Chapter 3
Ivan’s POV
Wala akong maintindihan. Blah blah. Bakit pa kasi dito ko naisipan sumaling club eh. Ayoko naman sa dance troupe. Ayoko din sa rondalla. Ayoko sa taekwondo, black-belter na kaya ako dun. Tsss. Ni-hindi nga ako mahilig mag-balita at kung ano man. Nakakatamad na rin kasi ang mag-mapeh at pagod na pagod na kong magpunta sa mapeh dept araw-araw. Eh pag kasi kasali ka sa club, pwede ka ng hindi magmapeh.
May babaeng pumasok, nakatingin siya sa akin. I know her. She’s… Alisa, Alisa. Ka-classmate ko ng Grd. 5 and Grd. 6. Halatang nagulat siya. Ang cute/ganda pa rin nya.
*Shake head*
Hindi. Si Ianne lang ang cute at maganda para sa akin.
May bakante pang upuan sa may tabi ko, pero nilagpasan niya lang ito at sa ibang upuan umupo.
Hindi ko na lang ito pinansin at nakinig na lang ulit kay Mrs. Panganiban.
“Since yung iba naman ay hindi pa ganoon ka sanay sa pag-sulat ng balita o kaya ng article. May mga talagang sobra ng eksperto sa pagsulat, tulad na lang ni Bagayan, Sulit, Taleon, Amadeo, Yao, Dorado, De Guzman, Alaya, Villanueva, Palacol at si Lopez. Kaya naisipan kung maaari kayong apares sa kanila upang matuto.” Sabi nito. Kanino kaya ako ipapares.
“Mr. Dave, kay Ms. Bagayan ka.
Ms. Gia, kay Ms. Sulit ka.
Ms. Ciela, kay Ms. Taleon ka.
Ms. Darcy, kay Ms. Amadeo ka.
Mr. Lance, kay Ms Dorado ka.
Ms. Mean, kay Mr. Yao ka.
Ms. Elena, kay Mr. De Guzman ka.
Mr. Yuri, kay Ms. Alaya ka.
Ms. Joyce, kay Ms. Villanueva ka.
Mr. Leo, kay Ms. Palacol ka.
At ikaw.. Mr. Sy, kay Ms. Lopez ka.
Sila yung bahala sa inyo. Sila ang bahala kung paano nila kayo itetrain. Ok. Since, may 10 minutes pa tayong natitira. You can go to your respective partners.”
O>O Si… Alisa ang partner ko? Tiningnan ko siya. Alam kong nagulat din siya. Yung ibang trainor pumunta na sa mga tuturuan nila. Tss. Si Alisa naka-stay lang sa kinauupuan niya. Ayaw yata akong puntahan. Tss. Wala akong nagawa kundi ako na lang ang pumunta sa kanya.
“Hi.” Sabi ko pagka-upo ko.
“H-Hello.” Sabi naman niya na parang nahihiya.
“Hmmm, may problema ba?” Tanong ko naman.
“W-Wala ah. Hehehe.” Sabi naman nito.
“Bakit parang nahihiya ka? Parang hindi magkakilala ah!” Sabi ko sa kanya.
“Hehehe. Sorry naman. Bakit dito mo naisipan sumali?” Tanong naman niya.
“Ah. Wala lang. Ayoko na dun sa natitira pang ibang club eh. Saka ayoko ng mag-mapeh.” Parang nagulat siya sa sinabi ko.
“A-ah. I see. Hmm, siguro naman marunong kang gumawa ng article?” Tanong niya.
“Yea. Marunong naman kahit papaano.”
“Ah. Alright. Hmm, to be a good news writer, kailangan maging tsismosa o tsismoso ko. Hindi naman sa kungyari eto, may putok si ganyan, uy may sinabi sayong masama si yun oh. Hindi tayo nagiging tsismoso o tsismosa dahil lang sa ganyan. We get informations and put that on the article. Mga balita lang sa school, like yung mga nanalo sa quiz bee, at yung mga occasions na nagkaroon ng panalo. Like ng intrams. Maaari din nating ilagay ang naiambag ng tao sa ating eskuwelahan, tulad ng pagpapagawa ng cat walk. Mga ganyan ang maari nating ilagay sa dyaryo. Hmm, naintindihan mo ba?” Mahabang sabi niya. Napansin niya sigurong hindi ako nakikinig dahil nagcecellphone lang ako. Katext ko kasi si Ianne. Ano ba kayo. -___-
“Ha? Oo. Alam ko na yun. Kung yung tsismis ang ilalagay ko sa article, sino ang magbabasa? Wala naman di ba? Don’t worry. Alam ko na ang gagawin. Mas magiging alert na lang ako sa balita sa school natin.” Sabi ko. Ang galing ko noh. Malamang, kung puro walang kwentang tsismis ang ilalagay ko sa dyaryo, sino ang magbabasa? Wala di ba.
“Tama yan. And one more thing, the title….the title should be eye-catching. Like a question. Syempre pag maganda ang title, mawiwili na silang basahin ang buong nilalaman.” Sabi naman niya.
“I already know that.” Sabi ko naman habang nagbabasa ng text ni Ianne.Sh*t. Kinikilig ako. Hahahahha. Napansin ko namang nakatingin sa iba sa akin yung ibang estudyante. Tss. Problema ng mga to?
“Hmmm, and, be careful sa pagkuha ng balita. Kapag may nabalitaan ka, just searched muna kung tama ba ito. Dahil pag nailagay mo ito sa dyaryo agad at nalaman mong tsismis lang talaga at walang katotohanan ito, maaari kang matanggal sa club. Hindi ganoon chinecheck ni Mrs. Panganiban ang article na ginagawa mo. Basta basta na lang niya ito inilalathala. Kaya niya kayo pinatner sa amin para ipapabasa nyo muna sa aming trainor nyo yung ginawa nyo at kung maganda, ibibgay na lang namin ito sa kanya at ipupublish na.” Sabi na naman niya.
“Ok. Ok. Ok.” Sabi ko naman.
Sa lob pa ng 10 minutes, kung ano ano pang sinabi niya sa akin about sa pagsusulat ng news. Hindi ko naman halos naintindihan siya eh. Nagcecellphone nga lang kasi ako. Pero ang galing, di ba nakakabastos yun sa nagsasalita? Pero siya, patuloy pa din sa pagsasalita. Parang walang pakielam kung may ginagawa ka basta masabi niya lang yung kailangan at dapat na gawin.
“Ok. It’s already time. May nakalimutan nga pala akong sabihin. MWF tayo. At ang laging labas ay 4:30. Paglalabas na kayo, pakisulat ang pangngalan at number nyo dun sa papel. Trainors, may itetext ako sa inyo mamaya. Bye guys! See you in Wednesday!” Sabi ni Mrs. Panganiban. Oo nga, sobrang busy siya.
Papalabas na ko ng Lagunian ng bigla niya akong tawagin, “Ivan, I forget something to tell you.” Sa dinami-dami ng sinabi niya kanina may nakalimutan pa siya.
“Ok. What is it?” Sabi ko at naglakad papalapit sa kanya.
“You need to write an article about sa incoming project ng school natin. You will pass that to me……next week.” Sabi niya at naglakad ng palayo.
Ha? Gagawa ng article? Hala. Ni-hindi nga ako nakinig sa kanya kanina nung sinasabi niya yung guidelines and rules sa pagsusulat ng rules. Takte naman oh.
“And one more thing…” Agad akong napalingon sa kanya. “Actually, cellphones or any gadgets are not allowed…here.” Sabi niya na naka-ngiti at tinuro ang post sign na may nakalagay na, “No CELLPHONES or any gadgets.” at tuluyan ng umalis.
Bawal ang cellphone? Eh ba’t di niya sinabi? Tsss. -__- Kaya pala natingin sa akin yung ibang estudyante kanina. Tsss. Unang-una ko palang dito sa Lagunian, hindi ko na sinunod yung rules. >>.<<
Lumabas na ako. Asan na kaya si Ianne? 30 minutes na kung naghihintay. Kanina pa ko nakasandal sa sasakyan ko. I checked my cellphone.
Ow, 1 message. Bakit di ko naramdaman ang pag-vibrate nito kanina? Tss.
Babe, sorry. Umuwi na ko. Di na kita maintay eh. Tagal mo eh. Sorry. Babawi na lang ako tom. Sige, bye muna. Magrereview lang ako sa quiz natin sa A.P. Love you.
Ahhhhhhhhh. :’(
Sumakay na ko ng sasakyan at tinahak ang daan pauwi.
Pagkadating ko sa bahay, dumaretso agad ako ng kwarto. Hindi na din siguro ako kakain ng gabihan. Nawalan ako ng gana. Naguguluhan pa din kasi ako ngayon kung mahal pa din ba ni Ianne si Aaron. Si Aaron Santiago, ang bestfriend ko lang naman simula kinder. Naging sila nung 3rd year. Simula 2nd year ko palang gusto si Ianne. Nagparaya ako noon. Naging sila. Pero, nagbreak din at si Aaron ang nakipagbreak. No reasons at all. Ako yung nag-cocomfort kay Ianne. Hanggang sa dumating yung araw na umamin ako may nararamdaman ako para sa kanya. Hindi ko na kasi kayang itago dahil mas lalo akong nahuhulog sa kanya at ayun, naging kami na nga. Hindi ko lang alam kung hanggang nayon, mahal pa rin nya si Aaron. Tsss.
Sa sobrang pag-iisip. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.
Alisa’s POV
@Room
“Bestfriend!” Sigaw agad sa akin ni bestfriend.
“Umangang-umaga bunganga mo agad ang nasalubong sa akin. Tss.” Sabi ko naman.
“Hahahhahaa. Hinahanap ka ni Ivan!” Sabi nito. Ohmyyy.
Agad kung binilisan ang pagpunta sa kinauupuan nito, “Ha? Bakit daw?” Sabi ko naman.
“May ipapaturo yata. May mga dalang papel kanina eh. Ayun oh, nasa kubo.” Sabi nito.
Goshhhh. Hinahanap ako ni Ivanbabes ko? Sh*t. Kilig ako.
Agad akong lumabas ng classroom at pumunta kung nasang kubo si Ivan.
“Bakit mo ko hinahanap?” Salubong tanong ko sa kanya.
“Hindi ko naintindihan yung mga rules sa pag-gawa ng article kahapon. Ulitin mo.” Suplado talaga. -__-
“Tatayo ka na lang ba dyan?” Tanong na naman niya.
Umupo ako. Yung malayo-layo sa kanya, “May galit ka ba sa akin?” Tanong naman niya.
“Ha? Ba’t naman ako magkakaron ng galit sayo?” Takang tanong ko sa kanya.
“Eh ang layo mo eh. Parang may galit ka sa akin. Dito ka.” Nag-hand sign pa siya kung saan ako uupo. Sa may tabi niya? “Paano mo ko matuturuan kung ganyan kalayo sa akin?”
Lord help, mamatay yata ako sa kilig dito.
“Ah. Oh sige.” Tas umupo na ako sa may tabi niya.
Ang bango niya!!!!!!!!!!!!!!!! Waaaaaaaaaaaaaaaah! Baka ma-rape ko tong lalaking to. -_-
“Gagawa ka na ba ng article?” Tanong ko.
“Malamang. Kaya nga papaturo na ako sayo agad eh.” Sabi naman niya. Tsss. -__-
“Ah. Oh sige. Yung sinabi ko kahapon, uulitin ko, kase naman eh, pacellphone cellphone lang kahapon.”
“Ano may sinasabi ka?” Tanong naman niya.
“Wala wala! In writing a news article, you should blah blah blah blah.” Sa sobrang haba ng sinabi ko, sana hindi niya naintindihan.
“Ok! I get it! Ipapasa ko na lang sayo next week. Hindi ako makakapunta ng Wed. and Fri.” Sabi niya at agad ng umalis sa kubo.
Tsss. Balak ko pag hindi niya naintindihan, papaturo ulit siya sa akin tas magkakalapit na naman kami. Tas maaamoy ko na naman siya. Waaaaah! Kilig to the bones. <33
Bumalik na ako ng classroom.
“Oh ano kamusta?” Tanong naman agad sa akin ni bestfriend.
“Ok lang. Tss.” Sabi ko naman.
“May gawa ka pa ding lunch para kay Ivan noh?” Tinaasan niya ako ng kilay.
“W-Wala na noh.” Sabi ko naman.
“Ok. Good. At bakit ka naman niya hinahanap at anong kailangan niya sayo aber? Buti naman at nalaman niyang nag-eexist ka sa mundo.” Sabi nito.
“Grabeh naman bestfriend! Alam naman niyang nag-eexist ako sa mundo noh! Hindi niya nga lang binibigyang pansin! Tsss.” Sabi ko.
“Hahahhahaha. Eto naman joke lang. Oh bakit ka nga hinahanap?” Tanong nito.
“Magkapartner kami sa Lagunian. Baguhan siya. Kaya ako ang pinartner sa kanya ni Mrs. Panganiban. Nagpaturo lang siya sa paggawa ng news article. Yun lang.” Sabi ko.
“Ah. For sure taking advantage ka! Hahahahhaahhah! I know you!” She said.
“Ha?!! Hindi ah!!! Grabeh ka naman bestfriend! Tss. Pero alam mo bestfriend, parang gusto ko ng umamin sa kanya.” Sabi ko naman.
Nanlaki ang mata ni bestfriend, “Sigurado ka ba dyan? Mamaya kasi… yung ine-expect mung sagot ay hindi niya masabi. Mamaya, ma-reject ka. Masakit yun bestfriend.” Sabi nito.
“Sa bagay, tama ka bestfriend. Pero, bestfriend, ang hirap nung ilang taon mo ng tinatago dito. Parang gusto gusto mo ng ilabas.” Sabi ko.
“I understand you bestfriend. Basta kung aamin ka. Pagisipan mo muna kung ano ang possibility na mangyayari.” Sabi nito.
Tumungo na lang ako. Oo nga. Tama si bestfriend. Kailangan ko na ding pag-planuhan. Pero, pano kong i-reject niya nga ako? :’’(
At syempre… Magsusulat muna ako sa diary koooooo.
Dear Diary,
Mahal ko si Ivan.
Love,
Alisa