MİNA'DAN
Aşk öyle bir şeydir ki sevgilim,
cam kırıkların üzerinde yürüyormuş gibi olursun,
yolun başında onun olduğunu bilmek seni mutlu eder.
kalp onsuz atmaz olur,
Nefesin artık yorulmuş gibi az alır,
Gözyaşı durmaz ,hıçkırık azalmaz.
Umutlar tükenir,hayaller azalır,
Aşk öyle bir şeydir ki
seni ordan oraya savurur....
Ama gerçek aşk öylemidir sevgilim,sonsuza aşk olmak bu kadar basit ve aciz midır?
Allah'a aşk isen eğer sen,kalbin onun adı ile titriyorsa bunların acizlik olduğunu bilimez misin?
Ve AŞK kelimesine en çok yakişana aşk olumaz mısın?
******************************
Mehir'in yanından ayrldığım günden beri aklım hep onda ve içim çok daralıyor du bu aralar,
tek rahatladığı zaman Allah'ın huzuruna içıktığım zaman yanı namaz kılıdığım zamanlardı.
Yşadıklarımız aklıma gelgikçe her han içim ürperiyor gözlerim doluyordu.Nasıl yardım edeceğimi bilmiyordum.
Ama bugün Mehir'le buluşma günümüzdü,ondan sonra konturole gidecektik ordan çikinca sınamaya gitmeyı güşünüyordum buna Mehir ne diyecektı hiç bilmiyordum.ama ıkna etme kabıleyetimi kulanıp ikna edecek biraz acı dolu atmosferi dağitacaktim.benim düşüncelere daldığım zaman gözlerim saat kaydı.buluşmamıza bir saat kalmiştı.yatağimin üzerınden kaklkarak,banyoya doğru ilerledim.
......
Duştan çıktıktan sonra,dolabın önüne geçerek,bugün için giyecek olduğum kıyafet'leri seçmeye başladım.
Beyaz gömleğimi onun altına bordo eteğimi,ve bordo eşarbimi alarak dolabımı kapatim,
Ve üzerimi giyinip Hafize anneme çıktığımi haber veridim o da erken gelmemi akşam Ahmet babamla benle konuşacakları bir şey olduğunu söyledi.bende ,bunun üzerine üzerime zümrüt yeşili pardesümü alıp,çantamida alarak evden ayrıldım.
Şansıma kapı'nin önünde taksi vardı ona binerek adresi söyledim.yaklaşık on dakika sonra yetim hanenin önündeydim taksiden parayı ödüyerek indim.
Ağır ağır ağır ilerliyordum.
Birazdan acı dolu odaların önünden geçecek,yardım isteyen,hüzünlü gözlerle karşılaşacaktım.
Dar koridorda ilerliyordum
Bir kapının önünde durdum içerden duvar yumruklama sesi geliyordu tam kapıyı tıkayacak iken karşıdan Mehirın sesini duydum.
"Mina dur sakın girme."
Sesi boş koridorda yankı yaparak kulağıma ulaştı.
Ve Mehir de yanıma gelerek konuşmaya başladı.
"Bak Mina içerde ki kişinin öfke kontrol sorunu var sınırlenince duvar yumruklar şimdiye kadar kimse onu duvar yumruklarken sakınlestiremedi."
"Ah Mehir bıraksaydın belki ben sakınlestire bilirdim."
"Sonra Mina şu an hastaneye gitmemiz gerek."
Aklım odadaki kızda kalarak geldiğim yöne Mehirle birlikte ilerledik.
Gözüm Mehir de takılı kalmıştı çünkü bir harika gözüküyordu.
Altında mavi bur kot üstünde renkli bir kazak vardı ve tek kelimeyle muhteşem gürünüyordu.(tam olarak bunları giyinmiş olarak hayal edin)
Zaten Mehir çok güzel bir kızdı.
Koluma girip.
"Hayırdır daldın Mina bir şeymi oldu?"
"Hayır kuzum daha yeni ki kızda kaldı aklım.Bir ara onla konuşmak istiyorum."
"Peki."
Konuşurken kapının önüne çıkmıştık bile daha yeni ki taksi kapının önündeydi.
Şaşırmış olmalıyim ki Mehir bana bakarak.
"Ben çağırdım bunda şaşıracak bir şey olduğunu sanmıyorum,Mina!"
Beni yoklar gibi Mina demiştı bende hemen konuştum.
"Yok canım ben daha yenide bu taksiye bindimde bir an görünce şaşırdım."
"Tamam.Hadi binelim."
Diyerek kapıyı açtı ve içeriye girdi bende hemen arkasından girdim.
Ve bizim binmemizle taksi hareket etti yaklaşık yarım saat sonra
Özel Karahan hastanesi'nin önündeydik.Taksiye parayı ödeyip taksiden indik ve hastaneye doğru ilerledik.Ben çok dalgın dalgın yürüyordum ki
Aniden sert bir şeye çarptığımı fark ettim kafamı kaldırmamla şoka uğradım çünkü çarptığım kişi.
Rüzgar beydi.
Mehir'den...
Mina'nın çarptığı kişi ile bir alakası olmalıydı çünkü taksiyı ilk gördüğünde ki şaşırma'nin bir on katıydı.
Ve çarptığı kişi ile konuşmaya başladılar ben de onları dış kapının dış mandali gibi izliyordum.
"Dikkat etsene ya niye önüne bakmadan yürüyorsun."
"Nasıl yürüyeceğimi sana mi saracagim küçük hanım."
Ufff bu çok ağır olmuştu.
Mina hafif hafif kızarmaya başladı.
Titrediğini hissediyordum.
Ve sesini zor bulmuşcasina konuştu.
"Sana, bana küçük hanım deme dedim."
"Mina şu an senle kalıp saatlerce konuşa bilir hatta didişe bilirdim ama işim var."
Diyerek Minaya bakarak yanımızdan ayrıldı.
Mina 'nin karşısında ki kişinin neden yüzüne bakıp konuşmadigini çok merak etmiştim ama şimdi bunun sormanın sırası değildi.
Mina bir an sarsıl dı koşarak yanına gidip koluna girdim ve yanında ki sandalyeye otururdum.
"Mina iyimisin.hastanedeyiz doktor çağrı bilirim."
Mina kafasını bana doğru çevirerek gerek olmadığını söyledi.
"Hadi kuzum randevuna geç kalıyoruz."
gidelim dedi.Ayağa güçlükle kalkarak kendini hafif titredi ve eski haline dönmüş gibi yaparak ilerlemeye başladık.
Ve Doktor odasının önündeydik.
Kapıda kocaman harflerle
Uz.Dok.Deniz Arslanoğlu
Yazıyordu.
Hafifçe kapıyı çalıp gir sesini bekledik ama ses yoktu.
Sekreteri yanımıza gelip biraz beklememiz gerektiğini şu an namaz kıldığını söyledi.
Bunu üzerine Mina konuşmaya başladı.
"Vay be ne insanlar var işinin arasında huzurdan kaçmayıp huzura giden Aşk ile buluşan."
Bu sözler bama çok yabancı geldiği gıbı hiç bir şey anlamamıştım.
Deniz'den
10Dakika önce...
Rüzgarı savuşturduktam sonra
Eslemnuru çocukların oynadığı bölme bırakıp ofisime çıktım.
Ve bugün gelecek olan hastamim durumunu düşünür oldum.
Tam o sırada ezan okunuyordu bende kalkıp abdest aldım ve namaza kılmak için seccademi serdim,tekbir alarak namaza başladım
Şimdi...
Tam süreyi bitirip selam verirken hafifçe kapı çalındı,gir diyecektim ki tesbihimi çekip öyle çarmayi düşündüm.
Tesbihimi çektikten sonra kalkıp secadeyi yerden alıp katlayıp dolaba koydum ve sekreterimi arayıp hastamin gelmesini söyledim.kapı açıldı ve içeriye Mehir hanımla birlikte kapalı bır bayan girmiştı durusu buna kapalı denemez di bu bayan tam bir tesettür luydu.
"EsSalamin Aleykum.buyrun."
Diyerek önümde duran iki deri koltuğu gösterdim.
Kapalı bayan selamimi alırken Mehir hanım susmayı tercih etmiştı.
"Ve Aleykummüs Selam."
Bende hemen söze girdim çünku şu an burda farklı bir atmosfer vardı.
"Nasılsiniz? Mehir hanım.
Toparlanmis gördüm sizi."
"Evet Deniz bey biraz toparlandim ama bazı geceler canım yanarak uykumdan uyanıyorum bu acılar ne zaman geçecek."
"Kulunuzu açabilirmisiniz."
Kolunu açıp bana doğru uzattı yaraları biraz solmuş gibiydi ama ağrısı'nin devam etmesi normaldi.
"Yaralarınız ilk güne göre baya düzelmiş ama arılarinizin devam etmesi normal çok derinden kesildigi için iyileşmesi zaman alabilir.onun için size hap ve krem yazdım 2hafta sonra tekrar gelin lütfen."
"Peki Deniz bey teşekkür ederim.iyi günler."
Diyerek deri koltuktan kalkıp odamdan çıktılar ve beni benile yani sessizliğin sesini dinlemem için baş başa bıraktılar aklımda bir kaç soru kalmıştı.
Mehir hanımın yanında ki kim idi?
Mehir hanım ilk güne göre daha sakın ve ılımlıydı,değişmesine ne etkili olmuştu.
Ben bunları düşünerek hafifçe gözlerimi kapatim ve gizemli kutuyu nasil çözecigimi düşünmeye başladım düşündükçe derine dalıyor,daldıkça çıkmaza doru yol alıyordum ama şöyle bir şey vardı.
Islam da çıkmaz diye bir şey yoktu..
¤¤¤¤¤¤
Nasıl olmuş ama en uzun bölüm bu idi herhal de... tam tamına 1010 kelime oldu...
Vote ve yorumlarınizi bekliyorum...
Sağlıklı ve huzurla kalın...