'Lotte, ga je mee douchen?'
Hannah's stem klinkt zacht, alsof ze heel ver weg is. Wanneer haar woorden eindelijk tot me zijn doorgedrongen doe ik verdwaasd mijn ogen open.
'Hoe laat is het?' vraag ik met een zware ochtendstem, alhoewel het toch al laat in de namiddag moest zijn. Ik haat mijn ochtendstem, zo jongensachtig!
'19u24, en we gaan straks op restaurant dus we moeten ons haasten!' Wauw, dan heb ik wel 4 uren geslapen. Snel haast ik me de tent in en grits mijn spullen bij elkaar. Mijn mama is niet zo goed in wachten, zeker niet als ze honger heeft. Om 20u vertrekken was de afspraak, we kunnen maar beter niet te laat komen.
'Ga jij maar alvast, ik kom er zo aan!' spoor ik Hannah aan te vertrekken. Ik houd er niet van om opgejaagd te worden. Ik schuif in mijn slippers en begin aan de wandeling naar de douches. Overal schuiven gezinnen aan voor het avondmaal. De geur van gebakken kip nestelt zich in mijn neus. Mijn maag rammelt. Deze sfeer is de reden waarom ik zo van kamperen houd. Al deze mensen, volop aan het genieten van hun vakantie. Kinderen moeten hun spel staken en elk hun eigen tent opzoeken. Een jongentje in mijn rechterooghoek zit helemaal onder de ketchup. Zijn mama lacht even, aait hem liefdevol over zijn bol en veegt zijn mond af met een servet. Hoewel ik mezelf van deze gedachte probeer te weerhouden, kan ik het niet helpen dat ik me afvraag welke tent van Luke en Brandon is. Wat ik ook doe, mijn gedachten blijven maar afdwalen naar de knappe, blonde jongen met zijn helderblauwe ogen en vreemd accent. Ik heb het gevoel dat ik hem al eens eerder heb gezien, maar waar weet ik niet meer.
Terwijl de zeep langzaam van mijn lichaam spoelt, hoor ik Hannah zingen in de douche naast me. Wauw, ze heeft echt een mooie stem. Jammergenoeg gelooft ze ons niet en daarom durft ze het niet aan om te zingen in het openbaar. De songtekst van een engels liedje weerklinkt luid in de ,buiten ons gerekend, lege douches. Hannah is een grote fan van One direction en sinds kort ook van een andere jongensband waarvan ik me de naam niet meer herinner. Ik houd ook wel van hun muziek, maar ben geen die-hardfan. Persoonlijk houd ik meer van de nieuwe band dan van One direction, omdat hun genre me meer aanspreekt. Waarom kan ik hun naam nu niet onthouden?
'Ik ga al door hé!' weerklinkt de stem van Hannah in de douche, terwijl ik mijn lichaam insmeer met Aftersun. Ik ben al verbrand van dat kleine uurtje zon waar ik vandaag aan bloot stond. Dat belooft voor de rest van de vakantie.
'Ok!'
2 minuten later strompel ik het sanitairgebouw uit met 3 pullen onder mijn arm geklemd, mijn toiletzak en een handdoek in de ene hand en mijn natte bikini in de andere. Volgende keer mag ik niet vergeten een zak mee te nemen, als dit maar goed komt!
Opeens zie ik een klein trapje, maar het kwaad is al geschiedt, ik verlies mijn evenwicht en val voorover. Ik steek mijn toiletzak en kleren voor me uit, in de hoop dat die mijn val kunnen breken en sluit mijn ogen. Ik voel mijn linkerknie en rechterhand langs de grond schrapen. Hopelijk zijn twee schaafwonden het enige wat ik eraan overhoud. Langzaam kruip ik overeind en schat de schade in. De shampoo en zeep liggen allebei aan de overkant van het pad en de aftersun was in zijn eentje de lichte helling, die van het sanitair naar onze tent liep, afgerold. Die zou ik straks wel meepikken in het passeren. Mijn andere spullen lagen allemaal binnen handbereik. Mooi zo. Net wanneer ik mijn spullen opraap verschijnt er een paar zwarte vans in mijn gezichtsveld. Ik kijk op om te ontdekken wie de eigenaar is. Mijn mond valt open en er verschijnt een rode blos op mijn wangen van schaamte. Nee, niet hij.
Hey! Zoals jullie zien heb ik toch geupdated omdat ik het niet kon laten! En wat vinden jullie ervan??Ik weet totaal niet of het normaal is dat ik op dit moment weinig reads heb of niet... Blijf alsjeblieft lezen! Vote en comment!! Van wie denken jullie dat de zwarte vans zijn?? thaha... :) xx