.” niyakap ako ng kapatid ko na inakala kong wala na. Kapatid ko na matagal ko ng gusto makita.
“Masaya ako at hindi ka napuruhan Khi.” sabi ni Rhi at ginulo ang buhok kaya napangiti lang naman ako.
“Waah reunion ba ’to ng mga Asekura? Boss, baka inaabala lang namin kayong tatlo! Lalabas lang muna kami.” sabi ni Ace. Boss? Sino?
Agad akong napatingin kay kuya Shin. Don't tell me...
“Kuya Shin, ba’t ikaw ang boss? Nasaan si Dad?” tanong ko at napahinto sina Ace sa paglabas sa kwarto at napatingin sa’kin. Napalingon ako kay Rhi at nagulat ako ekspresyon niya ngayon.
“Rhi? Anong nangyari kay Dad? kuya? Ace?” parang naiinis na ako dahil ang tahimik nila. “Can someone please fucking tell me what ha-- ack.” bigla nalang ako napaubo ng dugo nang sumigaw ako.
“K!” sabi ni Ace at agad na lumapit sa’kin.
“Wala na si dad. Namatay siya sa sakit na cancer.. alam mo ba Sin.. gusto pa niya sanang makita tayong tatlo na magkasama.” hindi ako makaimik sa sinabi ni kuya. Parang nawala ang boses ko. Hindi ako makasalita.
“Khi?” inangat ko ang ulo ko at tumingin kay Rhi tapos agad na tumingin kay kuya Shin.
“Kuya Rhi and I, we're your weakness right?”