Pov Omar
Ik til Lynn op om haar mee te kunnen nemen naar onze bus. Eigenlijk is het een gewone bus, maar dan iets groter, een dubbeldekker en met verduisterende ramen. De begane grond is voor de kinderen die we meenemen (dat zijn er op dit moment ongeveer 24) en de bovenste verdieping voor ons. Ik twijfel een beetje over Lynn. Haar been ziet er slecht uit en zijzelf ook. Ik besluit in de bus te baan kijken naar medicijnen, misschien hebben we een verdovingsmiddel, dan leggen we haar gewoon op bed.
Ik loop naar Art toe met Lynn in mijn armen. 'Art, de gezondheid van Lynn is niet geweldig, en dat been van haar ziet er niet goed uit. Hebben wij nog verdovingsmiddel?', vraag ik. "Ehm, ik geloof het wel.. Ik zal even voor je kijken." Zegt Art, en hij loopt weg om op zoek te gaan naar een verdovingsmiddel. Als hij terug komt mèt een kapje besluit ik om Lynn direct goed te helpen. We hebben haar tenslotte niets voor niets meegenomen. "Art, rare vraag, maar zou ze in een van onze bedden mogen liggen? Dan kan ik indien nodig direct bij haar zijn. En haar been moet recht liggen en niet alle kinderen beneden vertrouw ik om Lynn daar te laten" zeg ik bezorgd. "Jij weet wat het beste is voor haar denk ik, ik ben het trouwens met je eens dat ze er niet goed uitziet. Zegt hij bezorgt.
Ik pak mijn eigen bed, helemaal achterin de bus. We slapen in bedden die hangen aan de wand, en de mijne is de onderste. Ik leg Lynn neer, voorzichtig met haar been. Ik verschoon nog even snel haar verband, wat heel erg doorweekt is. Gelukkig bloed de schotwond minder, anders hadden we een probleem gehad. Ik pak het kapje en bind het vast op haar mond. Er zit een klein slangetje aan vast die doorgaat naar een fles met slaapmiddel, pijnstillers, en zuurstof in een. Ik dek haar toe en loop weer terug naar de begane grond, waar de andere kinderen zijn.
POV ART
Nadat Omar terugkomt van Lynn lopen we door naar de begane grond, waar Noah de bus rijd. We besluiten de kinderen te vertellen waarom we ze hebben ontvoerd, en wat we van plan zijn. Ik begin gewoon met praten en direct luisteren alle kinderen met open mond naar me.