Chapter 51 - Queen's King
XANDER'S POV
It's been five months.... five months of longing.. five fucking months of missing you...
Ang sakit. Ang sakit sakit na hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas. Yung bang kada segundo ramdam mong parang may tumutusok sa puso mo. I never knew I can feel this pain. Pero parang sobra naman ata to?
Why? W-why her?
"Xander... anak... tama na! Maawa ka sa sarili mo." I close my eyes when I heard my mom. "Anak.. Lumabas kana. Nag-aalala na sila sayo." She said but still I didn't answer her.
Sa ngayon. Ayoko munang humarap sa kahit na sinong tao. Ayaw ko munang may umistorbo sa akin.. Ayokong istorbohin nila ako habang inaalala siya..
"Anak, you can always tell mommy. Nasasaktan din ako sa pagkukulong mo. Please baby.." Rinig kong iyak niya. Ramdam kung ilang minuto nalang ay tutulo ang luha ko. I am sorry mom.. but I can't.
Naramdaman kung inayos niya ang kumot ko at hinalikan sa noo, rinig ko din ang pag-sarado ng pinto. Bumangon ako at kinuha lo sa side table ang litrato namin ni Sofia noong nag mo-movie marathon kami sa bahay namin.
My family is always been there with me. My brother who is studying at France booked a flight here in the Philippines to see me. Kahit na wala akong kinakausap ni isa sa kanila, nandyan pa din sila at tinutulongan ako.
Hindi ko nilunod ang sarili ko sa alak o kung ano pa. Baka kasi magalit ang asawa ko sa akin. Hindi. Magagalit siya! Maton yun! Amazona! Baka outside the kulambo ako! Sabi pa nga niya dapat magtagaloga ako kaya ginagawa ko na.
"Labas Ian Xander"
"Arghhh! You kiss stealer!"
"I'll be fine, Xander."
"Yes, I am the Pandora you are talking about."
"No. My maiden's house."
"Ganun ba kadali sayo na ipagtapat sa isang tao lahat ng sikreto mo? Na 'Hoy! Xander ako pala yung leader ng Black Death Gang, si Death Princess kami yung tunalo sa inyo.' Ganun ba? Pero hindi eh! Hindi ganoon ka dali dahil kapag sinabi ko kung sino ako madami ang magbabago!"
"By the way, hindi ko nagustuhan ang tingin nung babae sayo."
"I love you.."
"I love you so much baby..." So much that it kills me..
--
Tahimik kung binabagtas ang hallway ng LPI. Ramdam ko ang tingin ng lahat sa akin ngunit isiniwalang bahala ko ito. Parang hindi na ako sanay.
Pumasok ako sa room namin. "King!" Rinig kong bulong ng Room President namin na napag-alaman ko na reaper ng Alpha.
"K-king." Tiningnan ko si Kennath na katabi ko. "P-pumasok ka!" Ngumiti ako sa simabi niya.
"Yes.. life must on go my friend." Ikling tugon ko at sinuot ang headphone ko.
I miss you..
Pagkaraan ng ilang minuto ay nakita kong pumasok sila Tiffany. Kitang-kita sa mga mata nila ang pighati. Lumingon sila sa pwesto ko na nanlalaki ang mata. Pero hindi ko nalang pinansin iyon.
Sumapit ang lunch at sabay-sabay kaming kumain sa garden ng LPI. Tahimik lang akong kumakain at nakikinig paminsan-minsan sa mga kwentuhan nila.
"Huy nerd, kumain ka ng marami. Nangangayayat ka."
"Ikaw din unggoy, hindi pa naghilom ng tuluyan ang sugat mo."
"Althea, sweetie kainin mo lahat to ako nagluto niyan."
It's good to know that hindi na trauma si Althea sa pagkaka kidnapped sa kanya. Tawang-tawa pa ito ng malaman halos magwala si ulan nung araw na pagkawala niya. Pero she's thankful that we save her. Pero she feel's sorry for me.. Kung sana daw at hindi nalang ako sumama.
What if I didn't leave her?
What if I insist to stay in that hospital?
Andaming regrets and what if's sa isipan ko. Pero ni isa sa mga iyon ay wala akong masagot.
Zheighjein.. my wife is my kryptonite and each day that she's not with me I feel so weak.
All I wanted in the past is to be tthe strongest but it has perks.. Perks that I know I will never have again.
"King!" Lumingon ako kay Kenneth.
"Nako, kumain ka. Mag magagalit pag hindi ka kumain!" Wika niya at naglagay pa ng ulam at pagkain sa plato ko.
"King, anong gusto mo, coffee, tea, or me?" Wika ni Drake na binatukan ni Cally. "Loko-loko ka talaga."
Napakamaot nalang si Drake sa ulo niya. "Sorry na honey."
After Cally stayed in the hospital for a week, she and Drake confesses to us na matagal na silang kasal. Though nung una katuwaan lang pero never naman nilang plinano na mag annul hanggang sa na fall na lang sila sa isa't-isa.
She's stable now and coping up. Good for her.
Napatawa ako sa isipan ko. Fixed marriage din ang naging dahilan kung bakit ko nakilala si Zay. Ang babaeng minahal ko at mamahalin pa rin.
At kung sa kaling mangyari man iyon.. I will never think twice of marrying her.
Right now, she's takes one part of me at walang kasiguraduhan kung maibabalik pa niya. I'm so smitten to her.
"King! Juice gusto mo?" Tinaas ni T ang canned juice at umiling lang ako.
"King a-alam mo namang a-andito parin kami diba?" Tumahimik ang lahat sa sinabi ni Minchi na ngayon at umiiyak na. Pinatahanan siya ni Trake ngunit hindi parin siya tumitigil sa pag-iyak.
"King.. Hindi lang ikaw ang nasaktan. Nasaktan din kami, please kausapin mo na kami."
"Andito ka nga kasama namin pero feeling ko hindi mo kami napapansin bro naman, kakayanin natin to okay." Nilapitan ako ni Rain.
"Sobrang nagpapasalamat ako sa kanya. Sa mga tinulong niya sa paglihim nung sa amin ni Thea dahil may hidwaan pa ang grupo natin, sa pagtulong sa akin sa tuwing tinatakas ko sil Althea at, sa pagpapanakot sa akin kapag hindi ko inayos ang relasyon namin ng Thea ko."
"Alam kong kayo mo King, ikaw si Ian Xander diba?" Wika ni Ken.
"King pwede mo kaming sandalan, hindi naman mahirap iyon. Kaibigan mo na kami dba?" Sumangayon sila sa simabi mi Cally.
"Ayaw ka naming nakikitang ganyan King, dahil kami rin ay nasasaktan."
"Wh-what did I do to deserve the pain?" Mahinang bulong ko sapat na upang marinig nila.
Lumapit si Tiffany sa akin at tinapik ang balikat ko. "Sobrang sakit ba?" Tumango ako.
"Let it out king," tumingin ako sa kanya.
"Ilabas mo lahat ng sama ng loob mo, sakit at kung ano-ano pa. Andito kami.. Andito kaming mga kaibigan mo."
"The first time I saw her I was really stunned. Mukha siyang manika at sobrang laming ng mga titig niya. Hindi ko alam na doon na mag sisimula ang lahat.. I was fixed marriage with her na tinutulan niya pero later on she accepted it.. Everytime I saw her on our house mas lalo lang nahuhulog ang loob ko sa kanya. Kung kikilalanin mo ng lubos my wife is a sweet girl, madaling pakiligin pero mabilis mapikon. Nasubukan lang nung she revealed she was the girl I loathe the most.. I never knew my wife is the famous girl in the underworld.. I never knew my wife could be like tht but despite of that tinanggap ko siya at tinanggap miya ako....
... I almost out of breathed when I confess my love to her. Malay mo one-sided lang pala but no she accept it with all of her heart and tell me that she loves me too. I really love her until.. until.."
Niyakap ako ni Minchi at Tiffany na sinundan ni Althea at Cally. Ramdam ko din ang pagkabasa ng damit ko. Like me they are also in deep pain right now.
"We'll get through this king." Rinig kong bulong ni Minchi. "Ang sakit sakit. Sobrang sakit na." Humiwalay sila sa akin.
"You may not see me crying but my heart.. My other half is already dead and I need the other half for me to stay alive." Wika ko at bumuntong hininga.
"And I've decided to seek my half...."
TO BE CONTINUED...
______ ___ __ _
Unedited.
Dama niyo na ang pighati ko?
Please read my new story LOVE Origami. Yung mga nakabasa po ng one-shot iba po siya pero try niyo pa din. Wala na-inspire ako eh. You can visit my profile nasa my works ko na siya. Thanks!
Expect an update tomorrow. I love you, legends! #TFLGIAN
VOTE.COMMENT.FOLLOW.
IG: @baektaexx_
Twitter: @monsterfiffy_
Copyright © MonsterFiffy Wattpad