Ölüyordum resmen, ölüyordum. Tarifi imkansız bir acı var kalbimde. Biri eline almış kalbimi de sanki var gücüyle sıkıyor kalbimi. Dayanamıyorum, dayanamıyorum.
Yatsı ezanının sesini duydum. Çok uzaklardan geliyordu sanki. Öyle hoş bir çağrıydı ki içime işleye işleye okuyordu müezzin ezanı. Ama benim içimdeki yangın büyüktü, sönmüyordu. Köy yeri çekirge sesleri yükseldi ezanla birlikte. Karanlık zifiri karanlık. Kahvedekilerin sesi sinek vızıltısı gibi uzaklardan. Bir Emrah'ın sesini duyar gibi oldum. Bir elini omuzuma koydu. Uzaklaşmak istedim ondan ve uzaklaştım. Oturdum kahvenin avlusunda en uzak yerdeki sandalyeye. Bu anın duygularını hissetmek istiyordum. Bu acıyı derinlemesine yaşamak. Sanki bu acı beni iyileştirecekmiş gibi. Sinem yoktu artık ve köyden gidince bir daha ne sesini duyabilecektim ne de bu kadar yakınında olabilecektim.
Ben onu istiyorum, ben Sinem'i istiyorum. Öyle ya da böyle. Sinem için onca yolu geldim. Ve hemen gitmek istemiyorum. Benim olamayacağını bile bile az daha kalmak istiyorum burada. Az biraz daha. Her saniye önemli benim için. Bu anın her saniyesini yaşamalıyım. Burnumun sızlamasını ve gözlerimin yanmasını hissediyorum. Zaten duygusalım acıklı bir film de de gözlerim yanar. Simdi mi yanmasın. Yumruklarımı sıktım, dişlerimi de . Ama sinirli değildim sadece yeniktim ben. Kadere yeniktim, zamana yeniktim. Er yada geç gidecektim buradan ha bir saat sonra ha on saat sonra. Gidecektim işte. Gitme fikri beni ne kadar üzse de, gitme fikri ne kadar Sinem'i burada bırakıyor olduğumu düşündürse de. Bana kalsa bu köyde kalırdım. Kahvedeki bir sandalye yeterdi belki de bana. Üzerinde uyur kalırdım geceleri. Gündüzleri de Sinem'i görebilme umudu. Ama yapamazdım ki . Öyle ya da böyle benim değildi.
" Benim değilsin güzel kız."
Benim olmadın belki de hiç. Benim olamadın. Sevseydin beni benim seni sevdiğim gibi. Belki.
Belki de değil.
Seni bu akşam gördüğümde hissettiklerim neydi öyle. Delice aşk bu mu, bu mu körü körüne bağlanmak? Kalbim ellerinde ve sen sıkacaksan o kalbi, öldüreceksen beni, neye yarar aşk. Ama seviyorum işte, öldürsen de yaşatsan da seviyorum. Her ne kadar sana söylediklerimi kalbimden söylesem de , her ne kadar sen beni duyamayacak olsan da söylüyorum. Belki hissedersin. Bir daha hayatına dahil olamayacağım. Bir daha seni göremeyecek, bir daha rahatsız etmeyeceğim. Bu sana son vedam. bu seni son görüşüm. Bu seni son rahatsız edişim güzel kız.
Allah'ıma emanetimsin. Her zaman mutlu ol. Hep sevil. Nişanlın seni benim kadar sevemez belki ama en azından benim sevdiğimin yarısı kadar sever umuduyla seni Allah'ıma emanet ettim.
Emrah geldi yanıma yine. Gözlerimi sildim akşam karanlığını kullanarak.
" Gidelim mi moruk"
" Gidelim kuzen"