That Very Moment...
...That very moment with you, feels like I'm falling in love all over again.
Written by: Pamela Claudio // All Rights Reserved 2013
PS: Nangyari ito sa akin kanina pero hindi lahat. HAHAHA! Making it more look it's real. Geh, boring ito guys. Promise!!! =)))))))))))
Kathryn's POV
“ULIT!”
Napabuntong-hininga ako. Bwiset naman oo, halos 20+ na namin inuulit itong step eh.
“Gusto ko ng umuwi.” bulong sa akin ni Jane.
“Ako din eh. Wala na akong pahinga eh. Nasuspend pa NCAE. Nakakainis!” inis kong sabi.
Napansin kong dumungaw siya sa first floor, nandito kasi kami ngayon sa balcony pero kita ka pa din lahat ng mga students. Basta yun,
“Tingin ka sa baba, mawawala inis mo.” sabi ni Jane sabay nguso sa ibaba.
Napatingin ako sa baba at nakita ko sina...Daniel.
Nakatingin siya sa akin habang naglalakad papunta sa drinking fountain.
Ngumiti siya sa akin at kumaway. Sisigaw na dapat siya ng biglang.
“POSITION NA GUYS!” sigaw nung classmate ko.
Bwiset naman ohhhh!!!
Nagposition na kami sabay nagstart na kami sumayaw.
Palingun-lingon ako sa ibaba ba ka nandoon lang si Daniel. Mwuhuehue. Crush ko kasi 'yun eh. Mabuti talaga at nandito kami ngayon sa balcony, kita ang quadrangle. Finocus ko nalang ang sarili ko sa pagsayaw. ugh, gusto ko ng umuwi.
“KATHRYN!!” narinig kong may sumisigaw.
“KATHRYN! KATHRYN!!” narinig ko pang sumigaw.
OMG.
Boses ni Daniel 'yun ah?
“Si Daniel mo.” bulong ni Hope sa akin.
Dahil doon ay napangiti ako.
“Osige na guys! Okay na 'yan. Bukas ulit ha?” sabi nung classmate namin kaya nagalisan na kami.
Hay thank you lord!
“Tara Kath!” sabi ni Jane kasama si Hope.
“Osure, I'll just get my bag.” sabi ko sabay kinuha bag ko at bumaba na kami sa balcony.
Pagdating sa gate, nakita ko siya na nakaupo kasama ang mga kaibigan niya.
“Ayan na pala hinihintay mo eh.” rinig kong sabi ng kaibigan niya.
Napansin kong napalingon si Daniel at nagulat ako ng makita ko.
“Uy, Kath.” ngiti niyang sabi sabay tumayo at nilapitan ako.
“Ayieeeee!” tili naman ng mga kaibigan ko sabay pinagtutulakan ako.
“Oh bakit?” tanong ko sa kanya.
“A-a-ah. W-wala lang.” sabi niya sabay nagkamot ng ulo.
“Anong wala? Kath, gusto ka daw niyang ihatid. Miss ka na daw niya eh!” sigaw nung isa niyang kaibigan.
Napakunot ako ng noo sabay tumili naman itong dalawang bruha sa likod ko.
“H-huh?”
Binatukan naman nung kaibigan ni Daniel si Daniel. Geh, gulo niyo.
“Torpe mo Padilla, mamaya may mauna pa sa'yo kay Kath. Bili na, 7 months ka ng nagpapakatanga eh.” sabi nung isa niyang kaibigan.
7 months ago? Edi ibig sabihin, November kami nagkakilala tas August na ngayon. So meaning... January? Month ng Inter-school? Halos kasama ko nga siya buong buwan na 'yun eh.
“Grabe! May gusto ka yata kay Kath eh!!” sabi ni Jane kay Daniel.
Napangiti nalang ng pilit si Daniel and took a deep breath.
“Pwede ba kitang maihatid? Prinsesa ko?” sabi niya kaya doon ako bumigay.
Shet.
“A-a-ah. S-sige?” sabi ko kaya nagtilian 'yung mga kaibigan ko sabay naghiyawan mga kaibigan ni Daniel.
Napangiti si Daniel. Ehmeygesh.
“Sige Kath/DJ, mauuna na kami.” sabay na sabi ng mga kaibigan ko at kaibigan ni Daniel.
Hala? Pinaghandaan?!
Umalis na sila kaya kami ni Daniel ang naiwan.
“So ano? Tara na?” tanong niya sa akin kaya tumango nalang ako.
“Wait.” napatigil ako.
“Anong nakain mo at parang nahihiya ka na ihatid ako?” tanong ko sa kanya.
Napansin kong napatigil na din siya sabay hinarap ako.
“Dahil mahal kita.” seryoso niyang sabi kaya tinaasan ko siya ng kilay.
“Wow, mahal? Ayan ka nanaman eh. Lalandiin mo lang ako tas parang trato natin sa isat-isa parang mag-syota tapos iiwan mo ako na parang bula.” sabi ko habang pumipigil na umiyak.
Yep, he flirted with me. And then left me like dead air.
“Hindi mo kasi alam Kath eh, torpe ako. At alam mo ba masakit doon? Torpe ako sa totoo kong feelings para sa'yo. Alam mo, kaya kita hindi na kinakausap ng katulad dati dahil parang umaasa lang ako sa wala. Kaya iniwan na kita.” explain niya.
“Ayan, nasabi ko na. I'm sorry Kath.” sabi niya at nakita kong may isang patak na likido sa may mata niya.
Teka, umiiyak siya?!?!
Sabi nila, pag daw lalaki umiyak, seryoso sila.
Hinawakan ko kamay niya kaya nagulat siya.
“Yun lang naman gusto kong pakinggan eh.” sabi ko sabay ngumiti.
Napansin kong nanlaki mata niya.
“Hatid mo na nga ako. Dapat kanina pa akong 10:10 umuwi eh.” sabi ko sa kanya sabay nagcling sa braso niya.
Just like the old times.
Naglakad lang kami papunta sa bahay.
Hinawakan niya lang kamay ko na parang bibitaw ako sa kanya.
Tell me, I must be dreaming?!?!
“Huy! Magsalita ka naman!” sabi ko sa kanya. Paano ba naman kasi, ang tahimik.
Hindi niya ako kinibo hanggang sa makarating kami sa bahay.
Bibitaw na dapat ako sa kanya nang.....bigla niya akong yakapin.
“Akala ko nananaginip ako, pero totoo na pala ito.” sabi niya habang niyayakap ako.
Napaluha ako. Ako din naman eh, para kasing ang bilis?
Kumalas na siya sa yakap sabay ngumiti.
“Alis na ako, Bye.” sabi niya sabay naglakad na papalayo.
Napatingin ako sa kanya.
“WAIT!”
Napalingon siya sabay nagkunot ng noo.
“Thank you Deej.” sabi ko sa kanya kaya napangiti siya at umalis na.
Napangiti nalang ako sabay pumasok na sa loob ng bahay.
“AHHHHHHHHHHHHHHH!” tili ko sabay humiga sa kama.
Mabuti talaga mag-isa lang ako.
Grabe, ang bilis ng moment na iyun ah?
Hay mamaya na nga yan Kath, matulog ka na nga muna!
Pagkagising ko, nagbukas agad ako ng laptop sabay inopen ang fb ko.
99+ notifications? Wow ha, first time.
Nagulat ako at puros *insert name* commented on a photo of you tas nagulat ako at parang isang babae at isang lalaki na nakatalikod.
Daniel John Ford Padilla: That very moment with you...parang fast forward ang lahat. <3 (c) JC Padilla with Kathryn Bernardo. 226 likes. 266 comments.
OMG.
*kring kring*
Napatingin naman ako sa phone ko na nagrring.
Deej calling...
Sinagot ko ito agad.
“Hello?”
“I love you Kath. That moment with you, really feels like fast forward.”