-Abigail's PoV-
Tumango si Mama at hinablot ang gun niya. "Oo anak. Si John Retrac Flee! Siya......siya si--*BANG* AHH!" Napatingin ako sa....bodyguard na babae.. "Kainis ka Zedekiah!" Sigaw ni Mama. Nabaril si Mama ng babaeng bodyguard na kasama ko kanina...traitor... Nanginginig na hinablot ko ang gun at tinutok ito sa tinatawag nilang Zedekiah. Kahit hindi ako marunong gumamit ng baril, Basta ko nalang itong pinutok at biglang may humarang sa kanya kaya si Mr. Nate ang natamaan ko, sa tuhod..
Pero hindi na ko nagulat, ngayon alam ko na....naging uto-uto ako sa kanila....binilog nila ang utak ko....hindi ko sila mapapatawad!! "Liars.....Liars.....Liars....Liars" 'Yan lang ang paulit-ulit kong sinasabi habang nagpapaputok. Wala na akonhg pakielam kung sinong matamaan o mapatay ko....isa lang ang nararamdaman ko ngayon,
......puno ako ng galit.
Nagsisisi ako na nakilala ko siya....
Nagsisisi akong niligawan niya ako....
Nagsisisi ako na naging girlfriend niya.....
Nagsisisi akong siya ang minahal ko...
Nagsisisi ako sa lahat....
Nagsisisi ako....
....na iniligtas ko pa siya.
Nagpauto ako sa kanila. Biglang natamaan sa tuhod si Kennard o ang totoong Ken kaya tinulungan siya ni Tiara. "Couz! Stop this!!!" Humarang siya sa kanilang lahat kaya napatigil ako sa paggalaw ng gatilyo... Biglang may pumasok sa loob at tumakbo papalapit sa akin..papalapit soya ng papalapit....tinatawag niya ako...
Niyakap niya ako agad kaya nabitawan ko ang baril ko. "Pamangks! Pamangks!" Umiiyak si...Tita? "T...Tita" Tawag ko. Unti-unting lumalabo ang paningin ko hanggang sa umiiyak na pala ako. Nilapitan ni Tiara si Mama para tulungan...at pagtingin ko sa pintuan...tumatakas na sila..
Hahayaan ko muna kayo ngayon...
Humanda kayo...
Ako naman ang maghihiganti sa inyo...
***
Pagdilat ko ng mata ko, una kong hinanap si Mama...at nandito siya ngayon katabi ko, si Tiara pinupunasan ako ng lampin para mawala ang mga sugat ko..tapos si Tita naman, naghahanda ng makakain sa gilid kasama si Ivan at 'yung dalawang maids..
Bumangon ako agad. "Mama--" Ngumiti siya sa akin at hinawakan ang pisngi ko. "Thank you....you still trusts me" Ngumiti rin ako sa kanya. "Mama, okay po ba kayo? Hindi ba nabaril kayo nung Zedekiah na 'yun?" Tumawa naman siya saka pinakita ang bulletproof na suot niya. "Don't worry. I have this"
"Couz. Okay ka na ba?" Tanong ni Tiara...tumango lamang ako. "T-Tita...I'm sorry about sa..."
"It's okay Tiara...huwag mo na ulit sasaktan ang anak ko okay? Siya nalang ang natitira para sa akin" Tumango naman si Tiara. "Hoy hoy! Bestie, kasama rin ako no!" Sigaw nito habang may dala-dalang soup. "Pamangks, inumin mo ito, gawa namin 'yan nila Ivan" Utos niya. Sinubuan naman ako ni Mama.
"Buti naman, gumising ka na" Tumingin naman ako kay Ivan...na nakasandal sa pinto.. "Uhm, anak... Marunong kang bumaril?" I shook my head to say no. "So, paano mo na-shoot si Kennard? And Mr. Nate?" Tanong ni Tiara. "H-Hindi ko alam....basta ginalaw-galaw ko lang 'yung trigger" Sabi ko. "Anak. Don't do it again, okay? Lalo na hindi ka pa marunong bumaril ngayon" Lumingon naman ako kay Mama saka tumango.
"Pero Mama....gusto ko pong malaman kung paano bumaril" Napalingon naman sila sa akin na gulat na gulat... "Anak...no--" Nilingon ko siya. "Ma...for self defense ko lang naman" Ngumiti naman si Mama. "Pag-iisipan ko pa...Okay... Pwede bang lumabas muna kayo?" Sinunod naman nilang lahat ang utos ni Mama.. Humarap sa akin si Mama at tila kinakabahan. "Mama....may problema po ba?"
"N-No...anak, huwag ka sanang mabibigla about sa boyfriend mo kase..."
"K-Kase?" Pati ako kinakabahan narin. "Matagal ko nang gustong sabihin sa'yo ito pero ayokong masaktan ka...tutal, napunta na sa ganitong sitwasyon at alam mo na kung sino sila..... Siguro dapat ito na ang panahon na sabihin ko sa'yo ito....si John..."
Sobrang kinakabahan ako....anong ibig niyang sabihin?
"Si John......"
"....Ay si Jasper John Carter....siya... ang anak ni Ash David at ni Josephine Carter...."
Halos malaglag ang puso ko sa narinig ko... "M-Mama...hindi ka b-ba n-na-nagbibiro?" Nanginginig kong tanong...sana hindi....nagbibiro siya hindi ba? Hindi ba? Di ba? Mama?
Halos tumulo na ang mga luha ko dahil hindi makasagot si Mama... Nakayuko lang siya....at nagsimula naring umiyak.. "Daughter, you know..I'm sorry but...it's true.... I'm saying the truth" Pinigilan kong makahinga sa narinig ko....panaginip lang ito...panaginip lang... Oo tama... Panaginip lang ito...
Napaiyak na ako...hindi ko na kaya...... Ang sakit naman nun, 'yung malaman mo ang totoo.... Na mamamatay tao ang Boyfriend mo... Sinabunutan ko ang sarili ko at nagsisigaw. "Anak!!!! Anak I'm sorry--" Pigil ni Mama sa akin. Hindi ko lang siya pinapansin at pinagbabato lahat ng bagay na nakikita ko sabay bato sa pinto. Halos yakapin ako ng Mama ko para lang tumigil ako pero sinipa ko siya dahilan para mahulog siya sa kama.
Bumangon ako sa kama at pumuntang pinto. Bago ako lumabas... Lumingon ako kay Mama... Umupo siya sa sahig at tumingin sa akin... "Anak...don't ever leave me again...please.." hindi ko pinansin ang sinabi niya...Tinignan ko siya sa mga mata niya.... "I'm going to become stronger...so I can protect you" Pagkasabi ko ng mga salitang 'yun, pumunta akong kusina at kumuha ng kutsilyo..."pamangks! Anong ginagawa mo?!" Kukunin na sana ni Ivan ang kutsilyo na hawak ko ng itapat ko ito sa kanya....kay Tita Jaime....at kina Tiara... "Move.."
"But--" -Tiara
"I said move!" Sigaw ko kaya umatras silang lahat... Sorry.... Sorry... Sorry dahil kailangan kong gawin ito.. Sorry... Mabilis akong tumakbo palabas ng bahay lumingon muna ko sa kanila bago magsalita. "Don't you dare follow me or else....I'll kill you" Sa totoo lang sinabi ko 'yun para hindi sila mapahamak...balak kong patayin si John ngayon....o si Jasper...
Umalis ako sa bahay na umiiyak....nakapaa...at sumakay ng kotse para makarating akong bahay nila Jasper... Galit na galit ako sa'yo Jasper..... Papatayin kita.
-Jasper's PoV-
I looked at the ceiling while laying at the couch. Lexy, Uncle, Kennard and Grandmother is now sleeping...maybe because of their injury. Thanks that they are still alive... I breath hard and stand up... I went to the kitchen and grab some glass and pitcher. I open the pitcher and there I saw some ice. "F*ck, I hate ice" I cursed and gave it back to the refrigerator.... And then... I remember something...
*flashback*
Umupo ako sa isang table at napansin ko ang isang babaeng waitress kausap ang lalake.
Nakita ko sa bulsa nito ang isang baril. Tss, ilang security guards ang meron lang dito? -_-
"Yes Sir?"
"Pasta"
"Coming Up Sir!!"
Nakangiti niyabg sinabi at nag-salute. Tumawa naman si Gag* ng konti.
Pumunta siya sa kusina. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakatalikod. -_- "Pasta Please?" pakiusap niya sa mga chef.
Tumango lang si 'yung lalake. Ngumiti siya doon. Napatingin ako sa cellphone ko ng lumingon siya sa akin.
Naramdaman kong papalapit siya kaya mas lalo kong itinutok ang mukha ko sa cellphone ko.
Lumapit siya kaya hindi ko sinasadyang tignan ang mga mata niya. Tinignan ko narin ang buo niyang katawan.
Paksh*t ang ganda niya
"Sir, may order po sila?" tanong niya at ngumiti.
"F*ck" sabi ko. Sh&t ano ba 'tong pinagsasabi ko? -_- "Ah, Sir, ano po sabi niyo?" sabi niya at nagpekeng smile, halata naman. >_>
"Water"
Mabilis kong sagot at tumingin sa phone ko para hindi na maakit sa pagmumukha niya.
"Coming up Sir!" nakangiti niyang sinabi at nag-salute. Hindi ko siya pinansin. Nakita ko naman na nag-pout siya. Tss, parang bata.
Ilang mintuo ang tumagal ay bumalik na siya.
"Here's your order Sir" sabi niya at inilpag sa table ang water na may yelo. Yelo?! Paksh&t ayoko na may yelo -_-
"F*ck, Did I tell you to put some F*cking Ice?" nagulat naman siya sa reaksiyon ko. Tsk. Bwisitin niyo lang ako wag niyo man lagyan ng ice ang lech*ng iinumin ko. -_-
"Uhm, Sorry Sir, palitan ko nalang po ng bag-"
Hindi ko na siya pinatapos mapatay ko pa 'tong magandang babaeng 'to.
"No." maikli kong sinagot at naglapag ng 500 pesos sa lamesa. Tss, wala kong barya, may problema ba? -_-
"Sir, pakihintay lang po ng su-"
Tumayo na ko at umalis at iniwan siyang nakatayo..
*End of flashback*
I just smirked when I remembered it... Since the day I met her... "Abigail..." I whispered. I turn around and was about to sleep when I heard a noise outside. Lumabas ako saka hinanap kung saan nanggagaling ang ingay. Tumalikod ako at babalik na sana ko sa loob ng makita ko siya....
I saw Abigail standing in front of me. I smiled at her. "Abiga--" before I continue to call her, she used her knife to attack me on my shoulder. Fuck! "Jasper John Carter" H-How did she...
I looked straight into her eyes. She's angry. And me... Why I have this feeling? I'm afraid. "Tama ako hindi ba?" She said. What? What did she say? And besides.. Why is she holding a f*cking knife?!
"Tama ang alin?" I asked but she ignore me. "You know what I mean... Ayaw ko na John, Napakasama mong tao" Sh*t. I think she already know who I am...
"Abigail let me explain" I said and started to cry... But she slap me on my face... "Why do I have love such a man like you?" She asked crying in pain.. I hugged her tightly.. But she didn't. I closed my eyes in pain. I heard a knife noise and I think she put down her knife.
"Maghiwalay na tayo" I looked at her... Shocked.. I Can't believe that she said that thing... What the fuck lang di ba? Nabitawan ko siya mula sa pagkakayakap.. I don't want to believe her but She's f**king angry, full of angry, I saw her tears falling.
She turned away from me. I keep calling her name but she didn't hear me. Even just she turned back and hugged me? I wish she could back and tell me she understands me. I hugged her back, trying to stop her walking away from me... I want her to stay.... I want her to say she loves me... This is the first time I cried in front of a girl... And that's her.. "Dito..... Dito..... Dito ka lang....please, d-dito ka lang... Please don't leave me.. You love me right? Right?" I said said between in crying. She just kept silent. "Remember the day... I told you? If something happened, kung may malaman kang hindi maganda sa akin.. Di ba sabi ko sa'yo... Na mahal parin kita kahit anong mangyare?" I said. Nagulat nalang ako ng pumiglas siya sa pagyakap ko... "I.... I can't love a KILLER like YOU.... I do not want to see you anymore...."
She said before she could walked away from me. I f*cking cry hard. "Uncle's right" She stopped. "I break one of his rules... I really love you, for real but I think you won't believe me anymore... I shouldn't love you. From now on.... Hindi na kita mamahalin... From now on....iba na ang tingin ko sa'yo...from now on....I'll never let you kill my family... Why did I met you?" Lumingon siya sa akin habang umiiyak. "Why it had to be you?" Tanong niya rin bago umalis. Napaluhod ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko... Now I know...
'Killed you is better than broke up with your girlfriend'
Life's sucked.
Someone tap my shoulder. I looked directly to his direction. He's sad. "Sinabi ko na ito sa'yo, Isa na siyang kalaban.. Pero bakit?" Uncle said.
"Yes Pa.... Isa siyang kalaban" I said with full force and angry... and he smiled on me. "Now. This is the time to kill her and her mother" I nodded. He's right. She's now my enemy.... This is the time to kill her...to take revenge on her mother...
"Don't trust anyone, don't love anyone....Jasper" Bulong ko sa sarili ko and I clenched my fist in anger.
[A/N: Tanda niyo po 'yung 'Jarvie's Past'? Nanaginip po doon si Jasper/John about sa kanila ni Abigail. Some of them are copied and I paste it in here. Sana naging familiar sa inyo. Keep Reading! ^^]
-Abigail's PoV-
Bumalik ako ng bahay.....still crying....napapaso na 'yung mga paa ko dahil hindi ako naglagay ng sapin sa paa simula kanina.... I looked lile a trash.... Why I can't kill him? Isang yakap niya lang sa'kin kanina, nahulog ko na ang knife dahil sa sobrang kaba ng puso ko. I still..love him? No no no... No.... I can't love him...that's his fate right? He can't love.... He can't love me?
"Anak!" Nagulat si Mama ng makita akong duguan... "W-What happened to you?!....wait....d-did you...killed them?" Tanong nito but I shook my head. "N-No....I'm sorry Mom....n-nadala po ako ng..e-emosyon" Mangiyak-ngiyak kong sinabi. "It's okay... Let me handle that thing. Ang mas mabuti magpahinga ka muna--Anak!" She shouted ng lagpasan ko siya. Humarang naman si Tita sa harap ko. "Oh! Pamangks, kumain ka ba ng ketchup? Alam ko April ngayon, wala kang maloloko dito!" I just ignored her and continue walking. "Pamangks!" She called me but I pretend nothing happened.
Si Tiara naman ang humarang sa akin kasama sina Bea Jane at Eve. "Couz.... What happened?"
"M-Ma'am..may dugo po kayo..." -Eve
"Okay lang po kayo?" -Bea Jane
"Leave me alone....please?" Humarang naman sila sa dinadaanan ko at papunta na ng room ng humarang si Ivan sa pintuan.. "You hurted yourself, don't you?" Hindi ko na napigilang umiyak lalo sa harap ni Ivan....sabi nga nila, bestfriend knows what are you...specially about your biggest and most problems...
Pumasok naman ako ng pinto kaya sumunod rin siya. Nang sumara ang pinto...niyakap ko siya....ng sobrang higpit. "A-Abigail.." He said.. "I-Ivan...b-break na kami" Humiwalay naman ako sa pagyayakap at tinignan siyang malungkot. Pinunasan ko naman ang mga mata ko. "Hindi ba dapat....masaya ka? Kasi...... Kasi... Break na kami?" Tumawa naman siya pero kita ko parin ang lungkot sa mga mata niya.
"Ano pang silbi ng saya kung hindi ka naman mahal ng mahal mo?" Doon naman ako napatigil sa sinabi niya.... "Tsaka....malungkot ang bestfriend ko, kaya dapat... Malungkot rin ako" Napangiti naman ako sa kanya..... Hindi ako nagkamali sa kanya... "At, may iba na kong crush no" Nabigla naman ako sa narinig ko sabay kiliti sa kanya. "Sino? Huh? Sino? Ayieee!" Panunukso ko.
Ngumiti naman siya. "Secret" Sabay dila niya. Ang daya naman! *pout*
"Huhu! Daya!" Tumawa naman siya. "Sige magbibigay nalang ako ng clue....kilala mo siya" Hmm? "S-Si Tiara?" Tumingin naman siya sa akin. "Ahh, si Tiara? Balita ko mabait na siya...pero hindi siya" Eh? "Oo nga...sino ba? Ahhh! Alam ko na! Si Tita Jaime nuh?!" Sabay kiliti sa kanya. "Hoy hindi ah! Tanda na nun eh" Pinalo ko naman siya sa balikat. "Hoy!! Ang sama mo ah! Susumbong kita! Tita--" Tinakpan naman niya ang bibig ko. "Wag! Sasabihin ko na kung sino! Pero huwag kang maingay" Ngumiti naman ako. "Sino? Si mama?"
"Utot! Hindi siya!" Hahaha!
"Ehh kung hindi siya, sino?" Namula naman siya agad. "S-Si..."
"Siiiii?" Naa-atat na ko ah!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Si Lex" Tinignan ko siyang gulat na gulat... 'Y-yung pekeng nanay ni Jasper? Napalitan naman ng galit ang paningin ko. "B-Bakit? Masama ba? Sabi sa'kin ni Jaime, sinabi raw ng Mama mo sa kanya na hindi totoong mag-asawa sila nung Nate eh. O nung Robert, single parin siya! Kaya liligawan ko siya" Nakangiti niyang sinabi sabay taas kilay pa.
"Go out" Seryoso kong sinabi kaya nagulat siya. "Abigail--"
"Get.OUT" Pasigaw kong utos. "No" Seryoso niyang sinabi sa akin. "John, Lex, Nate and Kennard... They are all fake! Mamamatay tao sila....isa sa kanila....ang pumatay kay Papa" Nagulat naman siya at napalitan ng nakakaawang reaksyon. "And that's why I broke up with him. Please... Leave me alone?" Nag-umpisa na naman akong umiyak. "Hindi.... Pasasayahin kita hanggat sa makakaya ko"
"Then try it!!!" Nagulat naman kaagad siya. "Try it....sa tingin mo sasaya pa ba ako sa kalagayan kong 'to?" Napatahimik naman siya sa sinabi ko. "Abiga--"
"Get the hell out of here... I don't need you" Halos maiyak siya sa narinig niya.. First time kong murahin ang kaibigan ko.... Ang kaibigan kong handang pasayahin ako sa kahit na anong problema.... "Naiintindihan kita" Napatingin naman ako sa kanya na binuksan ang pinto habang nakayuko.
"Abigail....nagbago ka na"
He said at lumabas ng kwarto ko. I was shocked... Did I..... Did I really changed? O_____O
Napahawak ako sa puso ko sabay lock ng pinto. Anong....anong nangyayare sa akin?!
Abigail nagbago ka na...
nagbago ka na...
nagbago ka na...
nagbago ka...
nagbago ka...
nagbago ka...
"W-Why?....Why My Boyfriend Is A Killer?" Tanong ko sa sarili ko before I closed my eyes in pain.
Author's Note:
This is the sad and painfully chapter... :( What do you think the end will be? Comment! ^_^
Btw....thank you to:
For Following Me! I Followed You All Back! (Dame niyo ._.)
Thank you to:
For Voting My Story Chapter 9,11 and Prologue. And for Adding My Story Sa Kanyang Reading List! ^__^ Thanks, :)
Happy Night Everyone! :*