Dedicated this chapter to DamonSy. Hey! thank you sa pag co-comment sa mga previous chapters at pag post sa MB ko ikaw lang ang bumubuhay sa MB ko eh hahaha and thanks din sa pag suporta ng story na to :))) kahit matagal kong di naa-update ^_____^ haha thank you sooo much! :***
Marie
Hinintay ko lang makaalis sila hubby bago ako pumasok sa loob.
"Anak, mag almusal kana.." sabi ni manang habang nilalagay ang mga almusal sa lamesa. Pumunta ako sa hapag kainan at nag simulang kumain.
"Manang, aalis po ako pag katapos kong kumain ah?" sabi habang patuloy sa pag kain.
"Ah osige anong oras ang uwi mo?"
"Sasabay nalang po siguro ako kay Gabby, papasundo nalang po ako."
"Ahh ganun ba anak?"
"Opo, saka alam mo na manang paki bantayan po itong bahay baka po umalis eh hahaha."
Tumawa si manang.
"Loko ka talagang bata ka. O siya sige lagay mo nalang yang pinakainan mo sa lababo pag katapos mo. Didiligan ko muna yung mga halaman sa labas."
"Okay sige po."
Lumabas na si manang at pumunta sa garden para diligan ang mga halaman dun. Si manang ang nag tatanim nun nakakaganda daw kasi ng bahay pag may mga bulaklak kaya ang asawa ko di na bumibili ng mga flower pumipitas nalang dun pag trip nya kong bigyan ng bulaklak =_=
Pag katapos 'kong kumain hinugasan ko na yung pinag kainan ko nahihiya kasi ko kay manang eh at saka yun na nga lang magagawa ko pag nandito sya. Nahihiya kasi talaga ko hehe.
Umakyat nako ng kwarto namin ni Gabby. Hinanda ko yung bathtub at makapag babad muna napagod ako sa laro namin ni Hubby kagabi haha.
Nang ready na yung bathtub humiga nako.. di naman talaga sya higa medyo naka angat ang ulo ko kasi kung nakahiga ako dun malamang di ako makakahinga -_-
Ni-relax ko muna yung katawan ko saka pumikit *sigh* ngayon lang ulit ako nakapag pahinga paladi kasi kong pinapagod ng asawa ko palaging sabik sakin wala eh ganda ko eh ¯\_(ツ)_/¯ haha
Pumikit ako at ngumiti ng dahang dahang nag pa-flashback sakin kung pano nga ba kami nag kakilala ni Gabby..
Gusto nyong malam kung paano? whether you like it or you like it mag ke-kwento ko sabi kasi sakin ni Author yun pam pahaba daw ng story baliw kasi yun eh haha.. so ganto kasi yun..
>>>>>>>>>>FLASHBACK<<<<<<<<<<
Nag lalakad kami ni Rachel. Si Rachel Garcia ang nag iisa kong kaibigan dito sa School na 'to di ako palakaibigan eh di ko alam kung bakit.
Nag lalakad lang kami papaunta kung saan man ang room namin, pasukan nga pala ngayon kaya di pa namin alam ang room at ano pa bang aasahan mo pag pasukan ang daming tao na panay ang lakad kung saan saan yung iba hinahanap ang room nila katulad namin ni Rachel at yung iba naman gumagalore lang ginagawang pasyalan ang paaralan tss.
Oh, by the way I'm third year collage student taking mass communication major in journalism..pareho lang kami ng course ni Rachel well were bestfriend kaya kung ano kuning nang isa kukunin ng isa gets nyo?
"Hoy! babae tulala ka dyan?"
"Ay sira ulo ka!" napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang gulat jusko papatayin ata ako ng demonyang 'to!
"grabe ha? sira ulo agad di ba pwedeng baliw muna? haha"
hayy isa lang naman ang gusto ng babaeng yan eh yun ay ATENSYON =_= huminto kami sa isang lugar na maraming tao.
"Pwede ba wag mo 'kong iniinis! umagang umuga eh!" sigaw ko sa kanya
"Eh paano nakatulala ka dyan kanina pako dada ng dada dito di moko pinapansin!"
"Nag iisip ako!"
At nag sisigwan na nga po kami.
"Wag mo kong linlangin! Erica!"
"Pwede ba?! wag mo 'kong tawaging Erica!"
Kahit hindi ako tumitingin sa ibang tao alam 'kong nakatingin sila sa amin, mag sigawan ba naman kami eh ang lapit lapit lang namin -__- umgang umga kasi gumagawa ng eksena si Rachel eh ano pang magagawa ko eh di patulan para di sya mag mukang tanga sumisigaw mag isa ang bait kong kaibigan diba?
"Eh ano namang masama kung tawaging kitang Erica ha?!"
"Pangit nga kasi ang pangalan ko eh diba?!"
"Wag mong sagutin ang tanong ng tanong din!"
Para kaming mag jowang nag aaway...tinitiga ko sya alam kong titigil na yan sa oras na titigan ko sya eh isa lang naman ang ibig sa bihin nun 'tama na ang laro'
"HAHAHAHHAHAHAHAHHA!" - Rachel
Tama kayo tumawa sya baliw yan di ko tuloy maiwasang mapatawa din hahaha
Inakbayan nya ako at lumakad na kami habang tumatawa..mag kaibigan nga kami pareho kaming baliw haha
Nag lalakad na kami ngayon at iniwan ang mga taong naka nganga dun dahil sa kabaliwan na ginawa namin.
Habang nag lalakad kami..
"Iniisip mo sya no?" napatingin ako sa kanya na nakatigin din pala sakin
"Sino?" patay malisya kong tanong.
"Si Galman.."
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at tumingin ako sa aming dinadaanan
"Di ah." maikli kong sagot
"wushuu isa lang naman angdahilan kung bakit ka natutulala pa minsan minsan ahil kay Galaman."
"Oo natutulala ako pero hindi dahil sa kanya" ako
"hmm...kay."
Sa tono nya na yan alam kong di sya maniniwala ganyan yan naman yan eh pilit nyang sinasabing di pa ko nakaka move-on dun pero sa totoo lang oo di pa ko nakaka move-on sa kanya
"Ayan tulala ka nanaman tsk tsk tsk."
Di ko nalang sya pinansin..bakit mukang kanina pa kami lakad ng lakad pero wala pa kami sa room 2 years na kong nag aaral dito pero bakit parang lumaki? hayy nababaliw na ata ako
"Alam mo kasi teh mag hanap ka ng ng ibang lalaki dyan ng dami dami kaya di lang sya ang lalaki sa mundo no! ano ka ba naman!"
"Hindi ko alam Rachel.."
Bumuntong hininga sya..
"Paano ka makaka move on kung ayaw mong tulungan ang sarili mo. Marie, iniwan ka nya eto na yung time na dapat kalimutan mo sya it's been what? 1 year?! 1 year ka nang naghihintay sa kanya! for pete's sake girl! tigilan mo na yung kabaliwan mong yan."
Di na lang ako nag salita, wala gustong lumabas na salita sa bibig ko.
"Madaming lalaki dyan! mas matino pa kay Galman kaya tumigil kana sa ka emohan mong yan di nakakatawa."
Bumuntong hinga nalang ako. Siguro eto na yung oras na hihintay ko siguro kailangan ko ng ngang mag move-on talaga para sa sarili ko.
"Siguro nga." sabi ko nakita ko syang ngumiti
"Yun naman pla eh! tara't mag hanap na ng papa!" agad agad?!
"luka ka!"
"Di ako nag bibiro hahanap tayo ngayon din haha!"
I roll my eyes para namang makakakita sya agad luka nga talaga.
Inalis nya ang pag kakaakbay sakin at parang may tinuro. Di ko iton pinansin ganyan naman yan eh nanglalandi ng mga lalaki. Noong nag pasabog kasi ng kalandian nakuha lahat ng kaibigan ko =_=
Iniwan ko na sya dun alam ko naman ang room namin eh.
"FLORES!" narinig kong sigaw ni Rachel. Flores?
Naramdaman ko na lang na may nag cling sakin na kamay sino pa ba aasahan nyo? edi si Rachel
"Flores! tara dito bilis!" sigaw nya
Aray naman sakit sa tenga. Nakayuko lang ako habang nag lalakad nakakahiya kasi yung ginagawa ni Rachel.
Maya maya pa ay may nakita ako isang pares ng paa na nasa harapan ko di man ako nakatingin alam kong lalaki 'to dahil sa gamit nitong sapatos. Ang landi talaga ni Rachel -__-
"Flores, this is Erica Marie best friend ko."
tinotoo nga nya yung sinabi nyang mag hahanapkami ng papa. Tumango lang ako tinatamad akong tumingin sa lalaki baka kasi mamaya chaka pala .
mga 2 minutes kaming ganon
Nararamdaman kong sinisiko ako ni Rachel di ko lang pinansin nakakainis eh.
Pero ang lintik di ako tinantanan. Argh sige mag papakilala na shet! Hinarap ko ang lalaking nasa harapan ko kahit na lukot ang muka ko naasar kasi ko kay Rachel panay siko sakin.
Hinarap ko na ang lalaking nasa harapan ko ngayon. The moment our eyes met bumulis ang tibok ng puso ko at naging blurred ang paligid tanging sya lang ang nakikita ko at wala ng iba. A-anong nangyayari.
"Hi, I'm Gabriel Micheal Flores nice to meet you Erica," He said
Panay buka ng bibig nya pero wala akong naiintindihan sa sinasabi nya ang tanging gustong gawin ko lang nayon ay ang titigan sya.
Napatulala ako sa muka nya ang gwapo nya at nararamdaman ko pa rin ang mabilis na pag tibok ng puso ko..
Naguguluhan ako kung anong nangyayari..
Nararamdaman ko nanaman ang pag siko sakin ni Rachel kaya natuon ang pansin ko sa kanya..ngumuso sya sa lalaking nasa harapan ko ngayon at sa kamay nito parang kanina pa ng hahantay.
Doon lang ako natauhan na nakikipag kamay pala sya sakin. Nag dadalawang isip pako kung makikpag kamay ako.
Pero nagulat ako sa ginawa nya kinuha nya ang kamay ko at nakipag shake hands. jusko ang bilis ng tibok ng puso ko noong mag kahawak ang aming kamay..binitawan na nya ang kamay ko. I feel empty.
"Ah Rachel alis nako ha? bye! bye Erica nice to meet you." sabi nya sabay talikod at tumakbo
Nag simula na ulit kaming mag lakad wala parin ako sa sarili ko hanggang ngayon ang bilis parin ng tibok ng puso ko kahit wala na sya..
"Ang gwapo nya no?" mapanuksong tanong sakin ni Rachel
Di ako nag salita at di ko sya pinansin..pero isang tanong lang ang kailangan kong tanungin sa kanya yun ay ang..
"Anong pangalan nya?" Nakitang kong ngumiti sya ng nakakaloko. Sa sobrang pag hanga ko kasi kanina sa muka nya di ko narinig kung anong pangalan nya. Pasensya naman no.
"Gabriel.......Gabriel Micheal Flores"
Nang araw na yun hindi ko alam na sya pala ang makakapag bago ng apelido ko..
Follow me on twitter guys! @shanemarie
please Vote, Comment and follow me.