"Tot later," zegt Bowser grijnzend. "Ik hoop dat je het naar je zin zult hebben bij de geesten, en ehh.. Misschien krijg je zelfs nog wel wat ander gezelschap."
Hij grijnst breed en Lila slikt.
"Zie je later, alligator," zegt ze met een onschuldige glimlach. Ze kijkt nog een keer naar Bowsers scherpe, alligator-achtige tanden en dan laat hij haar hand los. Hij loopt naar de rand van het schip en kijkt naar het vervloekte huis.
"King Boo!!" roept hij met een harde stem. "Ik heb hier iemand die graag bij jullie op bezoek wil komen!"
King Boo, denkt Lila. De koning van de Boo's die hier leven. Tenminste... Áls ze leven.
"Hehhehee!" echoot het plotseling om Lila en Bowser heen.
Lila schrikt van de onmenselijke lach en kijkt om zich heen, maar er is niemand te zien. Voorzichtig kijkt ze naar Bowser, wie met een brede grijns haar reactie afwacht. Lila kijkt hem boos aan, en zijn grijns wordt breder.
"Bezoek?!"
Lila gilt en draait zich als een gek om en ziet het wezen dat zojuist in haar oor geschreeuwd heeft. Hierdoor springt ze van schrik een meter of twee naar achter, keihard tegen haar nieuwe aartsvijand aan.
Lila heeft zojuist besloten dat Bowser haar nieuwe aartsvijand is, ondanks dat het monster waarschijnlijk de pizzabakker als aartsvijand beschouwt. Maar ze is van plan het Bowser nog moeilijker te maken dan de pizzabakker hemzelf, en misschien dat Bowser haar uiteindelijk óók als aartsvijand beschouwt. Lila schudde grinnikend met haar hoofd toen ze besloot dat dit haar nieuwe doel is. Zorgen dat het monster haar als aartsvijand beschouwt.
"Dit mens hier," begint Bowser, en hij duwt Lila naar King Boo toe, "is mijn gevangene, maar ik heb nu even geen tijd om op haar te passen. Ik heb belangrijkere dingen aan mijn hoofd."
Lila staart naar King Boo. Het is een reusachtig, zwevend spook, net zo groot als Bowser zelf, en hij heeft kleine, zwarte ogen en een gouden kroon op zijn hoofd. Maar dat is niet wat Lila het meest beangstigde, het vreemdste waren nog zijn scherpe tanden en zijn veel te lange tong die uit zijn mond hing en bijna de grond raakte. Lila vraagt zich af hoe hij in godsnaam kon spreken zonder dat het idioot klonk, maar ze beseft zich dat het een geest is. Geesten spreken met hun ziel, niet met hun mond.
"Hahaha, natuurlijk King Koopa! Geen probleem!" zegt het spook lachend. "Ik heb speciaal een gevangenis gemaakt voor MIJN aartsvijand, maar dit meisje past er makkelijk bij. Ha! Ik kan niet wachten tot ik hem gevangen heb!"
King Boo's aartsvijand? Dus de pizzabakker is Bowsers aartsvijand.. Wie zou King Boo's aartsvijand zijn? Een spokenvanger?
"Ik hoop dat je hem snel te pakken hebt," gromt Bowser. "Mario moet afgeleid worden. Ik heb nog het een en het ander te doen voor ik bereid ben hem de ruimte in te stampen."
"Dan komt helemaal goed!" grinnikt King Boo. "Maak je maar niet druk!"
Lila staart naar het vreemd beangstigende uiterlijk van King Boo, en vervolgens naar het vervloekte huis. Ze slikt.
"Meneer koning Boo," begint Lila zo beleefd mogelijk, "het is me een eer u te ontmoeten, uwe geestelijkheid."
King Boo verandert zijn geschifte gezichtsuitdrukking niet, maar toch ziet Lila dat hij verbaasd kijkt. Dit had hij niet verwacht. Hij had pure angst verwacht, maar die kreeg hij niet.
Lila glimlacht. Dit wezen is makkelijker te manipuleren dan het schildpad-monster.
Helaas ziet Bowser door haar masker heen, en hij zet een stap naar voren.
"Lila," begint hij, en hij legt een klauw op haar schouder die ook haar hele bovenarm bedekt, "is niet zomaar een mens. Ze is veel slimmer dan ieder ander wezen dat je ooit eerder gezien hebt, en ze doet zich vaak voor als idioot of onbevreesd. Laat je niet manipuleren, King Boo, ik waarschuw je. Ze heeft alleen maar een masker op."
King Boo kijkt Bowser een beetje verward aan, maar grijnst dan. "Dat gaat wel lukken, sir!" Hij kijkt naar Lila, wie nog steeds haar beleefde glimlach op haar gezicht heeft.
"Mij kan je niet manipuleren!" zegt hij. "Ha! Ik ben een geest! Een spook! Ik ben de terreur! En jij zult nooit ontsnappen uit de gevangenis!"
"Maar natuurlijk niet, uwe majesteit," antwoordt Lila koel. "Ik twijfel niet aan u. En ik twijfel niet aan de veiligheid van uw gevangenis; ik weet zeker dat ik er niet uit zal kunnen ontsnappen."
"Precies!" roept King Boo uit. "Jij snapt het! Ha!"
Lila geeft Bowser een domme blik en Bowser gromt kwaad. Hij kromt zijn nagels om Lila's arm.
"Je lijkt het niet te begrijpen, King Boo. Lila gáát proberen te ontsnappen, ongeacht wat ze beweert. Laat haar níet vrij. Geen moment. Duidelijk?"
Lila probeert niet te letten op de klauw van het schildpadmonster die haar steeds steviger vasthoudt. Gewoon koel blijven Lila, zegt ze tegen zichzelf.
"Natuurlijk begrijp ik je wel," zegt King Boo dan. "Maak je maar geen zorgen. Dat meisje zet geen stap buiten de gevangenis voordat je terug bent, King Koopa!"
"Hm. Goed dan."
Bowser laat Lila's schouder los, en er valt letterlijk en figuurlijk een last van haar schouders.
"Ik heb nog een appeltje te schillen met Mario," zegt hij.
Lila geeft hem een kleine grijns als ze de naam van de pizzabakker weer hoort. Bowser doet alsof hij het niet ziet, maar hij sluit zijn ogen om zich kalm te houden.
"Dan ben ik zo snel mogelijk terug," gromt hij.