ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΈΝΟ
''Δεν σου τηλεφώνησα όπως είχα υποσχεθεί.'' η υποκρισία φανερή στα,ψυχρά,μάτια του.Φανερή στο απροσδιόριστο χαμόγελο του.
Η μεγαλόσωμη και γεροδεμένη σιλουέτα του στέκεται στην είσοδο του μαγαζιού.
Τα χέρια του βυθίζονται στις τσέπες του δερμάτινου παντελονιού του.
Τα ασπρισμένα,από την έκπληξη,πρόσωπα τους,παρατηρούν τον άνδρα που αποφάσισε να εμφανισθεί ύστερα από την,ενός χρόνου,απουσία του.
Το απειλητικό βλέμμα του προς το μέρος των δύο αδερφών,αναγκάζει τον έναν απ'αυτούς να προχωρήσει ορισμένα βήματα προς τα πίσω.
''Harry..'' ψιθυρίζει με προειδοποιητική χροιά ο Lou.
Εκείνος νεύει καταφατικά και κλείνει τα μάτια του,επιθυμώντας να διαγράψει τον φόβο που τον κατακλύζει.
Αμέσως μετά,πλησιάζει τον αδερφό του,αγνοώντας τον τρομακτικό άνδρα που μοιράζει την ανατριχίλα σε ολόκληρο το μέρος.
Αυτός,χαμογελάει ειρωνικά,αποβάλλοντας τον εκνευρισμό του.
Το μισοτελειωμένο τσιγάρο του,βρίσκεται για άλλη μία φορά στην άκρη των χειλιών του.
''Μου επιτρέπεις να κάνω κάτι;'' πλησιάζει την κοπέλα που παρέμεινε αμίλητη καθ'όλη την διάρκεια της εμφάνισης του.
''Μην διανοηθείς να τον αφήσεις να σε αγγίξει,Violet.'' γρυλίζει ο νεαρός.
Αποφασίζει να μην τον υπακούσει την φορά αυτή.
Είναι ακόμη πληγωμένη εξαιτίας της ορμητικής συμπεριφοράς του.
Τα χέρια της πονούν λόγω της δύναμης που ο Zayn άσκησε σε αυτά.
Το σώμα της τρέμει λόγω της σύγχυσης της.
Αισθάνεται κουρασμένη τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Κουνάει θετικά το κεφάλι της και ο David την ευχαριστεί βουβά ακουμπώντας τα δάχτυλα του στην καρδιά του πάνω από το ύφασμα της μπλούζας του.
''Στο υπόσχομαι ότι δεν θα σου κάνω κακό.'' η δυσπιστία φανερή στο ταλαιπωρημένο πρόσωπο της καθώς νιώθει την εμπιστοσύνη να την κυριαρχεί μετά από τα λόγια του.
Τα μεγάλα χέρια του τυλίγονται γύρω από την μέση της απομακρύνοντας την από τον παγωμένο τοίχο.
Οι παλάμες του στέκονται στον κοκκινισμένο καρπό της μελετώντας τον με προσοχή.
Ξεφυσάει απογοητευμένος βλέποντας την ζημιά που προκάλεσε το παιδί του.
''Η πρώτη φορά που χτύπησα την μητέρα σου ήταν μερικά χρόνια πριν.Ο Jackson ήταν μικρός ενώ εκείνη ήταν έτοιμη να φέρει στον κόσμο εσένα.'' κάνει μία μικρή παύση για να αφήσει το βλέμμα του να περιπλανηθεί στον Zayn,ο οποίος δαγκώνει νευρικά τα χείλη του.
''Είχα πιει πολύ,εκείνη την νύχτα.Η αλήθεια είναι,πως η γέννηση σου ήταν το χειρότερο γεγονός την τότε εποχή..Η έλλειψη χρημάτων με είχε τρελάνει,το ίδιο και οι απαιτήσεις της μητέρας σου.Την χτύπησα δυνατά ώσπου ξάπλωσε αναίσθητη στον καναπέ του σαλονιού.Τα χέρια της ακουμπούσαν την κοιλιά της ενώ ο Jackson έκλαιγε ανεμπόδιστα.Εγώ,αντίθετα-''
''Σταμάτα.'' η απαλή φωνή της σπάει την αγριότητα της δικής του.
Όλοι στον χώρο γυρίζουν να την κοιτάξουν με τον θαυμασμό και την επιφυλακτικότητα να τους κυριεύουν.
Ακόμη και η ίδια,μοιάζει να απορεί με τον εαυτό της και την ξαφνική ανάκτηση αυτοπεποίθησης.
Οι ώμοι της γέρνουν ενώ το βλέμμα της στηρίζεται μακριά από τον άνδρα.
Η στάση του σώματος της φανερώνει την δειλία της,όχι όμως το μυαλό και τα λόγια της.
Ο David,την πλησιάζει ξανά.
''Δε-δεν καταφέρνεις απολύτως τίποτα με την εξιστόρηση αυτή..Τον πονάς ακόμη περισσότερο.Πώς είναι δυνατόν να λες στο ίδιο σου το παιδί ότι η γέννηση του ήταν ασήμαντη;Αυτό είναι απάνθρωπο!'' σταματάει να μιλάει όταν ακούει τον πονεμένο λυγμό να ξεφεύγει από τα χείλη του Zayn.
''Εάν το 'λάθος' όπως τον αποκαλείς εσύ δεν είχε γεννηθεί,κανείς δεν θα βρισκόταν κοντά στην γυναίκα σου μετά τον θάνατο του Jackson.'' του υπενθυμίζει και εκείνος μένει σιωπηλός.
''Εάν-''
''Violet,μην βγάζεις θεωρίες και συμπεράσματα μόνη σου.Προσπαθώ να σε βοηθήσω και..δεν μου δίνεις την δυνατότητα να το κάνω.'' ανάβει ένα ακόμη τσιγάρο και αφήνει τον καπνό να ταξιδέψει στο δωμάτιο κάνοντας τον περισσότερο αποπνικτικό.
''Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι,πάντα περίμενα να ασκήσεις σωματική βία σε κάποιο άτομο που αγαπάς.Παρακολουθώντας με να κάνω ακριβώς το ίδιο στην μητέρα σου,έχεις αποκομίσει τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες.Δυστυχώς,δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό.Έχουμε τόσα κοινά στοιχεία,ακόμη και εάν δεν θέλεις να το παραδεχτείς.'' τον ενημερώνει χαμογελώντας ελαφρά.
''Μην με συγκρίνεις με εσένα.'' απαντάει το αγόρι κάποια λεπτά αργότερα,όταν επιτέλους στερεύει από τα δάκρυα.
''Θα σου θέσω έναν περιορισμό,ο οποίος θα φανεί αρκετά χρήσιμος για την υπόλοιπη ζωή σου.Μην την αγγίξεις ξανά,είτε την Violet είτε οποιαδήποτε κοπέλα που τύχει να γνωρίσεις.Θα είσαι ευτυχισμένος μόνο όταν τα μάτια της,τωρινής σου,κοπέλας εκπέμπουν σιγουριά και όχι φόβο όποτε σε συναντάει.'' θρυμματίζει το τσιγάρο του στην παλάμη του χεριού του και χαμογελάει ικανοποιημένος με την επιπόλαια και επικίνδυνη πράξη του.
Τα λόγια του,έχουν βαρύτητα σε όλα τα άτομα που μοιράζονται τον χώρο μαζί του.
''Καλή συνέχεια.'' τους εύχεται και παίρνει τον δρόμο προς την έξοδο του μαγαζιού.
''Σε μισώ.'' τον πληροφορεί ο Zayn και ο άνδρας γελάει.
''Όλοι με μισούν.'' λέει τελικά και αποχωρεί από το μέρος επιτρέποντας στην γυάλινη πόρτα να κλείσει με δύναμη.
Για λίγο επικρατεί ησυχία αφού όλοι επεξεργάζονται το τι μόλις συνέβη.
Ο Lou παίρνει τον λόγο.
''Καλύτερα να φύγετε.Θα αναλάβω εγώ τους πελάτες σου.'' υπόσχεται στον φίλο του και προχωράει προς την ξύλινη έδρα ανοίγοντας τον φάκελο με τα ραντεβού.
''Ο Bob θα έρθει για να τελειώσει το τατουάζ του ενώ ο Michael θέλει να προσθέσει ένα καινούργιο στην συλλογή του.'' μιλάει όσο διαβάζει με προσοχή τον κατάλογο.
''Νομίζω πως μπορώ να τα καταφέρω.'' επιβεβαιώνει τον νεαρό,ο οποίος τον ευχαριστεί πριν φύγει από το δωμάτιο.
Το κορίτσι,αποφασίζει να τον ακολουθήσει.
''Violet,'' λέει ο Harry και εκείνη νεύει αποτρέποντας τον από το να συνεχίσει.
''Ξέρω,ξέρω..Καληνύχτα.'' τα δύο αδέρφια την παρατηρούν με την συμπάθεια να τους καταβάλλει.
Τους χαιρετάει για τελευταία φορά δίνοντας στο σώμα της την άδεια,να κινηθεί προς την πορεία που ακολούθησε ο αγαπημένος της.
•••
Τυλίγει την λευκή πετσέτα γύρω της και με προσοχή ακουμπάει στο βρεγμένο πλακάκι όσο οι υδρατμοί εμποδίζουν την όραση της.
Σπεύδει να ανοίξει,το μικρό παραθυράκι που στεγάζεται στο μπάνιο του σπιτιού της για να αφήσει τον άνεμο να καθαρίσει τον μικροσκοπικό χώρο.
Πλησιάζει καλοκαίρι αλλά ο καιρός της Αγγλίας δεν συμφωνεί με το γεγονός αυτό.
Η βροχή είναι ασταμάτητη ενώ το κρύο συνεχίζει να επικρατεί ανεμπόδιστα.
Τα καστανά μαλλιά της,στεγνώνουν στους ακάλυπτους ώμους της ενώ το αεράκι προκαλεί ανατριχίλα στο γυμνό της σώμα.
Η μορφή της έρχεται στον μεταλλικό καθρέπτη που στολίζει το μέρος.
Απογοητεύεται με την εμφάνιση της και με το πόσο κουρασμένη δείχνει.
Τείνει να κοιτάξει τα χέρια της και χαμογελάει βλέποντας τα κόκκινα σημάδια να έχουν εξαφανισθεί από τους καρπούς της.
Είναι σίγουρη πως ο Zayn δεν θα της έκανε ποτέ κακό.
Βυθισμένη στις σκέψεις της δεν έχει αισθανθεί την παρουσία του στον χώρο.
Τρομάζει όταν αισθάνεται κάποια δάχτυλα να χαϊδεύουν τα νωπά μαλλιά της.
''Εγώ είμαι..'' ψιθυρίζει στο αυτί της καθησυχάζοντάς την.
Τα χείλη του έρχονται σε επαφή με την επιδερμίδα της ξεκινώντας αρχικά από τον λαιμό της μέχρι να οδηγηθούν στον ώμο της.
''Έφαγες;'' τον ρωτάει χαμηλόφωνα αναφερόμενη στα ζυμαρικά που του είχε φτιάξει πριν από λίγη ώρα.
''Σε περίμενα ώστε να φάμε μαζί.'' την ενημερώνει κοιτάζοντας την αντίδρασή της μέσα από τον καθρέπτη.
''Δεν έπρεπε,εξάλλου δεν πεινάω.'' απαντάει κλείνοντας τα μάτια της.
Τα δάχτυλα του 'χτενίζουν' τα μακριά μαλλιά της λύνοντας τους κόμπους που έχουν δημιουργηθεί.
''Έχεις αδυνατίσει,πολύ.'' συμπεραίνει προβληματισμένος σχεδιάζοντας σχέδια στην πλάτη της.
''Ο πατέρας μου,είχε δίκιο.'' μιλάει κάποια δευτερόλεπτα αργότερα αφού έχει κλείσει το παράθυρο που προηγουμένως η Violet είχε ανοίξει.
''Δεν θα μείνεις μαζί μου,μέχρι το τέλος-Δεν θα μείνουμε μαζί μέχρι το τέλος.'' διορθώνει την πρόταση του τυλίγοντας προσεχτικά τα χέρια του γύρω από την μέση της.
Σκέφτεται τα λόγια του και δαγκώνει τα χείλη της,μην επιθυμώντας να λυγίσει για άλλη μία φορά.
''Όταν φύγεις από κοντά μου,οριστικά θέλω να είσαι σίγουρη για κάτι.'' σπεύδει να ξετυλίξει την πετσέτα από το σώμα της αλλά σταματάει ακουμπώντας το πηγούνι του στην περιοχή του λαιμού της.
''Ήσουν και είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να με αποδεχτεί,έτσι όπως είμαι.Με έκανες για πρώτη φορά να φέρω στην επιφάνεια τον Zayn που αναζητούσα ολόκληρο αυτό τον καιρό και σε ευχαριστώ γι'αυτό.'' την οδηγεί στο δωμάτιο της κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
Βρίσκεται απέναντί της παρατηρώντας την να δακρύζει.
Ο ίδιος,χαμογελάει λυπημένα.
''Δεν σκόπευα να αγαπήσω ξανά..όμως εσύ μου έδειξες το αντίθετο και Violet,είμαι ευγνώμων γι'αυτό.Μπόρεσα να γελάσω ξανά.Κοίτα με,Violet!Κοιτάξε με!Δεν είμαι πια ο κατεστραμμένος άνθρωπος που συνήθιζα να είμαι!'' κουνάει καταφατικά το κεφάλι της, λυγίζοντας ολοκληρωτικά.
''Πράγματι,έχεις αλλάξει.'' τον διαβεβαιώνει δίνοντας του έμμεσα κάποια αόρατο βραβείο για την αλλαγή της συμπεριφοράς του,για τον καλύτερο εαυτό του.
''Εσύ με βοήθησες σε αυτό,Violet.Σε αγαπάω τόσο πολύ που φοβάμαι να σε πληγώσω.Μα,τί λέω;Σε έχω πληγώσει ήδη.Ακόμη,βρίσκεσαι κοντά μου.Είσαι ξεχωριστή και σου αξίζει κάτι καλύτερο.Ωστόσο,δεν μπορώ να σε αφήσω ελεύθερη για να ψάξεις να βρεις τον άνθρωπο που θα σε κάνει χαρούμενη.Δεν μπορώ να σε αφήσω και ξέρεις γιατί;Γιατί η θέση σου είναι κοντά μου.'' ο Zayn τελειώνει τις προτάσεις του κλαίγοντας και εκείνος.
Τα χέρια του κρύβουν το πρόσωπο του όσο προσπαθεί να ηρεμήσει.
Κάποια λεπτά αργότερα την πλησιάζει.
Τα δάχτυλα του γραπώνονται στην πετσέτα αφαιρώντας την αμέσως μετά από το σώμα της.
Ολόκληρη αυτή την ώρα,την κοιτάζει προσεκτικά παίρνοντας την άδειά της για τις επόμενες κινήσεις του.
Σκίζει την απόσταση μεταξύ τους με τα χέρια του να κρατούν την μέση της.
Γεύεται τα δάκρυα της όσο τα χείλη του ταξιδεύουν στο πρόσωπο της.
Η ζεστασιά που εκπέμπουν τα ρούχα του έρχονται σε αντιπαράθεση με το κρύο που προσφέρει η γύμνια της.
''Σε αγαπάω.'' ψιθυρίζει το αγόρι εισπνέοντας το σαμπουάν τριαντάφυλλο με το οποίο έπλυνε τα μαλλιά της.
Τα μικροσκοπικά χέρια της φέρνουν ένα κομμάτι ύφασμα από την μπλούζα του στις παλάμες της καθώς αναζητάει τα χείλη του.
Ο νεαρός γονατίζει συνεχίζοντας να κρατάει την μέση της.
''Zayn-'' προσπαθεί να τον αποτρέψει αλλά αυτός την καθησυχάζει με το βλέμμα του.
Τα χείλη του για ακόμη μία φορά πρωταγωνιστούν όσο τρέχουν στο στομάχι της.
Τυλίγει τα δάχτυλα του με τα δικά της παρατηρώντας τους καρπούς της,ψάχνοντας οποιαδήποτε πληγή ύστερα από την βιαιότητα του.
Όταν δεν βλέπει κάτι ξεφυσάει ανακουφισμένος.
''Είσαι τόσο αθώα.'' μουρμουρίζει την στιγμή που συναντάει ξανά το πρόσωπο της.
''Μπορώ να ακούσω την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.Χαίρομαι που εγώ το προκαλώ αυτό.'' ακουμπάει προσεκτικά το αυτί του στο μέρος που φιλοξενείται η καρδιά της και χαμογελάει αφού η θεωρία του αποδείχθηκε σωστή.
Παίρνει την ώρα του ώστε να θαυμάσει το σώμα της. Καταλαβαίνοντας πως η Violet αισθάνεται άβολα προχωράει πάλι κοντά της.
''Κάνε μου έρωτα.'' τον παρακαλάει σέρνοντας τα δάχτυλα της στα πυκνά μαλλιά του.
''Όπως επιθυμείτε κα.Devine.'' λέει και εκείνη γελάει όσο ο νέος αφαιρεί την μπλούζα του.
''Βιβλία μαγειρικής θα βρείτε στον παρακάτω διάδρομο.Μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε εμένα εάν χρειαστείτε κάποια βοήθεια.'' χαμογελάει τυπικά στην ηλικιωμένη κυρία η οποία την ευχαριστεί βεβιασμένη να φτάσει στον διάδρομο που η Violet της έδειξε κάποια δευτερόλεπτα πριν.
Πίνει λίγο από το νερό στο πλαστικό μπουκάλι της ολοκληρώνοντας την εργασία για το Πανεπιστήμιο.
Η ημέρα ήταν αρκετά δύσκολη και πιεσμένη.Ωστόσο η ίδια,έχει υποσχεθεί στον εαυτό της ότι δεν θα αφήσει τους γονείς της να την συντηρήσουν.
Ύστερα από το Πανεπιστήμιο έφτασε κατευθείαν στο βιβλιοπωλείο όπου δουλεύει.
Παρά τις αντιρρήσεις της Katrina,της υπεύθυνης του μαγαζιού,η Violet ξεκίνησε το πόστο της αγνοώντας τις παρατηρήσεις της για το πόσο κουρασμένη φαίνεται η κοπέλα.
Τελειώνει το κείμενο που έγραφε στον υπολογιστή,με θέμα τους νευρώνες του εγκεφάλου,και σπεύδει να εκτυπώσει την εργασία της μιας και οι πελάτες στο μαγαζί,έχουν μειωθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Το κινητό της χτυπάει για πρώτη φορά και ελπίζει να είναι ο Zayn.
Εχθές το βράδυ του ζήτησε να μείνει στο σπίτι της και εκείνος δέχθηκε με δυσκολία.
Τον βρήκε να κοιμάται,όταν εκείνη ξύπνησε.
Το γυμνό του σώμα είχε καλυφθεί από το βαρύ πάπλωμα όσο τα,γεμάτα από μελάνι,χέρια του κρατούσαν το γκρι μαξιλάρι.
Δεν έχει ακούσει νέα του όλη την ημέρα και έχει αρχίσει να προβληματίζεται όσο τα λόγια του επαναλαμβάνονται συνεχώς στο μυαλό της.
Χωρίς να δει το νούμερο φέρνει την συσκευή στο αυτί της περιμένοντας το άτομο από την άλλη γραμμή να μιλήσει.
''Violet..'' η φωνή του τρέμει ενώ ακούγεται αγχωμένος.
''Josh!Έχω να σε ακούσω πολύ καιρό.Πώς είσαι;'' χαμογελάει γνωρίζοντας ότι ο αδερφός της δεν την ξέχασε.
''Η αλήθεια είναι,ότι δεν είμαι καλά. Τί θα κάνω,Violet; Τί θα κάνω;'' μπορεί να ακούσει τους λυγμούς του καθαρά.
''Τί συνέβη;'' τα χείλη της μετατρέπονται σε μία ευθεία γραμμή καταλαβαίνοντας πως αυτό που θα της πει είναι σοβαρό.
''Συναντήθηκα ξανά με την Diana,ώστε να συζητήσουμε και να λύσουμε τα προβλήματα που εμπόδιζαν την σχέση μας.Ήταν τόσο γλυκιά και φαινόταν να είχε μετανιώσει..'' ξεφυσάει και σταματάει να μιλάει.
''Γιατί το έκανες αυτό;'' ο εκνευρισμός κυριαρχεί στην φωνή της.
Η επιπολαιότητα του αδερφού της,την θυμώνει.
Η Diana είναι επικίνδυνη και εκείνος αρνείται να το καταλάβει.
''Είναι έγκυος,Violet.Η Diana,είναι έγκυος.'' το κινητό πέφτει στο πάτωμα και η κοπέλα κρύβει με την παλάμη της το στόμα της ήδη σκεπτόμενη τις συνέπειες του γεγονότος αυτού.
Γειά σας!
Καταρχάς,να ζητήσω ένα ΤΕΡΆΣΤΙΟ συγγνώμη που δεν έχω γράψει κεφάλαιο τόσο καιρό.Με το σχολείο μου,είχαμε πάει τριήμερη και γύρισα εχθές το βράδυ.Δεν είχα χρόνο να ανεβάσω καινούργιο part και πραγματικά λυπάμαι γι'αυτό.
Ελπίζω να μην ξεχάσατε το βιβλίο μου.
Ποιά είναι η γνώμη σας για την κατάσταση της Diana;Θέλω πολύ να μάθω τι πιστεύετε.
Vote&Comment
#Ziolet
Συγγνώμη για οποιοδήποτε λάθος:)