Brace Yourselves before reading :)
Anyway be aware of typo errors . xoxo !
**
JUNGKOOK
Kakagising ko, pagkatapos naming magpalipas ng gabi kina Jin mabuti na lang at hindi talaga sinabi ni Rapmon na nandun kami sa bahay nila kagabi, somehow ay natuwa naman ako dahil hinanap niya rin pala kami. Umuwi muna kami ni Taetae sa kabilang mansyon, yung mansyon namin talaga. Bumaba muna ako para ipagluto ng almusal sina Taetae at pari yung kapatid kung lalaki si Jungsuk, nalulungkot parin ako dahil sa pagkawala ni Junghee pero kailangan rin namin siyang elet go dahil yun ang mas makakabuti pero hindi ibig sabihn nun ay kakalimutan na namin siya.
Nung patapos na akong magluto, I heard some footsteps na papunta dito. " Oh hyung, paano ka napunta dito ? " Nagtatakang tanong niya.
Maaga kasi kaming nakarating dito ni Taetae mga alas 5AM, tapos natulog muna kami sandali at tsaka naman ako nagising. Pinaghahanda ko na yung kakainin namin, umupo naman siya sa harap ng lamesa. " Bumibisita lang, kamusta ang school ? " I asked him.
" As usual bugbug sarado na naman kami sa project, finals na kasi next week. " Sabi niya. Masasabi kung ang laki ng pinagbago ng kapatid ko, simula nung iniwan kami ni Junghee ay talaga mature na siya mag.isip.
" Ganyan rin ang pinagdaanan ko noon. Kaya mag.aral ng mabuti ah ? " Sabi ko sa kanya.
" Si Ate Kuya talaga, syempre naman noh, Gusto ko talaga makapasok sa Seoul University, kaya nag.aaral ako na mabuti para kumuha ng scholarship dun ayoko kung umasa lang parati sayo Ate Kuya, may pamilya na kayo siguro ito na rin yung oras para tumayo ako sa mga sarili kung paa " Makahulugan sabi nito sa akin.
Sasabihin ko na bang nagmana siya sa akin ? Ganito kasi ang mga iniisip ko noong nawala na yung mga magulang namin. I have to find a job so that I can pay their schools at higit sa lahit para may ipakain ako sa kanila, until I found Mr. Kim na siyang nag.alok sa akin ng trabaho and ang mas maganda pa dun ay nakapag.aral pa ako ng lebre.
" Jungsuk, hanggat nandito ako. Responsibelidad kita kaya wag kang mag.isip ng ganyan na kakayud ka na mag.isa dahil hindi ako papayag " Sabi ko sa kanya.
I just don't want him to suffer kaya ng naranas ko noon, I just want him to study and have a decent job for his future gusto ko secure siya sa pagdating ng panahon.
" Sorry Ate Kuya, ayoko lang dagdagan ang mga problema mo " He said.
Lumapit naman ako sa kanya at tsaka ko siya niyakap " Kahit kailan hindi ka naging problema sa akin. Okay ? " I said, he nod as a respond.
" Dadaa !! " Napapitlag naman ako ng marinig kung sumisigaw ang anak ko. Dali dali naman akong umakyat papasok sa kwarto kung saan ko siya pinatulog.
" Hey, Hey ? What happened ? " Natatarantang tanong ko sa kanya.
" Dada what is puke ? " Tanong ni Taetae.
Halos lumuwa naman yung mata ko sa tanong niya. Jusko lerd saan niya natutuna to ? " W-hat did you say ? "
" Namjin said, Kakainin daw si Daddy ng isang puke sa bahay. Dada let's go home baka nakain na si Daddy uwaaah " Napa face palm naman ako sa narinig ko mula sa akin anak. Wala talagang naiturong matino itong si Jin sa anak niyang si Namjin mag.ama nga sila parehon nilulumot ang utak.
" We will go home baby, but let's eat breakfast first ? I cook your favorite " Sabi ko dito. Agad naman itong tumayo at tsaka dali dali lumabas ng kwarto at natatakbo papuntang kusina. Pagdating ko dun ay nakita ko na lang na naka kandon na siya sa kanyang tito Jungsuk habang sinusubuan ito.
**
Pagsapit ng tanghali ay naisipan namin ni Taetae na umuwi na, nagpaalam naman kami si Jungsuk at marami pang iba. Dumaan muna ako sa isang drug store at bumili ng mga vitamins ni Taetae dahil nauubusan na siya sa bahay.
Ipinarado ko muna yung sasakyan bago kami lumabas na dalawa. Nadatnan ko naman namin si Irene na simleng nakaupo sa sala habang hawak hawak yung remote at nanunuod ng TV. Tinaasan ko lang siya ng kilay at gumanti rin siya sa at ngumit ng nakakaloko.
Napaiwas naman ako ng tingin sa kanyan maramdaman kung hinila ni Taetae yung laylagayan ng shirt ko.
" Siya ba yung puke na sinasabi ni Tita Jin Ganda ? " Pabulong na tanong sa akin ni Taetae.
Again napaface palm naman ako at tsaka napailing.
" So, having fun with your another man, Talagang sinama mo si Taetae sa mga kalandian mo " Matigas na sabi niya sa akin.
Napayuko naman ako sa sinabi niya, ayoko munang magsalita dahil ayoko ko pang lumala ang lahat. Kahit gusto kung mapaliwanag ay alam ko naman hindi niya ako pakikingan. " ANO ? SUMAGOT KA JUNGKOOK ? SAAN BA YANG KABIT MO AT NG MASIKMURAAN KO " Asik niya ulit sa kahit na halos mapatalon na ako sa sobrang takot.
" T-ae hindi g-ganun, na k-kina Jin lang ako kagabi at umuwi ako sa m-mansyon kanina " Sabi ko sa kanya.
" THAT BULLSHIT JUNGKOOK, TUMAWAG AKO KAY RAPMON HYUNG KAGABI AT SINABI NIYANG WALA KA DUN ! DON'T LIE TO ME AGAIN AT UMUWI NG MANSYON ? DIBA YAN RIN YUNG EXCUSE MO SA AKIN NUNG KAGABING HINDI KA RIN UMUWI ? DON'T MAKE ME FOOL AGAIN JUNGKOOK ! " He shouted, halos lumuwa na nga yung ugat niya sa leeg sa sobrang galit.
" P-pero y-yun talaga ang t-totoo " I said.
" WAG NA WAG MO NA AKONG PAPANIWALAIN ULIT, YOU CAN'T CONTROL ME NO MORE ! LET'S END THIS MARRIAGE JUNGKOOK. "
" WHAT ? NO YOU CAN'T DO THAT ! " I shouted back, kahit bawal sa akin ang ma stress ng sobra dahil nagdadalang tao ako.
"This is too much ! We're done Jungkook, we're done ! Sawang sawa na ako na palaging kinocontrol lahat ng gagawin ko. Kulang na lang pagbawalan mo akong tumae ! Jungkook grow up may anak na tayo. Don't act like were still teenagers Jungkook "
" You're the who act like a child Taehyung, if you just let me explain everything " I said. Kahit kinkabahan ako sa maaring kahantungan ng usapan na ito, na baka tutuhanin niya nag pakikipaghiwalay sa akin. Hindi ko makakaya nun, NO !
" Ako pa ? Sino bang nangaliwa kahit kasal na siya ? Sino bang nakipagtalik sa iba ? Sino ba ang nagpabuntis sa iba ? Ako ba ? Ako ba Jungkook ? " He said.
Bakit ba ang hirap niyang pagsabihan na walang nangyari sa amin dun sa lalaking nasa picture na yun ? Bakit ba ang hirap niyang pakinggan ako ?
" IT'S YOUR CHILD ! "
" IT'S NOT MINE ! I'LL SEND YOU THE DIVORCE PAPER AS MUCH AS POSSIBLE ! " He said, " Let's go Irene " saka niya kinaladkad si Irene palabas ng mansyon.
" Dadaaaaaaaa " Narinig kung ngumawa si Taetae at agad naman ako lumapit dito at saka siya niyakap. Iyak lang siya ng iyak na para bang sinasabayan niya rin ang pag.iyak ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko kayang iwan ni Taehyung, hindi ko siya kayang mawala sa buhay ko. HIndi ko kaya.
Ngayon palang inisipin kung iiwan na niya ako ay hindi na ako makahinga. May kung anong nakabaro sa lalamunan ko at parang tinotusuk ang puso ng libo libong karayum, isama mo pa ang pag.iyak ng anak ko ngayon na para bang nasasaktan rin siya sa mga pangyayari at yung tyan ko pang sumasakit rin.
Hindi ko alam, mababaliw ako pagnakataon. Taehyung ano bang nagawa kung mali ? Did I really Over control him para magkaganito kami ? Talaga bang nasasakal na siya sa akin ? Talaga bang hindi na niya ako mahal ?
Ang daming tanong na tumatakbo sa utak ko ngayon na gusto kung mabigyan ng kasagutan. Pero wala !
____________________________________
TBC....
Pasensya na kung maraming typo error hindi kasi ako nagbaback read. Enjoy ! Patawarin niyo sana ako. Uwwwwaaaah !
Leave a comment and Vote :)