Aaliyah
"May iba ka bang kasama dito Lopez?"
"Wala--fck!"
Hindi pa ako nakakakurap nasa tapat na agad siya sa kwarto namin ni Ivo kaya mabilis ko siyang sinundan at hinawakan sa braso.
"Hoy! You're invading my privacy!" Kulang nalang yakapin ko yung pinto para hindi siya makapasok. Hindi, hindi dapat niya makita si Ivo. It will make things more complicated.
"Why? May itinatago ka ba sa loob ng kwartong yan?" Muntik na akong mapamura sa sinabi niya. Think faster Aaliyah! Argh bahala na.
"Bakit? May problema ka doon? Alis na kasi sabi!" Mas lalo atang sumama ang timpla ng mukha niya at walang sabi sabi na binuhat niya ako na parang bigas at doon na siya tuluyang nakapasok. Oh hell no!
"Put me down!" Halos maubos na ang lakas ko kakasigaw pero talagang wala siyang pake.
"This room doesn't even look suspicious like what I saw in your face a while ago."
Anong pinagsasabi niya?
"Teka, pwede ba ibaba mo muna ako?" Mas lalo akong nainis dahil imbes na ibaba niya ako, inihagis niya ako sa kama. What the fact!
I roamed my eyes around at kulang nalang panlamigan ako nang makita kong nawawala ang anak ko. Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil hindi siya nakita ni Ivo o matatakot dahil hindi ko alam kung asan siya nagpunta.
"You look so surprised as fck, damn it! I can't even read your thoughts."
Sinubukan kong kumalma at baka mas lalo niya akong pagsuspetsyahan.
"Everything is perfectly fine ikaw lang talaga ang bigla biglang pumasok." Inirapan ko siya at dali daling tumayo. Nagulat nalang ako nang bigla niya akong hatakin at hinila papuntang basement nang hotel.
"Saan mo na naman ako dadalhin?"
"I told you, you'll be transferring."
Hindi pa ako nakakapagsalita nang bigla niyang paandarin ng mabilis ang sasakyan. Sht does he know the word slow down?!
Gustuhin ko man siyang sumbatan pero mukha yatang babaliktad sikmura ko sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya. Halos hindi ko na nga alam kung ano 'tong daan na hinahatak namin at isa pa masyadong malamig ngayon dahil ang aga-aga.
Pagkalipas ng mahigit 30 minutos na byahe huminto kami sa pamilyar na gate na may tatak na Reagan Academy. As soon as I stepped out the car, halos matumba ako sa sobrang pagkahilo. Dinaig ko pa ang may morning sickness sa lagay ko ngayon.
"You're such a jerk, just tell me if you really have plan on killing me." Singhal ko sa kanya but he just smirked at bigla nalang siya napunta sa harap ko, yumuko siya para mapantayan ang height ko. Ano na naman ba balak niya?
"4words, Just.Shut.Up.Lopez." Muntik na akong mapanganga sa sinabi niya at walang sabi sabing tumalikod siya at naglakad papalayo. What the freak?
"Follow me."
Follow my ass! Would he think I'll do that after he go jerk in front of me? No thanks.
"Do you really wanna die?" Hindi ko nalang siya pinansin, what kind of question is that? Psh.
"Fine then, you stay here and let them suck your blood if that's what you want."
Teka, seryoso ba siya?!
Mabilis ko siyang sinundan, takte seryoso nga ata siya, ayoko pang mamatay kaya mabilis kong sinabayan ang mahahaba niyang yapak.
"Teka lang!"
Nasa likod niya ako at nag e-echo ang boses ko dito sa hall. Buti nalang walang katao-tao rito o mas magandang sabihin natin na walabg kabampi-bampira dito.
"Stop!"
Buset na lalaking 'to nakakapagod habulin, hindi ko nga alam kung naglalakad pa ba ako o tumatakbo na sa kakahabol. Tumigil muna ako saglit at inilagay ang dalawang kamay ko sa tuhod ko.
Nang makabawi na ako mabilis akong tumakbo papalapit sa kanya kaso nagtaka ako kung bakit hindi ko na maigalaw ang magkabilang paa ko. Hindi rin ako makapagsalita dahil walang boses na lumalabas sa bibig ko. Anong nangyayari?
"Lopez?"
I felt a cold skin touching my arm at doon na ako mismong nakagalaw. As if I was released from a trap. What the hell did just happened?
"Ikaw? Did you do that to me?" I asked him but he shot me a confused look at maya maya'y sumeryoso ang kanyang mukha at ramdam ko na medyo humigpit ang hawak niya sa kamay ko.
"No."
Hindi na ako nagtanong pa at hinayaan ko nalang ulit siya na hilain ako kung saan.
****
"Stay here. These will be your room."
I don't know what to react. Gusto kong ngumanga sa kagandahan ng paaralan na 'to kung matatawag pa nga ba itong paaralan. Leche bakit ang ganda dito? Nakakainggit.
"Teka saan ka pupunta?"
"Bakit? Ma mi-miss mo ako?"
"Sabi ko nga, alis ka na."
Sinamaan niya ako ng tingin bago siya tuluyang umalis kaya naiwan akong mag isa dito sa kwartong sobrang laki. Ngunit bigla na naman akong tinamaan ng kaba nang maalala ko kung nasaan na ngayon ang anak ko.
Pagkaupo ko pa lamang sakto namang tumunog ang cellphone ko. Unregistered number? Sino naman kaya 'to?
"Hello?"
"Bruha! I mishu~ do you mish me?" Agad nanlaki ang mata ko sa sobrang pamilyar ng boses na 'to sa kabilang linya.
"Kai?!"
"Aray! Kailangan sumigaw? Anyway I need to make this phone call fast. You need to find a girl wearing a sapphire necklace nasa sa kanya kasi yung pair ng pendant na suot ni Ivo serving as a gps and protection so I think you know what I mean. I need to put down this call now. Bye!"
Hindi pa ako nakakapagtanong nang bigla niya akong binabaan ng tawag. Halatang nagmamadali siya dahil ang bilis niyang magsalita na para bang may hinahabol.
Wait, how on earth will I find a girl wearing a freaking sapphire necklace? Sa dinami dami ba namang bampira dito baka hindi ko pa siya nahahanap madededo na agad ako.
But who cares? It's my son, I need to take risks.
♢SFX: Soft knocks♢
Muntik na akong mapamura dahil naka serious mode ako dito tapos bigla biglang may kumatok.
Hindi pa ako nakaka get over nang may pumasok na babae dito sa loob. Muntik na akong mapanganga dahil sobrang ganda niya. Parang gusto ko na tuloy magtago sa ilalim ng kama dahil hiyang hiya naman ang mukha ko 'no.
"Hi!"
"H-Hi?"
"I'm Rachel, nice to meet you Ms. Lopez."
She took my hand at biglang nagliwanag ang kanyang mukha. O-kay? She's weird. Para bang ang saya saya niya.
"At ngayon na mag sta-start ang klase mo kayo ako ang mag a-assist sa'yo. Omg I'm excited!"
"T-Teka! As in now na? Hindi pa nga ako nakaka enroll."
"Dude, everything is done. Just sit down and let me transform you."
Transform?! Anong pakulo 'to?
"Miss alam kong mas maganda ka kaysa sa 'kin pero 'di ko kailangan yang transform chuchu na yan."
Bigla siyang ngumisi at lumapit siya sa 'kin saktong nakatapat ang bibig niya sa tenga ko.
"Because you're hiding your real beauty, my dear."
What the heck? Bakit ang we-weird ng mga tao ngayon? Oh wait, hindi nga pala tao ang kaharap ko.
Lumayo na siya mula sa 'kin habang may ngiti sa labi. Seriously, I don't get this girl, para siyang si Kai, mukhang naka katol.
"I will make you look like a vampire! Ayaw mo naman siguro na may makahalata sa'yo diba?"
Hinila niya ako at pinaupo sa harap ng malaking salamin na may maraming anik anik sa front table. Siguraduhin lang niya na hindi ako mag mumukang clown dito.
"Wow, do you really have short black hair?" Tinignan ko siya sa salamin. I just nod.
"You sure?" Napakunot noo ako. Ba't parang may nalalaman siya ng hindi ko alam?
"Why?"
"Nothing."
Seriously, why am I surrounded by weird vampires?
Hindi nalang ako nagsalita at pinabayaan siyang gawin kung anong gusto niyang gawin sa mukha ko.
"You really do have white skin but I will just put some foundation to make you look more paler."
I just nodded and after about 20 minutes, oo talagang inorasan ko, wala akong magawa eh, natapos na rin.
"Here's your uniform." Lumabas siya ng kwarto at agad kong pinasadhan ng tingin ang uniform na nakalapag sa kama.
Black thigh high socks. Black shoes. Grey skater skirt. Black long sleeves. Reagan Academy's black suit.
Nagsimula na akong magpalit. Mukhang saktong sakto ang size na binigay sa 'kin. Matapos kong magpalit humarap ako sa malaking salamin and God knows how I'm amazed with my classy and elegant uniform. It's not too over anime-ish.
I heared a soft knocks and a soft click sound, palatandaan na may pumasok sa loob ng kwarto.
"Oh my freaking vampire! You look so freakingly awesooome!"
Mabilis akong hinila ni Rachel sa upuan at pinaharap ulit sa salamin. Akala ko ba tapos na niya akong ayusan kanina?
"But something lacks."
And after that walang sabi sabi na tinanggal niya ang wig ko kaya tuluyang bumagsak ang mahaba kong buhok na matagal ko ng tinatago.
"Aww~ so you're one of those blond bomb shell huh?"
"Hey! Put it back!"
I tried to pull back my wig pero inunahan na niya ako. How on earth did she know that I'm wearing a wig?!
"Please give it back Rachel."
"Chill, I won't take your wig. Aayusin ko lang buhok mo okay? And yeah I'll stay sshh." She put her index finger to her lips. I think this girl have a thing about discovering secrets and that's creepy.
Matapos niyang ayusin at ibalik ang wig ko, may inilagay siyang pendant sa leeg ko.
"Don't take this off, that will serve as your amulet."
Tumango ako habang nakatingin sa pendant na suot ko, tumingin ulit ako sa salamin.
"I thought vampires doesn't have any reflections?"
Ngumiti siya bago nagsalita.
"Because I'm not one of them, I'm a pretty witchy gal." She giggled. I examined her reflection in the mirror, napadako ako sa leeg niya.
That's the time I realized that she was wearing a blue sapphire the whole time.
****
Lame.
P.S Not edited. Typos are visible.
-V101