"Hadi kızım kalk."
"Anne ne kalkması ya. Saat akşamın 10'u . Üstelik yarın cumartesi." dedim. Ama istemeyerek de olsa gözlerimi zorlukla açarak yatağa oturdum.
"Sana haber vereyim dedim. Biraz önce bizi aradılar. İş için tabi. Kasaba dışına gitmemiz gerekiyor. Birkaç hafta orada kalabiliriz ama ne kadar bilmiyorum." dedi. Şaşırmıştım. Neden bu kadar sık kasaba dışına gitmeye başlamışlardı ki?
"İyi de siz zaten böyle bir kasabada çalışmak istiyordunuz. Son günlerde neden bu kadar sık kasaba dışına çıkmaya başladınız ki?" dedim. O da yatağa oturdu.
"Evet istiyorduk ama buraya taşınmak maddi olarak biraz zarara uğramamıza sebep oldu. Biliyorsun bazı borçlarımız da vardı.. Kasaba dışında daha fazla para veriyorlar. İşleri yoluna koyana kadar bir süre böyle idare edeceğiz."
Yataktan kalktım. Anne ve babama sıkıca sarıldım. Onlar gittikten sonra da tekrar yatağıma döndüm.
---
Korkuyla gözlerimi açtım. Ve karşımda bir siyahlık görünce çığlık attım.
"Hey hey sakin ol! Benim. Mandy. Nina da aşağıda." Işığı açtım ve Mandy'ye baktım. Pencerenin camını kırıp içeri girmişti!
"Siz! Deli misiniz! Bu saatte.. Tanrım saat gecenin 12'si. Amacınız ne sizin?! Kapıyı çalabilirdiniz." dedim. Nina da pencereden içeri girdi.
"Hey sakin ol. Matt öğretmenin verdiği ödevi hatırlıyor musun?" Matt öğretmen.. Ah evet! Bize iki haftalığına bir yere gitmemizi istemişti. Grup olarak gidecektik. En fazla altı kişi olacaktı. Buradan biraz uzak olacaktı. Başımızda bir büyük olmayacaktı. Ve orada yaşadığımız deneyim, gözlem ve olayları not edip sunum hazırlayacaktık. Ödev buydu. Üstelik okulun da haberi vardı ve izin vermişti.
"Evet, hatırlıyorum." dedim.
"İşte biz nereye gideceğimizi bulduk ama buradan uzakta. Havaları soğuk ve kapalı. Tam bize göre yani. Bir ev ve ağaç ev var. Benim ailem bazen oraya giderdi ama oralarda normalde pek insan yoktur. Az olsa bile bizim ev uzakta. Yani insan veya vampir farketmez herhangi kimseyle pek karşılaşacağımızı sanmam. O yüzden çok rahat olacağız. Yol uzak olduğundan şimdiden yola çıkıyoruz." dedi Nina. Her şeyi bir anda anlatıvermişti.
"Kim kim gidiyoruz?" diye sordum.
"Sen, ben, Nina, David, James şey.. Bir de.. Michael." dedi Mandy.
"İyi de penceremi kırdınız. Ya hırsız girerse?" dedim.
"Hadi ama .. Vampirlerin olduğu bir kasabada yaşıyorsun ve şimdi bunu mu dert ettin. Pencerenin önüne bir şey örteriz. Sen bavulunu hazırlamaya başla. Orda havalar buradaki gibi. Yani soğuk. Ona göre koy. Çocuklar bizi aşağıda bekliyor." dedi Mandy.
Hemen yataktan kalktım ve annemi arayıp haber verdim. İzin verdi. Ayrıca dikkatli olmamı da söyledi. Bavuluma eşyalarımı hızlıca yerleştirdim. Ödev için gerekli malzemeleri de çantama koydum. Üstüme kırmızı salaş uzun kollu bir tişört ve altıma da siyah pantalonumu giydim. Siyah kapşonlu hırkamı da giyip saçımı açıp düzelttim. Sonra dişlerimi fırçaladım. Evet. Hazırdım.
Hızlıca aşağı indik ve arabaya bindik.
"Sonunda." dedi James gülümseyerek. Ben de gülümsedim.
Araba büyük bir modeldi. Rahatça sığardık. Şoför koltuğunda Michael vardı. Mandy ve James de öne geçmişlerdi. Arka tarafta bir normal koltuk bir de onun önünde koltuk vardı. Yani ön tarafa dayalı olan koltuk ve onun karşısında da bir koltuk vardı. Karşı karşıyalardı. Normal olan, yani David'in oturduğu üç kişilikti. Onun karşısında ise tekli bir koltuk vardı. Nina o tekli koltuğa oturdu. Ben de David'in yanına oturdum.
Sessiz bir yolculuk oluyordu ve uyku beni ele geçiriyordu. Baktığımda Nina çoktan uyumuştu. Öne baktığımdaysa Mandy James'in omzuna yatmış uyuyordu. Fakat James'in hiç uykusu yok gibiydi. Michael ise hâlâ arabayı sürüyordu. Bakışlarımı yavaşça sol tarafa çevirdim. David'in gözleri kapalıydı. Acaba uyuyor muydu? Uyanık gibi görünmüyordu. Rahat bir yer bulamadığımdan uyuyamamıştım. Acaba onun dizine yatsam..
Hayır hayır. Olmaz. Sonra uyanırsa ne diyecektim? Ama gerçekten çok uykum vardı.
"Hey dostum. Uykun gelmiş gibi. Bırak bundan sonrasını ben kullanıyım." dedi James. Michael da tamam diyerek arabayı sağa çekti ve yer değiştirdiler. Michael yer değiştirir değiştirmez gözlerini kapattı.
Daha fazla dayanamayacaktım. Aşırı derecede uykum vardı. Yavaşça koltukta uzandım ve başımı David'in dizlerine koydum. Sonra başımı ve kendimi ona daha da yaklaştırdım. Biraz kıpırdanmaya başladı. İçimi bir an nedensiz bir korku kapladı. Ama hareketi hemen durmuştu. Evet. Kesinlikle uyuyordu. Saat neredeyse 1 olmuştu. Gözlerini kapattım ve kendimi uykuya teslim ettim.
---
Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Hava hâlâ karanlıktı. Saatte baktığımda 4'tü. Omzunda bir el hissettim. David'in eliydi. Acaba bir ara uyanmış mıydı? Ama şu anda uyuyordu.
"Çok sevimli uyuyordunuz." dedi bir ses. James'di. Hâlâ herkes uyuyordu ama o uyumamıştı.
"Kapa çeneni." dedim dalgasına.
Gülümsedi. Bu çocuğu seviyordum. Garip, komik ve iyi bir dosttu.
"Sen hiç uyumadın mı?" diye sordum. Sonra da David'in dizinden kalkıp oturur pozisyona geçtim.
"Hayır. Gelmeden uyumuştum." dedi.
"Ne kadar yolumuz kaldı?"
"Yarım saatlik yol kaldı."
"Gerçekten de uzakmış." dedim.
"Evet." diyerek gülümsedi.
David'e baktım. Uyurken de çok tatlı gözüküyordu. Kafasını cama yaslamıştı. Bir eli kucağında, diğer eli ise dizindeydi. Ben kalkınca eli dizine düşmüştü.
Yavaş yavaş hareketlenmeye başladı ve yavaşça gözlerini açtı. Eliyle gözlerini ovuşturdu. Bana baktığında bakışlarımı ondan kaçırdım.
Onun üstüne Nina da uyandı. Birbirlerine bakmaya başladılar. Ama sonradan bakışlarını başka tarafa çevirdiler. Acaba hâlâ birbirlerini seviyor olabilirler miydi? İçimi nedensiz bir kıskançlık kaplarken Mandy ve Michael da uyandı.
Sonunda gideceğimiz yere varmıştık. Büyük ve güzel bir evdi. Hava hâlâ karanlık olduğundan rengini tam kestirememiştim ama galiba siyah-beyaz tonlarındaydı.
Ağaçlık bir alandı ve etrafta Nina'nın evinden başka ev gözükmüyordu. Çok güzeldi.
Ama benim gözüme takılan ilk şey ağaç ev olmuştu. Gerçekten çok hoş duruyordu. Bu tür yerleri hep severdim zaten.
"Merak etmeyin. Hizmetli evi temizledi ve dolabı tıka basa doldurdu. İki haftada da rahat olacağız." dedi Nina.
Eşyalarımızı alıp eve girdik. Evin içi de çok güzeldi. Salon beyaz bir görünüme sahipti ama koltukları siyahtı. Ev gerçekten büyüktü ama aşırı da değildi. Dubleksti. Yani merdivenliydi. İki katlıydı.
"Toplam 6 yatak odası var. Nasıl yerleşelim?" diye sordu Nina.
"Ev gerçekten o kadar büyük mü? " diye sormadan edemedim. Gülümsedi.
"Evet. Ama evin içinde de sık sık birlikte olacağız. Bu iki hafta eğlenceli olacak!" dedi Nina neşeyle.
"Hadi o zaman biraz uyuyalım. Yarın görüşürüz. İyi geceler." dedi James. Biz de iyi geceler dedik ve hepimiz yukarı çıktık. Odaları paylaştık. Benim odam açık mavi tonlarındaydı. Beyaza çok yakındı. Yatak tek kişilikti. Bavulumu kahverengi renkli dolabın yanına koydum. Pencerenin yanına gidip ağaçlık manzaraya baktım. Hava hâlâ karanlıktı. Perdeyi indirerek üzerimdekileri çıkarmaya başladım. Uzun kollu bordo bir kapşonlu ve altıma da bordo eşofmanımı giydim. Siyah renkli yorganın altına girdim. Tekrar uyku bastırmıştı. Acaba yarın neler olacaktı? Öğrenmenin tek yolu vardı.
Işığı kapattım ve kendimi uyumaya zorladım.