Boven in heb ik een foto geplaatst van Dylan O'Brien, in dit verhaal ook wel Matthew.
Vrolijk loop ik met Kelsey, Lola, Mel en Charlotte over straat.
Ik heb mijn jasje van mijn uniform thuis laten liggen want het is echt bloed heet.
'Dus Matthew?'
Ik wiebel wat met mijn wenkbrauwen.
'Hoe gaat het daar mee?'
Mel strijkt een plukje haar achter haar oor waardoor haar kuiltjes zichtbaar worden.
'Gaat wel goed denk ik.'
Een warme glimlach ontstaat op haar gezicht.
'Wel goed?'
'Okay, ik vind hem best wel heel erg leuk, maar ik weet niet of hij mij leuk vindt?'
'Het komt allemaal wel vanzelf.' Zegt Charlotte.
'Precies.'
Wij zijn weer aangekomen bij het grasveldje waar je kan sporten en dus ook kan luieren.
'Trouwens morgen avond is er een feest.'
Met een enorme glimlach kijk ik naar Mel.
Ooeeh! Wat heb ik daar zin in. Een feestje! Gewoon even lekker los gaan.
'Wij gaan!' Schreeuw ik enthousiast.
'Mooi zo.'
Ik maak de riem los van Kelsey en Lola en laat ze lekker rondrennen op het grasveld.
'Ik zeg 15 minuten. Deal?'
Charlotte en Mel wisselen een blik.
'Is goed.'
Ik laat mijzelf neervallen in het gras en sluit mijn ogen.
Dit is pas leven!
Het geluid van plezier hebbende kinderen op de achtergrond, de warmte van de zonnestralen op je huid.
Heerlijk!
Opeens voel ik iets tegen mijn zij aan knallen.
En natuurlijk is er altijd wel iets dat een perfecte moment in mijn leven moet verpesten.
Met tegenzin open ik mijn ogen en ga ik rechtop zitten.
Naast mij ligt een voetbal. Vanuit de verte zie ik Dylan op mij af komen rennen.
Geïrriteerd sta ik op en pak ik de voetbal beet.
Charlotte en Mel zijn ook opgestaan aangezien ik in hun zon stond.
'Sorry, mag ik die terug.' Zegt Dylan.
Ik kijk van de voetbal naar Dylan.
'Uhm nee.'
Dylan's gezicht vertrekt.
'Aah kom op!'
'Ik wil niet veel zeggen maar jij bent hier de gene die de bal tegen mij aan schopte.'
Dylan haalt duidelijk geïrriteerd een hand door zijn haar.
Opeens word de bal uit mijn handen getrokken. Ik kijk om en zie Charlotte vrolijk met de bal rennen. Mel rent er achteraan en samen beginnen ze te voetballen.
'Ik denk dat hij nu van ons is.'
Onschuldig haal ik mijn schouders op.
Dylan draait zich om en loopt terug naar het officiële sportveld.
'Pass!'
De bal wordt mijn richting op geschoten door Charlotte. Ik moet toegeven die meid heeft skills.
Ik stop de bal met mijn rechter voet.
Opeens schiet de bal onder mijn voet vandaan waardoor ik bijna val.
Jake staat voor mijn neus met een grijns en de bal onder zijn voet.
Zonder oogcontact te breken schiet hij de bal naar achteren en neemt Dylan hem over.
'Jij weer.' Mompel ik.
Jake knipoogt naar mij en draait zich om.
Zonder erbij na te denken steek ik mijn voet naar voren zodat hij erover struikelt.
Jake valt bijna op zijn bek.
Ik sla een hand voor mijn mond om mijn lach in te houden.
Met een grote stap loop ik over hem heen.
'Als jij dat nog een keer doet!'
Ik draai mij om en zie Jake zichzelf overeind trekken.
Ik speel wat met een plukje van mijn haar en kijk hem speels aan.
Jake daarentegen, zijn blik staat op onweer.
Ik draai mij om en loop heupwiegend naar de andere toe.
Ik voel Jake zijn ogen op mijn billen branden.
Opeens wordt ik vast gepakt bij mijn heupen en wordt ik tegen Jake aan geduwd.
In een halve slag draait hij mij om en pakt hij mijn kont beet.
'Jake laat los!' Sis ik.
'Alleen als jij mij nooit meer laat struikelen.'
Hij geeft een zacht kneepje in mijn kont waardoor een kleine gil mijn mond verlaat.
'En daarnaast dit voelt best comfortabel.'
Ik draai met mijn ogen.
'Laat los!' Commandeer ik.
Ik probeer mijzelf los te wringen, maar dat gaat nogal moeilijk.
Opeens voel ik iets tegen mijn kont aan en daarna een kreun van Jake.
Zijn handen gaan van mijn kont af en hij trekt ze naar zich toe.
'Tering Dylan!'
Dylan komt met een klein glimlachje de bal halen die waarschijnlijk net tegen mijn kont aanvloog.
'Sorry gast!'
Hij geeft Jake een mannelijk klap op zijn schouder.
'In ieder geval, ik heb een deal gemaakt met die meiden en ik dacht wij gaan gewoon een potje voetballen en de gene die als eerst drie keer heeft gescoord krijgt de bal. Wat dacht je daar van.'
Jake laat het allemaal even bezinken en werpt zijn blik dan op mij.
'Ik denk dat wij gaan winnen.'
'That's the spirit!' Schreeuwt Dylan.
'Ik denk dat jullie gaan verliezen.' Zeg ik zelfverzekerd.
'Game on.'
Ik schenk ze een lieve speelse glimlach en loop dan naar de meiden toe.
'Dus wie gaan er voor en wie gaat in het doel.' Zegt Mel.
'Naja Char is goed hier in, toch?'
Charlotte kleurt lichtjes rood.
'Een beetje.'
'Een beetje heel erg!'
'Dus Charlotte gaat voor.' Zegt Mel ter bevestiging.
'Ik ga achter!' Schreeuwt Mel.
'Dan ga ik wel samen voor met Char.'
Mel knikt en Charlotte en ik lopen naar het midden toe.
Ik gooi mijn haar naar voren en bind er een staart in.
Jake en Dylan staan al klaar.
'Jullie gaan zo verliezen.' Zegt Dylan.
'Dat zullen wij nog wel is zien.'
Ik kijk Dylan intimiderend aan waardoor hij zijn blik afwend.
'Start!' Gil ik.
Ik kom gelijk uit de voeten en pak de bal af van Dylan.
Vanuit mijn ooghoek zie ik Dylan verward zich omdraaien.
Charlotte komt gelijk aan rennen gevolgd door Jake en Dylan.
Ik pass de bal over naar Charlotte en trek een sprintje naar het doel.
Charlotte schiet hem weer naar mij. Ik wil de bal aannemen maar ik word naar achteren getrokken waardoor ik met mijn kont neerval op de het gras.
Ik zie Jake de bal aannemen en de andere kant op rennen.
Ik hijs mijzelf omhoog en trek mijn staart aan.
Shit just got real!
'Blijf staan.' Zeg ik tegen Char.
Ik trek een sprintje naar Dylan en net als Jake de bal wil over passen spring ik ervoor.
Ik knipoog nog ff snel naar Jake en ren weer terug naar het doel.
Ik geef een enorme trap tegen de bal en schiet hem naar Char.
Char neemt hem aan en schiet recht in het doel.
Triomfantelijk draai ik mij om.
'1-0' zeg ik vrolijk.
'Nu ga je eraan.'
'Kom maar op.'
Jake neemt de bal aan en begint met rennen. Ik wil de bal van hem afpakken maar hij doet een of ander raar trucje waardoor hij zo langs mij kan.
Gefrustreerd gooi ik mijn armen in de lucht.
Ik ren achter hem aan en steek mijn voet uit zodat hij erover struikelt.
'Jongens serieus?! Wordt dit laten-wij-elkaar-op-de-grond-gooien-voetbal' schreeuwt Dylan.
'Ik denk het wel.' Antwoord Mel.
Jake kijkt mij nijdig aan.
Ik glimlach lief en neem de bal aan dat voor zijn gezicht ligt.
'Sorry.' Zeg ik niet gemeend.
Ik pass de bal over naar Char maar Dylan springt ervoor door Char op de grond te duwen.
Verbaasd kijk ik hem aan net zoals de rest, aangezien niemand meer beweegt.
'Wat? Dit is toch een potje laten-wij-elkaar-op-de-grond-gooien-voetbal. Ik houd mij gewoon aan de regels.'
Oh wat is het toch een idioot.
Ik zie Jake zichzelf facepalmen en Char hijst zichzelf omhoog.
Opeens springt Char op Dylan zijn rug. Dylan begint gevaarlijk te wiebelen.
'Dan zal ik mij vanaf nu ook aan de regels houden.'
Ze springt van zijn rug af en duwt hem neer op het gras.
Ze strijkt haar uniform plat en loopt naar mij toe. Ik steek mijn hand uit voor een high five en zij neemt hem maar al te graag aan.
'Jesuz wat zijn jullie een stel kleuters! Kunnen wij verder gaan.' Schreeuwt Mel.
Lachend schud ik mijn hoofd.
'Let's go!'
Dylan krabbelt overeind en pakt de bal.
Hij rent met de bal in zijn handen naar het doel en gooit zichzelf met de bal in het doel.
Jake begint te joelen.
'Whooo!!! 1-1.'
Met open mond staar ik de twee jongens aan die elkaar in de armen vliegen.
'Dat telt niet!' Schreeuw ik.
'Altijd weer de spelbreker.' Zegt Jake.
'Spelbreker? Ik ben gewoon redelijk.'
'Pff. Jij? Redelijk?'
Mel springt voor mij voordat ik Jake zijn kutkop van zijn lijf aftrek.
'Laat ze dit punt hebben. Wij winnen toch wel.'
Ik laat een gefrustreerde kreet ontsnappen en loop weer terug naar het midden.
'Ik doe dit alleen maar omdat ze anders natuurlijk geen enkele kans hebben tegen ons.'
Charlotte komt naast mij staan en bind haar zwarte haren in een staart.
Dylan en Jake hebben ook weer plaats genomen op hun eigen helft.
'Go!' Schreeuwt Dylan.
Hij wil op de bal afrennen maar ik ben hem voor.
Tja reflexes
Dylan haalt geïrriteerd een hand door zijn haar.
Jake komt eraan rennen en springt voor de bal.
Ik schiet de bal tussen zijn benen door naar Charlotte.
'Panna!' Schreeuwt Dylan.
Charlotte rent naar voren en scoort in het doel.
'Ik denk dat wij de bal krijgen.'
Triomfantelijk loop ik weer terug naar het midden van het veld gevolgd door Char, Dylan en Jake.
Met een intimiderende blik kijk ik de twee losers voor mij aan.
Alle 4 wachten wij op iemand die start roept zodat het spel kan beginnen.
'Start!' Gilt Mel vanaf het doel.
Ik ren op de bal af maar Jake geeft mij een stoot waardoor ik op de grond val.
Charlotte rent er achter aan en duwt hem waardoor hij voorbij de bal rent.
Dylan tackelt Charlotte en rent er weer vandoor met de bal. Opeens hoor ik het geblaf van Kelsey. Kels rent met volle vaart op de bal af en valt zowat Dylan zijn been aan. Dylan kijkt lachend naar beneden.
Dylan ontwijkt Kels en schiet vol op het doel, maar Mel vangt de bal net op tijd op.
Dylan laat zichzelf op zijn knieën neervallen in het gras. Lola en Kelsey springen op hem. Dylan speelt wat met de puppy's.
'Volgende keer beter.' Zegt Mel.
Dylan geeft een laatste aai over de puppy's hun bol, staat op, doet zijn haar goed, draait zich om en loopt weer naar het midden waar Jake inmiddels al staat.
Zodra de bal in het midden is pakt Dylan hem gelijk en rent ermee naar het doel. Kelsey komt weer het veld op rennen gevolgd door Lola. Lachend kijk ik naar de twee puppy's die de bal proberen af te pakken van Dylan. Dylan begint allemaal rare trucjes te doen en speelt met de honden. Charlotte wacht geen seconden en gaat erachter aan. Eerlijk (dus zonder duwen) pakt ze de bal af en rent zij mijn kant op.
Jake springt voor haar maar Charlotte ontwijkt hem gemakkelijk ze blijft door rennen en komt terecht bij het doel van de jongens.
Ze schiet en scoort!
Glimlachend draait zij zich om.
Ik trek mijn elastiekje los en schud mijn haar zodat het weer goed in model zit.
'Volgens mij hebben wij net een bal gewonnen!' Schreeuwt Mel.
Vrolijk komt zij naar ons toe rennen.
De puppy's rennen ook blaffend naar ons drieën toe.
Ik draai mij om naar de twee jongens.
'Naja wij gaan er weer is vandoor.'
Jake mompelt wat en Dylan slaat zijn armen over elkaar.
'Maar dat was mijn lievelingsbal.' Zegt hij met een pruillipje.
'En nu is hij van mij.'
'Kunnen wij niet nog een potje doen? Weet je wel het wi-'
'Gast laat het gaan. Wij hebben verloren.' Onderbreekt Jake hem.
Zuchtend haalt hij een hand door zijn haar.
Ik gooi mijn haar over mijn schouder en loop naar de twee meiden toe.
'Toedels.'
'Toedels.' Hoor ik Dylan mij kinderachtig na zeggen.
Char en Mel hebben Lola en Kelsey al aangelijnd zodat wij kunnen vertrekken met onze nieuwe aanwinst.
Heb ik toch nog wat nuttigs gedaan vandaag, ondanks dat het een schooldag is!