Chapter 80
Vienesse POV
I was at home still thinking about Fleance. What was she planning to do? It was the third time I recieved a prank call.
The conversation went like this.
"Hi! Miss Agent. I sent you and Klein a little gift. Hope you like it"bungad ng nasa kabilang linya.
"I know it's a bomb. I know how to detonate it in seconds. I'm gonna find you and I will make sure that you suffer in jail"banta ko sa kanya. Damn! Mura ko sa isip ko.
"Oh? Ganoon na ba talaga ako kasama sa tingin mo? It's not a bomb gaya ng akala mo, it's more than that! I know what your capable of doing. A single won't stop you"sabi niya. Nawala na siya sa kabilang linya.
Baliw na talaga siya. Bipolar talaga ang babaeng iyon. I have to stop her before she ruins everything.
The door bell rang outside. I opened the door and saw a messenger. May dala siyang malaking kahong puti.
"Kanino galing ito?"bumunot ako ng baril sa likod ko. Just in case this man is an enemy.
"Sorry! Maam. Pero hindi po nagpakilala ang nagbigay"itinutok ko sa kanya ang baril.
"Pero Maam--"I didn't give him a chance to answer back.
"Once na nalaman kong nagsisinungaling ka. Your dead!"I shot him a dangerous glare.
Mukhang namang wala itong alam kaya pina alis ko na siya. Tumatakbo nitong tinungo ang sasakyan nito at pinaharurot ng mabilis.
Maingat na hinawakan ko ang kahon. I inspected it throughly. No sign of it being a bomb. Siguro tama siya, hindi iyon bomba.
I carefully lifted the lid. Halos masuka ako sa nakita. Ang aso ni lolo na si grey sinaksak ng paulit ulit. The box was bloody. Dilat pa ang mata ng aso.
Nakapanlulumong tignan. I know how lolo valued grey tapos papatayin lang ng bipolar na iyon. She's gonna pay.
Nasa tabi niyon ang daga na duguan rin. Nakasuot ang mga ito ng pangkasal. May pangalan ang mga damit ng daga. Vienesse ang sa bride at Klein naman ang sa groom.
"Fuck!"I cussed. Halos bumaliktad ang sikmura ko sa nakita. May note ring naka attach kay grey. It said: Rest in Peace.
Gigil na hinagilap ko ang cellphone ko.
I need to call Klein. May pupuntahan kami.
Thirty minutes lang nakauwi na siya. Itinuro ko sa kanya ang kahon. Gaya ng reaksyon ko kanina halos masuka rin siya sa nakikita sa kahon.
"Kagagawan ito ni Fleance"I informed him. I can see terror in his eyes.
"We should call the cops"akmang bubunutin niya ang cellphone niya ng mabilis na inagaw ko ito sa kanya.
"You know exactly that the cops can't put an end to this. I have to take matters on my own hands"nauna na akong lumabas.
"But how about our wedding?"reklamo nito sa akin.
"I know a famous wedding planner"sagot ko sa kanya. I setteled on the driver's seat.