---
"Hera." pag-ulit niya sa pangalan ko. Napasinghap ako. Feeling ko anytime magcocollapse yung tuhod ko. Para akong batang nakakaramdam ng pangungulila, gusto ko siyang yakapin. I admit, I miss him. Lahat ng alaaala naming dalawa, parang slideshow sa utak ko.
"Hi? Long time no see." Bati ko sa kanya na parang wala lang. As in wala lang.
Deretso pa rin siyang nakatingin sa akin. Parang hindi makapaniwalang ako yung nakikita niya ngayon. Para naman kaming sira dito kung tititigan niya lang ako.
"Wayne." tawag ko para makuha yung atensyon niya ulit.
"Hera Lei!" tumakbo siya palapit sakin. Nagulat na lang ako nung bigla niya kong yakapin.
"I miss you so much." sabi niya.
"Wayne, saglit." Marahan ko siyang tinulak dahil sa pagkailang. Isa pa, napadako ang tingin ko kay Raven. Nakatingin lang siya samin at mukhang naiinip na din.
"Sorry. Namiss lang talaga kita. Sabi ko naman sayo, babalik ako e." ngumiti pa siya.
"EHEM!"
Napatingin naman ako kay Raven sa entrance niyang yun. Buti na lang kasama ko siya.
Napatingin din sa kanya si Wayne pero agad din naman ulit siyang bumaling sakin.
"Ah. Wayne. Si Raven nga pala. K---Kaibigan ko." Ngumiti naman si Raven at humakbang palapit kay Wayne.
"Wayne, dude. Future boyfriend ni Hera Lei." Taas-noong pagpapakilala niya.
Bumabalik na siya sa ugali niya. Ang bilis niya talagang maging komportable sa paligid niya.
"Raven, dude. Kapit-condo niya." sabay turo sa akin.
Humarap na ulit sa akin si Wayne.
"Hera, can we talk?"
Matagal din akong napatitig sa kanya, nagdadalawang isip kung papayag ba ko. Pero hindi na dapat. Wala naman nang dapat pang pag-usapan. Ayoko ding madamay siya sa magulong takbo ng buhay ko.
"If course, we can...." ngumiti siya. Pero tinaasan ko lang siya ng kilay. "But we may not." tumingin siya sa akin ng nagtataka.
Eto na. Eto na lang ang way para di na siya umasa pa.
"Wayne. Let's not see each other again. Let's just forget everything about us. Forget about me. Dapat di mo na ko binalikan pa. Wala ka na ring aasahan pa, Wayne." deretso sa mata ko siyang tinignan. Bumalatay naman agad sa mata niya ang lungkot. Ganun siya ka transparent. Mabilis mong malalaman kung anong nararamdaman niya.
"Pero, Hera.."
"No buts,Wayne. Goodbye." Hinila ko na si Raven papunta sa parking lot.
Nasaktan ko na naman siya. Ang bigat ng bawat paghakbang ko. Para akong dinudurog sa bawat paglayo ko sa kanya. Sobrang bigat.
Hindi ko siya kayang makitang nasasaktan. Pero yun lang talaga ang posibleng paraan. Mahalaga siya sakin pero hindi ko kayang suklian yung pagmamahal na nakita ko sa mata niya kanina. Ayoko.
Napatigil ako sa paglakad nang matiyak ko na malayo-layo na kami kay Wayne. Agad akong napahawak sa kaliwang parte ng dibdib ko kung saan ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso ko. Nauna naman sakin si Raven na maglakad at hindi man lang ako nilingon.
"Why you, girls, love to break our hearts?" Basag ni Raven sa katahimikan. Halos dalawampung minuto na kaming nasa daan, pero wala saming dalawa ang nagsasalita na mas lalo lang nagpapabigat ng nararamdaman ko. Para bang pakiramdam ko, may mali akong nagawa lalo pa nang makita kong nagpipigil siya ng luha matapos niyang magsalita.
"Sa ginawa mo sa lalaking yun, you made me remember of the things that happened in my past. I can feel him. I am him, Hera. Yung sakit sa mata niya kanina. Why did you do that? Mukha namang mahal ka niya, mukha namang espesyal siya sayo..." matagal siyang tumigil, mukhang iniisip niya ang bawat linyang bibitawan niya. "Pero bakit mas pinili mong masaktan siya, Hera?"
-----
*We Can't Stop playing*
"Tequila sunrise please." sabi ko sa bartender. Wala na kong nagawa kundi ang mapahilamos na lang sa mukha ko. Pakiramdam ko kasi pagod na pagod ako ngayong araw na to.
"Coming up, Mam!"
Dito na ako nagpababa kay Raven. Wala pa ko sa mood umuwi. Ayoko sa tahimik. Kung ano-ano kasing pumapasok sa isip ko.
Kahit saan ako tumingin, si Wayne ang nakikita ko. Nakikita ko yung mata niya kahit saan, exactly the same eyes I have seen earlier. Sobrang lakas ng tunog na nanggagaling sa speakers, pero yung tanong ni Raven ang paulit-ulit kong naririnig. Nasaktan din naman ako ah. Hindi ako manhid, tngina. Pero kasi, alam ko, na kung nakipag-usap pa ko kay Wayne, bibigay ako. Bibigay lahat ng pader na ginawa at ipinaligid ko sa buong pagkatao ko.
Ramdam ko na ang hilo, hindi ko na rin alam kung ilang shotglass na ang napapatumba ko.
"Sexy."
May tumabi saking lalaki. Tinitigan ko siya, pero hilong hilo na ko. Hindi ko na makita ung features ng mukha niya. Pano ko nga namang makikita, eh naka-tungkod yung mukha niya sa mga braso niya ng nakatungo. Siguro hilo na rin to. Pero ako ba yung kausap nito? O baka guni-guni ko na lang yung boses kanina?
Itinaas niya ang ulo niya at humarap sakin, sa isang iglap naramdaman ko na lang ang pagsunod ko sa galaw ng labi niya. Nakapikit lang siya habang hindi ko naman magawang ipilit ang mga mata ko. Naamoy ko kasi yung pabango niya, sa dami ba naman ng pabango bakit parehas pa sila ni Wayne? Dumilat siya saglit pero hindi nakatakas sa mata ko yung kulay abo niyang mga mata. May kilala din akong ganyan.
Mas lalo akong nahilo sa paghalik niya. Konti na lang tutumba na ko sa kinauupuan ko. Kaya naman unti unti akong tumayo at sumampa ako sa kanya at mabilis na ipinulupot ang mga binti ko sa bewang niya. Bumibilis yung paghalik niya sakin. Masarap. Nakakalasing. Mas lalo akong nawawala sa sarili.
Next thing I knew, nakahiga na ko sa kama. I don't know how and I don't care where.
Para akong babaon sa kama sa mga halik niya. Mabigat pero nakakadala.
Nagsimula ng gumapang yung mga kamay niya. Hinahanap niya yung laylayan ng dress na suot ko. Hanggang sa mahanap niya yun sa hita ko. Pataas ng pataas yung paghaplos niya, hanggang sa tuluyan niyang mahubad yung damit ko.
-----
Skin to skin, he started grinding his hips as his kisses trailed down to my neck. I gasped when I felt him fondling my breasts. His lips returned its way to mine. He inserted his tounge into my mouth exploring every detail of it.
I let a moan escape from my mouth.
"Ughh.." He moaned. I started moving my hips following his moves.
He squeezed my bosom that made me arched my back, he used thag as an opportunity to lick the tip of my bosom.
"Uhhhhh.." I moaned because of the pleasure he's giving me by sucking my right nipple while giving tickling pinches on the other one.
I tried to find light but its hopeless. I wanted to see his face and I am intrigued. I really am that I could even think of this while he is moving his fingers between my thighs.
"Hmmmm..."
He placed himself between my legs. He continued rubbing my wetness while he goes back and kissed me once again.
A glint of light flashed somewhere that I get to see his gray eyes staring at me.
His eyes are really familiar. But no.. impossible.
I felt his manhood. Already seeking for my entrance. He stayed still.
"Move.." I whispered and felt him stiffened.
"Why? First time mo ba? Relax and move." I kid. This isn't his first time, he's too good to be a beginner.
Still, he isn't starting any move, so I initiated.
I put my hands over his butt and moved myself. He stayed still. But later on, he moves with me while giving me a deep kiss.
We exchanged moans until we reached both of our peaks.
He lied beside me. And before I doze off, I heard something I wish I never did.
"I love you so much, Hera Lei."
Maybe it's the dizziness.
-----
Nagising ako na ang sakit ng ulo ko, mas lalo pang sumakit nung nakita ko kung nasaan ako.
NASAAN AKO?!
Kailan pa naging color blue ang kulay ng kwarto ko?!
Umupo ako para mas mailibot ko yung mata ko sa kung nasaan man ako.
Paupo na sana ako..
"Awwww." naramdaman kong kumirot yung bandang sentido ko kaya kusang bumagsak yung likod ko sa kama.
Sinubukan ko ulit umupo, paunti-unti at saka ko inilibot ang tingin ko sa buong kwarto. Ang naaalala ko, may lalaking lumapit sakin. Nag-sex kami. Agad ding nanlaki ang mata ko nang makita kong, suot ko na ang nga damit na hinubad ko kagabi saka ko lang napansin, hindi ko man nakita pero sigurado akong ibang kwarto yung pinasukan ko kagabi, hindi itong kwartong to.
'I love you so much, Hera Lei.'
'I love you so much, Hera Lei.'
'I love you so much, Hera Lei.'
"No. No, Hera. Lasing ka non. Hallucinations mo lang yun. No." pilit kong kinakalma ang sarili ko ng maalala ko yung nangyari kagabi, lalo na nung maalala ko yung boses na narinig ko bago ako tuluyang makatulog.
Hawak hawak ko ang noo ko. Mas lalong sumasakit ang ulo ko twing iniisip ko na siya ang lalaki kagabi. Hindi pwede. Sa dami ng lalaki, imposibleng siya yun. Hindi niya rin gawain ang mag-bar.
DAMN! NO!
Narinig kong tumunog yung doorknob sa kwarto. Mas lalong sumakit yung ulo ko, naramdaman ko rin yung mabilis na pagtibok ng puso ko. Para akong tinatalunan ng sampung kabayo.
Hanggang sa nakapasok siya sa kwarto.
'Hindi to pwede.'
"Hera Lei. We meet again." ngiting ngiti niya pang sabi sakin habang ako, naiwang gulantang.
Wayne Asuncion. Bakit pilit na pinagku-krus ang landas natin. Bakit ikaw pa?
---
Edited. 03/06/17
Chuchubi♥