Chapter 88
Vienesse POV
We are in Endwhich bank. Pumunta ako sa front desk. Siguro naman hindi na pagnanakawan ang bangkong ito.
Ayon sa magazine na nabasa ko tungkol sa Endwhich back, ang bangkong iyon palagi ang target ng mga magnanakaw.
"Can I talk to the manager of this bank"agad na sabi ko sa babae nang mag angat siya ng tingin mula sa paper works niya.
"This way po Maam!"iginiya niya ako papunta sa isang makitid na daan patungo sa isang nakasaradong pinto.
I knocked three times.
The room produced a man in his late sixtees. May mga hawak siyang documento.
"How may I help you?"magalang na tanong niya sa amin ni Klein.
"Vienesse Elle T. Adams. I'm here because someone was freezing my assests and stealing money from me. Do you know anything about this?"seryoso kong sabi sa kanya. Kinamayan niya ako.
"Oh... I was sorting out your documents, Miss Adams. You are a very rich woman. I know who might do this... But..."nag-aatubili pa siyang sabihin.
"But what?"I said bluntly.
"Alam ko kung sino siya. But I am working here for 40 years but until now hindi pa rin siya nahuhuli. I am very sorry Miss Adams"apologetic ang tono ng lalaki.
"Give me his exact address"sabi ko sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko.
"That crimminal thinks he can get away with this.... Not this time"Isinama na siya namin. Siya ang mas nakakaalam sa lugar ba iyon better than us.
Mas kilala niya ang taktika ng crimminal kapag nagkagipitan na. I would put an end to his cruelty. But I know this won't be that easy.
Agad na pinuntahan namin ang location. May isang kahon akong baril sa likod ng sasakyan ni Klein. Lahat ng sasakyan sa bahay may mga hidden compartment na may baril.
"You... Go into his house and convince him to surrender or he dies"The name of the thief is Senzo Kinami. A while ago, nagpakilala ang banker, his name is Itsuii Kenko, he was japanese just like Senzo.
In fact, anak si Senzo ng kaibigan ni Mr. Kenko. Nang namatay daw ang magulang ni Senzo agad na nagbago ang mabait na binata.
He started to get into gang fights. Then, one day nalaman na lang ni Mr. Kenko na nagnanakaw na siya sa credit cards.
Itsuii's POV
Kumatok ako sa bahay niya. There was no response. Nakailang katok ako ng may nagsalita sa intercom.
"Nasa kwarto ako"sabi niya. Then the door shut open. The whole house is the perfect definition of a fortress. May mga super computers ang bahay.
Nakapasok na rin ako sa kwarto niya. He built a hacking machine for credit cards where he would easy steal money from a person in a bank.
He was typing anything from his keyboard nang pumasok ako. Bukas naman ang pinto kaya nakapasok ako.
"Nandito ka naman ba upang kumbinsihin akong sumuko? Well my answer to you never changes"sagot niya sa akin. He is a handsome guy with a tsinito eyes. He is arrogant most of the time.
"Iba ito... Senzo! The girl you just stole from looks dangerous enough to put you in jail"babala ko sa kanya.
"Hindi niya ako mahuhuli"he continued typing on his laptop.
Tumunog ang cellphone ko. It was a text message from the lady. It said: Pasasabugin ko ang bintana ng kwarto niya if he don't surrender to me this instant.
I gave him my phone. But he was stubborn.
"Go ahead! Do whatever you want. My room is bullet proof"bored na sabi niya. I typed it on my phone and sent it to the lady.
Kita ang view sa labas ng kwarto niya. Nagulat kaming dalawa ng mabasag ang buong salamin ng kwarto niya. Tanging malalakas na baril lamang ang makababasag iyon.
Iba talaga siya. Tumatawag ang babae. Sinagot ko.
"Now tell him, kung ayaw niyang magaya sa nangyari sa salamin lumabas siya at sumuko"sinabi ko sa kanya iyon. I can see terror in his eyes.
"Okay! Tell her she wins. Pero pupuntahan niya ako rito sa loob"sabi niya sa akin habang nakatingin sa kawalan.
Nagulat ako ng may kinuha siya sa drawer. Isa iyong parachute.
"I can't let her ruin my plans"isinuot niya iyon.